Başta hüzün olmak üzere çok değışik his ve düşünceler içinde iki videoyu da sonuna kadar izledim.ben aslen çaykaralıyım.fakat oralarda doğup büyümedim.sonraları gerek köyümüzü gerekse sultan murat yaylamızı görüp tanıdım.dedemizin evi halâ içinde yaşanılacak şekilde ayakta. Rahmetli babam ve annemden belgeselde izlediğim işleri ,hayat hikâyelerini hatta kaval seslerini çok dinledim.insan köklerine bağlanıyormuş. Farkında olmadan. Karadenizin tüm çilekeş kadınlarına rabbimden fitdevs ve adn cennetlerini niyaz ediyorum.cennet bahçesinde uyusunlar. Belgeselde emeği geçenlere sağlık,sıhhat güzel ömürler dilerim Allah kendilerinden razı olsun. Z.akbulut.
Nurhan hanımın Ataşehirdeki " İki Yaka Yarım Aşk" Kısa filmini izlerken sizleri tanıdım. Sizin belgeselinizi hayranlıkla izledim. 1993-1995 Fotograf gezilerinde tanıma fırsatı bulduğum Trans Kaçkar , Çamlı Hemşin doğası,yaylaları ve insanını tanımıştım. Rizeli teyze ot toplarken beni git sehirde anlat, biz neler çekiyoruz demişti yanıbaşında gelini ve torunuyla. Yıllar sonra böyle bir belgesel beni çok etkiledi. İstanbulda ve Antalyada sehirde tanıdığım aynı Karadenizli kadınlar; yine güçlü, çalışkan ve sabırlı. Emeklerinize ve yüreğinize sağlık. Ezgıleri de yaşatılmalı.Daha cok izleyene ulaşması dileğiyle.
Of of ne çilekeş li yıllarda zıpkın gibi çalışırken ninelerimizin ,annelerimizin hakkı ödenmez .o günlerde bu gibi çalışırken normal karşılanırken bugün ki kilerini çok görmek istiyorum.sizleri unutamayız haklarınızı helal ediniz güzel insanlar.
