Gisteren kwam het ineens heel erg binnen dat mijn ouders snel aan het ouder worden zijn. Ze zijn 80 en 78 dus sowieso zijn we gezegend dat we zo lang in elkaars aanwezigheid zijn mogen. Maar dingen niet meer kunnen wordt toch een steeds langer lijstje en ook meer zichtbaar. Behoorlijk zelfs. Nu ik zelf op 47 jarige leeftijd werd teruggefloten door mijn beperkingen en chronisch zieker werd heeft het flink om mij gedraaid. Nu ik in mijn kleinere wereld meer in balans kom, schrok ik gister toch. Ik leg het neer bij God, we hebben het gezin, vrienden en verbinding blijven zoeken is zo belangrijk. In de dalen en over de toppen van het leven. Ik had wat boeken in mijn Kobo reader ter inspiratie geselecteerd om te gaan lezen. Ik open RU-vid en luister naar wat nummers van Sela van het album in het licht. En dan komt Vandaag, gezongen door Kinga en het voelde als een warme deken. Ik ben niet alléén voelde ik en zij ook niet❤️❣️🙏
