Is Mijn Kind Anders Vroege signalering van autisme bij jonge kinderen 

Bij mij is autisme op mijn 3e gediagnosticeerd! Doordat ik vroeg die diagnose kreeg, heb ik hierdoor goede begeleiding gehad. Dit was een lange weg omdat ik een verkeerde diagnose had gehad. Ik hoop dat de kinderen nu ook vroeg en goed gediagnosticeerd worden zodat hun net als ik een goede begeleiding krijgen!

Gelukkig dat er tegenwoordig meer herkenning, erkenning en hulp is! Heb zelf pas de diagnose PDD NOS gekregen toen ik 21 jaar was! Ben nu 42 jaar en heb nu pas het idee dat ik weet hoe ik er mee om kan gaan. Hoe eerder de hulp, hoe beter!

Vertalen

En dan nog 2 jaar wachten voor hulp. Nergens iets te vinden voor handvaten, tips & tricks oid. Alles achter een betaalmuur.

C'è la traduzione in italiano?

Ja heel leuk, en ondertussen zeg ik al vanaf mijn dochtertjes 2de dat er iets mis is en kreeg elke keer van CB naar mijn hoofd geslingerd "leeftijd" ik smeekte jaren om hulp en niemand luistert en nu kijken ze na 5 jaar eindelijk en gooien ze het meteen op ambivalente gehechtheid zonder mijn kind ook maar te hebben getest

Prima hoor dat een consultatiebureau hier meer kennis over wil krijgen, alleen laat ze ook leren hoe ze dat moeten vertellen. Mijn ervaring is, hoe jonger de arts hoe vervelender zij het brengen. Hoe ouder (door ervaring?) hoe minder hard het aankomt hoe zij het brengen. Ik sta aan het begin van alles met mijn kind, maar ik heb daardoor echt een slechte ervaring met het consultatiebureau. Mijn kind is nu bijna 5 jaar, de diagnose autisme word nog niet gesteld door de jonge leeftijd. Alleen de tekenen zijn er wel en wij gaan nu beginnen met kennis zoeken hierover. Tips zijn welkom. ❤️

Ik vind dit erg fout... Dat wanneer je wacht tot het kind je aankijkt voordat je bellen blaast (omdat Jij dat wil) dat je dat doet als "beloning" voor het aankijken. Dat gaat tegen het veilige gevoel in van het kind. Je dwingt op die manier het kind dingen te doen die het tegen zn zin in doet. Niet omdat ie het niet wil maar omdat dat niet veilig voelt. Ik vind dit fout. Als het kind je liever niet aankijkt, dan hoeft dat niet. Dit is alleen wat de maatschapij van anderen verwacht (oogcontact) een ideaal plaatje, een sociale norm.. maar niet nodig vind ik aangezien dit tegen de grenzen in gaat van het kindje zelf. Laat het kind zijn wie het is en geef dat gevoel dan ook mee. Jouw kind heeft ook het recht om het gevoel te hebben dat hij/zij er mag zijn en geaccepteerd wordt om wie hij/zij is. ❤❤

Is het niet eigenlijk dat julie de aandacht van de kinderen opeisen voor julie zelf? Of eigenlijk dwingen een kind contact te laten maken met julie?