Pod niesamowitym poczuciem humoru i niezwykłą inteligencją skrywa się bardzo wrazliwa dusza. Dziękuję za to że tak szczerze opowiedziałaś o sobie, byłam Ciebie bardzo ciekawa po twoich wrzutkach na Tik toku. Pozdrawiam serdecznie i trzymam kciuki. Nadal będę Twoją fanką ❤
Mam 49 lat , 11 lat temu zawalił się mój świat , i pojawił się on poznany przez internet …. Facet po przejściach z dwójką dzieci i ja z dwójką dzieci. Minęło 10 lat i z każdym dniem kocham go coraz bardziej…. Dziękuję za ten filmik łzy popłynęły ❤❤❤
Mój exmąż też mnie uratował 20 lat temu. Poczym po 15 latach zostawił z dnia na dzień. Strasznie to przeżyłyśmy z synem. 4 lata na antydepresantach. Ale wstaję z kolan. Bardzo lubię Cię Emi oglądać.
Ja od 34 nikogo nie mam, też jak Emi czekam od 17 lat na kogoś kto i tak nie będzie mi pisany, także po. Śmierci rodziców też jeżdżę od 8 lat na antydepresantach, ale fakt ten odcinek dał mi trochę nadziei choć i tak powtarzam, że "nadzieja matką głupich", a "wiara czyni czuba",
Ludzie, którzy twierdzą, że to "dla wizy" nie mają empatii i są okrutni w takim zachowaniu. A nie dziwię się, że miałaś dużo adoratorów, bo jesteś super dziewczyna!
Emi, Twoja historia mogłaby być wyświetlana w szkołach. Jesteś mądrą, pełną głębokich przemyśleń, czułą osobą. Cieszę się, że jesteś w internetach i sprawiasz, że świat jest piękniejszy i weselszy. Cieszę się Twoim szczęściem i spełnieniem. ❤
Dziękuję że powiedziałaś o myślach samobójczych. To jest ważne aby się ratować. Ty miałaś na swojej drodze anioła- twoją połówkę. Oby inni też spotkali aniołów- osoby które zauważą i pomogą w takim czasie.
Masz 100% racji. Rok temu o tej porze byłam przekonana że skok przez okno to kwestia dni/godzin. Wszystko się ułożyło. Jest lepiej niż dobrze. Od wczoraj wiem że znów zostanę mamą!
Ohhh Emi! Naprawdę dziękuję za ten film i ,,wezwanie do życia". Każdy ma/będzie miał w swoim życiu takie sytuacje, które naprawdę sprawiają, że ciężko jest oddychać, ale słysząc takie proste, od serca słowa, ma się wrażenie, że nie jest się jednak zupełnie samemu na tym świecie. Trzymaj się ciepło 💖💖
Witam serdecznie ❤ Jestem zszokowana... tyle cierpienia... A dzisiaj CESARZOWA. Tak... trzeba pazurami drzeć to życie i nigdy nie tracić nadziei na lepsze jutro. Dziękuję za szczerość polska japonko. Jesteś WIELKA!!! Pozdrawiam ❤❤
Hej! Od niedawna Cię oglądam ale twój kanał jest tak zupełnie inny, wartościowy, ciekawy, nie ma przechwalanek o firmowych torebkach, okularach itd. Dużo przeszłaś na szczęście teraz jesteście szczęśliwa rodzina.
Emi, bardzo rzadko sie udzielam co do aktywności, ale jestem bardzo wiernym widzem od początku twojej działalności na tym kanale. Jesteś bardzo, ale to bardzo silną i odważną osobą. Zainspirowałaś wielu (w tym i mnie) do zgłębiania historii oraz kultury japonii, i przyznam, że zawsze jak ciebie oglądam, to rozjaśniacz mi dzień :)). Jestem pod wielkim wrażeniem, że masz w sobie tyle siły, pozytywnej energii i nosisz zawsze cieply uśmiech na twarzy, pomimo wszystkich wydarzeń. Jesteś wspaniala, nigdy o tym nie zapomnij!!! Przesyłam uściski i pozdrowionka!
Po pracy...w domu...pyszny posiłek ...odpaliłem to video. A na końcu... Śledzimy z żoną twój kanał, sami mamy niezwykle, pełne miłości życie, żyjac w Anglii od 18 lat. I co... i tak sobie patrzę, słucham, i normalnie... na końcu... uroniłem łezkę. Jacy wy jesteście w tym wszystkim realni...bardziej niż sama rzeczywistość. Pozdro z mentalnego muzeum (UK) 😂
Trzy lata temu byłem w podobnej sytuacji - chłopak, z którym znałem się od dziecka popełnił samobójstwo. Też chciałem ze sobą skończyć, ale uratowała mnie najlepsza przyjaciółka. Bardzo doceniam to, że postanowiłaś się podzielić z nami tą historią, bo daje ona naprawdę duże poczucie zrozumienia. Emi, jesteś genialną kobietą i ogromną inspiracją. Cieszę się, że udało Ci się "przeczołgać" przez życie do momentu, w którym jesteś. Dziękuję
w sumie dumny jestem ,że Polska wydala tak fajnego człowieka który będąc Polakiem potrafi się zasymilować z tak rzadką kultura jak Japońska. Dzieki Tobie poznają nas lepiej i szanują. Cieszę sie , bo na codzień znowu mieszkam za granica i nieraz nasi bracia niemiło mnie zaskakują swoim buractwem które potwierdza krążące o nas stereotypy....pozatym sama wypowiedź jest mądra i logiczna oraz potrzebna . Polubiłem Panią już odcinek temu hehehe. Pozdrawiam
Dziękuję youtubowi za podpowiedzenie mi Twojego filmiku sprzed roku. W momencie kiedy zaczęłaś mówić o nadziei i że warto "czołgać się" dalej ku mojemu zaskoczeniu się rozpłakałam. Uświadomiłam sobie w jak bardzo kiepskim momencie mojego życia jestem, ale może faktycznie w końcu wyjdzie to słońce. Cieszę się, że Twoja historia zakończyła się happy endem - bardzo lubię Ciebie słuchać i widzę po komentarzach, że nie ja jedna :)
Strasznie późno znalazłam Twój kanał, więc mam sporo do nadrobienia w oglądaniu. Jesteś świetną osobą i masz dobrze poukładane w głowie, a to teraz jest coraz rzadsze. Szacun
Oglądam Cię od jakiegoś czasu, ale na ów odcinek trafiłem dopiero co. Chciałem powiedzieć, że należy Ci się wielki ukłon za to co zrobiłaś - za Twoją odwagę, za opowiedzenie swojej trudnej historii, bez upiększeń, prosto z serca. Dałaś też wspaniałą radę tym, którzy może właśnie w tym momencie powinni ją usłyszeć... Tym bardziej wielki ukłon i szacunek. Pozdrawiam serdecznie
W 2 gimnazjum napisał do mnie chłopak z mojej szkoły. Rozkochał mnie w sobie (internetowo, głębokie rozmowy do późna), on pierwszy wyznał mi miłość. Po czym się okazało, że myślał, że pisze z inną dziewczyną i chciał urwać kontakt. Tyle że dla mojej głowy to było zbyt wiele. Przez pół roku nie istniałam, okaleczałam się, miałam myśli samobójcze i wszystko dusiłam w sobie. Moją jedyną przyjaciółką wtedy była moja suczka. Przychodziła do mnie i się przytulała, kiedy płakałam. Po roku na moich oczach potrącił ją kierowca rozpędzonym autem. Ludzie wokół nie rozumieli, czemu AŻ tak przeżyłam jej śmierć, że oprawiam sobie jej zdjęcia w ramkę. To było 14 lat temu, a ja nadal ją kocham. Te wydarzenia ukształtowały mnie już na całe moje życie. Po pół roku od zerwania kontaktu z tym chłopakiem, poznałam kolejnego przez internet. Również był z mojej szkoły. Nasze poznanie było dość niefortunne. Moje koleżanki nabijały się z niego, bo był dziwny. Zdobyły jego numer telefonu od jakiejś dziewczyny i chciały porobić sobie z niego "jaja". Uczestniczyłam w tym. Tyle że mi się on spodobał. Powiedziałam, żebyśmy napisały do niego z mojego numeru. Odpisał. Przedstawiłam się jako ktoś inny. Zbyt wstydziłam się siebie, a pragnęłam akceptacji. I tak pisaliśmy ze sobą kilka miesięcy... znów....głębokie rozmowy. Aż po kilku miesiącach nie wiem jak, dowiedział się, że został oszukany. Znów były łzy. Zależało mi na nim. Mimo tego kłamstwa nie zrezygnował z kontaktu ze mną. Być może czuł, że pod otoczką kłamstwa kryje się prawda warta uwagi. Zresztą nadal utrzymujemy kontakt. W każdym razie zakochałam się w nim bez pamięci. On jednak nie czuł tego samego, wodził mnie za nos, a równocześnie był najbliższą mi osobą na świecie. Jedyną, która mnie rozumiała. Wiedziałam, że powinnam to skończyć, ale nie umiałam. Kłóciliśmy się, milczeliśmy po setki razy i znów do siebie wracaliśmy. Przez co wierzyłam, że pewnego dnia zasłużę na niego i będziemy razem aż do śmierci. Czekałam na ten dzień, jak Emi. Ale on nigdy nie nastąpił. Po 8 latach zrozumiałam to w końcu. Już do mnie dotarło. Odcięłam się od niego na 2 lata. Potem znów wróciliśmy do kontaktu, ale ja już miałam chłodną głowę i serce. Już nie fantazjowałam o nim, o naszej przyszłości. Przyjaźniliśmy się. I tak, znam powagę tego słowa. Przez 2 lata żyłam, bo żyłam, nikogo nie szukałam i nikogo nie chciałam. Inwestowałam w siebie, w swoją edukację, karierę. A razem z tym zaczęła powooooli wracać moja pewność siebie. Rok temu namyśliłam się, że a co tam, zobaczę co to ten Tinder. Wiedziałam do czego głównie służy ta apka, ale weszłam tam z mądrą głową. Co prawda instalowałam i usuwałam, instalowałam i usuwałam. Aż za trzecim razem zainstalowałam i natrafiłam na chłopaka, który w opisie w pierwszym zdaniu napisał, że jest introwertykiem. Pomyślałam "super, to musi być wartościowy ktoś". Dalsze zdania opisu też były zachęcające. Spodobał mi się, dałam mu serduszko. I czekałam aż on da. W międzyczasie pisałam z innymi, ale w głębi serca czekałam na niego. I w końcu nas sparowało. Od razu do mnie napisał. Nie pomyliłam się co do niego. Rozmowa potwierdziła moje przekonanie o nim. Po 4 dniach spotkaliśmy się. Po 4 miesiącach zamieszkaliśmy ze sobą. A teraz od 2 tygodni jesteśmy zaręczeni. Moje pierwsze i ostatnie spotkanie z Tindera. I dzięki tej aplikacji poznałam najcudowniejszego człowieka na świecie. Jest to dziwaczne uczucie, ale sama sobie czasem zazdroszczę swojej relacji. Jest to osoba o ciepłym i dobrym sercu, o świetnym poczuciu humoru, podobnym do mojego. Jest na maksa mądry i inteligentny. Wrażliwy. Jest moim wszystkim. Przyjacielem i partnerem. Czasem mam poczucie, że nie zasługuję na niego. A z drugiej strony wiem, że to przeznaczenie. I że to ono kazało mi czekać, że gdzieś chodzi ta osoba, która jest moim dopasowanym puzzlem. I tak teraz patrząc wstecz, kiedy z powodu tamtych poprzednich relacji załamywał się mój świat, bo czułam, że to oni byli mi pisani.....ja dopiero przy tym mężczyźnie poznałam, co znaczy prawdziwa miłość. I to jemu pragnę ją okazywać. * Historia nie jest sponsorowana przez aplikację Tinder :)
Bardzo dziękuję Ci, że podzieliłaś się z nami tą historią. W Twoich oczach widać było bardzo wiele emocji, ale ostateczni ulgę. To niesamowite jak i dokąd życie nas prowadzi.
W Europie wkraczamy w porę jesienną. Dla wielu osób jest to bardzo przytłaczający i depresyjny okres w roku. Wszystko nagle staje się dużo trudniejsze. Dlatego ta puenta jest bardzo ważna- ''warto się przeczołgać przez ten okres''. Dziena Emi za ten film. Każdemu życzę aby przetrwał ten okres jesienno zimowy, bez większych rozterek emocjonalnych.
O tak nienawidzę tego okresu. :((( zawsze sie śmieje że tęsknię wtedy za moim domem z poprzedniego wcielenia, jakim są jakeis tropiki w których nigdy w tym życiu nie bylam😭😭😭 może kiedyś.. Warto przeczołgać się przez ten okres. A nawet wiecej, kombinować jak dojsc do tego co w marzeniach. ☺️
Bardzo dziękuję za ten film, rozumiem, dlaczego do tej pory nie chciałaś o tym mówić. Przytulam cię małymi pomrowikowymi łapkami i cieszę się za dodanie otuchy w chujowych momentach
Bardzo wzruszająca historia. Aż łezka mi się zakręciła ❤ ściskam wirtualnie, miałam podobne przeżycia. Mi też pomogło "czołganie się " do dnia następnego, nowy dzień był moją nadzieją na coś lepszego. Cieszę się że się tym podzieliłas, widać że nie było to łatwe. ❤❤ Jesteś bardzo silna i szacun za to! ❤
Cieszę się, że Yo-chanko był takim Aniołem stróżem i czuwał, mimo iż nieświadomie Przeznaczenie przez duże P, byliście dla siebie pisani Dobrze, że Yo-chan się nie poddał i o sobie dawał przypominać co jakiś czas i tak mu się nagle zmieniło podejście na coś więcej niż taka zwykła znajomosc Prosta, ale wzruszająca historia, dziękuję za opowiedzenie jej, Cesarzowo 💝❤️ Ratujcie się dalej nawzajem Ja też w najgorszym okresie swojego życia poznałam mojego Tai-chan, który podobnie jak Yo-chan, pomógł mi w zobaczeniu dobra na świecie Może brzmi głupio, ale piszemy dzień w dzień, rozmawiamy przez telefon nawet do późnych godzin i to mnie zmieniło i zmienia nadal Najlepsza osoba, która poznałam, ale nie spotkałam 🥰
Dziękuje ci za prawdę ,szczerość i tę radość która emanuje z ciebie w twoich rolkach. Dzisiaj byłaś inna ....ale to prawda ,że liczy się dziś ,jutro nie należy do nas . Pilnujmy tego "dziś ". Pozdrawiam
Kurcze Emi, bardzo dziękuję Ci za ten film. Też od dzieciństwa borykam się z depresją, samotnością i ciągle nawracającym smutkiem ale mimo wszystko mam w sobie tę ciekawość życia, która mnie ciągnie przez największe doły. Cieszę się, że udało Ci się przebrnąć przez to bagienko. Wszystkiego najlepszego dla Ciebie i Yo Chana
Dzięki za ten odcinek. Nie wyobrażasz sobie jak bardzo podniosłaś mnie na duchu. Moja historia nie dotyczy co prawda związku, a skomplikowanej sytuacji zdrowotnej, jednak Twoje słowa: nie poddawaj się, czołgaj po dnie, ale do przodu, bardzo ze mną rezonują ❤️ ściskam ❤️❤️❤️
Potwierdzam, niesamowicie się teraz cieszę, że mi się nie udało zabić gdy miałem depresję. Wtedy życie wydawało się niemożliwe do poprawy i że cały żywot to męczarnia a teraz konczę studia które kocham, mam pracę która lubię i podróżuję (niedawno wróciłem z 2 miesięcznego tripa autostopowego w Meksyku i jest zajebiście. Także jeśli ktoś to czyta co nienawidzi w tym momencie swojego życia, to tak jak Emi powiedziała, paznokcie w ziemię i zapierdalać na terapię i pracować nad sobą, BO WARTO!
Twoja historia jest piękna, bo naturalna. Każdy w życiu ma swojego Anioła, bez względu jakiej rasy, narodowości jest ow Anioł. Pozdrowienia dla męża, ucałowania dla dzieci. A schody są piękne 😊❤
Piękne jest to, jak ktoś mówi, że pomogła druga osoba. Bo takie czasy, że się mówi że samemu się odpowiada za wszystko, trzeba być samodzielnym, ale ludzie nie są jakimiś samotnymi tygrysami, potrzebujemy siebie nawzajem
To niesamowite, że kiedy w moim życiu działy się trudne rzeczy i kiedy powolutku wychodzę na prostą, odkrywam, że wokół mnie jest wielu ludzi, którzy mają podobne doświadczenia 💚
Jesteś niesamowita, oboje jesteście wspaniali. Przesyłam uściski dla Waszej rodzinki i dla wszystkich Pomrowików, którzy zmagają się z trudnymi sytuacjami. ❤
Dobrze, że ludzie mówią o tych stanach złych. Też byłam w ciemnym miejscu, poszłam po pomoc i jest znacznie lepiej. Czuć znowu radość i widzieć tą nadzieję( bo to brak nadziei był najgorszy) jest cudowne
Witaj,kilkakrotnie widziałam Twój kanał,zaciekawiło mnie jak pięknie mówisz o Japonii i jak dużą masz wiedzę o tym kraju,tyle wiadomośći tak konkretnych,podziwiam Ciebie,Ty Europejka i Wielka nieznana kultura,tak dalej trzymaj,cieszy mnie że Polki tak zdobywają świat,pozdrawiam,całuski dla maluszków,dobrego życia Tobie i Jo życzę
Obejrzałam film. To co przekazałaś bezgłośnie, pomiędzy słowami ma wielką moc. Niesamowity szacun za opublikowanie takiego filmu. Mam nadzieję, że Twój przykład pomoże choćby jednej osobie
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀mam 56 lat i słuchjąc Ciebie wiele mogę się jeszcze nauczyć💖💖💖Stary to nie znaczy, mądry (szczególnie życiowo)😞Pozdrawim serdecznie i zyczę dużo zdrowia 😊
Szanuję bardzo za podzielenie się tą historią, widać, że nie jest to dla ciebie łatwe. Jesteś niezwykle silną osobą i chcę Ci podziękować, bo dzięki Tobie, po wielu latach zmagania się z bardzo zaniżoną samooceną (do tego stopnia, że ograniczała mnie w dosłownie wszystkich aspektach mojego życia) zaczynam powolutku, malutkimi kroczkami akceptować siebie. Pozdrawiam cieplutko i przesyłam przytulaski
Emi, nawet nie wiesz, jak bardzo te słowa z czołganiem się i pełzaniem na mnie zadziałały. Od paru lat zmagam się z depresją i nerwicą i ostatnio czułam, jak bardzo było źle i myślałam, że to nie ma sensu. Bardzo mnie te słowa wypełniły. Jakoś tak się wzruszyłam... Dziękuję Ci z całego serca. Cieszę się również, że trafiłaś na tak wspaniałą osobę jaką jest Yo Chan, ogromne pozdrowienia dla całej rodzinki.
Bardzo piękna historia, codzienna, ale właśnie temu wyjątkowa i piękna. Bardzo mi się podoba to co powiedziałaś jeśli chodzi o próbę „czołgania się”. Warto. Bo wszystko przemija. To co złe i co to dobre też. Cieszę się, że jesteś szczęśliwa i spokojna, bo masz ogromna i interesująca wartość w sobie. Tak jak wielu z nas. Pamiętajmy o tym.
Hej, wyświetlacz mi się na tictoku od kilku tyg. Szczerze, to nawet nie wiem jak masz na imię... Na RU-vid jest to mój pierwszy film jaki widziałam na twoim kanale. Dziękuję Ci! ...za to że w tym dzisiejszym wyidealizowanym wirtualnym świecie potrafisz poruszyć takie tematy. Za to że przyblizasz nam tę piękną kulturę a zarazem zachowujesz te cząstkę człowieka normalnego 😉 Życzę Ci duuuzo dobrego... tak z serducha! Buzka z Irlandii😘😘😘
Popłakałam się na tym odcinku. Szczerze mówiąc sama od kilku lat tkwię w przestrzeni i czuję, że czegoś mi brakuje i czekam na kogoś, mimo że mam dopiero 20 lat. Trochę się martwię, że nie potrafię się znowu naprawdę zakochać, bo w czasach szkolnych przez pięć lat miałam taką swoją wielką jednostronną miłość, która no nie skończyła się szczęśliwie i od tego czasu nie potrafię na nikim skupić uwagi i wciąż czuję pustkę. No ale wierzę, że gdzieś tam ktoś jest, a skoro twoja historia skończyła się szczęśliwie to może i ja dostanę happy end. Trzymaj się cieplutko, dziękuję, że zdobyłaś się na opowiedzenie tego, nawet jeśli było to ciężkie.
Moja babcia miała takie powiedzenie: "Co ma być Twoje, to Ci się na środku drogi, pod nogami wyłoży" i niby to jest banał, ale w nim jest od cholery życiowej prawdy. Mnie się posypał związek przez który musiałam podjąć emigrację zarobkową (między innymi choroba tej drugiej osoby) i na tej emigracji się wszystko rozsypało, któregoś dnia usłyszałam że to koniec. Pojechałam do Polski zamknąć część spraw i w Polsce jakimś zbiegiem okoliczności dawno niewidziany znajomy zaprosił mnie na domówkę, na którą nawet miałam finalnie nie pojechać. I tam poznałam faceta, o którym dzisiaj mogę śmiało powiedzieć, że jest miłością mojego życia. Nie było żadnych fajerwerków w pierwszej chwili. Jak wracaliśmy razem z tej imprezy, (bo było mi po drodze i go odwiozłam), to padał deszcz i wycieraczka się zepsuła. I w tym deszczu na jakiejś zapadłej stacji on mi naprawiał tą wycieraczkę. I też miałam taką absurdalną nawet nie myśl, jakiś taki przebłysk podświadomości, że jesteśmy parą. Wydało mi się to absurdem, bo rozmowa się po drodze niespecjalnie kleiła, chłop się generalnie bardzo skryty i małomówny wydawał. Poza tym, że parę wspolnych tematów jednak się po drodze znalazło to nawet numerów nie wymieniliśmy, ja znowu wyjechałam z kraju. Nie minął miesiąc, a on mnie znalazł na fb i zaczęliśmy właśnie takie rozmowy o pierdołach. A jak zaczęliśmy gadać w końcu na poważne tematy, to się okazało, że nikt mnie chyba na całym świecie lepiej nie rozumie. Oboje mieliśmy wtedy trudną życiowo i emocjonalnie sytuację i się nawzajem wyprowadziliśmy na prostą. Potem było wiszenie na telefonie - dniami, nocami, non stop, a niecałe pół roku później wróciłam do Polski i zamieszkaliśmy razem.
Cesarzowo...nie wiedzialam, ze bylo z Toba tak krucho, no, no, szacun za odwage podzielenia sie historia . Ja przymierzalam sie do samoboja z powodu rzadkiej i upośledzającej choroby autoimmunologicznej. Uratowal mnid ostatni wierny przyjaciel, jaki przy mnie pozostał - facet, ktory mial aspiracje być wspolczesnym Jezusem. Do dzis mu za to składam dziękczynienie, choć przeznaczonym mi okazal się byc ktos inny. Tamten hednak dał mi siłę i wiarę w to,ze czeka mnie jeszcze w życiu coś dobrego i pięknego,bo ja sama już nie miałam sily w to wierzyć. Gdybym skonczyla na torach,jak planowałam,ominęłaby mnie miłość mojego życia i historia jak z filmu romantycznego, fantastyczne dziecko (choć podobno byłam niepłodna) i dobra, stabilna sytuacja finansowa, oraz to, co sie z tym wiąze, czyli brak trosk ekonomicznych.
Przepiękne motto, niesamowicie emocjonalny podcast Doceniam Twoją siłę i wewnętrzną walke o siebie. Mega, że mówisz tyloma językami.Trzymaj się ciepło i nie zmieniaj ♥️
Jesteś silna 🤗 BOLĄ Cię wspomnienia mimo to Opowiadasz nam co Cię spotkało Dziękuję Emi ❤️dla Ciebie. Masz fajną rodzinę mąż córcia. Pozdrawiam serdecznie. 🤗
Mocne, szczere i z motywacją dla odbiorców. Bardzo pozytywne przesłanie,, do przodu " mimo że jest źle, coś czeka dobrego. Dziękuję, dużo Cię to kosztowało 🌹
To jest w tym wszystkim najdziwniejsze i najpiękniejsze , że miłość pojawia się w tym momencie w życiu, w którym się tego nie spodziewamy. Nawet jej nie chcemy , wdziera się w duszę i naprawdę ja potrafi ukoić. Życie to wielka niespodzianka
Oglądam Cię od niedawna i jestem zachwycona😍. Jesteś bardzo fajną, radosną i pozytywnie zakręconą osobą. Bardzo Ci dziękuję za tą historię, za Ciebie, za Twoją Rodzinę, za to że jesteś. Od wielu lat stoję w miejscu, gdzieś na rozdrożu. Dzięki Twoim słowom po prostu poczołgam się dalej, w którąś z tych dróg. Całuski i uściski 😘
Dałaś mi siłę, mówiąc o swoich przeżyciach. Napisałabym Ci tutaj swoją historię, ale że mogą się na nią napatoczyć niezbyt dla mnie miłe i życzliwe osoby, daruję to sobie. Czuję mocno Twój ból i nie mogę powstrzymać łez. Dziękuję Ci za Twoją siłę.
Dziękuję Ci Emi za piękną opowieść , wcale nie banalną , życzę Ci samych wspaniałości . Jesteś dzielna , mądra , masz cudowne poczucie humoru - możesz być przykładem dla wielu osób. Budzisz ogromną sympatię swoim podejściem nie tylko do trudnych spraw . Nigdy nie utyskujesz, nie narzekasz , nie labiedzisz . Oglądam od ponad roku Twoje podkasty zawsze z dużą przyjemnością .
Emi jesteś Wielka duchem Kochana podglądam od czasu do czasu Twój kanał i uwielbiam to jak go prowadzisz Nic nie dzieje się bez przyczyny dziękuję za Twoją szczerość
Bardzo smutny odcinek, ale cieszę się że wszystko dobrze się skończyło i masz teraz super rodzinkę. Podsumowanie bardzo mądre i pouczające moim zdaniem. Trzymaj się
Nawet nie wiesz jak bardzo potrzebowałam tego posłuchać... Sama jestem w totalnym dole od jakiegoś czasu, i chwilami też mam ochotę wszystko skończyć, ale dałaś mi dzisiaj siłę... Ja to już nawet się nie czołgam, tylko pełzam... Coraz niżej pełzam.... Ale w przypadku, będę pełzać dalej. Spróbuję, chociaż naprawdę czuję, że gorzej być nie może. Ale będę pełzać. Może żyć z dnia na dzień będzie łatwiej, przeżyć po jednym całym dniu... B9 jak sobie myślę o reszcie mojego życia jako całości to nie... Nie chcę tego ciągnąć dłużej... Naprawdę... Ale może chociaż po jednym dniu się uda? Dziękuję Ci
Hej Emi! Bardzo szczera i osobista wypowiedź,na pewno długo sie do niej przygotowywałaś,bo to nie jest łatwe i boli nawet po latach... Szczerze Cię rozumiem,bo mialem podobną sytuację,ale u mnie ktoś z najblizszych pożegnał się z tym światem, który był dla mnie wzorem do naśladowania i też świat zawalił mi się pod nogami i wszystko runęło w jednej chwili jak domek z kart,ale u mnie tylko z tą różnicą ze moja dziewczyna,a obecnie żona, też wyrwala mnie z tego obłędu i była (jest) zajekurwabistym wsparciem dla mnie i też gdyby nie ona to raczej po jakim czasie podszedłbym w ślady tejże bardzo drogiej mi osoby...a w tamtym momencie już mi było wszystko jedno. Ciężko się o tym opowiada i łzy poleciały jak słuchałem Twojej historii,ale tak jak powiedziałaś trzeba sie kurczowo trzymać i wyczołgać w kierunku przestrzeni,bo po prostu mamy dla kogo żyć. Jesteś Wielka Emi i masz Wielkie serce. Wybacz,ze Ci o tym teraz przypomniałem,od czasu publikacji tego materiału,ale nie mogłem tego po prostu pominąć milczeniem i nie dodać Ci słów otuchy. Jesteś super babką i stworzyliście sobie super rodzinę. Pogody ducha i wszystkiego dobrego Wam życzę. ❤
Doceniam szczerość i podziwiam siłę jaka jest potrzebna żeby się z tym uporać, bo rozumiem jakie to trudne. Sama kiedyś miałam takie myśli, kilka lat temu kiedy wiele rzeczy naszło na siebie i miałam już po prostu dość. Teraz pojawiają się rzadziej, w o wiele mniejszym nasileniu, chociaż są momenty kiedy myślę o tym na poważnie ale nie do takiego stopnia jak wtedy, te kilka lat temu kiedy byłam o krok od próby. Jest ciężko, ale walczę. Dziękuję, bo Twoje słowa dały mi dodatkowe wsparcie. Wiele Twoich odcinków, o tym jak nie boisz się być sobą, jak zdobyłaś pewność siebie i wszystkie inne tego typu jakie wstawiłaś przez lata były dla mnie ogromnym wsparciem psychicznym i inspiracją. Pokazujesz, że można się podnieść, można iść dalej, doceniać siebie, być dumnym z tego, że jakim się jest i po prostu żyć. Naprawdę dziękuję, Emi.
Bardzo Ci dziękuję za podzielenie się tą historią Widać jak Ci ciężko było mówić o tym 😢 Cieszę się że Ułożyło Ci się wszystko 😊❤ I masz rację zawsze będzie lepiej i zawsze lepsze jutro trzeba się tylko nie poddawać
Emi jesteś cudowna, podziwiam ciebie za odwagę, że podzieliłaś się ze swoimi pomrowikami swoją historią trudną ❤️ dziękuję i serduszkiem zawsze z tobą ❤️
Jak to jest, że mówisz to samo co słyszałam w zeszłym tygodniu od starej nauczycielki w szkole w której pracuję. Dziękuję i cieszę się z Twojego szczęścia.
Płaczę z powodu Twojej historii. Sama chciałam ze sobą skończyć ale byłam na to za słaba i z tej niemocy często płakałam. Wszystko było związane z problemami domowymi. Uciekłam z domu . Ale uratowałam siebie. Chciałam żyć. Dziś mam cudownego męża , który mnie wspiera . Moja mama nadal nie rozumie jaka krzywdę mi zrobili i nie rozumie że mogła stracić dziecko....to jest przykre i niewybaczalne. Emi dobrze że z nami jesteś. Jesteś super kobieta . Wszystkiego co najlepsze dla Ciebie. ❤
Także często myślę o samobójstwie, lecz wiem, że nie miałabym odwagi na coś takiego. Podziwiam panią, że zdecydowała się mówić na takie bardzo intymne i trudne tematy w że tak powiem miejscu publicznym. Z pewnością to było trudne. Naprawdę cieszę się, że jest pani z nami. ❤️
Emiś kochana moja wysyłam ci ciepłego pełnego wsparcia przytulasa, dziękuję Ci że podzieliłaś się swoja historią mimo ze nie była ona w pełni radosna. do dziś pamiętam jak opowiadałaś o swoim przyjacielu :( dziękuje również Yochankowi który zjawił sie w Twoim życiu na nowo w odpowiednim momencie i uratował taka piękna duszę jak Ty
Nie wiem za bardzo co powiedzieć po tym filmiku, ale cieszę się, że podzieliłaś się tą historią. W jakimś sensie czułem nawet wcześniej, że mamy jakieś podobne doświadczenia, że w twoim dzisiejszym docenianiu życia jest ta taka świadomość nieszczęścia, ale nie w znaczeniu teraźniejszości tylko właśnie tego, co być mogło i co było. W ogóle mam teraz jeszcze taką myśl, że coś jest takiego, że czasem na pierwszy rzut oka wyczuwa się czyjąś ważność lub głębię. Kilka razy miałem już tak, że z pierwszym rzutem oka na profil danej osoby w internecie, wiedziałem, że ta osoba zostanie mi bliskim przyjacielem, ta taka uderzająca waga tej osoby. Nie wiem, czy to ten sam rodzaj odczucia jak to twoje zerknięcie na Yo Chana z myślą "mąż", ale czasem jest to całkiem irracjonalne bo nawet niewiele się wie o tej osobie. Takie wręcz urywki przyszłości wrzynają się w świadomość. Racjonalnie spycha się je że nie są możliwe. A potem po kilku latach się okazuje że to było realne podsumowanie tego co będzie. To niesamowite.
Spodziewałam się zwykłej historii jak każda inna na YT, a dostałam pokrzepiającą historię z morałem. Masz rację Emi, w beznadziejnej dla nas sytuacji, warto dać szansę przede wszystkim SOBIE i starać się samego siebie przekonać, że może być lepiej i będzie lepiej. Też miałam kilka sytuacji (w moich oczach) bez wyjścia, ale znalazła się osoba, która udowodniła mi, że zasługuję na szczęście, ale zanim się to wydarzyło sama musiałam w to uwierzyć, a nie trwało to krótko. Dziękuje, że o tym powiedziałaś, bo na pewno nie było łatwo (co widać i słychać), uściski dla Ciebie, Yo Chana i Kaczuszki, dla reszty Pomrowików również, dbajmy o zdrowie psychiczne
Emi dziękuję za twoją wzruszającą i niesamowitą historię♥️ . I jak oglądałam ten filmik to widziałam , że jak mówiłaś o shibie widziałam , że powstrzymujesz łzy . Pozdrawiam cię cieplutko trzymaj się . Wielki szacun
Jejku, bardzo wzruszyła mnie Twoja historia, ogólnie ogromny szacun że nie wstydzisz się mówić o tak trudnej sprawie w życiu jakim jest kwestionowanie sensu swego życia, sama mam od 15 roku życia takie myśli, teraz mam 23 i w sumie cały czas czuje że życie swoje a moje plany swoje i czasem już po prostu nie ma się nadziei na pozytywną zmianę, ale dobrze że są takie osoby jak Ty które dzielą się tym, że też miały takiego doła i w sumie później moze być happy end
Popłakałam się. Teraz jest coraz lepszy okres w moim życiu (mam nadzieję) i wbrew pozorom widzę dużo podobieństw w tym jak poznałam pewną osobę a w tym jak było w waszej historii. Również ta osoba można powiedzieć wyciągnęła mnie z bagna. I nigdy nie będę bardziej wdzięczna tym którzy zawsze wspierali. Dziękuję Ci za ten odcinek. Może tak jak mówisz nie był super kawaii uroczy, ale był szczery i prawdziwy, a w końcu takie właśnie jest życie ❤
Mnie wyciągnęła z bagna śmierć mojego psa, trochę dziwne bo powinnam się załamać, ale jej śmierć była inna, bo z winy moich rodziców, co sprawiło, że odcięłam się od nich emocjonalnie, a to było bardzo wyzwalające. Poza tym mam drugiego psa i chcę stworzyć dla niego dom, jak najszybciej zabrać go od rodziców, a to daje mi dużo motywacji.
Właśnie obejrzałem ten film i nagle widzę inną osobę. Strasznie się uzewnętrzniłaś widocznie tego było trzeba 👍. Z drugiej strony nie rozumiem takiej słabości aby chcieć zrobić sobie krzywdę nie zależnie od sytuacji. Ludzie przechodzą podobne tragedie ale nie poddają się ale ja to pewnie bez empatii i emocji jestem.
Rozumiem Twoją sytuacje, byłam w podobnej sytuacji i dzięki mojemu partnerowi mam siłę by żyć. Dziękuję za ten odcinek i Twoją szczerość. Ściskam cieplutko
Dziękuje ci za ta historie! Uwielbiam ciebie. Rok czasu z depresją, tez chcialam odejsc, wtedy poznalam Arka, i chyba zdalam sobie sprawe jak wazny dla mnie jest. CHociaz dzisiaj odezwal sie mezczyzna ktory zlamal mi serce i zrozumial co stracil , czyli mnie, to chyba Osoba ktora byla ze mna kiedy bylam w wielkim gownie jest warta wiecej......
Niedawno temu też życie tak mnie przytłoczyło, że chciałam skończyć ze sobą. Jednocześnie bardzo chciałam zrealizować moje marzenia. Musiałam skorzystać z profesjonalnej pomocy. Teraz już jestem w lepszej sytuacji i zobaczę jak dalej się potoczą moje losy To super, że w najtrudniejszym dla siebie czasie na Twojej drodze stanął idealny facet. Trzymajcie się oboje i powodzenia. 🎎
