Jak TVN odebrał dziecku smak życia? Historia Róży 

Jak się podoba nowy format? 🤔

Bardzo ważny odcinek. Zwłaszcza w dzisiejszych czasach gdzie coraz więcej jutuberów i influenserów robi sobie „kontent” na dzieciach. Niestety, ale wielu z nich nie zdaje sobie sprawy jakie to może mieć konsekwencje, łącznie z tymi długoterminowymi. Szacun dla Róży, że miała odwagę opowiedzieć o tym co ją spotkało ❤

Nigdy, przenigdy nie nalezy zglaszac sie do telewizji z zyciem prywatnym. To zawsze konczy sie źle.

Kiedy byłam małym dzieckiem, moja matka oglądała Supernianię, wiele z jej metod wdrażając do mojego wychowania. Kiedy płakałam, zamykała mnie w pokoju i nie wypuszczała, dopóki się nie uspokoję, stosując znanego z programu "karnego jeża", nie wolno było mi płakać, krzyczeć, nawet, jeśli upadłam i zrobiłam sobie krzywdę. Byłam dzieckiem wrażliwym, które potrzebowało, jak każde z resztą dziecko w tym wieku, wsparcia i troski rodziców, a zamiast tego nauczyłam się szybko, że muszę ze wszystkim radzić sobie sama, a wszelkie przejawy emocji to histeryzowanie. W efekcie, 20 lat później, dopiero na terapii nauczyłam się, że nie muszę czuć wyrzutów sumienia, kiedy jestem smutna i chcę płakać, że mogę się zdenerwować, a moi bliscy, w tym partner, nie odrzuci mnie i nie pośle na metaforycznego "karnego jeża" za to, że okazuję emocje. Programy, takie jak Superniania, są okropnie szkodliwe, wręcz obrzydliwe.

Zaraz "potężny" TVN wystosuje kolejny pozew

Róża, gratuluję za odwagę i pokonywanie twoich traum. Jesteś dzielną kobietą

Często w takich sytuacjach - pomijając to, że Róża była w mniej więcej na etapie buntu 2-latka; to w przypadku trudności z takimi maluchami... pracuje się rodzicami. Najczęściej - dzieci są "delegatem rodziny", "pewnym objawem", że coś w systemie rodzinnym nie gra. Prawdopodobnie, gdyby zająć się mamą, to wybuchy złości Róży, mogły wyglądać inaczej - generalnie byłby inny komfort. PS. bardzo często rodzice mówią - moja nastolatka/dziecko zachowuje się tak i tak - proszę ją naprawić i wiele młodych osób ma wrażenie, ze to z nią jest cos nie tak. Im młodsze dziecko tym większe prawdopodobieństwo, że to rodzice mają problem. Dzieci uczą się poprzez naśladowanie / modelowanie - więc jeśli odczuwa lęk lub np. złość - to np z powodu lęku/nerwowości (+ sprzecznych komunikatów) rodzica

Jako pedagog specjalny, neuroedukator i nauczyciel, chcę Ci podziękować za ten materiał. Zostały w nim poruszone bardzo ważne tematy, które w przestrzeni publicznej się pomija, co ma fatalne skutki. Jestem pełna uznania i wdzięczności dla Panny Róży. Myślę, że jej szczere i odważne wyznanie pomoże nie jednej młodej osobie, która boryka się z podobnymi problemami. Dziękuję, że również Panna Róża zwróciła uwagę, iż rodzice powinni szukać pomocy u prawdziwych specjalistów i być bardziej ostrożni na chwytliwe reklamowe slogany. Niestety można spotkać wpisy czy filmiki rodziców w social mediach, którzy proszą o radę "internetowych specjalistów od wszystkiego" ws. zachowania/zdrowia ich dziecka. Aż ciarki po plecach przechodzą... W swojej pracy z dziećmi, zawsze pracuję również z rodzicami. I tam, gdzie niektórzy widzą leniwe i niegrzeczne dziecko, ja dostrzegam powód takiego zachowania. Odpowiednia diagnoza, dobór metod, zaangażowanie i czas przynoszą cudowne efekty. Jeszcze raz dziękuję @Niewiemalesiedowiem za ten filmik, który jest bardzo bliski mojej misji wsparcia prawidłowego rozwoju dziecka.

Niejeden lektor może Panu pozazdrościć tej wyrazistej dykcji. To Pański znak firmowy od lat. Tak trzymać!

Brawo, Różyczko! Jesteś piękną, mądrą i odważną osobą! Oby teraz Twoje życie było już tylko lepsze!❤

oglądałem ten program czasem z rodziną jak byłem nastolatkiem, z tego co pamiętam śmialiśmy się z moją mamą, że ta super niania gdyby była u nas w domu i przebywała by ze mną kilka godzin dziennie, to sama musiała by pójść na terapię .Brawo dla Róży za odwagę i zdrowia dla jej mamy

Moje dziecko też jest poniekąd ofiarą tego programu, bo, w dobrej wierze, stosowałam metody wychowawcze "Supernianii"... Teraz wiem, że zamiast wspierać je w momencie, kiedy nie radziło sobie z emocjami, karałam je za ich odczuwanie... Niestety, prawie 18 lat temu tej świadomości nie miałam i zaufałam telewizyjnej "specjalistce"...😓

To smutne jak kilkadziesiąt minut gównianego show totalnie zniszczyło dzieciństwo Róży. A to tylko jedna osoba, ktora miala odwagę opowiedzieć o tym.

Super że dziewczynie udało się przepracować problemy spowodowane programem. Pomimo ciężkich wspomnień wyrosła na inteligentna osobę która w bardzo ciekawy sposób prowadzi narrację

Jestem psychologiem. Mam ADHD. I jestem zmęczoną mama dwójki dzieci z tak małą różnicą wieku jaka była u Was. Przytulam Cię mocno Róża. To było pokazane Twoje ADHD i nadwrażliwość. Superniania zamiast zaopiekować się Twoim cechami i pokazać rodzicom jak to mogą robić uzywala metod, których dzisiaj się już nie stosuje... a które mogły wyostrzać trudne cechy. Przykro mi, ze to spotkało Ciebie i Twoja rodzinę.

Za 5 tysięcy złotych, rodzice zniszczyli dziecku życie.

Ciekawostka - UwagaTVN dzwonili do mnie, bo chcieli zrobić program, udawali klientów, rozmawiali 30 minut, całą rozmowę nagrali, męczyli i podburzali, żeby na końcu puścić ostatni kawałek rozmowy, gdzie miałem już dość rozmowy. Wszystko wycięli tak, aby przedstawić sytuację w najczarniejszym świetle. Ludzie pracujący w TVN to źli ludzie. Dziękuję, że nagrywasz takie filmy i sie nie boisz, może duże stacje w końcu zaczną się bać manipulacji i oczerniania zwykłych ludzi.

Takie programy są na całym świecie.Za udział w programie odpowiedzialni są rodzice Róży.

Trzeba mieć naprawdę dużo odwagi by wyjść i po latach opowiedzieć o tym wszystkim. Trzymaj się

Bardzo dobrze, że pojawił się taki materiał. Polecam w ogóle ludziom odpuścić sobie oglądanie telewizji a już w szczególności TVN..

Nie dziwię się, że tak to się skończyło.Pamiętam, że w latach 2000 dowiedzieliśmy się o tym, że mój 4 letni brat ma epilepsję.Jak sąsiedzi się dowiedzieli, to mówili swoim dzieciom, żeby nie bawiły się z moim bratem.Mój brat miał napady tylko w momencie zasypiania lub wybudzania się ze snu. Ludzie żyją do tej pory pod kamieniem.Epilepsje kojarzą tylko z drgawkami i pianą z ust a jest tyle odmian tej choroby, że nawet sobie nie wyobrażamy.A najgorsze jest to, że w tych czasach jeszcze istnieją takie ciemne masy, które żyją w średniowieczu! Trzymaj się❤Piękna dziewczyna z ciebie❤

To teraz robimy tak: 1. Pobieramy na wszelki wypadek filmik na swój komputer 2. Jeśli oryginał zostanie zdjęty z powodu pozwu ze strony TVN - urządzamy wielkie Streisand Effect Party i wrzucamy dziesiątki reuploadów na YT (wszystkich nas nie pozwą)

Wystąpiłam w materiale Uwagi gdzie wywiad trwający 3 godziny został pocięty tak że wiele istotnych rzeczy zostało pominiete, zmanipulowane. Zostałam przedstawiona jako roszczeniowa osoba nienawidząca rodziny i tylko wszystko mi się należy. Po programie wiele osob w komentarzach nie życzyło mi najlepiej. Tak na dobrą sprawę materiał niezbyt dużo wniósł do mojego życia, jedyne co mi po nim zostało to więcej problemów natury mentalnej i dalej patowa sytuacja życiowa, a poszlam do tego programu aby pomóc sobie i rodzinie Edit: Pare dni temu zostałam pobita w domu do ktorego wrocilam, znowu śpie na podłodze, dziękuję Uwaga TVN

Jaka mądra i wrażliwa świadoma siebie i świata, młoda osoba z Ciebie Różo wyrosła.Cieszę się że mimo wszystko Twoja historia zakończona jest happy endem. Życzę Ci pięknego i radosnego życia❤❤❤

Bardzo pozytywna dziewczyna, dużo siły i radości w życiu dla Róży:) coś pięknego, uświadamiać ludzi w ten sposób:)

Gratuluję Róży, że była w stanie się podźwignąć. Pamiętam, że moi rodzice z niemalże nabożną czcią oglądali "Supernianię", "Surowych rodziców" i inne, tym podobne bzdury. Widziałem, jak żałują, że wobec mnie nie mogą już stosować takich "metod wychowawczych" (byłem już pełnoletni) i w sumie mnie to bawiło, dopóki na własne oczy nie dostrzegłem, jak wielu znajomych mi rodziców dosłownie w chwilę po obejrzeniu odcinka wdrażało wzorce wzięte z niego i dosłownie w miesiąc dom i rodzina, w których dotychczas panowało zaangażowanie, empatia i chociażby próby współdziałania z dzieckiem przeistaczały się w skrajnie rygorystyczne pseudo-jednostki wojskowe. Dziecko nagle stawało się przedmiotem do ustawiania po kątach i narzędziem do wykonywania rodzicielskich rozkazów, a sami dorośli zaczęli uważać, że to wspaniałe, bo "wreszcie mają autorytet" i "przecież w telewizji by nie kłamali".

Jeśli dziecko płacze bądź jest "nieznośne" to znaczy, że ma problem z czymś czego nie rozumie. Uważanie tego za "wrogie" jest nienormalne.

Jak pięknie się wypowiada ta dziewczyna! W dzisiejszych czasach wśród „młodzieży” to rzadkość… wielkie brawa da mądrej, wspaniałej Róży! I dziękujemy za podzielenie się „drugą stroną medalu” 🙂

TVN od zawsze był wątpliwy moralnie.

Ciekaw jestem, czy dzieci będą zadowolone, jak rodzice ich dzieciństwo upubliczniają nagminnie na Facebooku czy Instagramie?

Bardzo wartościowy materiał. Świetnie pokazuje, jak sharenting wpływa na dzieci. Szkoda, że Róża nie dostała odpowiedniego wsparcia i mimo kontaktu z tyloma specjalistami, dostała diagnozę ADHD tak późno. Bardzo mi też żal jej mamy, która musiała występować w programie, będąc w żałobie - przecież to nieludzkie kazać jej w takiej sytuacji brać udział w nagraniach. Trzymaj się, Róża, wszystkiego dobrego dla Ciebie i Twoich rodziców.

Najlepszą recenzją tego programu jest to na jakiego człowieka superniania wychowala własnego syna

Oglądałam wszystkie odcinki SuperNiani i zawsze zastanawiałam się jak potoczyły sie losy tych dzieci. Jestem pod wrażeniem jak Róża wyrosła na bardzo mądrą i świetną dziewczyne 🌸

To są takie rzeczy, z którymi się mierzy każde dziecko i nastolatek. Bunt dwulatka, niemiłe uwagi w szkole problemy z akceptowaniem siebie. Wystawienie któregokolwiek z tych etapów na świecznik to musi być coś, co naprawdę miesza w samoocenie. Brawo Róża za pracę nad sobą i stanie murem za swoją rodziną!

Każdy rodzic ma własne sposoby na zniszczenie dziecku życia.

Ostatnio (na szczęście) robi sie coraz głośniej o sharentingu w kontekście influencerów i ich dzieci. Historia Róży jest jednym z przykładów jak coś takiego wpływa na dorostanie. Ten program był nagrywany kilkanaście lat temu. Wyobraźcie sobie ile bedzie podobnych wywiadów będzie za 10 czy 20 lat kiedy dorosną te wszystkie dzieci influencerów.

Niestety Róża , nie masz delikatnie mówiąc rozsądnych rodziców. Jak się ma kłopoty z dzieckiem to się ku..wa nie idzie do telewizji !......tylko do psychologa, do psychiatry, do kliniki............Część ludzi w Polsce ma kompletnie zrytą banię - budują domy z telewizją, rozwiązują problemy z telewizją itd., itd. ..........Telewizja to biznes ! w wielu wypadkach show busines .......Załatwienie przez nią czyichś problemów to sprawa 2-gorzędna !

ten program to była patologia TV jak się patrzy na to po latach a tzw. "Super Niania" i jej metody to teraz w podstawowych pracach o psychologii dziecka są dawane jako przykład jak nie powinno się postępować z dziećmi. Dzięki Róża, że się tym podzieliłaś i trzymaj się. "Nie jestem tym, co mi się przydarzyło, jestem tym, kim zdecydowałem się stać."

Pamiętam ten odcinek,przykro mi było,że nawet rodzice nazwali tę dziewczynkę „problemem”

Super niania ,uczyła ludzi jak zniszczyć a nie zrozumieć własne dzieci.Jesteś super dziewczyną i z tego co słyszę bardzo mądrą.Głowa do góry.

Przede wszystkim to ofiara własnych rodziców którzy poszli do TVNU

Jaka mądra, młoda dziewczyna. Gratuluję odwagi do rozliczenia się z przeszłością. Dużo mądrości w Tobie. Wszystkiego dobrego.

Ten program był straszny... Nie rozumiem jak można było pod pozorem "pomocy" tak skrzywdzić dziecko... Ten program nigdy nie powinien powstać a twórcy powinni zostać pociągnięci do odpowiedzialności. Jak długo jeszcze dzieci nie będą tarktowani jak ludzie? Różo bardzo jesteś dzielna!

42:11 - popłakałam się, poprostu pociekły mi łzy. Jestem mama, też mam zaburzenie ADHD, dzięki temu inaczje patrze na córkę. Ale robie to od momentu keidy się urodziła. Przy każdej awanturze- przytulam, jestem blisko i.. zadziwiające jak bardzo to przynosi efekt. Stawiam granice, ale uwaznie i dostosowane do jej gotowości. Staram sie wychowywać pozytywną dyscypliną, jstem rpzeciwniczką bezstresowego wychowania. Natomiast pilnuję aby córka miała fundament- mnie , mamę. Zawsze. bez względu na jej reakcje. Nigdy nie umniejszam kiedy płacze z absurdalnego dla nas powodu, bo wiem że dla niej, na dany moment to jest koniec świata. Stąd zawsze jestem. Słucham intuicji i nie przyklejam łatek- jestes niegrzeczna itp. Czy to tak wiele? Dla niektórych aż za wiele. Żal mi Róży, jej mamy i rodziny. Trzymam za nią kciuki, jeszcze długa droga przed nią.

Oglądając fragmenty "Super Niani", sądzę, że Róża nie była niegrzecznym dzieckiem, a przechodziła po prostu przez bunt dwulatka. Bardzo przykre, jak media potrafią zniszczyć życie. I warto byłoby słuchać takich osób, jak Róża- tych, które przeszły pokazywanie w mediach, kiedy były dziećmi.

Jestem w pełni zdruzgotana,że nikt nie pomyślał o skutkach tego jak może to wpłynąć na życie tej dziewczyny. Bardzo mi przykro,że to Ciebie spotkało.

Dziękuję Ci Różo, że się podzieliłaś tym wszystkim z nami. Dziękuję Ci za Twoją mądrość, odwagę i szczerość. Bije od Ciebie dobro, widać, że masz wrażliwe serce. Jesteś piękna i naturalna. Szlachetna uroda i szlachetna dusza. Życzę Ci samych dobrych ludzi na Twojej drodze i niech Cię Bóg błogosławi.

Kiedyś zawadzka stwierdziła że rodzice powinni chodzić nago przy dzieciach i non stop podkreślać że ma się myszki i pędzelki. Dzięki temu mój bratanek uniknął losu Róży, bo to nawet dla mojej siostry bło zbyt dużo.

Róża jesteś wielka. Wzruszyłem się gdy wyobraziłem sobie przez co musiałaś przechodzić Ty i Twoi rodzice. Szacun za odwagę i mądrość.

Urodziłam się w małym mieście i miałam dziwaczne nazwisko (po osiągnięciu pełnoletności zmieniłam je), w dodatku jestem osobą w spektrum autyzmu - to mi zapewniło lata znęcania się ze strony rówieśników. Mogę sobie łatwo wyobrazić, co czuje Róża i współczuję. Pozdrawiam

Najbardziej chyba nie rozumiem reakcji rodziców innych dzieci w podstawówce. "Nie baw się z nią, bo będzie na Ciebie miała zły wpływ." Niby dlaczego? Bo jako 4 latka była głośna, krzyczała i płakała? XDDDD Boli mnie właśnie to, że dorośli ludzie, rodzice innych dzieci, takie głupoty przekazywali. Jak tak kurwa można szczuć na inne dzieci będąc dorosłym

Spoko materiał. Nie mniej jednak nie sądzę aby ten program miał aż tak wielki wpływ na losy rodziny. Fakt, na pewno sie przyczynił. Z wypowiedzi dziewczyny w materiale wyczuwam ze wychowywała sie po prostu w domu dysfunkcyjnym - temat rzeka. Sam z takiego pochodze, praktycznie całe moje otoczenie wywodzi się z takich domów. Dobrze że teraz sie o tym co raz częściej i więcej mowi. Sam jestem ojcem. Świadomość konsekwencji niektórych działań w kierunku dzieci to super wiedza. Jednak sztuką jest wprowadzać je w życie.

To, że rodzice nie radzą sobie z dzieckiem to nie wina dziecka tylko rodziców.

Swoją drogą, czy tylko dla mnie w zachowaniu Róży w dzieciństwie nie było nic nadzwyczajnego? Wydzieranie się to chyba najnormalniejsza i najnaturalniejsza rzecz jaką mogą robić dzieci. I założę się, że dzieci tych wszystkich rodziców, którzy ją krytykowali też zachowywały się tak samo chociaż raz.

Jestem stary. Oglądałem to kiedyś w TVN, a tak naprawdę moja mama to oglądała, a ja tak na doczepkę. Byłem wtedy w gimnazjum. Te brzdące z tamtych lat już są dorosłymi ludźmi. Niesamowite jak szybko czas leci do przodu.

Zacznę od komplementu. Róża to bardzo ładna dziewczyna. Szczerze. Ładnie się też wysławia. Wydaje się być super dziewczyną. Nie obwiniałbym rodziców za to co się stało. Zostali zmanipulowani. W tamtych czasach świadomość tego, że mogą być konsekwencje takiego programu miało mniej niż 1% ludzi. Nawet w dzisiejszych czasach, z ogromnym dostępem do wiedzy na wyciągnięcie ręki, wciąż ten odsetek jest mały. Ja trochę rozumiem przez co przeszła. Dzieciaki są okrutne. Szkoła to dżungla pełna dzikich zwierząt. Ja miałem zespół Aspergera. Byłem bardzo spokojnym i cichym dzieckiem. Zawstydzonym i strachliwym. Dzieciaki mocno mi dokuczały, zaczepiały, przezywały, biły. Nienawidziłem szkoły. Niestety część nauczycieli też była wobec mnie niemiła. Oczywiście o tym, że istnieje coś takiego jak zespół Aspergera w latach 90' nikt nie słyszał. Nikt mi nie pomógł. Miałem depresję, myśli samo...cze. Nie umiałem prosić o pomoc, bo nie ufałem ludziom. Na szczęście nauczyłem się z tym żyć. Nie wiem po co to piszę. Pewnie i tak tego nikt nie przeczyta. Tak czy inaczej jest już dobrze. Piekło jest już za mną, a ja jestem szczęśliwy. Mam dom, wspaniałą żonę, super pracę. Co do samego TVN... Od dawna kojarzy mi się z zakłamaniem. Świadomie przestałem ten kanał oglądać ponad 10 lat temu. Od kilku lat już w ogóle nie oglądam TV. Uważam, że to co jest tam pokazywane urąga mojej inteligencji :)

Pretensje powinna mieć głównie do rodziców, że wpuścili kamery do swojego domu i zrobili że swojego dziecka obiekt badawczy dla pseudoniani

Jak byłem mały, to oglądałem ten program i w tym czasie cieszyłem się ,że ostatecznie wszytsko dobrze się układa. Mama mnie straszyła ,że jak będę nie grzeczny to przyjdzie Super Niania i się skończy. Więc ten program przynajmniej u mnie służył jako straszak ;/

Trzymaj się Róża 🌹 Jestem z Tobą ❤️ A Superniani od początku nie popierałam - zarówno jako programu jak i tej kobiety ‼️

Hej Różo, jeśli to czytasz, to wiedz, że uważam Cię za bardzo dzielną osobę i życzę Ci, aby przyszłość była dla Ciebie jak najlepsza.

TVN od zawsze był hieną cmentarną...

Dziękuję ślicznie za prawdę jaka przedstawiłaś z swojego punktu

Dokładnie o tym mówiłem wówczas gdy był emitowany ten program. Dziękuję za film w tym temacie ❤

Mimo, że interesuję się tym zjawiskiem od dłuższego czasu i jestem świadomy tego jak funkcjonują media, to za każdym razem mnie to przeraża, gdy słucham takich historii.

Ile to ja batalii stoczyłem z pokoleniem solidarności na temat osoby super niani, niestety mam wrażenie, że pokolenie, które dało nam życie jednocześnie je zatruło. Cieszę się, że sobie poradziłaś, mógłbym ten filmik teraz wysłać do wielu osób ale i tak by tego nie zrozumiały, dla niektórych postacie z telewizji to autorytety niepodważalne, dla mnie to podli ludzie. Trzymaj się jesteś więcej warta niż ten cały TVN, każdy z nas jest więcej wart.

Na początku wielkie brawa za materiał i dla samej Róży za to że wypowiedziała na temat programu i jego konsekwencji w dorosłym życiu. Prywatnie zawsze mnie ciekawiło, co potem się stało z dziećmi które wystąpiły w programie " Supernania" i widać też przy okazji że program, który miał mieć dobre intensje( służyć bardziej za poradę dla rodziców) okazał się być programem jaki najlepiej by było żeby nigdy nie powstał. Oczywiście można tutaj obwiniać rodziców, którzy za 5 tys dali się zmanipulować stacji. Dzisiaj wygląda to śmiesznie, ale trzeba tutaj pamięć że to były jednak inne czasy i za taką sumę można było wydać ją na jakiś wyjazd. Według mnie ten materiał powinni obejrzeć przede wszystkim wszyscy twórcy internetowi, którzy wykorzystują wizerunek swojego dziecka nie do końca zdając sobie sprawę z tego jakie to może mieć konsekwencje( są tacy, którzy zdają sobie z tego sprawę ale i tak wykorzystują wizerunek swojego dziecka).

Kochanie, jestem z Ciebie bardzo dumna i podziwiam Twoją siłę! Teraz wszystko w Twoich rękach. Pracuj dalej i nigdy się nie poddawaj. Jesteś bardzo wartościowa, a wyglądasz fantastycznie! 😉🤩 Przytulas💗💗💗

Bardzo ciekawie i przyjemnie słuchało się Róży i tego, jak odważnie i otwarcie opowiadała o swoim doświadczeniu. Fajnie, że pomimo tego wszystkiego nie obwinia swoich rodziców i wypowiada się o nich tak pozytywnie.

Nie mam zamiaru bronić TVN, ale główną winę ponoszą turaj rodziece. Przecież nikt ich nie zmuszał do wystąpienia w programie. Jesli nie radzili sobie to trzeba było szukać pomocy u specjalisty a nie pchać sie do telewizji. Róży oczywiście współczuje i życzę wszystkiego co najlepsze

Winni są rodzice, że się zglosili do takiego programu.

Dziękuję za te rozmowę. Wypowiedzi Róży powinni wysluchac Rodzice, ktorzy tworza na RU-vid filmiki z udzialem swoich malych dzieci. Na dodatek mamusia szeroko opowiada, ze pięciolatek używa pieluchy a siedmiolatek nie potrafi napisać prostych literek. Czy to powinno sie monetyzować? Jak te dzieci beda czuly sie za kilka lat? Pozdrawiam Różę serdecznie❤

Człowiek oglądał... Nie miał pojęcia ... Super z Ciebie babka Roza! Mądra i poukladana, silna i wrażliwa zarazem. Życzę Ci wszystkiego co najlepsze ❤❤❤

Jestem zażenowana tym jak to wszystko było płytko przedstawione. Pamiętam, że jako mała dziewczynka oglądałam ten program, ale teraz, gdy jestem pedagogiem i mam swoje dziecko, jestem przerażona i strasznie mi przykro wszystkich dzieci, które brały udział w tym chorym procederze. Tu w ogóle nie ma miejsca na przyjrzenie się dziecku, jego potrzebom, emocjom, tylko wciąż kultywowało się wychowanie autorytarne, okropność. I ta "super niania". Psycholog? Naprawdę? Podobno sąd odebrał jej dziecko, które mieszka z ojcem i płaci na nie alimenty. Zajebisty wzór wychowawczy. Niestety, od zawsze cudze dramaty były najlepiej opłacane. Jak nawinął O.S.T.R.: "Ile znasz historii o zamordowanych dzieciach? Ty płaczesz, gdy to czytasz, hajs przelicza gazeta Nie mam pytań. Nie zarobisz tyle nigdzie indziej Jak tu, w tym kraju i to na cudzej krzywdzie" Różo, zrobiłaś mega wielką robotę, super, że sobie tak świetnie radzisz i cudowne jest to, że na swojej drodze trafiłaś na mądrych dorosłych, niestety nie wszystkie dzieciaki miały tyle szczęścia co Ty.

Źle że rodzice pchają się do takich programów z problemami osobistymi. Do specjalisty można się przecież z dzieckiem wybrać in cognito, osobiście i prywatnie, bez kamer. Aczkolwiek jeżeli ktoś potrzebuje tyle pomocy to też powinien mieć na uwadze że jednak otoczenie może mieć zastrzeżenia co do jego postępowania. Dobrze jest korzystać z pomocy, ale zanim obwini się wszystkich innych dobrze jest zdać sobie sprawę że problem może być też w sobie samym. Aczkolwiek kamery do domu prywatnego z dziećmi to zrobienie z domu prywatnego publicznego show, czyli niewłaściwe

Pamiętam jak moja mama oglądała ten program. W wieku 7 lat widziałem jaki ten program jest niepoprawny i wyreżyserowany. Masakra

Jako osoba z ADHD totalnie łącze się z przeżyciami Róży i jest mi strasznie przykro, że telewizja dodatkowo utrudniła i tak już ciężką sytuację w domu. Ogrom szacunku za odwagę i podzielenie się tym wszystkim. Dziękuję!

Dziewczyna dosłownie w moim wieku, bardzo się utożsamiam i choć nigdy nie miałem podobnej sytuacji to potrafię sobie wyobrazić co musiała przechodzić, bo sam byłem trudnym dzieckiem, bardzo trudnym. Miałem potężne problemy z kontrolowaniem własnych emocji, a przez to że było łatwo mnie zdenerwować to problemy same się nakręcały przez inne dzieci które ze mnie przez to prześladowały. Oglądając to miałem flashbacki z przeszłości, mega podziwiam dziewczynę za to że to wytrwała, bo mi na samą myśl o tym jaki byłem jako dziecko nasuwa silną traumę i mnie odpycha, więc pewnie tym bardziej bym nie przetrwał gdyby jedno z takich zachowań było nagrane i gdziekolwiek upublicznione. Mega współczuję Róży, cieszę się że odnalazła szczęście i życzę wszystkiego najlepszego! Niech przyszli, lub obecni rodzice wyciągną naukę z tego wywiadu.

Mnie zawsze zastanawia JEDNO. Przy przeprowadzaniu badań naukowych istnieje Komisja Etyki, która sprawdza czy dana problem badawczy i badanie może zostać przeprowadzone w zgodzie z zasadami etycznymi jak i moralnymi. Natomiast telewizyjne programy nie oszukujmy się są bardziej popularne to nikt nie patrzy na to czy to moralne czy nie. ;-; oh well...

Smak życia odebrali dziecku jego rodzice. To, ze jest jakiś program, to nie znaczy że trzeba brać w nim udział.

Gdyby moja rodzina odwaliłaby taką akcję mi w dzieciństwie to chyba nie odezwałabym się do nich do końca życia. Co za durni ludzie, nie wiedzieli jaki to będzie miało wpływ w przyszłości na tą dziewczynę? Dorośli ludzie? Kurwa, w głowie mi się to nie mieści.

Mama zawsze mnie straszyła, że jeśli będę źle się zachowywać to zadzwoni do super niani. Ta metoda zastraszania mnie doprowadziła do tego, że w pewnym momencie bałam się każdej kobiety postury i z krótko ściętymi ciemnymi włosami co Pani Dorota. Z opowiadań mamy była raz taka sytuacja jak idąc razem na zakupy spotkałyśmy sąsiadkę, która wygląda wtedy dla mnie właśnie jak ta niania i rozpłakałam się. Nie pamiętam tego, ale najpewniej myślałam wtedy, że mama chce mnie oddać tej kobiecie. Po tej sytuacji już nikt mnie nie straszył super nianią.

Też doświadczyłam rówieśniczego znęcania się, przez co jestem na indywidualnym. I mimo że miałam przy sobie wsparcie, nauczycieli i rodziny znęcanie nie ustawało. Te Dzieci nie ponosiły kary w domu, przez co czują się bezkarne. kiedy nikt nie patrzył umiały wyrządzić mi krzywdę, i mogło to skończyć się bardzo źle, na szczęście dostałam odpowiednią pomoc psychologiczną. Problemy zaczeły się przez tatę który krzywdził mnie emocjonalnie w dzieciństwie. Nie mam mu za złe bo wiem że tamten okres był dla niego wyjątkowo zły, miał w tym momencie również d@presję ( mój dziadek jego tata też nie zbyt fajnie go traktował, problem niestety jest jeszcze GŁĘBSZY więc nie będę tego wydłużać ) Na szczęście teraz jest lepszym człowiekiem, chodzi do psychologa i załatwił mi terapię, sytuacja jest coraz lepsza, niestety przez wcześniejszy jego stan też ucierpiałam przez co nie mogłam zachowywać się " jak normalna dziewczyna " ( To usłyszałam w 5klasie kiedy kolega tłumaczył się pani czemu się znęca na mnie XD ) Teraz wiem że to ci ludzie mieli problem że zachowuję się jak człowiek i po prostu myślę o konsekwencjach swoich działań w przeciwieństwie do nich. Życzę ci Różo najlepszego bo wiem że jesteśmy w podobnej sytuacji. (:

Nagrania miały miejsce kiedy Róża miała 2,5 roku... Do szkoły szła po paru latach od programu... Czy aby na pewno program jest winny? Może bardziej rozwód rodziców i ich problemy....

Z drugiej strony nalezy zrozumieć tez rodziców Róży…Wtedy świadomość i dostęp do wiedzy psychologicznej był na zupełnie innym poziomie. Róża sama przyznała, że była trudnym dzieckiem. Myślę, że w tamtym momencie byli przekonani, że otrzymają pomoc najlepszej specjalistki w kraju bo na taka była lansowana super niania…

Jesteś piękną, mądrą kobietą. Do tego ładnie się wypowiadasz, a to jak mówimy jest naszą wizytówką. Dziękuję, że podzieliłaś się z nami swoją historią.

Różyczko nie myśl już o przeszłości i smutnych chwilach, tamto co było już minęło i nigdy więcej nie wróci, myśl sobie już tylko o przyszłości o tym co dobrego Cię czeka w życiu, ponieważ po burzy zawsze wychodzi słońce. Jesteś bardzo mądra, dojrzała i ładna i naprawdę dasz sobie radę w dorosłym życiu:) Chciałabym Ci coś opowiedzieć ze swojego życia mam taką ciocię która wyprowadziła się do innego miasta kiedy byłam nastoletnią dziewczyną, później widziałyśmy się coraz rzadziej aż przyszedł moment, że nie widziałyśmy się z 10 lat. Przez ten okres zachorowałam na stawy i był moment, że prawie przestałam chodzić, nie mogłam schodzić ze schodów tak bardzo bolały mnie kolana i przez ten wymuszony brak ruchu zaokrąglił mi się brzuszek, mimo, że niewiele jadłam i kiedy trochę wyzdrowiałam pojechałam na rodzinną uroczystość gdzie po mszy świętej jeszcze w kościele ciocia zamiast ładnie przywitać się ze mną to zaczęła mi dokuczać z powodu mojego wyglądu, robić uszczypliwości złośliwości i krytykować mój wygląd aż jej syn się oburzył i krzykną mamo przestań. Próbowałam to zamienić w żart odpowiadając, że kochanego ciałka nigdy nie jest za dużo ciociu ale ona nie przestawała i dalej mówiła swoje więc odpowiedziałam, że koło jest idealną figurą i ja się zbliżam do tego ideału wybuchając przy tym bezradnym śmiechem i gdyby nie jakiś pan który zwrócił nam uwagę, że jeszcze jesteśmy na terenie kościoła i on będzie chciał się pomodlić dopiero wtedy ta błazenada się skończyła. Czułam się okropnie zawstydzona pomyślałam sobie no cóż nie jestem już młoda dlaczego ludzie ode mnie wymagają abym wyglądała tak jakbym wciąż miała 18 lat, byłam już wtedy trochę po 50-tce i nie wiem dlaczego zostałam tak ośmieszona przy mojej mamie, dorosłym synu i bracie i to siedziało mi w sercu przez kilka lat aż któregoś dnia miałam sen, że ta ciocia tak strasznie mnie krytykuje ale nie o wygląd tylko o sposób mojego zachowywania się, sposób w jaki wychowałam swoje dzieci i wszystko jej było źle. Obudziłam się przypomniałam sobie tą scenkę spod kościoła i że nikt oprócz jej syna mnie wtedy nie obronił nikt nie powiedział, że miałam chore nogi i nie powinno mi się dokuczać. Było mi przykro po przebudzeniu i bardzo smutno ale zaczęłam sobie myśleć, że ciocia jest już starszą osobą, że ludzie często w starszym wieku się zmieniają są często bardziej nerwowi uszczypliwi i może ona też ma jakieś problemy zdrowotne. Pomyślałam, że kiedyś była dobrą ciocią, robiła mi suróweczki z marchewki i jabłka a kiedyś zapomniałam w pierwszej klasie podstawówki narysować swoją ulubioną zabawkę i rano rozpłakałam się, że nie odrobiłam zadania domowego i dostanę złą ocenę w szkole a ona wzięła naszkicowała na prędce mojego misia i szybko go pokolorowałam w 15 minut i miałyśmy taką szybką akcję za co wtedy byłam tej mojej cioci bardzo wdzięczna a wielki kamień spadł mi z serca kiedy okazało się, że nasz wspólny rysunek bardzo spodobał się mojej ulubionej nauczycielce. Ciocia też zachęciła swojego męża czyli mojego wujka aby kupił mi złoty malutki pierścioneczek na 14 urodziny i to też było bardzo miłe i bardzo się tym prezentem cieszyłam i lubiłam patrzeć jak ładnie mieni się w słońcu i tak pomyślałam, że była dobrą ciocią, że miałyśmy dużo dobrych chwil w życiu i powinnam jej wybaczyć, tą głupotkę którą zrobiła, ponieważ jest już w sędziwym wieku i może nawet zapomniała ile ja właściwie mam już lat i niestety dla mnie też czas niemiłosiernie leci i że nie będę miała zawsze 18 lat. Niektóre przykre rzeczy musimy sobie wybaczać, każdemu może się przytrafić lepszy lub gorszy okres, każdy z nas jest tylko człowiekiem może popełnić błąd, wszyscy mamy prawo do błędów nikt nie jest super ciocią, super mamą, super tatą, czy super przyjaciółką jesteśmy tylko ludźmi i czasem możemy się mylić, coś źle ocenić, czasami myśleć, że coś jest dobre kiedy jest złe i na odwrót, poprostu jesteśmy ludźmi i popełniamy błędy, przygniatają nas często też różne problemy zdrowotne, finansowe i często nie jest tak jakbyśmy chcieli, czasem poprostu coś nam nie wyjdzie dobrze z różnych powodów i nie zawsze to jest zaplanowane, poprostu wszyscy popełniamy błędy dlatego musimy mieć w sercu przebaczenie czasem dla siebie samych a czasem dla innych. Pozdrawiam Renata.

Pamiętam jak za małolata dobrze bawiłem się oglądając Supernianię. Dzięki za otworzenie oczu, że to zło. Sam mam teraz bobo na pokładzie i jestem bardziej czuły na takie rzeczy.

Ewidentnie rodzice nawalili szczególnie Ojciec. Dziewczyna za bardzo nie ma się co obwiniać. Mam dzieci. Wychowanie dzieci przez rodziców jest trudnym i złożonym, długotrwałym procesem. Nieobecny rodzic nie jest w stanie wychowywać

Wydaje mi się że ten żal i pretensje Róży skierowane są w nieodpowiednim kierunku. To rodzice podjęli decyzję o uczestniczeniu w tym programie.

A co z dziećmi występującymi w takich programach jak bogaty dom/biedny dom? Nie jest to może tak odbierające z prywatności jednak pokazywane są nieraz na prawdę ciężkie warunki życia rodzin i tych dzieci,mam nadzieję, że nie są one potem w żaden sposób prześladowane w szkole czy między sąsiadami.Ciekawe też jak chwilowe bogactwo wpływa na osoby szczególnie dzieci które kilka dni później znowu mają ciężej

A może by tak teraz wypowiedziała się superpomocna superniania? Jako psycholog musiała sobie zdawać sprawę, jakie konsekwencje ma publiczne ujawnianie problemów rodzinnych.

Różo, jesteś bardzo ładną i mądrą dziewczyną. A jak ktoś Ci mówi coś innego, to go olej, bo może Ci zazdrości, a może ma zły dzień i chce się na kimś wyładować. Jak Cię słucham, to wierzę, że dobrze ułożysz sobie życie. Powodzenia.

Dziękuję Różo że odpowiedziałaś swoją historię. Jesteś wspaniałą śliczną mądrą kobietą. Dużo zdrówka dla mamy i dla Ciebie ❤🤗

Wartościowy materiał. Bardzo dziękuję Róży, ze podzieliła się z nami swoją traumą i ciesze się, że już najgorsze za nią. Mądra, odważna i piękna dziewczyna.

To nie jest prawda, że każdy mógłby znaleźć się w tej sytuacji, to nie było zdarzenie losowe, tylko zła decyzja rodziców, a większość rodziców nie pozwoliłaby tak ośmieszyć swojego dziecka-to jest wina rodziców, a nie telewizji czy programu.

Róża, dziekuje Ci za odwagę. Jestes wielka, naprawdę jesteś wspaniała osoba! Szacunek nieskończony!!!! 👏👏

98 procent ja. Władcza nienormalna matka, rozwód w wieku 8 lat. Wyalienowanie w szkole, tyranie, odrzucenie. Niska samoocena, ciągłe przejmowanie się, mysli samobójcze, socjofobia, przejrzenie na oczy i bardzo długa droga pod prąd by wyjść z tego dołka. Udało się dopiero na studiach. Warto walczyć, pokonywać swoje granice! Każdemu kto walczy o swoje życie, gratuluję! Rodziny i kolegów w szkole nie wybieramy. Świetny film!

Podziękować należy rodzicom. Bo to oni zgłosili się do programu.

Dokładnie, szanujmy prywatność dzieci, co nas teraz bawi, dzieciom może się w przyszłości odbić 😊

Chciałabym zobaczyć materiał o Sandrze która poszła do Uwagi. Jej sytuacja się nie poprawiła od emisji w telewizji a raczej pogorszyła. Ludzie którzy zaoferowali jej pomoc, wrzucili ją potem ze swojego domu. A państwo dalej jej nie przyznało mieszkania. To straszne w jakich warunkach do tej pory mieszka. Dziewczyna robi wszystko by poprawić swoje warunki mieszkalne ale bez skutku.