Ahinsa (dewanagari अहिंसा trl. ahiṃsā - „niekrzywdzenie”, „niestosowanie przemocy”; chiń. 不害 buhai; kor. salsaeng kye; jap. setsujō kai) - zasada moralna obecna w hinduizmie, buddyzmie, a przede wszystkim w dżinizmie, która nakazuje poszanowanie wszelkiego życia, zaleca niezabijanie i niezadawanie obrażeń cielesnych żadnym istotom żywym - ludziom, zwierzętom, a w dżinizmie także roślinom i Ziemi. Częścią tej zasady jest unikanie wszelkiej przemocy słownej i fizycznej, choć ahimsa uznaje prawo do działania w samoobronie, gdy zajdzie taka potrzeba. Zasada „ahimsa” wiąże się ściśle z przekonaniem, że przemoc wszelkiego rodzaju rodzi negatywne konsekwencje karmiczne.
Sam termin oznacza „niekrzywdzenie” (dosłownie: unikanie przemocy - himsa). Słowo pochodzi z sanskryckiego rdzenia hims - uderzać; himsa to szkoda lub krzywda, a-himsa jest tego przeciwieństwem, czyli niekrzywdzeniem (non violence).
Hinduizm
Najdawniejsze teksty wedyjskie
Choć w Wedach nie pojawia się określenie ahimsa, w Rygwedzie jest fragment, którzy brzmi: „Nie czyń żadnej krzywdy”. Termin ahimsa pojawia się w tekście Jadźurwedy Taittirija (TS 5.2.8.7), gdzie odnosi się do niezadawania ran samemu ofiarnikowi. Pojawia się kilkakrotnie w Shatapatha Brahmana w sensie „nieranienia”, bez konotacji związanych z moralnością.
Buddyzm
Ahinsa (czasem także awihinsa, trl. avihiṃsā) jest zasadniczą ideą buddyzmu i oznacza poszanowanie dla wszelkiego życia: nieniszczenie bez potrzeby świata roślin, niezabijanie owadów, zwierząt i ludzi. Ahinsa jest treścią pierwszego wskazania buddyjskiego, które jest wyrazem buddyjskiej miłości do wszystkiego, co żyje. Przeciwieństwem ahinsy jest hinsa, czyli gwałt, przemoc.
Użycie w polityce
Doktryna ta została współcześnie upowszechniona przez Mahatmę Gandhiego, który wykorzystał ją w procesie pokojowego zdobywania niepodległości przez Indie. Nadał jej interpretację walki bez stosowania przemocy - non violence.
INDYJSKA FILOZOFIA AHIMSY - ŹRÓDŁO SIŁY CZY SŁABOŚCI?
„Mahatma Gandhi, zdecydowany zwolennik niestosowania przemocy, wierzył, że ahimsa jest jego jedyną religią. Wierzył, że ahimsa w połączeniu z cnotą prawdy może zostać wykorzystana do rozwiązania każdego problemu. Praktykował to, czego głosił i wprowadził w życie zasady ahimsy jego codziennym życiu. Jego wiara w swoją dharmę pomogła nam prowadzić nas przez naszą walkę o wolność. Udowodnił światu, że siła koncepcji ahimsy jest istotna w każdym momencie”.
Ahimsa jest podstawą stabilności każdego społeczeństwa ludzkiego. Dlaczego ludzi uważa się za wyższą formę życia w porównaniu do innych zwierząt? Dzieje się tak dzięki ludzkiej zdolności do racjonalizacji, myślenia i tworzenia społeczeństw oraz życia w harmonii. Jednak bez praktyki ahimsy starcia pomiędzy różnymi grupami będą codziennością, skutkującą całkowitym chaosem i załamaniem struktury społecznej.
"Ahimsa' -polski zespół, utwór pt.: "Dziewiąty" 9.
Uczucia pragnąc jakże często
Ranimy serca w sercu najbliższych
Nie potrafimy dać tyle, ile chcemy
Nie potrafimy spełnić oczekiwań
Miłości pragnąc, spokoju duszy
Zapominamy
O odwzajemnieniu
O potrzebach innych
O ich marzeniach, o pragnieniach
Często pod wpływem fałszywych iluzji
Niszczymy najpiękniejsze chwile
Nie potrafimy pohamować emocji
Nie potrafimy powstrzymać zazdrości
Podejrzliwością ogarnięci
We wszystkich zdradę dostrzegamy
Nie pamiętamy o potrzebach innych
Nie pamiętamy o odwzajemnieniu
Nie pamiętamy o ich marzeniach
Nie pamiętamy o pragnieniach
satjagraha
Ahimsa, in the Indian religions of Jainism, Hinduism, and Buddhism, the ethical principle of not causing harm to other living things.
In Jainism, ahimsa is the standard by which all actions are judged. For a householder observing the small vows (anuvrata), the practice of ahimsa requires that one not kill any animal life. However, for an ascetic observing the great vows (mahavrata), ahimsa entails the greatest care to prevent the ascetic from knowingly or unknowingly being the cause of injury to any living soul (jiva); thus, ahimsa applies not only to human beings and to large animals but also to insects, plants, and microbes. The interruption of another jiva’s spiritual progress causes one to incur karma-the accumulated effects of past actions, conceived by Jains as a fine particulate substance that accretes upon the jiva-keeping one mired in samsara, the cycle of rebirth into mundane earthly existence. Not only physical violence but also violent or other negative thoughts result in the attraction of karma. Many common Jainist practices, such as not eating or drinking after dark or the wearing of cloth mouth covers (mukhavastrika) by monks, are based on the principle of ahimsa.
Though the Hindus and Buddhists never required so strict an observance of ahimsa as the Jains, vegetarianism and tolerance toward all forms of life became widespread in India. The Buddhist emperor Ashoka, in his inscriptions of the 3rd century BCE, stressed the sanctity of animal life.
yoga
5 сен 2024
