Jeetje wat een wijsheid!! Dit is de sleutel naar alles. Dit wil ik leren! Kunt u niet mijn mentor worden meneer Geurtz? Bedankt voor uw liefdevolle uitleg!! Marion xxx
In 'De Profeet', Kahlil Gibran staat het met andere woorden, maar dekt voor mij ook de lading van de ongrijpbaarheid van de liefde: Toen zei Almitra: Spreek tot ons over liefde. En hij hief het hoofd en zag de mensen aan en er viel een grote stilte over hen. En met een grote stem zei hij: Wanneer de liefde wenkt, volg haar, al zijn haar wegen zwaar en steil. En zo haar vleugelen je omhullen, laat je gaan, al zou het zwaard, verborgen in haar veren, je verwonden. En zo zij tot je spreekt, geloof haar, ook al verstrooit haar stem je dromen, zoals de noordenwind je tuin verkeren doet in dorre woestenij. Want zo de liefde kroont, zij kruist je ook. En al dient zij tot je groei, zij snoeit je evenzeer. En zo zij opstijgt tot je hoogte en je teerste takken streelt, die trillen in de zon, zij daalt ook af naar je wortelen en rukt hun houvast aan de aarde los. Als korenschoven gaart zij je bijeen. Zij dorst je tot je naakt bent. Zij want je tot je vrij bent van je kaf. Zij maalt je tot je blank bent. Zij kneedt je tot je buigzaam wordt; en geeft je over aan haar heilig vuur, opdat je worden zult tot heilig brood voor Gods heilig feest. Al deze dingen doet de liefde, opdat je kennen moogt het verborgene van je hart en daardoor worden zult een deel van 's levens hart. Maar zo je in angst alleen haar vrede en haar genoegen zoeken zou, dan deed je beter je naaktheid te bedekken en van liefde's dorsvloer weg te gaan, de seizoen-loze wereld in, waar je zult lachen, maar niet je volle lach, en wenen, maar niet al je tranen. De liefde geeft alleen zichzelf en put ook uit zichzelf alleen. De liefde neemt niet in bezit, en wil ook niet in bezit genomen worden; want de liefde is zichzelf genoeg. En als je liefhebt zeg dan niet: 'God woont in mijn hart', maar veeleer: 'ik ben in het hart van God'. En meen niet dat je richting geven kunt aan liefde's loop, want de liefde richt, zo zij je waardig acht, jouw loop. De liefde zoekt alleen zichzelf te vervullen. Maar zo je liefhebt en begeren moet, laat je begeerten zijn: Te smelten tot een kabbelende beek, die haar lied zingt tot de nacht; de pijn te kennen van teveel tederheid; gewond te worden door je eigen begrip van liefde; en bereidwillig en vol vreugde te bloeden; bij 't morgenlicht met een gevleugeld hart te ontwaken en te danken voor een nieuwe dag van liefde; op het middaguur te rusten en liefde's vervoering te overpeinzen; vol dankbaarheid in het avonduur huiswaarts te keren; en in te slapen met een gebed voor de beminde in je hart en een loflied op je lippen.
Een mens bestaat uit zijn omgeving, kijk naar een wolvenkind, deze man zegt mooie dingen alleen we leven wel degelijk in verbanden. Zo iemand iemand anders een mooi gevoel kan geven, kan ook iemand iemand anders een heel naar gevoel geven, ongeacht welke knoppen ingedrukt worden. zo ook zijn er krachten om ons heen er is meer dan alleen de eigen perceptie, hoe verklaar jij Jan, dat echte echte verliefdheid een zeldzaam iets is, vaak maar 1 of 2 keer in een mensenleven
Ik lees, los van jou interpretatie. .Wat ik begrijp. Dat de dood/overlijden van een naaste vragen kan oproepen bij jezelf dat je dingen anders had moeten doen..had ik maar. Maar goed . Dat had ik ook bij het overlijden van mijn vader. Wil niet zeggen dat ik mij bewust was of ben Hoe die verstandshouding was
