Jongeren met complexe psychische problemen tussen wal en schip 

Ik heb dit zelf ook meegemaakt. Ik ben in mijn jeugd opgegroeid met het idee dat ik zwaar autistisch ben en overal buiten viel, omdat iedereen dat tegen me zei. Later kwam ik er zelf achter dat mijn vermeende autisme veel meer raakvlakken had met ADHD en ADD, alleen ik was niet druk en niet impulsief. Ik liet me testen op ADHD, wat inhield dat ik een kwartiertje bij een psychiater zat die even snel alle kenmerken afging en concludeerde dat ik echt geen ADHD heb maar wel autisme. Ik mocht daarom geen intensieve groepstherapie volgen. Ik wilde dat zelf heel graag, omdat ik daarmee mezelf persoonlijk en sociaal wilde ontwikkelen en daarna mijn eigen weg in het leven kan vinden. Maar er werd stellig benadrukt dat zoiets niet geschikt is voor mij. Irk kreeg maatschappelijke begeleiding die bij mij thuis kwam, terwijl ik doodongelukkig in een sociaal isolement zat en graag aangespoord wilde worden om mijn angsten te overwinnen en in het leven te staan. Maar ik werd behandeld alsof ik een halve randdebiel was. Het is nu jaren later en het is na vele therapieën en hulp wat allemaal niet aansloeg inmiddels duidelijk dat ik wel degelijk ADHD heb, maar ook CPTSS omdat mijn ouders wel autisme hebben en ik daardoor veel emotionele aandacht tekort was gekomen. Puur en alleen omdat ik toen eindelijk erkenning kreeg en ik serieus werd genomen, gaat het zo razendsnel in mijn persoonlijke herstel. ~~~~~~~~ De zorg gaat waarschijnlijk niet beter worden. Ik wil mensen die dit ook meemaken en ouders het volgende meegeven: Of je nou wel of geen psychische problemen hebt, iedereen moet op zijn eigen manier zijn draai vinden in het leven! Stop niet alleen maar energie in het zoeken naar geschikte begeleiding en hulp. Koester niet de gedachte: "Ik heb recht op goede hulp en het is de schuld van anderen dat mijn leven zo waardeloos is!" Ik weet hoe moeilijk het is om die gedachte los te laten, want overal vanuit de samenleving krijg je dit te horen. Zoveel mensen zeggen dan "je hebt recht op goede hulp!", maar steken die mensen zelf een vinger uit om jou te helpen? Probeer in jezelf te geloven dat jij echt wel de kracht hebt om je te kunnen ontplooien tot de persoon die je echt bent, want je bent absoluut meer dan een zielig hoopje mens die niet zonder begeleiding kan. Dit is natuurlijk makkelijk gezegd. In jezelf kunnen geloven gaat niet meteen. Soms kan het vele jaren duren totdat het je lukt en je mag er de pest in hebben dat het zo moeilijk is. Maar geef niet op, nooit! Ik wil overigens niet zeggen dat je de psychische hulp moet afzweren. Maak zeker gebruik van alle hulp waarmee jij verder kan komen! Wat ik wil zeggen, is dat voor jouw gevoel het geluk in je leven niet enkel en alleen af gaat hangen van psychische hulp.

Vreselijk. Ik heb zelf 8 jaar lang in gesloten instellingen gezeten, allemaal geen geschikte plek zonder behandeling. Waarvan zelfs jeugdgevangenis toen ik 12 jaar was. Ik had niks strafbaars gedaan. Er was geen plek! Ik ben nu 25, en sta weer op wachtlijsten voor hulp. Het is echt een strijd. Uiteindelijk hoop ik ooit ervaringswerk te gaan doen. Veel sterkte voor alle mensen die geen gepaste hulp vinden/krijgen, en zeker ook alle betrokkenen/familie. En voor alle mensen die hier rare opmerkingen maken, psychisch ziek zijn kies je niet voor, dus al die neerbuigende en kwetsende opmerkingen zijn nergens voor nodig. 🍀

Heel veel geluk naar jou toe het komt goed

Zo zonde met wel goede begeleiding zou deze jongen een goed leven kunnen hebben sterkte en laat je niet kisten en ik ken er vele waarbij helemaal goed gekomen is be patiënt

je kan tussen de mensen leven wanneer de wereld eens toe geeft door te draaien in een te corrupt systeem

Door '7 ME uit huis gehaald'? Volgens mij bedoeld ze het AT of normale agenten. Klinkt beetje raar hoe ze het zegt

Zoek iemand die goed kan luisteren met empathie dan komt het goed.. Kerk buurman juf buiten het gezin objectieve kijk.. Succes🌸

Er zijn zoveel mensen met psychische klachten die lijden maar de familie eromheen heeft het ook zwaar en die wordt soms vergeten vanuit mijn ervaring ik wens iedereen succes die zich hier in herkent en zoek zoveel mogelijk informatie op en blijf volhouden.

GGZ, nooit heen gaan dat soort instellingen, ze helpen je niet.

Soms is gezinssituatie complex daar hoort jaren werk erbij

Oh ik snap nu all waarom ik heb een vriendin die dat heeft we haddwn ruzie heel vaak maar ik ga met haar praten ook maar ze zegt niks maar ik wacht wel dat ze met me wilt praaten

UItkering intrekken en verplicht solliciteren.

Dit is zo faking zielig voor die jongen, hij word afgebeeld als iemand die niks kan en niks wil maar zo simpel is het niet. Misschien heeft hij nooit een goed vaderfiguur gehad, en dan word je vervolgens door je zus en moeder in een kliniek gegooit... de pubertijd is waar een jongen een man hoort te worden...

zorg is al jaren ondermaats vooral de psygische zorg voor jongere en volwassen mensen niet voor niets zijn er zo veel verwarden in dit land ,,triest

Hij is gewoon bezeten misschien....