YAZININ DEVAMI: Çok geçmeden, Fernanda çıka geldi. İri yapılı, yirmili yaşlarda bir bayandı. Tanışıp birbirimize sarıldık. Genç bayana dönüp teşekkür ettim. Ardından Fernanda ile birlikte eve doğru yürüdük. Fernanda tarih öğretmeniydi. Ülkede, pandemi nedeniyle uzaktan eğitime devam edildiği için evden çalışıyordu. Eşi Rodrigo'nun ise muhasebeci olduğunu ve akşam eve döneceğini öğrendim. Fernanda'nın oturduğu yere, küçük avlusunun zemini betonla doldurulmuş, görünüşü alçak gönüllü bir apartmana geldik. Birinci kata, bir oda ve salondan ibaret bir daireye çıktık. Fernanda, bir iki saat daha çalışması gerektiğini söyleyip odasına, bilgisayarın başına geçti. Bense, omuzlarım ve belim çantalarımın ağırlığından kurtulduğu için mutluydum; kendimi salondaki kanepeye bırakıp uzanıverdim. Yarı açık pencereden serin, dahası soğuk ama tatlı bir rüzgar esiyor. Tavanda, pencerenin hizasına kadar inen iple asılı bir saksı, rüzgar estikçe sallanıyor. İçinde sarmaşığa benzer bir bitki var. Dışarıda koyu yeşil yapraklarıyla devasa bir ağaç gökyüzünü sarmış. Capcanlı, kırmızı mı kırmızı meyveleri var; dokunsan incecik kabukları patlayacak, öz suları fışkıracak gibi. Bir sokak satıcısı, kulağa hoş gelen bir İspanyolcayla aynı cümleyi tekrarlayarak bağırıyor. Saksı sallanmaya devam ediyor. Kitaplığın rafında, seramikten yapılma bir İsa heykeline gözüm ilişiyor. Yüzü sahte bir mutlulukla tasvir edilmiş, ne var ki kendisine tanrısallık atfedilen böylesi bir figür, ancak bu denli insan olabilirdi. Heykelin hemen arkasında, açık bırakılmış bir İncil; sağında solunda ise, gözümün iyice seçemediği birçok dinsel nesne duruyor. Omuriliğimde şiddetli bir ağrı var. Yerimi yadırgıyorum ve saksı, aheste aheste sallanmaya devam ediyor. Ansızın bir boğaz hırıltısıyla birlikte elimde ıslaklık, yapışkanlık hissediyorum; irkilip başımı kaldırdığımda, dili dışarıda, sevimli bir yaratıkla göz göze geliyorum. Tüylü kafasını okşuyorum. İçeriden Fernanda'nın sesi duyuluyor: "Ven aquí Priza!" Köpek, odaya doğru hızla koşuyor. Etrafımı saran nesnelerle şimdi yeniden baş başayım. Duvarların, saksıyı saklı bir arzuyla okşayan rüzgarın ve pencerenin ötesinde göğe dimdik yükselen baştan çıkarıcı meyvelerin kendisiydim. Buraya nasıl geldiğimi düşünmek istedim; fakat çığlık çığlığa kalmış bir kadını, birden bire iliklerime kadar hissediyorum. Yüzünde utangaç bir acı var; doğum sancılarına tutulmuş. O sancıların tesellisi olan o çocuk... Aman Allahım, o şimdi altı yaşında! Bu dehşet verici anıdan sıyrılmak istedim; fakat ne mümkün, bir kabus ağırlığıyla zihnime çökmüş. Bu durum ne kadar sürdü? Daha bu sorunun cevabını veremeden, şimdi de ölümden bile daha güçlü bir kaygının pençesine düşmüştüm: Buradan nasıl ayrılacaktım? Arkaya devrilmiş başım, kanapeye yapışmış gövdem ve el değmemiş, şu mevsimsiz göğe sabitlenen bakışlarımla bu evde adi bir nesneden başka neyim ben? Yarın nereye gidecektim? Hem neden bu kadar güçsüzüm? Yaşam, bir ceset gibi tüm ağırlığıyla yüreğime çökmüş. Yarına dair her şey gözümde büyüyor. Buraya nasıl geldiğimi hala hatırlamıyorum, korkunçtu bu! Peki, yarın nereye gidecektim? Ansızın, bir adamın bana elini uzatmış bir şekilde başımda beklediğini fark ediyorum. Ne tuhaf bir aksanla konuşuyor. Hiçbir şey anlamıyorum. Kıpırdamaktan bile üşeniyorum; ama içten gelen bir zorunlulukla ben de ona elimi uzatıyorum. Tokalaşıyoruz. Gelen Rodrigo'ydu. SON
Dertli Asik, bedensel olarak ne kadar uzak olsanda, problem halen icinde. ailen ve cocugun var, bu bir gercek. bu konuyu icinde cozup kaldirabilmen ümidiyle
Adıyamandan yaziyorum. Kardeşim, dostum Fatih bu parçayı hep yanımda dinlerdi. Depremde maalesef kaybettim Fatihimi. Kardeşim, dostum mekanın cennet olsun.
En çok ta her videonun altına gittiğin yerlerde insanlarla ilgili yaptığın açıklama kısmına bayılıyorum. Kitaplıktan rastgele bir kitap alıp herhangi bir sayfasını açıp okumak gibi bir his ... Sen muhteşem bir detaysın...
hergün aldığım ilaç gibi geliyor sesin sözün söylediğin türkülerin, seni dinlemezsem hasta oluyorum...sesine yüreğine sağlık Anadolu'nun yufka yürekli çocuğu 👏👏👏🌻🌼🌻🌼🌻🌞
Türküler seçilmiş , tamam da.. Her bildirimden sonra bir yandan müziği dinlerken diğer yandan da hızla açıklamalar kısmını okumaya başlamak, son zamanlarımın en büyük zevki🥰🙏🙏
Siendo un hombre de Malatya-Hekimhan casado con uña señora Mexicana me emocionó verte y tu arte y humanidad grande que traes en tu corazon hermano. Mucho amor y saludos desde Culiacan, Sinaloa ❤🇹🇷🇲🇽
özgürlüğün senin mapushanen sevgili loudingirra.. azad edilme. edilme ki, kalplerimiz ayrılmasın yol arkadaşlığından. çünkü yola çıkamayan biz yolcular, ancak böyle düşebiliyoruz yine yollara. başka topraklar senin sesine memleket oldukça..
Bugün Instagram'da dolaşırken keşfetimde denk geldin 3-5 saniyelik sesi dinlerken kendimi açıklamayı okurken buldum. Çok duygulandım ve kendimi burda buldum ağzına yüreğine sağlık .
Saygıdeğer İlknur hanım, siz bir yıl önce ben ise bugün instagramda tesafüfen keşfettim bu güzel sesi, ardından ifade ettiğiniz gibi kendimi metni okurken buldum... Metinden sonra defalarca, defalarca dinledim.. Dinledikçe içime koydu.. Saygıyla...
onlarca yıl önce dedesi bu topraklardan göçüp tee meksikalara giden ve sarsılarak ağlayan o kızcağızı izlerken ben de gözyaşlarıma engel olamadım Loudingirra... ne özlüyordur dede toprağı Anadoluyu kim bilir!.. Nasıl da yüreği yanıyordur!..
Dedesi istanbuldan Meksika’ya gitmiş 1900 yıllarda dedesi hep Türkçe müzik dinlermiş dedesini de yakın bir zamanda kaybetmiş gurur duydum Malatya türküsü Meksika’larda 🙏🙏👍🤣
Dinlediğim en güzel cover olabilir dinledikçe kendimden geçiyor başka alemlere seyir ediyorum gerçekten herşeyiyle mükemmel. Arkada ki arkadaşın ağlaması bile muazzam detay
Güzel dost , Cem tv de katıldığın programda öyle içten ağlamıştın ki , neler yaşadın bilmiyorum ama ciğerimizi alıp kendinle götürdün. Türküler bir feneri gibi yoluna ışık olsun …🌸💐📻
Mrhba abim bir kaç yazını okudum gerçekten klavyeler üzerinde dolaşan o parmaklar güzel bir kalbe ait bunu her şekilde yansıtıyor içinde aile boşluğu ne kadar gezsen de ne kadar dolaşsan da alemin her karışını icindeki o boşluk hep kalacaktır. Yazılarının içinde ailene hasreti gördüm çıktığın yolu sorgulayan gözlerini gördüm abim Ne kadar gidersen git ve ne yaparsan yap her yolun sonu sevgiye çıkar ve insan ne kadar dolaşırsa dolaşsın ne kadar uzaklaşırsa uzaklaşsin sonunda kalbinin ilk attığı yere geri dönecektir. Abim hadime değil ama sana bir kardeş tavsiyesi içindeki o boşluğun büyümesine bir son ver ve evine eşine evladına dön eminim onlarda geri geleceğin günleri bekliyorlardir. Seviliyorsun abim sevgi ve saygı ile kal...
Sevgili loudingirra tüm türkülerini severek dinliyorum bazen bildirim gelirdi haberim olmaz diye bakıyorum sayfana seni çok seviyorum iki erkek evladım var bir de seni evladım olarak görüyorum.Allah'ım hiç sıkıntı üzüntü keder vermesin. Sıkıntılı kederli olduğunda ben çok etkileniyorum. seni ben evladım gibi gördüm. Allah'ım seni hep korusun. Sevgili Eşinle çok mutlu yaşa.
Bizim fakir halimizle sayende bütün dünyayı görmüş olduk,zaten bağlama ve türkülerimize diyecek tek bir söz yok,çünkü ne dersen az kalır yolun açık olsun güzel insan🙏💕🌻☕
Loudingirra sizi bir haftadir dinlemekten onur duyuyorum ve duygu dolu saniyeler dakikalar yasiyorum sizin o sapriniza mücadeline hayran kaldim takip etmeye devam wdiyim iyi tanimisim sizi askile✊✊✊❤❤❤🙏🙏
Yiğidim burada senin binlerce annen var biride benim, bütün müziklerini dinledim, Cem TV de ki programını izledim sana hayran kaldım, yolun, şansın, bahtın açık olsun, bütün düşüncelerinin arkasındayım, yüreği güzel insan
Meksikalı ablamı nekadar hüzünlendirdiyse ortamı terk etti. Merhamet duygusuna türkülerimizle dünyaya taşı güzel insan! Herzaman seninleyiz! Almanyadan selamlar
Ağlayan kadının dedesi osmanlı da e yahudiymiş osmanlı pasaportu ile meksikaya göçmüş ara sıra evde türkçe türküler dinlermiş yakın zaman da kaybetmiş dedesini şarkıyı duyunca o yüzden hüzünleniyor
Sevgili Özdemir,eline diline sağlık.her zaman ki gibi yine muhteşem söyledin.sesin kadar yazdıkların da o kadar güzel ki.hepsini sonuna kadar okuyorum.yolun açık olsun.ömrün boyunca hep iyilik ve iyilerle karşılaş inşallah.herşey gönlünce olsun.🙋
Herşeyiyle birbirini tamamlayan etkileyici bir yol hikayesi. Yad ellerde yagmur altında bağlamanın tınlaması, yanık bir ses, dinleyenlerden birinin hazin öyküsü, gariplik ve hayırsızlık... yolun açık olsun.
Insanoglu bir yaprak gibi. Bir bakmissin dunyanin bir ucunda, bir bakmissin diger ucunda. Aldigimiz nefes, baktigimiz gokyuzu ayni hepimiz etten kemikten yapilmisiz. Kavgalarin nefretlerin hepsi bos. Bunu bir kavrayabilsek dunya daha mukemmel bir yer olacak tum dunya icin.
Arkadaşlar merhaba 100 ülkede 100 türkü okumak için yola düşen Anadolunun bu yigit delikanlısı birkez daha tebrik ediyorum. Elinde mont olan kıza dikkatli bakarsanız ağladığını göreceksniz!! Ben yiğidimiz'in okuduğu türküden etkilenip ağladığını düşünüyordum lakin durum benim düşündüğümden biraz farkliymış, Kızın dedesi osmanli zamaninda meksikaya göçmüş, ara sıra türküler dinliyor kısa zaman önce dedesi ölmüş😥 Türküyü duyunca dedesi aklına gelmiş o yüzden ağlamış ınstagramda bir arkadaştan öğrendim gerçekten etkileyeci...
Yürü oğlum yürü...sen saz elde,ben tesbih elde derviş,Allah benim, dünya dünya ehlinin... selam olsun sana...Onurlu yürüyüş... Allah kolaylıklar versin, yolun açık olsun....
Kardeşim yaptığını çok takdir ediyorum sendeki cesaretin yarısı bende olsa neler yapardım neler sesin çok güzel birgün karşılaşacaz illaki bi yerde seni canlı dinleyecem inşallah Allah'a emanet ol seviliyorsun 👍
Sevgili Yoldas, Mahsuninin eserlerini tanitsan, ögreti olarak her bi ezilen toplum adina, daha anlamli olacagini dusunuyorum. Selam olsun, guzel yolculuguna
