Kırmızı Noktalı Podcast #18 yeni sevgiliye eski sevgili anlatmak / Mustafa Sağır 

Aydınlanma yaşadığım bi bölümdü teşekkürler😂❤

Mustafa'nın görüşleri oldukça öznel. Huberman ın belirli sayıda insanla yaptığı akademik çalışmaları kendi içinde çalışan sebep sonuç ilişkileri kursa da "akademik" olmanın ön şartı olarak her zaman tartışmaya açık. onun dediklerini allah diye kabul edip (kabaca) "sen de yap ve kurtul dertlerinden, yapamıyorsan da eğer sorry" dendiğini duymak basit geliyor kulağa. Eğer Huberman ın dedikleri katışıksız doğru olsaydı psikiyatri ve psikoloji bilimi bitmişti ve bu bitişi bizzat kendisi savunuyor olurdu en ön sırada. Diğer yandan Fiziksel veya herhangi bir tür "disipline girmek" ile "girmek istememek" aynı derecede önemli olan politik bir duruş kişi bunu bilinçli olarak kullanıp kullanmasa dahi. tembellik hakkı diye bir şey var, bilen bilir. disipline girmek isteyip bunu başaramamak ise yine kendi içinde sorunsallı bir mesele. tabiki mağdur edebiyatını kişinin kendine kimlik olarak ataması konusunda hem fikirim Mustafa ile ama bunu anlatmak için etrafında dolaşmaya çalıştığı konular hakkındaki fikirler boş biraz. dolayısıyla Mustafa kendi başardığı veya yaptığı şeyleri manifest ederek ozzbir çekiyor. Sorry. this is also my opinion.

Ooo sayko sımtafaa, güzel konuk

Harika bölüm! Harika konuk! Ağzınıza sağlık

Sonunda biri mağduriyete tokatı attı

👍🏼 müthiş. Mustafa abi , Keto diyet yaparken tatlı isteğinin sebebi bu zamana kadar ki yüksek karbonhidrat tüketimine bağlı vücuduna şimdi az karbonhidrat girmesinden dolayı. Krom pikolinat ve Magnezyum Sitrat vitamin desteklerini al. Tatlı isteğini giderir ve yüksek proteinin sindirimini kolaylaştırır. 👋🏻

Mustafa Sağır’a bak. En son tackle yemiştim kendisinden, şimdi de mental bir tackle oldu. Ağzınıza sağlık :)

Zeynep ocak gelmeliii🤌

İşini bırakıp, geceleri neredeyse hiç uyumayan bir insan olarak bir eleştirim mevcut… Tümden haksızsınız demiyorum ancak sıkıntı şurada… Çalışma hayatının sabah sekiz akşam beş olarak kaldığı bir ülkede yaşamıyoruz. Sabah altıda başlayıp akşam sekizde bitmeyen bir tempodan bahsediyoruz. İş hayatının kati başlangıcı ve bitişi olsa tabii ki ben de geceleri baykuş gibi ayağa dikilmezdim. İşimi de bırakmazdım. Fakat insanların sabahları çalınıyor, akşamüstleri, günün son ışıkları çalınıyor. Üstelik cumartesi de Türkiye’de çalışma günü… İnsanlar kendilerinden çalınan saatleri geceden tamamlıyorlar. Bu kaçınılmaz hale geldi. İş denilen kavram, hayatımızı esir aldı. Benliğimiz için bir tek gecemiz kaldı. Belki uzun vadede ömrü kısaltıyor olabilir ama o ihtiyacın da giderilmesi lazım… Peki bu düzen içerisinde katma değeri kim üretiyor? Hiç kimse… Zaman kalmıyor ki… Düşünemiyorsun. Sağlıklı yaşam önemlidir ama bazen fantastik bir hale dönüşebiliyor. Kişisel gelişimin fos çıkmasının sebebi de budur. Gerçeklerle örtüşmüyor.