KANADA'YA Geldiğime Pişmanım !!! 

Yaklasik 20 senedir Kanada kirsalindayim. Anam babam ben ordan ayrildigimda 47-48 yaslarindaydilar. 50, 55, 60, 65 gibi butun yasgunlerini kacirdim. Hicbir fotografta yokum, yasayan oluyum resmen. Adim geciyor ama cismim yok. Torunlari oldu, iki ailenin de ilk torunu. Cocuk 5 yasina geldi 1 kere gorduler. Yurtdisina cikacaksan avrupa sinirlari disina cikmayacaksin, haftasonu gidip donebilmek lazim. Kanada'nin ikliminden daha cok zorlayan tarafi uzakligi. Psikolojik sinir ilk 5 sene. Ilk 5'i atlatamadan donen cok insan gordum. Donenler arasindan hala baglantida olduklarim var, hicbiri pisman gibi gozukmuyorlar, su ana kadar pisman misin sorusuna evet cevabini kimseden alamadim. 10 seneyi gectin mi de donmesi her gecen sene zorlasiyor, kendimden biliyorum. Her eyaleti gordum, dogu yakasinda 10 sene yasadim, 10 senedir batidayim. En yasanacak yer BC, net. Ama bunun da bir bedeli var. Bugun BC'de dandik 50 yasinda evler 1 milyon sinirini gecmis. Kanada deli gibi kara para aklanan bir ulke ve sonunda olan orta direk ve altina oluyor. Coluk cocuk islerine girdiysen ve eve ayda net $10.000 girmiyor ise hayata katilmaniz zor. Bu da senede burut $160.000 civari para demek. Oyle bir parayi toparlamak icin de eger doktor ya da avukat degilseniz kari koca gece gunduz calismaniz lazim. Aile gecindirip bunun altini yapanlar sadece gunu kurtariyorlar, yasayan zombiler direk. Senede 2 defa turkiye hayaline sesli guldum. Onu iki senede bir yapalim en iyi ihtimal. Onun da yarisi jetlag ile geciyor. Ne zaman TR'ye gitsek yorgun donuyoruz, 14-15 saat yolda perisanlik, ucuz olsun diye 3 aktarma, sen gidersin bavulun gelmez, vs. Her seferinde gozumde buyuyor. Gitsen bir turlu, gitmesen bir turlu. Sozum er kisiye: Hanimi dinle, cocugun pasaportunu alin, su korona muhabbeti bittikten sonra donun fazla vakit kaybetmeden. Tunelin sonundan bildiriyorum, bombok bir yere cikiyor. :/

Yaklaşık iki yıldır kuzey batı ON. da eşimle birlikte yaşıyoruz. Ben Türkiye'de yük. mak. müh. düm. buradaki ilk yılımızda Tim Hortons da bakery lik yaptım. Daha sonra Isıtma soğutma üzerine çalışmaya başladım. Evet burada dediğiniz gibi sıfırdan başlıyorsunuz ama, ileriye baktığımda bir umudum var. Burada en sevdiğimiz durum. - İnsanların dış görünümüne çok önem vermememeleri. - Para konusunda kaygımızın olmaması. - İş konusunda kaygımızın olmaması.- En önemlisi eşinizin dediği gibi eşyaya bağımlı olmamak :))))- Biz eşinize oy veriyoruz. :)))

Annemle babama herzaman teşekkür ediyorum iyikide 98 de Türkiye'den ayrılıp çocukları için fedakarlık yapıp buraya kanadaya gelmişler burda yaşamaktan çok mutluyum ❤️

Ben kesinlikle bu duygu durumunun loğusalıkla bağlantılı olduğunu düşünüyorum. Eşin bizim kafadan bu videodan anladığım o ki, hayatı çok ciddiye almamak, o kadar da garantici olmamak lazım, su akar yolunu bulur düşüncesiyle biraz relax olmakta fayda vardır her zaman sağlam bir psikoloji ve mutlu olmak için.Bu anneler gününde mesela annem hayatta olduğu ve online da olsa ulaşabiliyor olduğum için şükrettim ve en kısa zamanda bir gün onlarında gezmeye buraya gelebileceklerinin hayalini kurdum. Ben, hayat insanın doğduğu yerde değil, doyduğu, huzurlu mutlu olduğu yerdedir diye düşünüyorum. Sosyalleşme v.b. için tek gözardı edilmemesi gereken dil;) Gerisi gelir biraz zaman vermek lazım. Bir İzmirli olarak sıkıntı şu ki yaradan güneşi biraz az vermiş buralara ama diyorum en azından İngiltere, Norveç değil:) Küba, Florida yakın:))) Falan filan işte:))) Sağlıcakla kalın pamuketinizle:)

''Burada çalışmadan bile Türkiye'deki standartları yaşıyorum'' cümlesini kurabiliyor olmak bile yetiyor orda yaşamaya neyin pişmanlığı bu sorarım

Bütün bunları size gitmeden önce anlatsalardı, nasihat verip "gitme" deselerdi, gitmeyecek miydiniz? Gidecektiniz. Yanlış anlamayın, konu gençlik enerjisiyle, psikolojiyile ilgili. Bizler için başka şehir, ülke daha güzel, başka aile daha huzurlu, iş, kariyer, para, aşk hep uzaklarda...

Ya neden bu tarz vatan aşkıyla tutuaş insanlar kandaya gidebiliyor? bence sizlerin yerine gerçekten gitmek isteyenler gitmeli çünkü gidip geri dönüyorusunuz kendiniz krallar gibi zannedim keyif çatıyorsunuz

Mugecigim isin komik tarafi Turkiyeye gidince de ben burada bunca zaman nasil yasayabilmisim diye kendine sormaya baslayacaksin. Kaldirimda giden arablar mi ararsin, sokuk dokuk kaldirimlar mi. Ingilizceyi ogrenmenin tek yolu surekli ingilizce konusan insalarla bir arada bulunmak ve is hayatina baslamak. Hepimiz bu yolardan gectik. Gececek. Mutluluk kalbinde oldugun yerle pek te bir alakasi yok aslinda

5 yildir Toronto'da yasiyorum. Her gun ulkeme geri donme hayalleri kuruyorum. Ingilizcem cok iyi ama bu dili konusmak cok baydi. Kanada vatandasi da oldum ama burada kendimi her zaman misafir, yabanci gibi hissediyorum. Para biriktiriyorum, seneye Kas veya Fethiye'ye yerlesicem insallah.

Müge Kanada'ya gittiğinde izlemiştim seni ve şu an tekrar izlediğimde içim kötü oldu. Bahsettiğin bütün değişimler konuşmana kadar yansımış durumda. 2.5 yıl boyunca eşimin yüksek lisans yapması için Kanada'da Nova Scotia eyaletinde Halifax'da yaşadık. Okyanusun dininde evimiz vardı arka tarafımız park bahçe ve merkeze yakındık bunlari söylüyorum çünkü insan mutlu değilse çevrendeki her şey güzel olsa dahi göremiyorsun sanırsam. Şu an İngilterenin Leeds şehrinde yaşıyoruz gene eğitim için burdayız(Kanada'dakini yarim birakmak zorunda kaldik saglik sorunlarindan dolayi)ama gerçekten Kanada'da yaşadığım sıkıntıları, psikolojik bunalimlari hatırladıkça hala kötü oluyorum. Eve geldiğimde sürekli kendi içimde oraya ait değilim diye verdiğim savaşı sonrasında sahip olduklarımı düşünüp kendime kızmayla geçmişti bunlarin yaninda aile özlemi onlarla konuşurken bile saat farkını gözetmem gerektiği beni çok yipratmisti. Sende de bu duyguları gözlemliyorum. Türkiye'ye dönünce eğer hiçbir şey yolunda gitmezse tekrar başka bir ülkeye hareket edebilirsiniz 70 yaşında değilsiniz evet çok uğraş çok para gidicek belki ama inan şu hissettiğin olumsuz duygular insanı bir zaman sonra hasta ediyor. Eşimin 3 tane bağışıklık sistemi hastalığı ortaya çıktı Kanadadayken ve doktorlar direkt sıkıntıyla alakali dediler. Tedavisi için bile 3 ay doktor görmek için bekledik sonunda vazgeçtik biz ordan şimdi İngilteredeyiz ve geldiğim ilk günden ber gercekten cok mutluyum daa bugün eşime eğer yurt dışında yaşıcaksan burda yaşarım işte dedim. Uçak biletlerini uygun bulduğunda 50pounda kadar alabiliyorsun 4 saat sürüyor Istanbula uçuşlar ve aynı gün ailenin yanındasın bunlarin yaninda Türk marketleri ve restorantlari var fazlasiyla ve inan bana gidip alisveris yaomak sohbet etmek insana cok iyi geliyor. Kanada'da insanlarin samimiyetsizliginden, dediğin gibi şık giyinmeme, parfüm bile sıkmama(Halifax'in bütün okul, hastane, isyerleri vb. toplum içinde parfum sıkmak yasaktı) olaylarından öyle bunalmiştimki anlatamam. Size tavsiyem eğer yurt dışında yaşamak istiyorsanız avrupa ülkelerinden birini ve madem İngilizce öğrendiniz İngiltereye yerleşebilirsiniz. Koronadan önce restoranta garson olarak çalışıyordum ve gerçekten iyi kazaniyordum. Yaşam olarak da Kanadaya oranla daha ucuz. Çok fazla konuştum biliyorum ama videoyu izleyince dayanamadım. İnşallah çok mutlu olursun Müge. Kendine çok iyi bak♡

Çok iyi gidiyorsunuz burda da hiçbir şeyin garantisi yok. Biz aynı şehirde bile ailemizi göremiycek duruma geldik. Eşiniz daha mantıklı aklıselim konuşuyor. Dış sesi dinle ama tabiki de kalbinin sesinede kulağını kapama. Herkes işsiz şu an. Arada gelir bu hisler tecrübeyle sabit dönüş daha büyük pişmanlık olur.

Allah, nerede yaşamak bizim için hayırlıysa orada yaşamayı nasip etsin. Gitmek hayırlıysa gitmeyi, dönmek hayırlıysa dönmeyi nasip etsin derim ben

Canada depresyonu 😱 Türkiyeye gel 1 ay veriyorum yurt dışında yaşamış biri olarak. 1 ay Sonra buradan gitmem lazım diceksin. Dene gör.

Ah canim kardesim , cektigin en iyi videolardan bir tanesi , soylediklerine aynen katiliyorum.. Kanada'da Fake mutlu olup kendini kandiranlardan aksine boyle delikanli gibi herseyi anlatman inanilmaz.. Madam Muguet diye yazilir , adam diye okunur..

Bak Müge sana bir erkek olarak soyluyorum...: Eger benim Çağlar gibi bir eşim olsa degil Kanadaya O'nunla Mars' gider ve yasardim...

Haklısınız. Tecrübeli ve üst düzey bir Doktora yapan ve şu anda en üst düzeyde akademik kariyere sahip biri olarak tamamen hak veriyorum. Dinledim, vatan özlemi bambaşka. Bu sadece vatan özlemi değil, kültür özlemi. Kanada da Türkiye bulmaya çalışmak gibi birşey. Moralinizi bozmayın. Ancak kendinize bir süre verin ve dönün. Siz çok gerçekçisiniz. Ankaradan İstanbula gitseniz zor. Kanada veya ABD farketmez. Şu anda evde kal ile Türkiye ye gelmek isteyen bir sürü insan var. Eşinize engel olmayın. Bu süreye iyi niyetle çabalayın.

ABD'de, çoğunluğu Minnesota'da yedi sene yaşayıp dönmüş biri olarak bu hisler çok tanıdık geldi. Özellikle yabancı dilde kendimi dilediğimce ifade edememek, yabancılarla "small talk" yapamamak, tanıdıklarla derin ve keyifli sohbetlere dalamamak beni yalnız hissettirmişti. Dil sorunu zamanla azalıyor ama yeni hayata entegre olmak bununla bitmiyor. Kendimden ve çevremdeki insanlardan gördüğüm Türkiye'yle güçlü duygusal bağları olanlar çok fazla özlem yaşıyor ve sonunda dönmek istiyor. Türkiye'den ayrılırken bağlar da kopmuyor haliyle. Ama aradan beş sene geçtikten sonra oradaki hayatı ve geleceğini düşünmekten çok, insan burayı düşünüp özlem çekiyorsa, bu sağlıklı değil. Mutlu olmak için, kaderini o toplumun kaderiyle bir görmek ve orada kök salma hayaliyle yaşamak gerekiyor. Tanıdıklarım arasında bunu yapabilen de çok var, benim gibi yapamayıp geri dönen de. Ama iki sene karar vermek için çok kısa. Başka bir ülkede yeniden hayat kurmak zor bir şey, hele ki aileler için. Bu Türkiye'ye geri dönmek için de geçerli. Dolayısıyla bence bir süre sebat edip emin olmakta fayda var. Şahsen ABD'deki hayatımdan birçok açıdan memnundum ve geçmişe bakınca o günleri iyi yad ediyorum. Fakat kendimi oraya ait göremedim ve sekiz sene önce Türkiye'ye döndüm. Kalsaydım maddi açıdan hayat standardım çok daha yüksek olurdu. Türkiye'nin siyasi atmosferi, toplumsal sorunları da malum, can sıkıcı. Fakat burada da geçimimi sağlayan iyi bir işim var. Ailem ve sevdiklerimin çoğu yakınımda. Her şeye rağmen kendimi daha mutlu ve güvende hissediyorum.

O kadar haklisin ki. 2 defa denedim olmadi. Hani diyorlar ya 1 defa ulkene gitdiyinde bitecek bu ozlem. Yalan gecmiyor. Mutlu olamiyorsan olmuyor. Ben dondum ulkeme iyiki donmusum. Mutluyum simdi. Oh be🥰

Canim müge 😍 defalarca sana yazip ben bu ulkeden turkiyeye donucem demisligim var maalesef. Soylediklerine sonuna kadar katiliyorum. Yanlizligi sevmeyen insanlar icin gurbet kesinlikle berbat birsey. Insan en cok sevdigi samimi oldugu cevresini ozluyor. Turkiyedeki hayati guzel olan hic kimse icin kanadada yasamak bence iyi bir secenek degil. Cocuklarim icin geldim ama 2 side geldigimden beri ulkemize geri donmek istiyor. Herkesin tek bir hayati var yarinin garantisi yokken 5 sene sonrasi icin plan yapmak bana hic mantikli gelmiyor. Ben haziran ayinda donucem ins. Hicbirsey icin mutlu oldugun insanlardan uzak durmaya degmez. Ama bu bizim dusuncemiz. Herkesin istekleri ve hayalleri farkli. Muge yanliz degilsin 😘

kanada da yaşayıp şikayet eden arkadaşlara iki çift lafım var. Burada insanlar neredeyse karnını zor doyurur hale geldi paranın hiç bir değeri yok ben idare eder bir bilgisayar almak için bir yıl çalıştım tam bir yıl ! Hak yok hukuk yok liyakat yok en önemlisi emeğinin karşılığı yok. ülkenin yarısı asgari ücret alıyor. kiralar aldığın maaştan başlıyor kümesten bahsediyorum. Enflasyon %70 civarında. 1 kilo et 150 liranın üstünde simit 3.5 tl İnsanlar acayip kutuplaştı herkes birbirinin boğazını sıkmamak için kendini zor tutuyor. Ülke suriyeli afgan pakistanlı dolu bunların %80 i ağır eğitimsiz erkeklerden oluşuyor. Her gün bir düzine kadın cinayeti işleniyor. Mafya ülkenin ihracat yapan tüten bacalı firmalarına elini kolunu sallayarak çöküyor herkes üç maymunu oynuyor. İmkanı olan herkes ülkeden ayrılıyor çünkü halkın aptallık seviyesi inanılmaz seviyelerde ve bunu görmek için dahi olmaya gerek yok hükümeti eleştirdiğin zaman insanlar sana çıkar telefonunu göster diyebiliyor ya da bak göbeğin var demek ki aç değilsin her şey çok iyi tüm dünya bizi kıskanıyor diye cevap veriyor. Bir rakı aldığın zaman %260 vergi ödüyorsun devlete bir araba aldığın zaman 3 tane de devlete alıyorsun. Boktan bir araba almak bile neredeyse imkansız hale geldi. 32 li tuvalet kağıdı almak için 2 gün çalıştığınızı hayal edin ya da haftada bir gün et yemek için nelerden feragat ettiğimizi hayal edin. Hoş hayal dahi edemezsiniz İddia ediyorum buraya gelip 1 hafta bakın topuklarınız kçınıza vura vura havalimanına koşarsınız! inanmıyorsanız buyurun gelin

5 yıldır Kanada’da yaşıyorum tam anlamıyla duygularımı tercüman olmuşsunuz🥰

Bende yaklaşık 1 yıl yurt dışında kaldım. Gitmeden de, gittiğim ilk zamanlarda ben Türkiyeye çok hasret çekmem diyordum. Ama hakkaten bülbülü altın kafese koymuşlar, yinede vatanım demiş, sözünü tasdikledim

Ana dilini tam anlamiyla konusamadigin bir ulkede yasamak hakikaten zor ve ustelik belirli bir yas seviyesinin ustunde gidenler icin daha da zor olabiliyor.Lise,kolej,universite egitimi icin 10-18 yas araliginda gidip kalanlar icin cok daha kolay veya onlarla beraber giden kariyer sahibi ebeveynler icin (30 yas ve ustu) ne kadar lisana hakim olsalar da hayata adapte olmak zor oluyor.O yuzden bizler de her 2 cocugumuza "haydi yolunuz acik olsun" anne&babaniz olarak sonuna kadar arkanizdayiz dedik ve biri 18 yasinda universiteye egitime giderken digeri 15 yasinda lise ve universite egitimi icin gitti.Biz onlarla beraber goc etmek yerine guzel yanlari sorunlariyla "alisik" oldugumuz sistemimizi degistirmeyerek ulkemizde kaldik.Bugun cocuklarima bakiyorum,mutlular,sagliklilar,kendilerine guvenleri tam biri 15 yili digeri 10 yili arkasinda birakmis,farkli kulturleri kolayca benimsemis hayatlarina guvenle bakabiliyorlar.Musadenizle,sizin sayfanizda "yas araligi 14-22 olan tum Turk genclerine" sunu soylemek isterim; hayallerinizin pesinde kosun,kosmaya baslamadan once planlarinizi yapin (gitmeden once ogrenebildiginiz kadar lisan ogrenmek,bulasik&camasir yikamak,yemek yapabilmek,ufak tefek tamiratlari becerebilmek gibi bir takim sosyal beceriler gelistirmek) ve arkaniza bakmadan yola cikin.Yeni kulturler gormek,ogrenmek,yasamak,oturum izni ve pasaport alabilmek onceliginiz olsun.Sonra isterseniz tum kazanmis oldugunuz cok kulturluluk ve yeni birikimlerle ulkenize geri donebilirsiniz.Sizlere de iyi bayramlar diler saglikla dolu bir yasam dilerim.

Ingilizce ogretmeniyim ve 25 yasindayim. Kanadaya geleli 4 - 5 ay oldu inanin oyle gordugu gibi kolay degil. Dedigi hersey dogru. Turist gelmek baska yasamak baska. Hic oyle gel Turkiyeye bizim halimizi gorun demeyin burasi ciddi derecede zor. Ilk uc hafta hos geliyor sonra hayat size vurmaya basliyor. Turkiyede yaptiginiz meslek burda gecimiyor, insanlar samimi degil cok soguklar, arkdaslarimla geziyim ediyim kahve iciyim disari cikiyim gibi bir hayatiniz asla ama asla yok. Arabaniz yoksa nanayi yediniz. Burda ya asosyallige alisirsiniz yada hicbir yere kipirdamayin. Burda cogu insan asosyal vr hayatlari yok. Annemi babami cok ozledim arkdaslarimi cok ozledim. Her gun geri donusumumu bekliyorum diyebilirim. Kendinize kurtliyim demeyin ulkeden.Memleketinizin kiymetini bilin.

Cok degerli yorumlar da var, cok kirici yorumlarda! Herkese, degerli vaktinden harcayip fikirlerini paylastigi icin tesekkur ederiz. Gercekten butun yorumlar cok degerli bizim icin... Saygilar, sevgiler.

Türkiyede yaşıyor olmama rağmen çocuk doğduktan sonra 2,5 yıl ücretsiz izin aldım ve ilk 40 gün annem yanımızdaydı ve sonra memlekete gitti. Kalan yıllarda çocukla başbaşa çoğu zaman bunaldım, yetersizlik hissettim, tükenmiş gibi hissettim. Herşey bana batıyordu. Umutsuz ve huzursuz bi kadın olmuştum. Ve sonrasında(çocuk kreşe başlayıp işe geri dönünce) anladım ki hepsi yalnız bir hâlde anne olmaya alışırken meğer uzunca bir LOHUSA Sendromu yaşamışım. Hem eşimin hem benim annelerimiz başka şehirlerdeydi ve bazı sebeplerden yanımızda uzun kalamıyorlardı. Ben bunları neden anlattım Müge kardeşim? Belki şu an kanadaya alışamamaktan dolayı değil de belki de benim gibi sıkıntılı ve uzuuuun bir LOHUSA Sendromu yaşamaktan kaynaklanıyor da olabilir. Kanadada psikolojik danışmanlık yapan (hatta Torontoda) Türk bi kadın vardı. Kanada Geyikleri Videolarında bulabilirsin kimi kastettiğimi... Istersen bi iletişime geç. Destek için... Herşeyi yakıp gelmeyin bir anda derim ben. Zira burada ailemiz olsa da ülkenin geleceğine karşı müthiş ümitsizim. Yine de kendi hayatın kendi kararın tabi.

O zaman sizin Şimdi Kadim kürt halkını iyi anlamanız gerekir. Kendi öz anavatanımızdan bizler kendi anadilimizle ifade etmiyoruz. Hele annne babalarımız çoğu hiç türkçe bilmiyor. Peki siz bunun hiç bir empatisini yaptınız mı? Ben zanmiyor. Oysa bizler başka bir ülkede gelmedik bu topraklara. 5 bin yıldır Mezopotamya da yaşayan en eski, en kadim halkıyız.

Çok güzel bir video olmuş. Geri dönme isteğinizle ilgili iki genel eğilimi hatırlatayım; 1- Birincisi insan herşeye alışır, özellikle iyi şeylere. Yani Kanadanın bir çok güzelliğine, Türkiye'ye göre avantajlı yönlerine alışmış ve bunları standart olarak görmeye başlamış olabilirsiniz. Artık size kıymetli gelmeyen bu artıların değerini bunları kaybettiğinizde yeniden anlarsınız muhtemelen. 2- İnsan geçmişini, hatıralarını hep olduğundan daha güzel hatırlama eğilimindedir. Yani siz Türkiyeyi, Türkiyedeki hayatınızı gerçekte olduğundan daha güzel hatırlıyor olabilirsiniz. Bilgi olarak düşündüğünüzde ülkenin dezavantajlarını hatırlarsınız ama hissiyat olarak onlar gölgelenmiştir ve çok daha pozitif şekilde algılıyorsunuzdur. Türkiyeye dönüp bir iki hafta geçirdikten sonra hatıralarınızla ilgili pembe gözlüğün etkisi ortadan kalkacak ve ilk başta sizi Türkiyeden göç etmeye iten kriterleri tekrar hatırlayacaksınızdır.

Kanada'da yaşamadım ama 2 sene ABD, 8 sene Endonezya ve 6 sene Singapur yaşamım oldu (hala burdayım). Şunu söylemem gerekiyor ki, Türkiye'de çok geniş bir sosyal çevresi, yerleşik düzeni olan insanlar için yurtdışı zor oluyor. Babam memur olduğu için hep gezdik. Doğdum, 22 yaşına geldiğimde babam 6 şehir değiştirmiş ve 13-15 tane de ev taşımıştı. Avrupa veya Türkiye'nin 3-4 saat mesafeyi geçmeyecek Dubai, Doha vs yerlerde yaşamak çok ideal. Yurtdışında psikolojik bazı aşamalar var hazır olmak gerekiyor. Türkiye'de özellikle iyi okullardan mezun olarak 23--25 yaşlarında dışarı çıkan bir kişinin ilk 10 sene içinde minimum 7-8bin$ seviyesini görmesi rahatlatır. Yoksa sorgulamalar kaçınılmaz. Küçümsemek için söylemiyorum ama buralarda tanıdığım Türk kebapçılar, eğitimli Türkler'den daha mutlu. Yurtdışında uzun süre kalanlar demek istediğimi anlarlar :) İmkanı ve isteği olan insanlar için çok güzel bir durum yurtdışı tecrübesi ama ömür geçirecek olanların, aşmaları gereken aşamaları iyi belirleyip yol almaları gerekiyor. Kazanacağınız para, gözünüzde büyüyecek yol, Türkiye'de kalmayarak belki de kaçırılacak maddi ve manevi fırsatlar her aşamada farklı hissetmenize neden olur. Sonuç olarak herkesin duygusal boyutu farklı. Yazdıklarımı okuyacak insanlara kesin olarak şunu söyleyebilirim. Ne yapın edin yabancı ile evlenmeyin yaşadığınız yerde. Belki madden sizi rahatlatacaktir ama manen bir tarafınız hep eksik kalacaktır. Yanlış anlamayın benim eşim Türk ama başımdan bir kız arkadaş tecrübesi geçti Singapur'da. Son anda evlenmedim. Hayatımın en doğru kararını aldım. Varsın Singapur'da vatandaşlığım olmasın. Şu an her an ceketimi alıp dönebilirim. Bu, para ile satın alınamayacak bir rahatlık. Selamlar :)

O kadar iyi anlıyorum ki hissettiklerini bence her ruh ait olduğu kültürde mutlu bunu yaşayarak ıspatını gördüm

Videonun özeti kadın Türkiye'ye dönmek istiyor, adam da eşini Kanada'da kalmak için ikna etmeye çalışıyor!!!

Hissettiklerin cok normal, aile baglari, sevdiklerine ozlem, seni sen yapan kulturden uzaklasman bir de yeni dogum yapmis olman boyle dusunduruyor olabilir. Ama gercekten donmek istedigini dusunmuyorum cunku boyle olsa acilan ucuslara biletini almistin. Bence adaptasyon suren biraz uzamis, bir collegeda basit bile olsa sertifika okumani tavsiye ederim. Uber vs yaparak sosyal olunmuyor ne yazik ki bu ulkede. Registered bir is bulmalisin devami mutlaka gelecektir, surekli gordugun is arkadaslarin, kuaforun, okulun ve iliski kurabildigin hocalarin olursa burada kurdugun baglarla kendini buraya ait hissedebilirsin. Tip ki turkiyedeki gibi. Bakim meselesi de biraz senin elinde; her halinle cok guzel bir annesin ama mesela video cekerken makyaj yapmaya yada gün icinde kendini iyi hissetmek icin bile saclarini biraz fönlersen modun cok yukselir emin ol. Bir ayligina turkiyeye tatile gitmeden sakin kesin donuse karar verme ve buraya niye geldigini unutma. Insan uzak kaldiginda oradaki kotu seyler ve deneyimler aklindan cikiyor, hersey gonlunc olsun sevgiler💕

Ben de 2001 yılında isviçreye gittim çalışmaya. Piyanist şantörlük yaptım Zürich'te. 4 sene dayanabildim anca. Ozaman 26 yaşındaydım ve ülkemi özlemeden geçen bir günüm bile olmadı. Ailem arkadaşlarım anılarım burnumda tüttü de tüttü. 30 yaşımda geri döndüm, benden mutlusu olmadı. Tabi ki ülkemiz zor günler yaşıyor şu an fakat hep gene de insanın kendi memleketi. Neyse, 33 yaşımda evlendim ve bir kızım oldu. Annesi Kanada vatandaşı tabi kızım da doğunca o da vatandaş oldu. Ve onlar şu an Kanada vancouver'da yaşıyorlar. Beni de oraya çağırıyorlar, çok direndim gitmemek için çünkü yurtdışını sevmiyorum bunu herkes biliyor. Fakaaat, kızım için artık gitmeye karar verdim. Ne olursa olsun onun yanında olucam çünkü ben bir babayım. Babalık fedakarlıkla oluyor. Yaşım 46. Yine yol görünüyor. İnşallah pişman olmam. Hayırlısı neyse o olsun. Sevgiler saygılar.

16:05 “Geri dönmeye CESARET EDEMİYORSUN...(Mutlaka et..Cesaret Et!!!) Nedeni ise Bu sorular,çelişkiler 10,20 sene sonunda da aynı bazda İnan Devam edicek...Maalesef gerçek bu Deneyimimden yola çıkarak söylüyorum,her ikinizde çok mükemmel,Duygusal,Maskesiz..ve İyi insanlar sınız,bunu hissediyorum,Avrupa,Kuzey Amerika,Avustralya vs neresi olduğunun hiç bir önemi yok,Olay 2 ye ayrılıyor,Öğretim görenler ve para yapma manyakları..bu gruba Dahil olmayan Temiz insanların ise bu serüvende yeri YOK.Ruhunun sesine kulak ver 8-9 Ay deli gibi para biriktirin ve geri dönün..Uzun güzel bir Tatil ,Adaptasyon dönemine girin,Oh iyi ki budur sa Tamam...Hayır Tam da budur değil fakat yine de her şeye rağmen ordan Daha iyi yiz,Daha iyi hissediyorum sa ,işte Tam da odur:)

Yaşadığınız duyguların evrelerin hepsini Avustralya da yaşadık.Tek fark orasının iklimi sanki daha iyi gibi niye daha iyi gibi diyorum orada da yazları çok sıcak geçebiliyor.Yaş geçtikçe tercihler degısebiliyor bunu unutmayın.Biz Avustralyaya göç ettiğimizde ben 39 yaşındaydım yıl 2006 idi.2012 de geri Türkiye ye döndük.İstanbul dayız .Kimsenin kimseyle görüşmeye vakti yok.

Kafanın karışıklığı konuşmandan çok belli Türkiye ye geldiğinde de emin ol pişmanlıkların olacaktır.Artık hiçbir şey eskiden olduğu gibi değil bunu bilmelisin.Bu yüzden pişmanlıkların artabilir.Ama sonuç olarak Türkiye ye dönmeden de kafandaki bu soruların cevaplarını alamayacaksın ve bununla yaşamak seni yoracaktır.Fedakarlıkların sana ciddi zarar verecekse dönmelisin aen mutsuz olursan tüm aileni etkileyecektir.

Kanada’da yaşamak isteyip de gerçekleri düşünerek vazgeçme sebeplerimin hepsini dile getirmişsiniz çok teşekkür ederim. Nişanlıma izleteceğim güzel gerçekçi bir video bulmak sevindirici 💜

Müge seni çok iyi anlıyorum benim 8 yıl olacak kanadadaya geleli. İnanki bende zaman zaman neden burdayım diyorum hele şu günlerde eve kapandık, yalnızız, havalar çok kötü gidiyor. Hava durumu çok büyük faktör ben hergun isyan ediyorum, çok mutsuz hissediyorum hesabah uyanınca ama hava güzel olunca çok iyi hissediyorum çıkıp yürüyüş yapıyoruz nefes alacak alanlarımız çok bu karantina sürecinde Türkiye de olmak istemezdim inan çok zor eve tıkanmış durumda insanlar nefes alacak alanları yok bu süreçte burda oldugum için sansli hissediyorum o ayrı ama diger konularda %65 bende mutsuzum bu ülkede ama Türkiyede de mutlu olurmuyum o tartışılır ordada mutlu hissetmiyorum bir süre kaldıktan sonra yani anlayacağın ortada kalıyorsun işte göçmenlik böyle birsey artık asla eskisi gibi olmayacaksın, olamıyorsun bir süre sonra bir yere ait hissetmiyorsun en acısıda bu müge.

abi enişte ablayı hiç anlamıyor. abla ülkeden sıkıldığını ve bunun gerekçelerini anlatıyor. enişte de işlerim düzelse mortgage çeksem ödemelerimiz azalsa falan diyor. enişte ablayı az bi dinle yahu fatih altaylı gibi sürekli sen konuşma

Eltimde ailesiyle oraya gitti 7 yıl oldu.. Konuştuğumda bakıyorum onlarda mutlu değiller.. Ve orda türkler birbirlerinden kaçiyormuş uzak duruyormuş neden acaba.. Benim anladığım çok derin yalnızlık var orda

14 yil yurtdisinsda yasadim hala aktif sekilde gider gelirim, hic biri ulkeni tutmuyor. her gittigimde turkiyemi ozlerdim. yurtdisina gidip yasamamis biri bilemez.

Ailesini, arkadaşlarını sevenler için göç etmek çok zor bir şeydir. Bu tür insanlar gittikleri yerde çok çok başarılı da olsalar yine de aile özlemi ağır basar, ailelerini sevdiklerini yanlarına getirme imkanı da yoksa dönmek çok isteyeceklerdir, kazandıkları başarı ve para hiçbir şey umurlarında olmaz. Biz doksanı yıllarda bazılarımız Bulgaristandan Türkiyeye sınırdışı edilmştik bazılarımız da kendimiz gelmek zorunda kalmıştık ve benzer sebeplerden dolayı bizden de çok dönenler olmuştu... Velhasıl, bir yerden bir yere göç etmek herkese göre değil, çok haklısın.

Reyonda 2 saat kabarma tozu aramak Kanada'da yaşamanın en büyük zorluğu mu Allah aşkına ya. Umarım hayatta başka derdiniz olmaz. Sizin yaşadığınız durum homesick, orada ne yaparsanız yapın mutlu olamazsınız.

Kendimden çok odun vermis hissediyorum dediğiniz, değiştiğinizi düşündüğünüz her ayrı konuya inanılmaz katılıyorum. Turkiyeyi geçtim kendini özlüyor insan. Ve bunun telafisi, buna alismasi mümkün degil...

kanada ve abd’de kısa süreli bulunmuş, göç etmeyi 22 yaşından beri hep düşünmüş ve düşünmeye devam ederken 36 yaşına doğru gelmiş biri olarak kafa karışıklığınla ilgili biraz empati yapabildiğimi düşünüyorum. çok duygusal bir karakterin olduğunu ve bunun yurtdışı gibi ağır bir mevzuyu kaldırmakta zorlandığını düşünüyorum. tüm bunlar gayet insani durumlar. orada sosyalleşme problemi olmadığını ve dostların olduğunu belirtmişsin ancak onların gerçekten her şeyi paylaşabildiğin ve ana dilde kendini ifade edebildiğin Türkiye’deki üç beş çok değerli dostunun yerini dolduramayacağını düşünüyorum ve bu ciddi bir eksiklik... bu konuları düşünmemek ve belki de kendini çok meşgul etmek en doğrusudur, bilemedim... unutmadan ne Türkiye’nin ne Kanada’nın çok iyi olmadığına inanıyorum. Burası özellikle son zamanlarda pahalılığıyla yaşanmaz hale geldi. Sanırım yeni türkü şarkısındaki gibi ‘başka türlü bir şey benim istediğim, ne ağaca benzer, ne de buluta, burası gibi değil gideceğim memleket...’

İlk defa bu kanala rastaladım. Bu kadında kendimi gördüm bende fransa da yaşıyorum ve bütün söylediklerinize katılıyorum.

Merhabalar bende 20 yildir fransada yasiyorum.aslinda olayi erken cozmussun.seni o kadar iyi anliyorumki.olay kisaca su "hayat çok kisa"sevdiklerinden uzak kalmaya degmez.bence hic zaman kaybetme bir an önce dön.sinra benim gibi 20 yildir dönme hayalleri kurarsin :)

Toronto’da yaşıyorum ve sizinle aynı düşünüyorum.Bebegim burda doğdu,eşimle birlikte gelmiştik buraya suan deseler yaşayacaklarınızı görsen gelir miydin diye kesinlikle gelmezdim maalesef.Ama donme kararını vermek buraya gelme kararını vermekten daha zor geliyor.

Dön zorlamı tutuyor gel ülkemizin tüm zorluklarını birlikte göğüsleyelim güzel kardeşim bak burada gençler güllük gülistanlık yaşıyor

Bende Toronto’da yaşıyorum.Zaman zaman benzer duyguları yaşıyorum.Seni çok iyi anlıyorum.Senin burada kalman için biraz kendine vakit geçiricek iş ya da hobi gibi şeyler bulmalısın.Yalnız değilsin.

Canım anlıyorum senibende yurt dışında yaşıyorum üç cocuk yetiştirdim bir sefer izine git gel daha farklı düşüneceksin. Bir de çalışmadığın surece evde sıkılacaksın. Ama ümitsizlige kapılma mücadeleni hiç kaybetme müge bunlar evrelerdir.insanlar savruluyor böyle hayatının kararını tabiki sen vericeksin ama acele etme bir izine git gel sonrasına bak derim naçizane abla nasihatı.

Her kalp ait olduğu vatanda mutlu .Benim eşime kurduğum cümlenin aynısını söylediniz”çocuklar için hayatı riske atalım ama ya biz” istediğin kadar iyi bir evde yaşa istediğin kadar güzel bir araban olsun eve arkadaşlarını yemeye çağırmıyorsan sen misafirliğe gidemiyorsan sokağa çıktığında herşeye hakim olamıyorsan mutluluk çok zor bunu yapabilenler vardır ama ben başaramadım hergün türkiye hayali kurdum ve istanbula döndüğümde herşey bana daha güzel geldi😂istediği kadar kargaşa olsun ben buraya aitim diyorsun

Spor yapın, yürüyün, ingilizcenizi geliştirin, en esas insanlarla karışın. Gelişim görürseniz kendinizde mutlu olursunuz. En kötü ihtimalle master yapın bakın sonra iş bulmak zormu :) insan mutsuz olunca her şeyin kötü tarafını arar, suçlu arar. Kanada dünyanın en iyi ülkelerinden bir tanesi. İyi taraflarına bakarak her şeyin ve en esas bir şeyler yaparak kendinizi mutlu edin. Tek sorun aile bağımlılığı. 7 seneden fazladır yurtdışındayım. Baya zor anlarımız oldu, fakat şu an her şey normala dönüyor. İyi taraflarına bakın lütfen yoksa çıkmaza düşersiniz. Sevgilerle.

5000$×7tl =35000 çok iyi bir rakam.3 ayda ejder meyvesi bile yersin.biz yaşıyoruz burada valla 3500 tl ile bile bir tatil yapamıyoruz.(bile derken kenarda tatil icin bir 3500 bile yok.kaldiki 35 bin)Turkiyede yaşadığım halde.bence içinde bulunduğun imkanların kıymetini bil Turkiyede belki %60 insanlar mutsuz(ekonomik anlamda,daha adalet,saglik,vergiler vs vs yönlerine girmiyorum).illaki gelmek istersen,bi 10 sene kal orada, birliktir paranı ev felan alabilirsin TR de.yoksa senin yerinde olmak isteyen milyonlar vardir Turkiyede.Turkiyede gençler,insanlar mutsuz.surekli gelecek endişesi var.asgari ücret Turkiyede ne kadar deseler Avrupada,vallahi söyleyemezsin,gülerler.300 €

Ispanyadan herkese selamlar. Eşim ispanyol ve bir aşk evliliği ile buraya geldim. Burası elbette bir kanada olup çok uzun saatler almıyor Türkiyeye gidebilmek çok daha basit ama ama ama... Gurbette olmak; bilmeyen biri için atla gel canım ne b.k işin var orada denilecek kadar basitken, bu durumu yaşayan bizler için ise işin içinden çıkılamıyor. Bir kardeşiniz olarak maddi durumunuzu bilmiyorum ama fırsat buldukça Türkiyeye gidin, gelin ve durumu normallestirmeye çalışın. Bu bunalım durumunu geçtiğimiz sene bende de böyleydi, kendimi zerre tanıyamaz olmuştum. Ne zaman ki ziyaret ettik ülkemi 1, 2, 3,(yakın ve kısa zamanda) herşeye normale döndü nefes alir hale geldim. Lütfen imkanınız varsa pireye kızıp yorgan yakmamak için. 2 defa 3 defa arayi uzatmadan Türkiyeye git gel yapın adapte olmak çok daha kabullenilir olacak inanıyorum

Üç kuşakdır avrupada yaşayanların canı yokmu..senin derdin canada değil yakınlarını özlemek..cocuklugum almanyada geçdi..17 yıldırda kiev deyim..turkiye ye gittiğim zaman banada hersey yabancı geliıyor.geri ukraynaya döndüğümdea oh be diyorumm.

Gezmek dolaşmak apayrı da yaşamak çok zor bende dünyayı dolaşırken şurada burada yaşarım derken temelli yerleştim yerde..yok yaşamak başka bişi yerleşmek başka bişi bunu ayırdım ve ben çok özledim Vatanımı renklerini ailemi cıvıl cıvıl yaşamayı....

Ablam,bende abd 14 senedir yasiyorum.50 sene once buraya gelen bir abinin lafini soyliyeyim.new york havaalanindan 500 kis iyi kesin donus icin yolcu ettim geriye donmeyen 1 kisi oldu.sanirim o kisi ya oldu ya da hasta oldu.dedigim gibi 14 senedir burdayim.Hala KACAGIM!!!5 senedir mahkeme mahkeme dolasiyorum.Burda sirket actim,Tirim vardi kaybettim.isimi kaybettim.5 aydir bir karavanda (wc,banyo,ocak,kisacasi karavanda hicbir calismiyor)yasiyorum.geride donemiyirum iflastan dolayi legal ve illegal problemlerim var.siz geleli 2 yil olmus.bunlari atlatirsin.iyi sanslar kardesim.

Özellikle pandemide annesini kaybedip cenazesine gelemeyen Y.dışına yerleşmiş genç bir hanımın videosunu görmüştüm,Yurtdışında yaşamak bir tuşa basıp hayatı durdurmak gibi,Burada bıraktıkların; Doğan büyüyor,yetişkin olan yaşlanıyor,yaş almış olan hayatını kaybediyor :( ,Hüzünlü ve Güzel günlerin hepsi sensiz geçiyor,Duygusal insanlar için zor ailesini,arkadaşlarını burada bırakıp gitmek.

Benden size tavsiye mutlaka kendi kültürünüzü orda yaşayın güzel dostluklar kurun.. Buluşun biryerde oturup sohbet edin.. Evlerde toplanın.. Neden uzak duruyorsunuz türkler birbirinizden.. Zamanla tanışıp, tanıyıp komşuluklar dostluklar kurulur 💞😊neden olnasin

Müge Sen tek gel Anneni gör 1 ay. Kararını o zaman vereceksin . Eşin kalsın , kira ödensin.

ben 35 sene burada yasayan biri olarak burayi hala sevemiyorum cok seven arkadaslarim var gurbet cok zor bir sey hele ki sevdiklerinden ayri kalmaya hic degmez isin kotu tarafi Turkiyeye de gittigin zaman orada da kendini yabanci hissediyorsun burada da yabanci hissediyorsun cok zor ,niye donemedim cunku esimin butun ailesi buradaydi yapamadik insallah emekliligimde belki ,bu kadar sene sonra bile ayni senin gibi dusunuyorum cok zor

Ben Kanada'ya bir buçuk sene önce geldim ama bana çok şey öğrettiğine inanıyorum. Kendimi daha çok keşfetme imkanım oldu. Türkiye'yi bazen çok özlüyorum evet ama dönmeye değmez bence. İnsanlar normal değil Türkiye'de. Ekonomi gittikçe kötüye gidiyor. Bu şartlar altında elbette Kanada derim. Güzel taraflarına odaklanmak lazım :) çok şükür halimden memnunum.

Lohusa bunalımı üstünede covit 19 etkisi gelmiş.

Bende işlerde çalışırken Ukrayna, Gürcistan, bütün Balkanlar, Romanya, Bulgaristan, Yunanistan, İngiltere, İtalya, İspanya, Fransa, Portekiz, Malta, Çin, Tayland'a gittim. Hep 5 star otellerde kaldım Türkiye'de ve dünyada. ABD'de 2 senede 57.000 USD para harcadım.

Bülbülü altın kafese koymuşlar, ah vatanım demiş...

Türkiye'de ister 4. Leventte kasada veya resepsiyonda çalış, veya Bingöl'de çalış ayda net 2300 TL maaş alıyorsun. Tıp doktoru ayda 8000 TL maaş alıyor. Hemşire maaşı 4000 tl- 5000 TL arasıdır. Öğretmen maaşı ayda 4500 TL'dir. Annem, babam tıp doktoru cerrah emeklisi anam ayda 6500 TL alıyor emekli maaşı, babam ayda 7500 TL emekli maaşı Ankara'da. Hep devlette çalıştılar. Ben Ted Ankara Kolej Amerikan okulu, Bilkent işletme Amerikan okulu, Ufuk Universitesi masterlıyım uluslararası ilişki , Amerika'da Adana sıcaklığında Mba yaptım Georgia College de, UCSD'de turizm okudum aylık emekli maaşım ayda 3400 TL'dir, yaşım 47

Nihayet dürüst bir Kanada ve durum analizi geldi. Uzaktan davulun sesi hoş gelir. Kanada’ya göç edenlerin ilk bir iki senesi depresyonda geçer. Sonrası da alışkanlık, yalnızlık ve koyuvermişliktir. İnsanlar burada beş altı ay kalıp eğitim almakla , çalışıp ev geçindirmeyi aynı zannediyor. Ayrıca, RU-vidrlar video izlensin diye Kanada cennet diye anlatıyor. Tek kusuru mükemmel olması gibi anlatıyor. Hiç mi doğduğun yeri, dili ve kültürü özlemedin be kardeşim? Kanada gurbet sayılmıyor mu? RU-vid videolarında şunu bile duydum; “Ben Türkiye’ye gittiğimde Kanada’yı özlüyorum.”. Yaa bir gidin... Eğer izlediğiniz kişi Kanada’ya geldikten sonra hiç “Nereden geldim bu amk memleketine?” dememişse, ya onun durumu normal değildir ya da dürüst değildir.

Şu an enisteyi çok sıkıyosun adamı üzüyosun

valla birseyleri sorun yapmak istersem seni ariyacagiim ama daha buyuk dertlerim var malesef

Benim kafamda dunyayi gezmis biri olarak kendi ulkemden baska bir ulkede yasayamam calisma seyahat tatil giderim lakin ama orada kalici olarak yasayamam .. bu benim için bir intihardir ve benimgibi dusunen binlercesi var

Her cümleye, her kelimeye katılıyorum. Gidip de orda yaşamadım ama sizin anlattığınız şeyleri ben de düşünüp herşeye, mesleğe, günlük hayatın detaylarına baştan mı başlayacağım, facetime aileme sarılmanın yerine geçecek mi diye düşündüm. “ Bu hayat ayrı kalmak için çok kısa” 🙁

Müge Hanım merhaba, gerçekten aynı hisleri siz anlatırken yaşadım. Neredeyse videonuzdan 1 yıl sonra yazıyorum; şu anki hissiyatınızı bilmiyorum ama tek tavsiyem bir anne olarak Minik Mİla'nın eğitim hayatını orada başlatın. Ben oğlumu Toronto'da 2017 yılında doğurdum. Ve şu an 3,5 yaşında ve Türkiye'de istediğim eğitimi alması için ayda en az 70 bin lira okul parası ödemem gerekiyor. Pandemi, döviz dalgalanması bizim kazançlarımızı kuşa çevirdi. Böyle bir parayı ödememiz bu şartlar devam ederse imkansız. Yani döviz yükseliyor herşeyin fiyatı artıyor ama bizim gelirler yerinde sayıyor. Alım gücü her sene, ne senesi her ay neredeyse düşüyor. Demem o ki benim oğlumu Kanada'da doğruma nedenim eğitimdi. Ben lise, hatta üniversite bile değil okul öncesi ve ilkokulun çok daha hayati olduğunu, temelde aldığı eğitimin üniversite seçimini ve buradaki başarısını etkileyeceğini düşünüyorum. Ve geri döneceğimi de bilsem şu 2 sene içinde Kanada'ya gelmeyi çok istiyorum. Oğluma Kanada vatandaşı olarak iyi bir eğitim almasını sağlamayı çok istiyorum. Ve buna çalışıyorum. Sevgiler...

Bir kere piknik hazırlamıştınız , bende dedim gideyim belki değişir bakış açım falan. Bende orda demiştim çok pişmanım, memnun değilim demiştim. Psikolojik linç yemiştim biraz, herkes bana burayı savunmuştu. Ama sıkıntı şu Türkiye de hayatım güzelmiş benim, neyden kaçma isteğiydi beni buraya iten onu da bilmiyorum. Ben arkadaşlarımı ve ailemin samimiyetini özlüyorum, o sosyal hayatı özlüyorum galiba. Bilmiyorum zor.

Uzaklik haric nerdeyse tum soylediklerinize katiliyorum. Ayni huznu ayni cikmazlari yasiyorum. 4 senedir yurtdisi 2 aydir Ingiltere de yasayan birisi olarak.

10 YILDIR ÇOCUKLARIM KANADA DALAR...GİDERLERKEN DÜNYA BAŞIMA YIKILIYOR SANMIŞTIM. ŞİMDİ DİYİYORUM Kİ; İYİ Kİ GİTMİŞLER. SADECE; KEŞKE AVRUPA YA GİTMİŞ OLSALARDI DİYE DÜŞÜNÜYORUM. ÜLKEMİZ CENNETTİ AMA,.................

hep şikayet , hep şikayet eşinize sabırlar diliyorum : )

adam kizi anlamiyor bence. ben 10 senedir amerikada yasiyorum 18 yasinda geldim dediklerini cok iyi anlayabiliyorum burada universite okumama ragmen. sanki birseyler kaciriyormussun gibi hissediyoesun gecen giden yillarda. hersey para olmuyor bir sure sonra bazen dostluklar arkadasliklar sevdigin insanlar la birlikikte yasamak nasil birsey acaba diye dusunuyor insan. aslinda bi konu uzerine cok konusulur. california dan selamlar

Müge’cim biran önce imkanlar dahilinde döndüğünde ailene üstelik mila ile çok mutlu olacaksın ve çok ta iyi vakit geçireceksin🥳Fakat bir süre sonra gerçekten elinde olmadan gözlemleme şansın olacak memleketi ve artık sen bir annesin bunu daha çok mila kalbinde düşünüp en doğru kararı vereceksin ve tüm bu kafa karışıklığın bitecek diye umuyorum🙏🏻sevgiler💜

Bazı söylediklerin sanki benim ağzımdan çıkıyorlar gibiydi:) Evet sahip olduğun şeylere bağlılığın sebebiyle zorlanıyorsun.. Uzun bir süre önce eşya bağımlılığım sona erdi ve zaten uzun bir süredir ailemden de ayrı yaşıyor olmamdan belkide onları çok özlesem de gidip görmek kafi geliyor. Uğruna birçok şey feda ettiğim yaşamımı ve kendi ailemi ayakta tutmak için çabalıyorum. Senin kadar bile süre olmadı ben buraya geleli. Maddi olarak daha da rahatladığınızda biraz daha kolay olacak. En azından istediğin yerde rahatça tatilini yapıp geleceksin. Emin ol 20 günden fazla Türkiye’de kalamayacaksın. Ben sigara kullanmayan biri olarak Türkiyedeki en güzel yerlerin sigara içenlere tahsis edilmesinden şikayetçiydim. Bazen burda olduğuma şükrediyorum. Bunlar kötü değişimler gibi gelse de insan mutlu olmak için adapte olabilmeli. Dedikler gibi en azından bir sertifika programına kayıt olabilirsin. İş arayışın daha oturaklı güzel seçeneklerle dolacaktır. Dilin gelişmiştir belki ama yetmiyor gerçekten. Korona meseleleri geçtiğinde ücretsiz dil kursuna( daha önce almadıysan) kayıt olmanı tavsiye ederim. Orda epeyi Türk oluyor. Evet muhabbet, samimiyet hiçbir zaman aynı olmayacak. Oralara kadar geldiyseniz bir sebebiniz var. Sabırla sıkıntıları aşıp en azından aile içinde çok mutlu olabileceğini ve birkaç samimi arkadaşın da olabileceğini düşünüyorum. Allah yar ve yarıdmcın olsun. Selamlar

Müge Hanım merhabalar. Daha öncede bir yorumda bulunmuştum. Videoyu ben su sekilde özetliyorum: Karambole Kanadaya geldiniz, burda zehirlediniz, zehir etkiside geçmediği için geri donemiyorsunuz:) Bende aynıyım. Ben 11 sene sonrasında evim arabam herşeyim olmasına rağmen sizinle aynı noktaları paylaşıyorum. Bence bu kişiden kişiye değişiyor. Bazısı hemen gelip adapte olabiliyor. Ben gibi samimiyet, sıcaklık bir küçük esnaf köşesinde iki muhabbete alışkın birinim hep bir tarafı eksik kalıyor. Burdaki biri bir olay anlatiyo anlatırken yerlere yatıyor güle güle ama ben bon bon bakıyorum yada tam tersi bana süper komik gelen biseye adamın tepkisi ok oluyor. Aynı dil ve kültürde yaşamak çok önemli. Hayat kısa özlem büyük inşallah covid biter bitmez, time for action for me:) Montrealde olsanız ailece dertlesirdik:) Sağlıcakla kalin

Lütfen size bir şey söylicem Türkiye, de kimse aç kalmaz kusura bakmayın hanım efendi çok haklı Amerika, da yaşayanları görüyoruz Türkiye, de 5 sene Sonra inşallah daha iyi olacak

Kardeş Allah sana sabır versin. Müge herşeyi sorun yapabilmek için doğa üssü bir çaba içinde sen ne dersen de. Türkiye'de sanki herşey çok güzel sonra 3 ay tatil nedir yani .1 ay en babası.

nerede yasadiginla mutlu ol. buna baskalari gerekmez. Neden? cünkü bizi yasatanlarin köleligini yapmalk degil önce arayacagin :öz kendini bul.biz ne vucudumuz vede isteklerimiz iz.biz herseyin disinda yiz aslinda .sevincten,üzüntüden, tat, sevkinden uzak duran, seytandan uzaktir.huzur aslinda bu.geri dönmek hicbir zaman cözüm degil. hicbirsey ayni degil artik.

Bence oraya gitme nedeninizi düşünün eğer hala memnun değilseniz dönün mutluluğunuzdan önemli değil bir süre sonra sağlığınızı da etkileyebilir

Özendirici videoların aksine çok samimi bi şekilde hissettiklerinizi paylaşmışsınız. Ben de Kanada'ya göç etmek için eşimi ikna etme evresindeyim ve 2 yıl sonrasına planlamıştım kafamda. O da aynı sizin gibi çok istekli değil bu saydığınız sebeplerden ötürü. Bu videoyu izleyince gelecekte yaşayabileceğimiz problemler gözümün önünde belirdi. Sevdiklerimizden uzak kalma fikri en kötüsü gerçekten. Senede 1 gidip geliriz diye düşünüyorum ama tabi uygulamaya gelince çok da kolay olmayacaktır. Çok faydalı oldu benim için çok teşekkür ederim.

Çok içten anlatmışsın ama İnan yalnız değilsin..,

Video 3 yil once cekilmis. Bence muge hanimin fikirleri degismistir. Biz deprem sebebiyle ailecek hic tanidigimiz olmayan bir yere tasindik. Kendimi aylardir ayni sizin gibi yabanci hissediyorum. Kaybolmus. İlk geldigimizde annem "baskasinin memleketini yurt edindik kendimize" demisti. Sizi az cok anlayabiliyorum o yüzden. Tamamiyla ayni durum olmasa da. Ancak tum saydiklariniz bir yana yarinim ne olacak, kiracim beni evden cikaracak mi, asgari ucretle ay sonunu nasil getirecegim, iyi bir puanla iyi bir universiteye gitsem bile issiz kalacak miyim ya da asgari ucrete calistirilacak miyim, kit kanaat gecinmeye calisirken gun be gun fahis vergiler omzuma binecek mi, mont almak bot almak için en fazla kaç taksit yapabilirim, veya en basitinden omur boyu calisarak bir araba anca alabilirim, ulkede hukuk guvenligi var mi bir instagram paylasimina yazdigim yorum dolayisiyla tutuklanir miyim, tutuklanirsam beni yargilayacak hakim savcilar liyakatli mi... vs vs. Bunlarin hepsi gercek. Ve neredeyse bircok insanin kafasini gunun 24 saati mesgul eden seyler bunlar. Ulkedeki kimsede ic huzur kalmadi. Yarinimizin ne olacagi belli degil. Yokus asagi yuvarlanan bir tekerlekte gibiyiz. Evet hicbir yer insanin kendi vatani gibi, hicbir dil kendi ana dili gibi olmuyor ancak inanin bazen bu zorluga katlanmak uzun vadade sizin icin ve cocuklariniz icin daha iyi olacaktir. Umarim kanada size ve evladiniza yasaminizin ileri donemlerinde sans getirir. Sevgilerimle.🫶🤗

Hanfendi siz geri dönün :) sizin gibi türk kızları burada yaşayamaz :))

Mügecim çook tatlı bir ailesiniz 😘aslında kendi sorularına kendin çok güzel cevaplar vermişsin.çok umutsuz görünüyorsun bence eşine kulak ver 🤗çocugunuzla beraber bu günlerin tadını çıkart biz senin kanadada çooook başarılı olacağınıza inanıyoruz🤩inşallah mutsuzluğun ğeçerde seni gülerken görebiliriz 😘😘😘😘

Bence anne babayı kanadaya getirin arkadaşlar, sorun çözülür :)

Çocugumun güzel bir geleceği olsun için yurtdışına çıkıyorum diyenleri anlamak da zorluk çekiyorum.O çocugun kafasına estikçe nenesini göremedikten sonra,nene ben geldim deyip sarılamadıktan sonra,dayısıyla dertleşemedikten sonra,halasıyla birlikte yemek yapıp yemek yiyemedikten sonra,amcasıyla halı saha da koşturamadıktan sonra,kuzenlerle oyun oynayamadıktan sonra, o çocuk yurtdışında ağzında altın kaşıkla doğsa ne yazar.O çocuk uzakta ömrü boyunca hep bir tarafı eksik olacak...Ömür kısa,birlikte oturup ağlıyabildiğin,derlerini dert edindiğin,sevinçlerini paylaştıgın bir ailen olmadıktan sonra ceplerinde külçelerle altın olsa ne yazar..Ekonomik olarak Türkiye şuan berbat durum da ancak biz Türküz,bizim en büyük zenginliğimiz ailemizdir.

Cannım benim alışacaksın ve günü geldiğinde buraya ait hissedeceksin belki de bir Türkiye seyahatinden sonra hemen oluşacak bu his bilemeyiz 😜😘😘

Üzülmeyin korona' dan dolayı biz de kuaföre gidemiyoruz. Siz gittiğiniz zamanki Türkiyeyi özlüyorsunuz. Ben şubat ayında öğrenci olan oğlumu ziyaret için toronto ya gelmiştim. Son uçakla döndük. Şunu söyleyebilirim ki Türkiye şu an korona dan dolayı sizin özlediğiniz Türkiye değil. Üstelik maddi imkanlar, bozuk ekonomi üzerine eklendi. Ben şubat gidiş ve nisan dönüş yaptığımda bulduğum ülkemde şoka girdim. Market rakamları bile fırlamış buldum. Artık bebeğiniz var ve daha çok planlar ona göre yapılıyor. Zor bir süreç, Allah kolaylık versin.

Kanadaya gittim ve hayatımda ilk yurtdışında yaşama deneyimini yaşadım. Evet çok zor ne kadar katıldığımı sana anlatamam fakat geçen sene Türkiye'ye döndüm tam anlamıyla bi kaçıştı aslında korktum olmadı yapamadım gibi şeyler düşünüp. Şu anki özlemini çok iyi anlıyorum uzun zamandır burda değilsin çünkü. Ailenin arkadaşlarının özlemi yemeklerin özlemi tamamen gözünü kör ediyor aslında.. Döndüm ve geri gelmek istiyorum tası tarağı toplayıp buraya geri dönünce tekrar gitmek istersen o kadar da kolay olmayacak. Çünkü burda durumları sadece haberlerden izleyerek maalesef hatırlayamıyorsun. Türkiye'de her şey artık çok pahalı evet biliyorum Kanada'da çok pahalı bi ülke şok içinde reyonda fiyatlara baktığımı hatırlıyorum. Ama burası gerçekten çok pahalı artık burada ya şehrin dışında yaşaman gerek 2-2,5 bin tl'ye oturabilecek bir ev bulman. Çünkü çocuğunla beraber yaşamak istemeyeceğin evler bile 2-3 bin lira oldu artık. Pazara gittiğinde 100liraya sadece 3-4 torbayla çıkan insanlar var. Homesick olman çok normal homesick olduğun yüzünden çok belli oluyor, dışarda kendini mutlu hissetmiyorsun oturduğun yerde dışarı çıktığında mutlu olmuyorsun. Fakat bu gerçekten geçici ve kafanı rahatlaman gereken bir dönem, döndüğünde aradığın şeyleri bulamayabilirsin. Sadece gittiğin bir kaç cafe ve marketi suçlayamazsın üzgünüm biraz kendini ortaya atman gerekiyor.. Her yaşadığın olumsuzlukta keşke dönmeseydim diyorsun diyorsun...

Benim eltimde torontoda, gelmeyin lütven sık dişini.. İnan buralar çok pahallı.. Biz kuaförler bile çok zamlandik.. İnan burdakiler bile artık rahat öyle kuaföre gidemiycekler... Geçim derdiii! Kıriz büyüdükçe büyüyor..

Harika birisisiniz, ben de 9 yaşında kızımla memleketimize döneceğiz, sizi dikkatlice dinledim, bir hobiniz olsa ve bu hobinizle ilgili yaptıklarınızı çevrenizdekilerle paylaşmak sizi daha mutlu etmez mi? sonuçta hayatınızın merkezinde siz varsınız ve bu anlamda bireysel tatmin de sizin önceliğiniz, mutlu ve keyifli yaşamlar dilerim. Thailand

türkiyedede yaşasan yine mutsuz olurdun..bu sohpeti bir izle ..sein mutlu olma şansın yok...oyle yaratılmışsın herşeyden şikayet..olumsuz bakış..hiç fazla zorlama sal gitsin...

Kızı bir konusturmadın ve kendi düşünce sistemini empoze rtmeye çalışıyorsun. Yurt dışına gidip mutlu olanı görmedim. Omürlerini harcadılar. Kız güzel düşunuyor.Ama surekli sözü kesildi. Bence dön ülkene. Kendi cografyanda,toprağında mutlu ol.

Aynennnnnn ülke dışı tatil okey ama yaşamak zorrrr(7 yıldır İsveçte yaşayan biri)