Сезимди жыккан көздөрүң Айсыңбы? Аппак түндөрүм Сен тимеле назик гүлдөдүң Сүйдүң сыздатып үндөрүн Эсте! Өтөт суп-сулуу күндөрүң, Апаңдын айткан сөздөрүн Сен кып-кызыл алма күздөгү Ага тийбейин, үзбөйүн Шамал уруп Ким багынып? Сүйүү торуна малынып А ким жүргөн жок ашыгып? А мен көрбөдүм шашылып Жалган кылым, сыноо кылым Асман сыздың сен жыгылып Андай кылып, мындай кылып Бир чапталып кайра сыйрылып Учуп качып жыгылды Өтүп кетет тарынба Чачың төктү сырыңды Барсың жоксуң ырымда Ашып ташып тыйынды Жер жутат го жалынба Жаштык мынча кыйынбы? Алгалайлы чыгынбай Сен ашыкпачы кылымга Көрсөтпөчү кырыңды Сүрдөтпөчү нуруңду Сен жүзүңдү, сен өзүңдү Арманың кучагыңда Козгойсуң неге жалынды? Аралап дүйнөнүн багында Сен чалынба, мне жаныңда Сезимди куса кылып Бассаң чачтарың агылып Жылмайганың даарылык Калды канатым кагылып Сен калдың жүрөкө жазылып Калдың ырларга малынып Мени да күтчү сагынып, Аппак жоолук салынып. Сезимди куса кылып Бассаң чачтарың агылып Жылмайганың даарылык Калды канатым кагылып Сен калдың сүйүүмө жазылып Калдың ырларга малынып Мени да күтчү сагынып Аппак жоолук салынып.
