Bu şiiri özellikle rica eden kıymetli karım Ayşegül Yıldırım’a armağanımdır! Öldüğünde; “Acılı kalp durdu” diye yazmıştı gazeteler. Acının şairi, hüzün muharriri. Atını şiirin bağrına sürerken , mukaddesleri eze/ biçe yola revân olur. Talihine bilenmiş bir kılınç kim bilir! Bizzat hayattan bilenir, en çok da intihar eden evladının Nev baharını çalan soğuk ölümden. Anlam veremediklerinden anlam damıtır ve inançsızlığından inanç.... Üzerine devrilen minarelerin dimdik oluşuna öykünürcesine dimdik doğrultur kalemini. Yargılayanların gözünden bakan o cellat onu defalarca dâr’a çeker. Fikrinden asılır yaşamağa. Suyu yakan,ateşi donduran ve dahi karanlığa karanlıklığının zûl geldiği hüznüyle ,ivazsız ve garazsız müktesebatını aşikâr eder. Yargısız ve infazsız dinleyin, yazgısı şiire ilmeklenmiş yüreciği! Afiyet olsun... ÖZLEMLE VE HÜZÜNLE MEHMET YILDIRIM
Çocukken Atatürk şiirlerini okullarımızın merdivenlerinde okuduk bağıra bağıra... Ortaokul/lise çağlarında ünsiyetimiz pekişti... Ancak ben Ümit Yaşar’ı bilmezmişim meğer ,dizelerini ilmek ilmek içime işleyen bir sesten duyana dek... Melankolik şair, Divitinden erotizmi bu denli güzel damıtan kelime ressamı, Sanat sanat kokan şiirlerin sahibi, ... Teşekkür ederim Mehmet Yıldırım...💙
Üstadım, şu hayattaki tek dileğim sizin sesinizden "Sizin hiç babanız öldü mü?" dinlemektir. Tek beklentim bu hayattan. Her bildirimde bir umutla geliyorum. Saygılar...
Mariposa Beni özlediğinde, "Aynaya bak" derdin; "Gülüşünde ben varım, Gülümse aynaya!" Sen gittiğinden beri, Aynanın önünde dikiliyorum. Sensiz gülemiyorum Mariposa, Seni göremiyorum! Adımı da söylemiyorsundur artık... En çok da senin sesinden severdim adımı. Bir kerecik olsun söylesen, Öyle ihtiyacım var ki seni duymaya... Sen gittin adım yok Mariposa; Bu yarım adamı tanımıyorum. Burak Zorlu / 06.06.2011
Ismarlama düzene oyuncak olma diye kaç kez olsun söyledim kendime.. İçim acıyor fünye.. Çekip gideceğim kendimden Yarına güzelliklerle bakan polyanna ülkesine.. Vücudumun içi bir harp alanı, her yerinde bombalar çeşit çeşit, kimi kimyasal, kimi acı, nefret, kin.. Bu hayat acımasız Yoksa acımasız olan bizmiyiz fünye Hareket alanımız daraltılmış Buna rahmen çemberin içinden çıkmak epeyli zor çabaladıkça dibe çöküyoruz.. Oysa kendini bırakmak analizi olumsuzlukla sonuçlanıyor..!! SemihMERİÇ✍️🦀
"Deli gibi uykum var benim, Gözlerimden sen akıyorsun. Yaşanabilir mi? sabaha kadar bu acıyla. Dudakların melhemdir göz kapaklarıma. Gözlerimi açık tutsam acıyor,kapatsam intihara sürükleniyor göz yaşlarım". Dışarıdan gelen rüzgarın sesi nasılda kurşun sesi gibi. Can alıyor yağmurlar. Yarına kadar şu acıyı koparıp atabilirsem yüreğimden ne ala,
Salam gözəl insan, mən bəzi kitabları sizin sesinizden dinleməyi çok sevərim. Beləki günəş üfükden doğarken sizin sesinizlə o insanların ruhuna yolculuğa çixmaq, tamada kalbimin en huzur bulduğu andı. O günümün düşüncelerine yön vermə meqamidı. Bu dünyanın gereksizlərində sürüklənməkdən qurtularaq sizin sesinizlə o özgür insanların farklılığına dalmaq kendime verə biləceyim en közel hediyye.. Teşekkürlər... Təkrar təşəkkürlər bu gözel yolculuqdan dolayı.
