մութուցուրտ տարիներին ես էտ հեռախոսի գծին էի միացնում իմ ձեռքի հավաքած ռադիոընդունիչ սարքը ու նորություններ էինք լսում, որ լինենք տեղեկացված ամեն ինչից, թեկուզ ոչ հոսանք ունեինք (օրական ընդամենը 1 ժամ էին տալիս լույսը), ոչ էլ հեռուստացույց էինք կարում նայենք։ Էլ չեմ ասում բուհ ընդունվելու մասին՝ վերարկուներով, տաք վերմակներով փաթաթված, կոշիկներով (նաև երկարաճիտ) նստած էի պարապում ընդունելության քննությունների համար՝ մոմի լույսի տակ!!! 60 միավորից 58 ստացա։ Իմիջիայլոց՝ կարգին Հայկոյին ժամանակին անձամբ շատ մոտիկից ճանաչել և շփվել եմ։ 3 տարի միասին սովորել ենք Շիրակացու անվան ճեմարանում (նախքան ճեմարան անվանվելը կոչվում էր տեխնիկական քոլեջ)։
