Medycyna czyni ogromne postępy i chwała tym, którzy się do tego przyczyniają i szacunek dla tych którzy jeśli kobieta ma pokarm zachęcają do karmienia dziecka mlekiem matki.
Karmiłam piersia swoje dzieci i mialam w nosie😉co ktos o tym mysli.. nie wywalalam piersi na widok publiczny,a jak ktos sam się gapił ti jego "poblem"...w łezką w oku wspominam ten czas...nie było lekko czasani ale jednak teraz wielw bym dala za taka chwilkę .. te cudne oczka wpatrzone z ufnością❤🥰ale uważam też że mamy ktore nie karmią piersią nie powinny być krytykowane
Dziękuję za wartościowy wywiad. Dużo było mówione o szczupłości dzieci karmionych piersią. Jak można określić zakres masy ciała szczupłych dzieci (niemowląt)? Na ile uzasadnione jest stwierdzenie: „ Proszę ograniczać karmienie piersią, dziecko zacznie jeść więcej pokarmów stałych”. Tak brzmiała porada neurologopedy, do którego zgłosiłam się po kilkukrotnym zwróceniu uwagi pediatrów na „słaby przyrost masy”. Czy zasadne jest zalecenie, by przy takiej diagnozie dziecko dokarmiać formułą? Dziecko 9.5 miesiąca, od 4. miesiąca masa oscyluje w okolicach 5-10 centyla, cały czas karmione piersią na żądanie, wykazuje nikłe zainteresowanie spożywaniem pokarmów stałych - zjada 1-2 łyżeczki proponowanych dań. Zlecone i zrobione dodatkowe badania (USG jamy brzusznej, morfologia, mocz) nie dały niepokojących wyników. Badanie na obecność krwi utajonej w kale dało wynik dodatni - czy to jest normalne przy karmieniu piersią?
Nie jestem lekarzem, ale 5-10 centyl to jest prawidłowa norma. Moja córka jest na 3 centylu wzrostu i 5-10 wagi i nie ma tragedii, nie przywiązywałabym się do liczb. Można sprawdzić wędzidełko, zbadać poziom ferrytyny, do roku życia mleko jest podstawą diety dziecka, pokarmy stałe to uzupełnienie diety. Powodzenia 😉
co prawda krótko, ale miałam zajęcia z Panią Doktor i do dzisiaj wspominam Panią jako jedną z najlepszych nauczycieli jakich miałam w życiu! Pozdrawiam, niedoszła studentka położnictwa :)
Super! Karmiłam troje dzieci (długo), nie bylo to najłatwiejsze na początku, ale bardzo chciałam i wszystko trudne przetrzymałam.Wspierała mnie w tym inna świadoma mama (pani dr... ekonomii z Hotelu Asystenckiego, dzięki Niej się nie poddałam :) [Wszystkie dorosłe dzieci dzieci są szczupłe i ogólnie zdrowe]. Mleka wystarczyło pomimo niedużych piersi (syn był wtedy najgrubszy 😅). Polecam ogromnie!
Moja córka ma teraz 20 lat. Karmilam ją 15 miesięcy. Odstawienie od piersi bylo stopniowe. Może to brzmic dziwnie ale to byla nasza wspólna decyzja. Jak karmilam zawsze mowilam do coreczki i ona sluchala i patrzyla na mnie oczkami i sie usmiechala. To bylo cos cudownego czego pozniej bardzo mi brakowało w pewnym sensie. Duzo by pisać. Ale chciałam wspomniec o czymś co nigdy nie zapomnę a jest mowa w wywiadzie. Po urodzeniu córki polozono mi ją na klatkę piersiową i ona doslownie zrobiła to oczym mowi gościni, po chwili corka zaczęła szukać brodawki i zaczęla ssać.Ja bylam wszoku i się poplakalam. Wszystkim o tym opowiadam i niektore mamy są zdziwone ze po urodzenou miałam przez chwilę tak blisko corkę. Na pewno nie było to tak długo jak mowi Pani w wywiadzie ale ok 20 min moz trochę dłużej ale ten czas tak szybko zleciał. Mąż był przy porodzie i mi ją podawał. Miałam cudowny poród to znaczy bez komplikacji. Musiałam nauczyć sie karmienia , nie było łatwo bo miałam male brodawki i piersi . Ale późnej moje piersi sie tak rozszalaly że wykarmiłabym dwójkę dzieci.To był trudny ale jednoczesnie piekny czas. Pozdrawiam wszystkie mamy. Dla mnie kazda matka jest bohaterką i zasluguje na slowa uznania. Bycie matką wymaga ogromnej odwagi i determinacji od poczecia .
Szkoda, że nie w każdym szpitalu są takie standardy. Bardzo żałuję, że rodziłam w tym szpitalu w którym rodziłam. Niby wszystko ok, ale mogłam pomarzyć o tym żeby mieć kontakt skóra do skóry, 3 dziecko zostało mi odrazu zabrane bo urodziłam po 1 w nocy i dostalam dopiero rano 😢 gdyby człowiek wtedy wiedział jakie to ważne, eh
Pani Dorota Ćwiek opowiada bajki idealnego świata życzeń, w którym poród to jest piękne doświadczenie, otoczone uśmiechniętymi położnymi z aromaterapią. Nie ma to nic wspólnego z rzeczywistością w WIĘKSZOŚCI polskich szpitali. I tak, krzyczenie na rodzące to nie jest historia i mit sprzed lat, tylko normalność na 90% oddziałów. Poza tym bardzo nieprzyjemnie Pani się wypowiada o cesarskim cięciu i teksty typu "Mama nie dała sobie wytłumaczyć" - a może czyta badania i widzi, że powikłania w planowanym są na poziomie 5% a przy naturalnym na poziomie 19%.. Mówienie takich rzeczy dodaje dodatkowego stresu Mamom, które musiały urodzić CC pomimo wielkich chęci aby było naturalnie. Ich dzieci nie są gorsze ani bardziej narażone, choć rekonwalescencja jest inna. Pani Cwiek powinna czytać nowsze badania a nie "badanie z Włoch bardzo dawno temu". Bardzo byłoby super, jakby sytuacja tak wyglądała jak Pani opisuje. Niestety z tych mam, które decydują się na SN 90% ma traume na całe życie. Każda z moich koleżanek które rodziły w ostatnich latach ma smutną i przerażającą historię. ŻADNEJ nie było dane trzymać dziecko na piersi przez 120minut, na każdą położne krzyczały, teksty w stylu "nie drzyj się! Ma boleć!!!"Lewatywa tylko na życzenie ? Lewatywa robiona bez pozwolenia bez pytania... Pozwalam sobie wątpić czy tak jest we wszystkich przypadkach w szpitalu w Szczecinie. Fajnie jakby tak było, ale nie jest. O tych innych historiach i problemach też trzeba mówić, aby móc się na różne scenariusze przygotować, a takie video jak to powinno być dialogiem różnych perspektyw.
@@ProfesorStachowska nie chodzi o badania a brak wyczucia - medycyna poszła mocno na przód, są różne scenariusze czy to porodu czy możliwości karmienia, dzięki którym można urodzić i wychować zdrowe dzieci. Chodzi raczej o demonizację jednej metody, która jednak często też ratuje życie matce i dziecku. Depresja poporodowa to duży temat, a presja wszystkiego naturalnego, nawet jeśli nie ma takiej możliwości wpływa negatywnie na kobiety. Tego zabrakło w tym wywiadzie. Jest wiele badań dotyczących CC, a sama procedura też zawiera już nowoczesne metody, które minimalizują rzeczy opisane przez panią Ćwiek. Na życzenie mogę przesłać listę badań opublikowanych na Pubmed. W moim komentarzu chodzi raczej o to, żeby mieć wrażliwość i empatię dla różnych historii. pozdrawiam!
W sumie nie wiem nad czym się zastanawiać. Dla mnie sprawa jest prosta: jak nie ma przeciwskazań to karmić piersią, jak coś jest nie tak to mlekiem modyfikowanym, są też opcje mieszanego karmienia. Moim zdaniem dzieci na mleku modyfikowanym są "większe" bo rodzice nie trzymają się miarek. Na mlekach jest dopisek, żeby trzymać się porcji, uważać na kalorie 😉
@@ProfesorStachowska Oczywiście, że tak. Tym bardziej, że prowadzę zajęcia z psychologii z dietetyką i położnictwem (jestem naucz.akad.). Dziękuję bardzo.
