Kaya Ailesi'nin Güçlü Bağları - Gönül Dağı 70. Bölüm 

Bu bölümde en sevdiğim sahne olabilir...Allah herkese acisıyla tatlısıyla ama böyle bi aile nasip ettin...😍🤲🏻

Bizim gibi 30 yaşlarında olan neslin en büyük yaralarından biri de kendi büyüklerine anne babalık yapmak zorunda kalmak...

Ah be şu sahneleri çok özledik gözümüzden yaş getiren değil de içimizi ısıtıp mutluluktan yüzümüzü güldüren sahneler

İşte Gönül Dağı aile olmak nedir bugün bunu gösterdi iyiki varsın dizi

Bu sahne içimi ısıttı dile dökülemeyen bir huzur verdi

Ha şöyle ya.. Yine eskisi gibi birlik olun beraber olun kol kanat gerin birbirinize. Maalesef dünyalık işler yüzünden aile bağları giderek zayıflıyor, küslükler artıyor, kalpler kırılıyor. Değmez vallahi değmez şu fani dünya için. Ne güzel oldunuz böyle hep eskisi gibi olun..

Bencede bu dizi hiç bitmesin aile olmak budur işte çok güzeĺ oldu barışmaları bide veysel kurtulsa çok güzel olacak inşallah bundan sonra güzel şeyler olur👍

Muammere kalsa hala kendini haklı bulacak yigenlerin o kadar temiz kalpli ki seni affedip her daim yanında oluyorlar

Veysel Oyunyan Oyuncu Efsane Ötesi Bir Oyunculuk Bana Katılanlar 👍 Rolü Yaşıyor 👏

Yalnız kalmayı sen seçtin ilk başta oğluna güvenmeyerek ona sırtını dönerek Muammer ama bak nasılda şimdi oğlunu arıyor o gözlerin inşallah bundan sonra oğlunun arkasında olursun

Biz öyle bir aileyiz ki, küllerimizi bozkıra savursalar biz yeniden birbirimizi bulur, yeniden alev olur yanarız...

Burnumun direğini sızlatan sahneler bu bölümde çoktu ve dedim ki iste eski gönül dağı!! Rifatin sahnesi bu ve kenanin sahnesi çok çok güzeldi.

Tanerle Zahidenin küslüğü bırakıp Muammergilin yanında olması çok güzel. Hüseyinin başta biz iyi kurtulmuşuz, ya bizi öldürseydi filan demesi çok kötü. Yeğenine güvenmiyor ya. Muammerin de hatasını anlaması Ciritçi Abdullahın kapısına gitmesi Baba sana ihtiyacımız var demesi de çok güzeldi.

Bıktık dizilerde hep yatak sahnelerin den ailece bakılacak dizi bu işte emeğinize sağlık

Çok güzel bir dizi en güzel özelliği olayları uzatmadan güzel bir şekilde sonuca bağlamaları bu diziyi diğerlerinden ayıran ve güzel yapanda bu özelliği emeği geçen oyuncu senarist yönetmen yapımcı ve kadroları kutluyor başarılarının daim olmasını diliyorum ah birde diziden ayrılan oyuncular olmasa 😔

Bize aile olmayı öğreten gönül dağına her zaman teşekkür ederiz. 🙏🌹♥️

gerçek bir bağ bilirim o da aile bağı gerisi ayak bağı

Bu Dizi Hiç Bitmesin Diyenler 👍 Hem Gülüyorum 🤣 Hem Ağlıyorum 😭 Allah Kurtlar Vadisi Ömür Versin Amin 🤲

gozumun yasi kurudu yine bu aksam sen nasil bir dizinsinki insana insani anlatan bizi biz yapan merhameti bu kadar guzel anlatan gonlumun sultani haftaya gorusuruz isallah

Keşke herkesin ailesi böyle olsa

Dizinin en anlamlı yeriydi küsler bari barıştı birlik ve beraberliklerini gördük para pul bürümese kardeşlerin gözünü herkez ders çıkartabilse aslında çok ders çıkartılacak konu var.

Hüseyin veyselin katil olduğuna inanıyor hayla çok şaçma

Bir olmak her zaman çok iyi birşeydir 🥰🥰👏

Muammer artık hiç samimi gelmiyor bana,her defasında pişman olup sonra başa sarmasından bıktım artık,senarist bir el atar artık...

Bu dizi hic bitmesin hem guldum ,hem agladim

iyi ki varsınız gönül dağı. 💕

Abisi de hüseyin gibi olsa keşke

burada baya duygulandik cok guzeldi

Ne güzel anlatmışlar aile olmayı

Küslük bitti ❤

Bu sahne çok güzel dı Rıfat geldı Veysel bızım kırmızı cızgımız

Çekirdek ailem dışında Bana böyle bişi yapılsa ne ölüme ne ölüne derim kim olursa olsun ki yaptım da

Muammer Emmi Bir Hışımla Kızıp Her şeyi Yerle Yeksan Ediyorsun Sonra Pişman Oluyorsun

bu kadar acı yeter pek sevgili senaristler

Senaryo acayip kısırlaştı seyirci soğutmaya başladılar

Abdullah dedeyi kurtaran kim acaba bı göstermediler serdar mümkün değil çünkü yeni diziye basladi

👏👏👏👍

FARKINDALIK Allah’ın sahip ve hükümran olduğu şu dünya ve hayatında, bütün gayret Allah’ı tanımak ve O’na ibadet etmek olması gerekirken, bizlere ne oluyor ki nefsimizin kavgasına tutuşmuşuz? Her şeyi geride bırakıp gidecekken, neden -sahip olmaklık uğruna- ebedi düşmanlıklar peşindeyiz? Allah’ın hükümranlığında kullar olmak lazım gelirken, neden kula kulluk kavgaları içindeyiz? Farkındalık kelimesi; o güne kadar gözümüze çarpmayan bir şeyin tarafımızdan fark edilmesi veya çoktandır iç içe, yan yana olduğumuz bir şeyin farklı yönlerini anlamanın ifadesi olarak çıkmaktadır karşımıza. “Farkında mısın?” şeklinde başlayan cümleler kurmuş veya duymuşuzdur birçoğumuz. Bedîüzzaman Hazretleri, insanın dünyaya talim ile tekemmül etmek üzere gönderildiğini söylerken, aslında bu kelimenin de kapısını aralamış olmaktadır. Zira insan, bilmeyen olarak geldiği dünyada, her şeyi tek tek fark etmek zorundadır. Her şeyi ya bizzat fark edecek veya fark ettiğini zannettiği insanları takliden o şeyi anladığını varsayacaktır. Anladığını varsaydığı şeyi öyle kabul edecek ve ona karşı kendisinde bir tavır geliştirecektir. Mesela ateşe elini sokmayacaktır veya suya girecek fakat yüzme kurallarına dikkat edecektir. Gördüğümüz, tanıdığımız, anladığımız şeyler, elbette sadece bizim bildiğimiz ve anladığımız kadarıyla sınırlı değildir. Bir zaman bir arkadaş “Ateş ne yapar?” diye sormuştu. Ben de “Yakar” diye cevap vermiştim. Çünkü içine attığım bir şeyi yakıp kül ediyor, elimi soktuğumda ise elim yanıyor ve canım acıyordu. Fakat o “Hayır! Ateş yakmaz” dedi. “Nasıl olur? Biliyorum ki ateş yakar. Gözümle görüyorum ki, yakıyor. Nefsimde yaşıyorum zira elim yanıyor” dedim. “Doğru” dedi. “Dediklerin gibi oluyor. Fakat ateş, Allah dilediği müddetçe yakar. Eğer o dilemezse yakmaz. Yani yakıcılık hususiyeti ateşin bizzat kendisinde yoktur. Yakan, Allah’tır ve ateşi vesile kılar” deyince, “Allah Allah!” demekten kendimi alamadım. Sonrasında tefekkür ettikçe gördüm ki, o arkadaşım sözlerinde ne kadar haklıymış. Zira ateşe su döktüğümde sönüyor, önüne gelen her şeyi yakamıyordu. Demek bizzat kendisine ait bir özellik değildi yakıcılığı. Hadd-i zatında ateş, birisinin var etmesiyle vardı. Diğer bütün ateşler de ve yakıcılıkları da önümdeki ateşi var edene aitti. Peki su! Su kime aitti acaba? Ya sudaki özellikler, onlar nereden gelmişlerdi? Üzerine döktüğüm ateşi söndürüyordu. Ateşe malzeme olan oduna yani ağaca hayat oluyordu. Ateşten ya istifade eden ya da sıkıntı çeken bana dahi, hayat kaynağı hükmünde idi. Üzerinde yaşadığım dünyanın üçte ikisi onunla kaplıydı. “Evet” dedim kendi kendime. “Ateşin sahibi suyun da sahibidir.” Suyun sahibi ağacın da sahibidir. Ağacın sahibi benim de sahibimdir. Benim sahibim dünyanın da sahibidir. Zira her şey birbiriyle alakadar ve birbirini tanıyor ve hükmünü icra etmekte herhangi bir zorlukla karşılaşmıyordu. Hoş bir heyecan duyuyordum ruhumda ve denklem devam ediyordu. Dünyanın sahibi, güneşin ve güneş sisteminin de sahibiydi. Samanyolu galaksisi de ona aitti. Ve dahi bütün evren, bütün kozmos yani bütün kâinat onundu. Yani Allah’ın. Farkında olduğum şu hakikat, ruhumda yaşadığım bu sevinç ifadesini, bütün kâinatın sahibi olan Allah’ın hak kelâmında buluyor ve dudaklarımdan “Lâ ilâhe illallah!” olarak dökülüyordu. Hepimizin bildiği gibi şu kelam, tevhidin yani Allah’ı birlemenin ifadesidir. Evet, Allah vardır ve birdir. Yani her şeyin tasarrufu O’na aittir ve her şeyin dizgini O’nun elindedir. Biz ve etrafımızda fark ettiğimizi zannettiğimiz şeyler ise, aslında Allah’ın fark edilmesi içindir. O’nun fark edilmesi ve O’na marifetin yani O’nu tanımanın yolu Peygamber Efendimiz Muhammed Mustafa (asm)’dan geçtiği içindir ki, bu cümle iman anahtarı olarak “Lâ ilâhe illallah Muhammedün Resûlüllah” olarak lisan-ı şeraite yerleşmiştir. FARKINDA MISINIZ? Dünyanın küçülüp bir köy hükmüne geldiği, Allah’ın ihsanı olarak teknolojinin gelişip uzakların yakın olduğu, bir kimsenin oturduğu yerden başka yerlerdeki işleri yapıp denetleyebildiği zamanın insanları yani bizler, artık biliyoruz ki, gözümüze sınırsız dediğimiz kâinat, Allah’ın kudretine küçüktür. Allah’ın rahmeti, her tarafı kuşatıcıdır. Kainat ve içindekilerin sahibi, Allah’tır. Güneşi kendine musahhar edemeyen insan, rızkını kendisi kazanıyor değildir. Yani elmayı ağacın dalına insan asmadığı gibi, başka hiçbir sebep de buna muktedir olamaz demektir. Kimse nerede doğacağına, hangi ana babanın çocuğu olacağına, rengine ve şekline kendisi karar verememektedir. Elhasıl, Allah’ın sahip ve hükümran olduğu şu dünya ve hayatında, bütün gayret Allah’ı tanımak ve O’na ibadet etmek olması gerekirken, bizlere ne oluyor ki nefsimizin kavgasına tutuşmuşuz? Her şeyi geride bırakıp gidecekken, neden -sahip olmaklık uğruna- ebedi düşmanlıklar peşindeyiz? Allah’ın hükümranlığında kullar olmak lazım gelirken, neden kula kulluk kavgaları içindeyiz? Farkında mıyız? Ölüm var! Farkında mıyız? Allah var! Farkında mıyız? Ölümden sonra yepyeni ve daimi bir hayat var! İsterseniz farkındalığın en güzel ifadelerinden birisini Rabbimizden dinleyelim: “Ey iman edenler, iman ediniz…” (Nisa Suresi, 136) İrfan mektebi

😭

Her serde bır hayır var demişler

Bu adam da sürekli her şeyin içine ediyor sonra pişman oluyor çok saçma

GÖZYAŞIM PIT...

Bu sahne cok guzeldi barismalarina cok sevindim

Alev olur yanarsınız sizede bu yakışır...ne yaşanırsa yaşansın birbirinize sarılmak mutlu olmak demektir

Artık kimse bu diziyi izlemez saçmaladınız

*Üniversite öğrencisiyim.. RU-vid den gelir kazanmak istiyorum aileme yük olmamak için bu kadar insan içinden 10 kişi bile a-bo-ne olsa moral ve cesarett verir, şimdiden çok sağolun* uu

Yaa barismaniz guzel lakin birinizde ciritci abdullah nerede neden goremiyoruz diye merak etmediniz. Bu bolumde ciritci abdullahi aile bagindan kopardıniz.

İzlemiyorum artık diziyi

Saçmalıkta zirve. Herkes yanyana ama, kalkıp hep beraber Cemile’nin yanına gitmiyorlar. Sanki böyle herkes yanyana gelecek kadar müsait değilmişte, herkesi çekimine ayrı ayrı zamanlarda almış da sonradan birleştirmiş gibisiniz. Vasat bir bölümde

Abuk sık yorumlarınız yüzünden bir kişiyi ekmeğinden ettiniz yok dileğin yerine kimse gelmesin yok Taner yanlız olsun dileğin yerine geldi dediğiniz kişi belki sizin yorumlarınız yüzünde belki işinden oldu sonuçta bir dizi başkalarını Ekmeiyle oynamayalım