KENDİ AİLEN TARAFINDAN KULLANILMAK! 

Hocam bu kadar yaraya doğrudan parmak basılmaz ki ..25 yıl sonra yaş 40 olduğunda anladım. Yol ayrımında 2 sene vicdan yüküyle bogustum. Sonunda kök ailem den vazgeçtim ben zaten yoktum.Ama onlara teşekkür ederim beni bu hayatta nasıl güçlü kadın olunur çok iyi öğretildi. Takdir edilmek bir yana sen ne yaptın ki bize diye teşekkür edildim. Sevgisiz yalnız kalmaktan O kadar çok korkuyordum bu yüzden hep yaptım.ama yalnızlık kötü değilmiş zaten yalınızmışım. Ağzınıza sağlık teşekkür ederim

Özgüven eksikliği yaşamamızın tek nedeni Ailemiz

ne anneden ne babadan nede kardeşlerimden yüzüm gülmedi tam 8 senedir görüşmüyorum kurtuldum hepsinden ..mecbur değiliz birlikte olmaya Allah herkesi kurtarsın böyle sömüren evlat ayrımı yapan menfaatçi ailelerden... bir defa geldiğimiz bu hayatı mahvettiler onları Allaha havale edip kaçarak uzaklaşın ve kurtulun... sevgiler saygılar..

Çok sevgi doludurlar ve ne tuhaftır ki çoğu da yanlız.. Bundan daha iyi nasıl anlatılır..❤️🍀

annem tarafından görülmek için yıllarca anneme annelik yaptım😢 ama annem yinede benidegil diğer ikisini görmeyi tercih etti . şuanda gördüğüm terapiler sayesinde öz saygımı kazanıp hayatımdaki herkesi doğru yere koymayı öğrendim🎉🎉🎉

"Kalabalığın içindeki yalnızlık insanı büyütür." Hocam bu çok doğru.

Hocam ben yurt dışına taşınınca kıymetim anlaşıldı, bu tarz insanlara tek tavsiyem bulundukları ortamı bir vesileyle terk etsinler.

Ben ağlayarak defalarca durdurarak izledim.Birebir dediklerinizi yaşadım.Her seferinde kavgayla ayrıldık ve ben yolları hep gözü yaşlı bitirdim.Sınir koymak ve suçluluk duygusuyla mücadele icin yıllarca çabaladım.Ve bugün cok güvendiğim sevdiğim takip ettigim Tuna Tüner o çelişkileri ic hesaplaşmasını bitirmeme vesile oldu.Sagliginiza varliginiza duacıyım.En kalb-i hislerimle iyi ki varsınız.

O çocuklardan biri de benim.5 kardeş içinde ne ara göreceklerdi beni dedim sustum, beklemedim görmelerini. Ama hayatım vermekle geçti,aileme verdim,eşime verdim,çevreme verdim,işimde verdim,ayrıldım verdim,sevdim verdim... Emek verdim,çaba verdim, para verdim,hizmet verdim,sevgi verdim, verdim de verdim... Sırf kardeşim benim yaşadığımı yaşamasın diye gecemi gündüzümü verdim de çalıştım çabaladım da okudum.Hayır dediğimde duyulmadı,benim de ihtiyacım olduğu hiç görülmedi.Bir kez hayır demeye kalktım not edildi her fırsatta yüze vuruldu hataymış gibi.Yaş 49,herkese herşey oldum da bir kendime bir yar olamadım, ne bir arabam var ne bir evim,verdim çünkü ve yalnızlığımla başbaşa kalakaldım sonunda da...Dilinize sağlık hocam,ağlaya ağlaya izledim defalarca...Ben güçlü olmaktan çook yoruldum 😭

Böyle çocukların eşi olmak var bir de inanın değer verilmeyen çocuğun eşine çocuğuna yani onun sevdiklerine de değer verilmiyor ,böyle bir erkeğin yetişkinin eşi ve ailesi olmakla ilgili de bir video Çekin lütfen👏🏻

Hıçkıra hıçkıra ağlayarak dinledim. Nasılda ruhuma dokundunuz hocam. Biride bizim gibi insanları anlayabiliyormuş vay be dedim. Ailenin içindesin yeri geldi annenin rolünde oluyorsun yeri geldi babanın rolünde. Herkesin herşeyine koşuyorsun, onların kurtarıcısı oluyorsun. Biri gelipde yükünü hafifletiyim, sen ne hissediyorsun demeyi bırak, seni görmek ve anlamak dahi istemiyor. Sonunda da kanser hastalığına tutuluyorsun. Ve o'zaman da birine muhtaç olman zoruna gidiyor. Sadece vicdan yaptıkları için yanındalarmış hissine kapılıyorsun. Bunuda hastalıģı yendikten sonra algılıyorsun. Hiç bir zaman gerçek anlamda teşekkür ettiklerini hissetmedim. Ama ben size teşekkür ediyorum hocam beni anladığınız için. Iyiki varsınız! ❤

2 kardeşiz, erkek kardeşim aynı evde yaşadığım babaannem tarafından "erkek çocuk" diyerek sürekli şımartılırken, kendisi bana zerre sevgi göstermeden büyüdük. Anlatmak istediğim öyle çok sey var ki.. ben tek başıma devlet okullarında okudum, çift anadal, yüksek lisans, doktora yaptım. Akademisyen oldum. Kardeşim özel okullarda (okuyamıyor diyerek) okutuldu. her ne istedi ise "aman sinirlenmesin" diyerek alındı ona. Ben her daim kendi kendime kavruldum. Kredi çektim ev aldım. ailemin yanından ayrıldım (akıl sağlığımı korumak için). Babamdan zerre maddi yardım görmedim, hayat boyu. Hala bir şey olsa, aman kardeşin bağırmasın deyip, ona arabayı evi gocunmadan verirler. ki zaten evlenmeden önce evini de aldılar. Sanırım babam, sinirli insanlardan çekiniyor ve ben hayat boyu sinirli bir insan olmadığım için bana ne istese yapabiliyor. Çok şükür ki; yalnız değilim ve bunca yaşadığım haysiyetsizliğe, kötülüğe rağmen dünyalar iyisi bir adamla evlendim, 41 yaşımda.

Annemin evladı değil adeta eltisi,görümcesi,kuması,hatta en çok kıskandığı rakibi , hayallerini bir türlü yaşayamamış olmasının adeta nedeni gibi görüldüğümü anladığımdan beri annem ile kardeş ile görüşmüyorum.Şükürler olsun....

13 yaşımdan beri ailevi sorunlarla büyüdüm. babamın dışarı hayatı var annemin sürekli dertlerini dinledim gereğinden fazla yardım ettim ailemi kurtarmak için. ama şimdi anlıyorum ben bu ailenin kahramanı değilim. sürekli bir şeyler için çabalayan baş kaldıran kişi oldum. gel gör ki 23 yaşındayım fakat verdiğimin emeğimin değerimin ufacık karşılığını alamadım. kardeşimi bir anne kadar sevdim ama saygısızlıklarını görüyorum şimdi. bir atasözü ile genel olarak söyleyeceğim şey besle kargayı oysun gözünü oldu. şuan kpss çalışıyorum umarım atanırım ve bu sorunlardan uzaklaşırım. ben videoyu ağlayarak dinledim her sözünüzde haklısınız hocam emeğinize sağlık..

Çocukluğumdan beri "O yapar,o zaten güçlüdür " o kadar çok duydum ki bu cümleyi..hayatım boyunca hep güçlü olmam gereken olayları ve kişileri çekmişim. Yakın çevrem sen çok güçlü kadınsın diyorlar. Ben güçlü olmaktan ziyade mutlu olmak istiyorum.

Sorsanız ebeveynlere asla da kabul etmezler . Kırgınlık, kızgınlık hepsi gelip geçiyor da içimizde ki yaralar hep sızlıyor

Ne cocuk olup cocukluğumu bildim.. Elime 10 yaşında kardeşimi verdiler bak diye hem okudum hem evin sorumluluğu bendeydi. Evdeki kavga dövüş dayak cabası. Yorganın altına saklanıp ağlamak hep en iyi kaçısım oldu. Sonra üniversite ordada yanlızdım calıştım okudum evlendim evliliğimdede hep tasıyan ve yanlız kalan taraf ben oldum 10 yıl ole gecti ve bitti. 3 yıldır yanlızım gene yanlızım sadecee samimiyetsiz aramalar ve herseyi kendi kendine halleden yarım kalmış 34 yaşında bir kadın geriye kalan.

Merhaba Anlattıklarınızı yıllarca yaşadım,yıllar içinde hastalandım,ne param ne huzurum ne de sağlığım kalmıştı,tedaviler gördüm.Gittiğim aile dizimi seansları,bilinçaltı,koçluk,reiki ve benzer terapilerle kendimi iyileştirme yoluna girdim.Artık çok seyrek aralıklarla görüşüyorum ailemle.Hayatımda en rahat ettiğim dönemdeyim.Çok şükür.Kendime teşekkür ederim.Size de teşekkürler 💚🙏

Beni benden iyi tanımladınız.Soğuk odalarda ders çalışarak ve tırmalayarak kumarbaz bir babaya rağmen avukat oldum.22 yıldır mesleğimi yapıyorum.İki kızım var.Anlattığınız şeyleri fazlasıyla yaşadım.Tek kazanımım yaşadıklarımdan çıkarımlarımla iyi bir anne olmaya çalışmak. Sihirli kelime ayrışma....Teşekkür ediyorum.

Ağlattınız be hocam her cümlede bu kadar olur dedim. 26 yıldır annem hasta ve biz 5 kardeşiz ona rağmen hep benden beklendi. Yardım istediğimde ya kısa süreli el uzatıldı ya da yemediğim söz kalmadı. Azcık sesim yükseldiğinde biz mi istedik, ne yaptıysan sen yaptın ya da sanki ne yaptın da gözümüze sokuyorsun dendi ve evet yalnızım. Çünkü bu döngüyü kıramadım. Sadece ailemle kalmadı. Arkadaşlarlarım, çevrem de bir süre sonra iyi niyetimi suistimal etti. Zor çok zor 😣

ben de o çocuklardan biriydim. yıllarca bayramlarda, özel günlerde vs. arayıp sorardım, olmadı mesaj gönderirdim. lakin bir gün uyanışım gerçekleşti ve gözlerimi açtım. finansal zorluk yaşadığım bir dönemdi, herkes durumumu bilmesine rağmen hiçbir şekilde ne arayıp motive ettiler ne de ziyaretime geldiler. daha sonrasında, ben de araya mesafe koydum bakalım ne olacak diye. ne olsa beğenirsin?! kimse ne aradı, ne sordu ne de haber gönderdi. bir başıma olduğumun kanıtıydı ve acı bir deneyimdi. ama şuan sepetteki çürük elmaları eledim. kim oldukları, benimle olan bağları veyahut yaşları önemli değil. aldığım terbiye nedeni ile bayağı bir süre terbiyesizlik olmasın diye ses çıkarmıyorsun ama bşr baktım durum istismar seviyesine geldi.

Bazı aileler evlatlarına karşı neden bu kadar acımasız anlayamıyorum. Olan yine masum çoçuklarımıza oluyor.

Gözlerim dolu dolu dinledim. Anlaşılmak ne güzel şeymiş, teşekkürler hocam 🌺 son 2 yıldır emegimi kendim için harcadigimdan beri mezun oldum, kronik hastaliklarim vardi onlarin ilaçlarımı bıraktım ve kendi işimi kurdum. Hala onlarla beraberim artik istesemde gidemiyorum çünkü yaşları ileri gidiyor. Maddiyat geri gelir de manevi olarak somurulme en kötüsü bence. Ikisinide yaşadım ama hayır demeyi de acı bir şekilde öğrendim. Kendi kendimin ebeveyni oldum.

Hocam dedikleriniz o kadar doğru ki ben kendimi tek sanıyordum. Şimdi yalnızım kimse yok etrafımda. Ne yapsam olmadı.Taş zannettiler hep beni hiç bişeye ihtiyacı yok zannettiler ve bende bağlarımı koparmak zorunda kaldım

Hocam , siz iyi ki varsınız ! O kadar haklısınız ki , ben de o çocuklardan biriyim , siz de biliyorsunuz , inanın onlardan ayrışınca o kadar rahatladım ki , artık onlar düşünsünler … Sizin dediğiniz gibi , herkes kendi alanında olmalı , ben de artık kendi mutlu olduğum alandayım ve kendimi onlardan soyutladım. Kolay mı oldu , hayır , çok zor oldu ama doğru olan buydu , bana kattıklarınız için çok teşekkür ederim 🙏🏻🌹🙋🏼‍♀️

Ben 21 yaşıma girdim ve 1 yıldır ailemle görüşmüyorum, ailemden ayrılmaya da şu olaydan sonra karar verdim: bir gün internette gezinirken para kazanmak istedim ve iş ilanlarına bakmaya başladım, bana uygun ne iş var ne yapabilirim bakarken getir çağrı merkezinde part time müşteri temsilciliği işine başvurdum onaylandı mülakata girdim işe başladım çalışıyorum her şey benim için çok güzel gidiyordu, üniversitede İngilizce hazırlıkta olduğum için okul-iş pek zorlamıyordu, sonra ben bu işe emek verdiğimi zamanını verdiğimi fark ettim ister istemez yorulabiliyordum, sonra maaş günün geldi maaşım yattı hayatımda ilk kez maaş aldığım için bu parayı ne yapacağımı bilmiyordum belki çok yüksek bi para değildi sonuçta part time çalışıyordum, ama annem aldığım parayı ne yapacağımı sordu bende "bilmiyorum kendime hediye alırım giysi ayakkabı ya da ne bileyim okul ihtiyaçlarım belki biriktirip laptop alırım..." gibi bir sürü şey dedim annem de e bana ver de ben de eve bir şeyler alayım evin kirasını faturalarını ödeyeyim dedi, hayal kırıklığı yaşadım çünkü ben çalışmadan önce de ev kirasını faturalarını ödeyebiliyorduk ben evi geçindirmek için çalışmaya başlamamıştım ki kendi ihtiyaçlarımı isteklerimi karşılamak için çalışmak istemiştim annem hayır cevabini duyunca siktir git o zaman evden dedi ben de madem ev kirasını faturayı her şeyi ben karşılayacağım o zaman konfor da istiyorum deyip evden ayrıldım üniden bir arkadaşımla 3+1 eve çıktık mutluyum belki boş vaktim çok olmuyor ama en azından sürekli sömürülmüyorum sonra ben burs almaya başladım bu nedenle işimi değiştirmem gerekti sigortasız bir şekilde part time garsonluk yapıyorum ve yine ister istemez yoruluyorum ama en azından babasının maaşıyla geçinen annem gibi tüm gün boş boş evde oturmuyorum ya da abim gibi erkekliği şiddetle karıştıran tiplerden uzağım huzurluyum ve ilerde kendi mesleğimi yapmak adına bu şekilde yorulmak beni motive ediyor

40 yaşımda bu duruma baş kaldırmaya başladım.. Bütün sülalem de dokunmadığım elinden tutmadığım akrabam kalmamıştır. 10 yıl geçti aradan yaşım oldu 50. ve geriye dönüp Bi bakıyorum ki o dokunduğum hiç kimseyi yanımda göremedim. Videoda anlatıldığı gibi hep vicdan yaptım. Bu çocukluğumun taaa geçmişinde içimize işlenen Bi durum. Biliyorum bu durumda olan tek ben değilim. Benim gibi yüzlercesi var. Ve bu yüzlerce kişi inancımız gereği bunun mükafatını öte tarafta alacağımıza inanıyoruz. Biz bunları düşünürken va hala yine onları düşünürken onlar bizleri görmemeye malesef devam edecekler 😞😞

Herkesi idare etmeye çalışan: -Anne/baba/kardeşlere ebeveyn olmak -Ailenin büyük çocuğu olmak -Her şey güzel olsun diye sadece hissedilen tatsızlığı senin hissedip bir arada tutmaya çalışıyo olmak -Aileden uzaklaşmayı isterken bu gidiş sonrası gözün arkada kalacağı hissi.. Ve dahası ama eninde sonunda geceleri zihnini boşaltıp iki üç gün o yoğun kendi içsel hesaplaşmalar içsel krizleri yenmek bi noktaya kadar bu şekilde devam etmesi en son bi şekilde sonlandırmak bu durumu ve kapanış

Özel bir insan olduğunuzu bilin. Bu işin matematiğinin en zor problemlerini cozuyorsunuz,var olun...

Sayın Hocam içimi yaktın geçtin 45 yıllık ahir ömrümü 11 dakikaya sigdirmissin ya ...saygıyla önünüzde eğiliyorum. Dünya gözüyle canlı kanlı görmek isterim sizi:)

Herşey bir yudum sevgi için aslında ,doğal olarak alınamayan sevgiyi satın almaya çalışmak ama ne mümkün

Ben hem kendi ailemi hem kocam ve ailesini sildim gitti..hepsinden kurtuldum..yaşarım böyle tek tabanca...yeter ettiler ayol.👍👍

Bir keresinde bana "sen çok güzel bir insansın biliyor musun? dedi annem. Boğazım düğümlendi resmen, açtıkları tüm yaralar, "yapar o, eder o" cümleleri oluk oluk zemzemlerle yıkandı sanki. Öyle iyi geldi ki sanki ilk defa görüldüm hayatta

Eşimin ailesini ; hiç bir zaman EŞİMİN AİLESİ gibi görmedim. Özellikle annesine can yoldaşı oldum, yapılabilecek her güzelliği yaptım. Gel gör ki, yüzüne bakmayan gelinine tüm mücevherlerini verdi, tüm maddi kaynaklarını akıttı, tüm İYİ NİYETLERİNİ de verdi. Ben bazı insanlara kötülük yaparak yaranılacağının idrakine vardım..

Izlerken yureğimin ta derinliklerindeki hançeri yerinden kibirdattiniz hocam gozumden inen yaslarla izledim .meger ne cok ihtiyacim varmis bunlari duymaya

Çekip gitsen de dertleri arkadan geliyor. Başarısızlığında zaten bizden biri değil oluyorsun, başarını gördüler mi kıskançlık engelleme, mahrum etme. Yıkıcı tarafı şu, çok çabuk öfkleleniyorum.

4 kardeşiz hocam elimden gelen herşeyi Anneme yapıyorum maddi manevi sevilmiyorum diğer evlatları seviliyor.Anneme söyledim sen diğer evlatlarına kıyamıyorsun 3 kardeşimi sildim kan bağına gerek yok ..Annemin kolu kırıldı 3 çocuğu bir kaşık su getirmedi malesef..

Bunu tetikleyen şey çocuklukta görülen koşullu sevgi de olabilir diye düşünüyorum. Ben hep şunu şunu yaparsam mutlu ederim, mutlu edersem de sevilirim algısıyla hareket ettim. Oysa sevginin bir koşulu sebebi olmazmış. (Son yazdığım cümleye içten inandığım gün sıkıntılarımın bir çoğu geride kalmış olacak biliyorum)

Sevgi doludurlar ve hep yalnızdırlar ömrümüz hiç oldu gitti keşke bu video 20 yil önce karşıma çıksaydı yada bir insan evladı doğru bir yol gösterseydi üstüne birde aynı şeyleri yaşayan eş ağlayayım mı? Güleyim mi kaldım belki benden küçüksünüz ama elinizden öperim kimbilir kaç gence yol gösterip ışık oldunuz 🙏Biz kırıklarını aşmış bütün emekleri heba edilmiş iki çocuk teşekkür ederiz size,bundan sonra hayat gülsün bize güldürsün....

Hocam 21 yaşındayım bu zamana kadar dilimle anlattığım gerek gidip psikolojik tedavi gördüğüm derdimi kimse anlamadıda yaşadığım her şeyi biliyormuş gibi siz anladınız. Bu videoyu ağlaya ağlaya izlesemde bizi de anlayan birilerinin olduğunu bilmek içimi ferahlattı.

Yaptığınız tespitler, bunları ifade ediş biçiminiz, verdiğiniz örnekler gerçekten takdiri fazlasıyla hak ediyor. Bana da; "aslında Tuna Bey beni tanımaz ama nereden biliyor tüm bunları" dedirttiniz... Ben verdiğiniz o tavsiyeyi birkaç yıl önce, bedeli ateşlerin içinden geçmek de olsa, yapabildim. Şimdi huzurlu ve en önemlisi daha sağlıklıyım. Yüreğinize sağlık. 💜

Hocam tam yarama bastiniz. Siz anlatırken kendimi yaşadıklarımi gördüm. Daha çok Yeni 42 yaşımda kök, kan bağı ailemden bir kişi hariç kurtuldum. Yıllarca anlattiginiz oldum . Hep nasılsa halleder basının çaresine bakar denildi. Destek istediğimde hep yalnız bırakıldım. Herşeyi tek başıma yaptım. Bunca mücadele de hele ki ayağım kırık hâlde tek bırakanca olmayan yalan,dolan bağ kalmasın dedim. Musluğu kırdım ve hiç pişman değilim. Kalbim o kadar kırgın ki hayatımda olmamaları zaten yoktular en doğru karar oldu. Belki geç kaldım ama olsun bundan sonra herşey daha güzel olacak. Hocam Çok teşekkür ederim.. sevgiler saygılar

Göz yaşları içinde izledim. Kalbinizden öpüyorum. 😔🕊️

NE KADAR GÜZEL ANLATILMIS. BAZI GRUPTA KISILIKLER BİR DE BÖYLE AİLELERİ DEVAMLI AFFEDİN GÖRÜŞÜN BOLLUĞUNUZ BEREKETİNİZ KISMETİNİZ KESİLİR DİYE TEHTİT VARI AKILLAR ÇALIŞMLAR YAPIYORLAR. HER ZAMAN DEMİŞİMDİR RIZIK KISMET ALLAHTAN GELİR. SİZ DE ÇOK GÜZEL İZAH ETMİŞSİNİZ. YÜREĞİNİZE SAGLIK

“Ailemizin” bize vermediği değeri, bize ne kadar değerli olduğumuzu kanıtlamak için bu açıklamayı yapmanız bile, sizin ne kadar mükemmel bir insan olduğunuzun kanıtıdır ❤

Evet Tuna bey. Ağlıyorum.❤️

İçimiz delik deşik içimiz paramparça.. ailesiyle olur herkes biz ailesine rağmen olanlar kulübüyüz 🥺

Ömrün uzun olsun olsun Tuna hocam. Bu nasıl bir nokta atışı yapmaktır. Benim ailemin tüm üyeleri toksik. Dediğiniz gibi yaptım. Kendi evime çıktım. Çünkü akıl sağlığım artık S.O.S veriyordu. Şimdi çok daha mutluyum. Zaten güçlü bir kişilik yapım var. Anlattıklarınıza çok uzun yıllar maruz kaldım. Teşekkürler ❤

kimseyle paylaşmadığım duygulara tercüman oldunuz yine gözyaşları sel bugün bunu yaşadım ben herkesi bu kadar önemserken kimse beni önemsemiyordu aslında son zamanlarda niye bu kadar yalnızım diye sorguluyordum kendimi herkesin bir çevresi benim hiç kimsem yoktu oysaki gerçek bir yalnızlık gerçekten içim parççalanıyor gibi hissediyorum şuan...

Videoda bahsettiğiniz kişi tam olarak benim maalesef ve aileden ayrışma kararı alırken bile kendimi suçlu hissedip vicdan yapıyorum, 25 yaşındayım, Türkiye'de kadın olmanın verdiği güçlükleri dibine kadar yaşayan ve birsürü travması olan biri olarak her şeye ve herkese inat hem okuyorum hem çalışıyorum ve tüm kötülüklere inat iyi bir insan olarak kalmaya çalışıyorum. Kendi aile üyeleriniz de dahil olmak üzere kimseyi değiştiremiyorsunuz, değiştirebileceğiniz tek kişi kendinizsiniz ve bu yolda ben hep kendi eksiklerimi ve yaralarımı sararak ilerliyorum. Videolarınız çok kaliteli ve güzel, yeni keşfettim, bundan sonra takipteyim. Sevgiyle kalın 😊

Duygularıma tercüman oldunuz içime dokundu tüm sözleriniz gerçekten öyle güzel kıyılıyor ki bize

Ben de bu çocuklardan biriyim Tuna Bey ağzınıza sağlık cok güzel anlattınız fakat beni çocukluğumda ergenliğimde o kadar çok hirpaladilar, o kadar cok fiziksel ve psikolojik şiddete karakter ve özgüven suikastına maruz kaldım ki, gelecek vaat eden, parmakla gösterilen hem üstün zekalı hem çok yönlü ve yetenekli bir çocuk olmama rağmen hayatta hiçbir şey başaramadım hala o ailenin eline bakıyorum ve surekli asagilayip bunu basima kakiyorlar...

İlk kez anlasildigimi hissettim. Konusmanizi dinlerken "Evet ya buydu olqn biten" dedim. Artik kendi hayatimi yasamak istiyorum. Size ne kadar teşekkür etsem az❤ Baş edemediğim suçluluk duygusuyla daha daha güçlü bir şekilde baş edebilirim artık. Sevgilerimle❤

Göz yaşları içinde izledim nasil oturdu içime her bir cümleniz siz iyiki varsınız ruhunuz bize kattığınız gibi hep şifa bulsun tuna hocam iyiki varsınız çok etkilendim🥺🙏

Iyiki varsınız Tuna Bey ve Dış ses çok teşekkür ederim

Ailemle ikinci kez küslüğümü yine zorlansam da tekrar başlattığım dönemdeyim. Bu konunun beni çok etkilememesi için kasıtlı olarak izleyerek değil de, başım önde bir taraftan tırnağımı törpülerken dinlemeyi seçtim. Çünkü siz gerçekten duyguyu derinden hissettiriyorsunuz. Gayet iyi gidiyordum şahsen. 😅 Ta ki o sözünüze kadar. Videonun 6.47 dakikasında öyle bir şey dediniz ki, sanki birden başıma dikilmişsiniz de beni görmüşsünüz gibiydi. Dağıldım resmen. 😔 Fazlasıyla daraldım ve birden şıkışan yüreğimden fışkırırcasına "NEDEN YA" diyen iç sesim her yerimi uyuşturdu. O andan sonra kendimi tutamadım, hıçkıra hıçkıra... Anlatımlarınızın, yaşadıklarımın azı değil hatta daha fazlası var olması gerçekten çok acı verici. Hele ki maddi manevi sağlık bir çok yerde bi başıma kayıplar da ve bitişlerdeyken, desteğe anlayışa daha çok ihtiyacım olduğum zamandayken, ailem tarafından yine aynı samimiyetsizliklere üstelik çirkince maruz kalmak... Çok zorlanıyorum, çok üzülüyorum. Kahretsin ki en kötüsü KENDİMİ SUÇLAMAK. SEVGİSİZ KALACAĞIM, ONLARSIZ OLACAĞIM diye aklım da gitmiyor değil hani. Kimsem yok annem ve kardeşimden başka. Ama öyle anlaşılır, haklı kıldınız ki kendimi bana, VANAYI KIRMA GÜCÜ hissettim içimde. Evet böyle zorunluluğum yok. Dağıttığı gibi de iyi de geldi aynı zamanda. Tanımadığım birisi tarafından anlaşılmak şahane bir duyguydu. Teşekkür ederim sizlere.

Anne baba kuşaklarimizin kendi anne babalarından öğrendikleri şekilde davrandıklarını düşünüyorum, esas mesele, bu kuşaktan kuşağa gelen lanetin farkına varıp, bu zinciri kırabilmek. Siz değerli yol göstericilerle bu kuşak çok daha bilinçli. Eğer kendi içimizdeki çatışma ve muhakemeden suçluluk duymadan çıkıp, hakkaniyetle davranabilirsek, hayat çok daha adil olucaktır hepimiz için...

Yüreğim sızlayarak , gözüm yaşlı dinledim 🥲Yıllarım geçti bu mücadeleyi verirken… Farkına vardıktan sonra bile, kendine dönmek kendi hayatını yaşamak kolay olmuyor… Bedelini yanlızlıkla ödüyorum üstelik 😔

Ah hocam resmen beni anlattınız , ağlarayak izledim emeğinize sağlık.

Tuna bey Selamlar Sevgiler Saygılar Yaradan bu çok sevgi dolu,iyi niyetli,merhametli insanlara teşekkürü kendi yapmak için bu vicdan yoksullarına teşekkürü bırakmıyor diye düşünüyorum. Yüce merhametli sonsuz ve sınırsız olan Rabbimden en güzel teşekkürü alacaklar.Bunu kalplerinde bir yerlerde hissettikleri için değişmezler vermeye,sevmeye,affetmeye programlıdırlar fıtratları gereği buda şükür sebebi inanan için 🤗❤🤲🌹 benim nacizane fikrim "haluk bilmezse halik bilir " en doğrusunu Allah bilir.

Üç aşağı beş yukarı …kendimiz izledim… annemden sürekli duyduğum şey ben seni doğurdum ve seni doğurduğum için bana bakmak zorundasın…hiç bir teşekkür beklemeden😊Herşeyin sonumda da ama ben bunları bunları yaptım deyince deee. Herseferinde YAPMASAYDIN sözünü duyuyorsun….Bende artık yapmamamyı seçtim…Evet vicdanım zaman zaman sızlıyordu…Doğru yaptığımı öğrendim…Teşekkürler….

Hiç yaranılmaz. Hiç görülmez. Sen yardımcı olursun. Başkaları ödüllendiriliyor sevgiyi bile cok gördüler bize. Böyle aileler olmaz olsun. Vanaları kırmak gerek.. Cok doğru.

Aynen öyle Tuna hocam .... ağlayarak dinledim... 🥺😥😓

Videoyu izlerken yüreğim sıkıştı.. Özellikle " o çocuklar bu videoyu zar zor izliyorlar" dediğiniz kısımda zor yutkundum... Ağzınıza sağlık 🙏👏❤️

, çocukluğum hasta bakmakla geçti evimizden 4 tane cenaze çıktı dedem babanem ve ananem hepsine biz baktık, annem ben 12 yaşıödayken meme kanseri oldu, bir erkek kardeşim var , oda tip 1 diyabete yakalandı annemin hastalığından bir sene sonra, annemi 20 yaşımda kaybettim, üniversiteden beri çalıştım hem okula gittim doğduğundan beri kardeşim bana emanetti anne baba çalıştığı için , annemi kaybettikten sonra babam birkaç ay sonra evlendi ve benim kardeşimle birlikte yaşadığım annemin evine geldiler kavga gürültü , sonra ben iyi para kazandığım bir işe girdim ve evin eşşeği olarak babama karısına kardeşime ve babamın ikinci eşinden olan kardeşime de ben baktım , evde tek çalışan birey bendim yıllarca hem maddi sömürldüm hem de kendi evimde köpek muamelesi gördüm, isyan ettim ayrı eve çıkıcam dedim , kavga gürültü babamlar taşındılar benden şu anın parası 80 bin civarı para vermem karşılığında tabiki , taşınacakları evin tadilat masrafları olarak. sonra onlar gitti ben üvey kardeşimin sünneti dahil herşeyi yaptım, kafam rahatlayacağına masraflarım çoğaldı iki eve de bakmaya başladım, babamın benden 15 yaş büyük karısı mesleği olduğu halde asla çalışmadı tabi evde eşek varya bitane neden çalışsın, sonra kendi kardeşimi okuttum özel okula gönderdim meslek sahibi oldu eve maddi hiçbir desteği olmadı sen kendine harca dedim , tek isteğim onun mutlu bir yuvası olmasıydı, o yalnız kalmasın diye 2 farklı kişiyle evlenmedim, sonra covid döneminde sevgilisi benim kardeşimle aramı bozdu ve kardeşim bana düşman oldu, aynı evde iki yabancı olduk, eylülde amerikaya gitti kız arkadaşıyla orda bir hayat kurdu ve benimle aylardır görüşmüyor, hep ben aradım onu artık istenmediğimi anladım ve pes ettıim bende aramıyorum, 36 yaşındayım ömrüm böyle geçti, babam doğumgünümü bile bilmez aramaz sormaz çünkü artık para vermiyorum ,iki sokak ötemde oturuyor kapımı çalmaz yime dayanamayıp ben aradığımda fırçalar aramıyosun diye, çok şükür maddi sömürü düzenine son verdim ama sevilmemek ve değer görmemek çok derin bir acı , gözlerim doldu bu videoyu izlerken , içim acıdı hayatımda ilk defa böyle bir platformda yorum yazdım , bu patolojiyle gelsin evli adamlar gitsin kaçıngan bağlananlar tahmin edersinizki, kimsenin en sevdiği kadın olamadım hep tırmalayan bakım veren beş para etmez adamları kurtarmaya çalışan ve gün sonunda herkes ailesiyle mutluyken dış kapıda mandal bile olamayan ama hep çok iyi insan oldum, şunu anladım ki aileden aşılanan değersizlik duygusunun telafisi çok zor aşamıyorsunuz, bilincininz aşsa, bilinçdışı sizi o bok çukuruna çekiyor, tam iyileştim derken yine aynı senaryo dönüp duruyor, sonra içinizdeki kızgınlıkla yinede özlem duygusuna engel olamıyorsunuz, gözyaşlarına sebep oluyor babanızı kardeşinizi sizi kim sevmediyse onu deli gibi özlüyorsunuz. bu bir kader bana da düşen bu deyip hayata tutunmaya çalışıyorsunuz , yalnız değilim bu sistemde biliyorum , bizler ailemizin sevmediği ve başka kimsenin de sevmeyeceği çocuklarız , ben bunu kabullendim en azından . ama onlara inat allahın sevgi duygusunu gani gani bahşettiği bir kulum şükürler olsun 🙏 sevdiğimiz kadar sevildiğimiz bir hayatı hepimiz hakediyoruz.

Diyecek bir şey bırakmadınız hocam.. Yüce gönlünüzle yine yanımızdasınız. Teşekkürler ♥️

Insanlar sizden yardım istemedikçe, aileniz de olsa, vicdandır, merhamettir diyip yardım edip, fedakarlık yaparsanız, sonunda bizim için ne yaptın ki derler. Her istendiğinde de evet derseniz, bu yardım değil göreviniz olarak size yüklenir, yapmadığınızda da hesabi bile sorulur. Bunları 40 yaşında öğrendim, aile diye diye ömrümüzü vermişiz, şimdi onlar düşünsün.

Hocam resmen beni anlattınız. Ağızınıza yüreğinize sağlık. Ben kendimce dur dedim artık bu düzene ama kötü olarak damgalandım, onca yaptığım yok sayıldı resmen. Ama umrumda değil bundan sonra böyle işlerine gelirse. Yinede bize yol göstermeye devam edin lütfen. Sevgiler saygılar hocam.

Malesef bu kadar masum olup da bu kadar kötü durumuna düşmek hele de kendi annen baban tarafından bu duruma düşürülmek. Hep kötülenip her iyiliğin senden beklenmesi, bi türlü onlardan kurtulamamak

kendini büyüten çocuklar

Çok güzel bir anlatım olmuş , çok doğru ailede başlayan bu çocuklar merhametli , çalışkan olması gerektiği gibi olduğundan iş yerlerindede bu şekilde davranılıyor. Bence Türk insanı hep umursamayanı , kendini acındıran kollamayı seviyor .

Görünmezler … ne kadar cabalasak da görünmezler ve sevilmezler .. Tek bir sans , sinir cizmek .. ve kendi Hayatinin yasamak . Hocam tesekür ederim 🙏❤️

Hersey de oldugu gibi vicdan konusunda da dengeli olmak gerekiyormus. Asiri vicdan azabi duyuyordum sirf bazi zamanlar artik cok yoruldugum ve herseye yetisemedigim icin. Biraz gec ve güc oldu ama artik her konuda sucluluk duymadan kendime öncelik vermeyi ögreniyorum. Bende insanim benim de ihtiyaclarim var dedigimde bencillikle suclandim. Degistigimden beri allemle aram acildi. Olsun Videoda de denildigi gibi onlarin bahcesine uzattigim hortumu biraz cektim ve kendi bahcemi sulladigimdan beri daha huzurluyum ve öz saygim yükseldi.

Videonuzu bogazimda dugum gozumde yas ile dinledim. Ailem abimi okuttu avukat yapti beni okutmadilar yanina sekreter olarak verdiler. Yillarca cep hasligina sigortasis calistim. Ev aldi araba aldi evlendi yuvasini kurunca aileme ve bana sirt cevirdi. Ailem buna cok uzuldu ve ben onlarin bu uzuntulerini hastalanmalarinida yasadim. Kendi kendime buyudum hocam sevgimin bir degeri olmadigini ogrendigim icin evet dogru dediniz hep yanliz kaldim

Sen ne yaptın ki olur...çok teşekkürler hocam,yine tam on ikiden 👏👏

yaşayanlar bu duyguyu bilir. kırk sene sırtinizda taşırsınız bir kere yok derseniz hemen atarlar sizi. bir teşekkürü çok görürler. sizin asli göreviniz miş gibi davranırlar. benim babam birgün bana bir çorap aldı. çok üzen bir süre giymedim sakladım. hepsine alınır ama bana gelince senin paran var, sen güçlüsün oldum. gerçekten çok sevgi doluyuz ama haketmiyorlar. artık benden başka bir ben yok deyip yoluma devam ediyorum. kıymetliyim ben. teşekkürler hocam

Tuna hocam harikasınız. Her söylediğinizi saygıyla dinliyorum. Çok az sayıda insanaı böylesine güven duyarak inanarak dinlerim. Ailenin en büyüğü ve tek okumuşu, ve yutdışımda yaşayanıyım. Ailemin kurtarıcısı olmaktan kişisel gelişim kitapları ve sonra da videoları sayesinde kurtuldum. Dedikleriniz çok doğru, neyse ki yol yakınken döndüm o yoldan. Çevremde tanıdığım kimse de benimki gibi insancıl yetişkin değerler yok, aşırı empatisi olan biriyim. Kimseyi suçlamadan sorumluluk alıyor oluşum tüm suçun bana yıkılmasına sebep oluyor. Çocuk bilincinde yaşayan insanlar ile ilişkilerimi sınırlandırdım haliyle artık.

Bu değerli bir doktor hem de çokkk,çünkü herşeyi tam isabet söyledi...........bravo ilk kez böyle konuşan insan gördüm,muhteşem...😊.

Dinlerken annem babam karsimdaydi... ben beni yalniz biliyordum meğerse beni uzaklarda tanıyan insanlar varmış kendi annem babamla karsi karsiya olmama rağmen ben tanimamasina ve bana belki su anda maddi anlamda degilse de daha acisi sevgi ve şefkati bile bile benden kisitlamalari... maddi anlamda daha önce denedim ve cok düştüm o çukura o yüzden buna izin vermiyorum artık. Manevi anlamda kisitlandim bile bile. Hatta gozume sokmadilar guya bildirmeden cezalandirdilar beni. Ben yalniz değilmisim meğerse ne çok varmış benim gibi gözyaşını yalniz silen ve uzaklarda bunu bilenler... yinede iyiki varim bu dünyada bunu bilip kiymetiyle yasamak temennisiyle.

Agliyarak dinledim . En kucuk olup hep Herseyi ustlenmem , Bu Kadar guzel anlatilirdi 👏

Aynen hocam dediğiniz gibi başı ağrıyan beni arıyordu çok yorulmuştum evde de eski eşim de beni kullanıyordu çok merhametli olduğum için uzun yıllar böyle sürdü taa ki benim onlara ihtiyacım olana kadar o zaman da yok sayıldım ben de hepsinden ayrıştım yüklerimi attım kolay olmadı terapilerle öğrendim şimdi çok huzurluyum ne kadar güzel anlatmışsınız ilaç gibisiniz hocam dilinize sağlık iyiki varsınız

Bir güleryüz Bir tatlı dil duyabilmek için ömrümü harcadım yaranamadım. En sonunda ilaç bağımlısı oldum. Allah büyük herkes Allah'a hesap verecek😢

Öfkeliyim 32 yaşındayım ve öfke doluyum. Onların ölmesini isteyecek kadar öfkeliyim.

Ağlayarak dinledim resmen Nekadar doğru anlattınız hissleri.

Hiç mi yaranamaz bi insan hiiiçççç… sevilmeye hakkımız yok biz bu kadar mı kötüyüz…insan bi Allah razı olsun der ama nerde…

Aglayarak dinledim aglarken de sesim cikmasin da niye agliyorsun ki noldu deyip basima ekşimesinler diye yastığa bastirdim suratimi hatta Hepsi o kadar dogru ki ah keske dogru olmasa.

3. Tekil kişi olarak bile beni anlatmaniz beni o kadar duygulandirdiki. Ne kadar anlaşılmaya duyarliymisim onu anladım. Oyle gorulmez olmuşum ailede, oyle vefasızlık yapilmiski bana sizin sanal alemdeki sözleriniz adeta bam telime dokundu hocam. Ne diyeceğimi bilemiyorum. Gercekten atamıyorum bazen geçmişi. Yediremiyorum yapılanları. Benim yıllarca yaptığım iyiliği, yıllarca çektiğim sıkıntıyı onlar acaba 5 dakka düşünmüşmu empati kurmuş mu. Neden diyorum. Oyle yoruldum ki gercekten artık. Şaştım ne yapacağımı. Dile getirince de bagirislar cagirislar iyi olsun istedikçe çözülsün biseler dedikce daha beter sarpa sarıp bide sana tavır alıyorlar. Allahindan bulsunlar baska bise demiyorum

Ben de bu koltuğa oturtulmak çok istendim..Annem beni yerini doldurmayan babamın yerine koymak için yıllarca uğraştı kötü davrandı, mukafatlandirdi vs. . Ta ortaokul yıllarımın sonuydu bir karar verdim ya onların istediği gibi biri olup evi çekip çevirecek herkesin sorumluluğunu alacaktım ya da kendi yolumu yürüyecektim..Kötü olmayı göze alıp kendi yolumu seçtim..İnsan kendi hayatını yaşamaz kendine ihanet ederse bedeli çok ağır oluyor..Çok zorlandigim yalnız kaldigim da oldu ama kendi hayatını yaşama özgürlüğü o hafiflik neyde var ki..Hayat zorsun ama o kadar güzel ki..İyi ki varsınız siz de uzaktan sırtımızı sıvazlıyor bize güç oluyorsunuz..Sevgiyle...🙏❤️💐

Bravo 👏🏻 kanayan yarama temas ettiniz tebrik ederim

Hocam 60 yaşında uyandım ama iş işten geçti zaten babamin vefatından sonra annenin gerçek yüzü tekrar ortaya çıkınca bende şaşkınlık içinde o kapıyı kapattım yüreğinize sağlık bir annenin bir evladını kıskanmasıni önce kendi psikologum söylemişti inanmamıştım şimdi sizin o sözlerinize dönüp dönüp tekrar dinledim keşke demiyecegim çünkü geriye dönünce hasta oluyorum ileriye bakmaya çalışıyorum artık yapacak bir şey yok Kaleminiz daim olsun inşaallah

Hocam ya nasıl bir konudur bu... Var olun⚘️❤️ görüşmeyin dediniz ya adeta su serptiniz 🙏

Bu kadar dogru tespit ediilip bu kadar güzel izah edilebilirdi

Ben aile tarafimdan şanslıyım. Babam kendi babası tarafından maddi istismara uğramış. Sevgi görmemiş.Kendisi bundan nefret ettiği için çocuklarına asla böyle talepleri olmadı.Aşırı sevgi gösterdi.Bir oğlak burcu baba için duygularını açmak zordur ama her seferinde bende babamı sevgiye boğmaktan keyif alıyorum. Çocukluğunda yaşadığı boşluğu doldurmak istiyorum. Hala geleceğimiz için destek olur.Çevremde bu şekilde maddi istismara uğrayan arkadaşlarım olmuştu. Çok üzücü. Yorumlara baktım da yazanlar hep bayan. Aynı kandan olmak önemli değil.Zor birşey fakat herşeye rağmen içinizde sevgi biriktirin. İç huzurumuz çok önemli.

Tam olarak böyle bir adam sevdim annesinin bile sevmediği adama dünyaları sundum oysa yaşadığı istismarı yaşattı

Ya hala yaptıklarına inanamama, küçük bir çocuk saflığıyla...Duyulan, görülen her şeyde aynı acıyı hissetme...

hocam ağzına sağlık yaşadıklarımın her anında varmış biliyormuş gibi anlattınız ben daha fazlasını yaşadım elimi çekince canımla bile tehdit edildim hepsini hayatımdan çıkarıp allaha havale ettim

Görmezden gelindi yok sayıldı kız çocuğu olarak doğduğum için maddi manevi hiç olmadım aksine her şey erkek kardeşime yapıldı boğazımda düğüm her şey bir gün de ailedeki erkek olmadığı için dışlananan kız çocuklarının aileye nasıl davranmaları gerekir bunu anlatsanız hocam ben onlardan hiç vazgeçmedim vazgeçemedim😥

Çok teşekkürler o kadar güzel anlattınız ki 51 yaşındayım hepsini birebir yaşadım yaşıyorum sağlığım elden gitti parkinson Demans hastası Annem var 80 yaşına yakın hiçbir çocuğu almıyor Hani Annenizi almıyorsunuz sizleri özlüyorum bari evinizde misafir edin diyorum Hayır diyorlar Biz anlamayız ama gelip sende göreceğiz diyorlar ve artık izin vermiyorum sizlerin sayesinde farkındalığı öğrendim farkettim ki sanır çizeemiyor muşum şimdi hiç biriyle görüşmüyorum ve çok rahatladım. Tabiki benden kötüsü yok

Sevgili Hocam gözyaşları sel oldu 🥲kalbimi akıttınız o kadar iyi geldi ki İyiki varsınız soyledikleriniz ne kadar kıymetli bana bu videoda kalbimin yükünü arttirdiniz Sağ olun var olun ❤️🙏

Hocam 36 yaşında hayatı sirgulamaya başladım ve o günden beri ailemden ne kadar çok desteksiz olduğumu anladım çok zor yıllar geçirdim psikolojik anlamda iki kere eşlerinden boşanan biriyim ve 37 yaşındayım hayatın ne kadar güzel ama Zor olduğunu anladım ve desteksiz insanın içinde herzaman bir boşluk olduğunu ve o boşluğu doldurmak çabası içinde olduğumu gördüm bugün hala kendimi geliştirmek için mücadele eden bir insanım ve şunu anladım ki ben hep ebeveyn lerime büyüklük yapmisim ve kendim hiç fazla bir hayatı yasayamamisim , burdan herkese sesleniyorum siz siz olun kimseye değerinden fazla değer vermeyin bu anne babanız olsa bile , eğer bu tür durumlarda iseniz başka bir lafım yok tabi eğer baskaysa ama bu konu kimi ilgilendiriyor ise onlara gitsin sevgilerimle