Kendi Hayatının Tanrısı Ol! 

Tanrı denediğiniz için daha az ilgi çekmiş olabilir. Güzeldi ben sevdim. Başlık bu bölümü kurtarır.

@Dilolog boyle bır dusunceyı neye gore soyluyorsunuz kı .ınsanoglunu bu kadar yuceltmenın anlamı nerden gelıyor.ya da dıger hayvanların ınsanlara hızmet etmek ıcın yaratıldıgını kım belırlıyor.ınsanları dıger canlılardan ayıran tek sey aklını ıyı kullanabılmesıdır cogu hayvanla kıyasladıgımızda fızıksel olarak cok da ıyı bır durumda degılız

ve son olarak da ınsan dusunen bır hayvandır .bunu da oturtun lufen .ınsanoglu yuce falan da degıl

Sen biraz fazla bensin ya. Rahatsız edici derecede. Fakat rahatsız olmamaya çalışıyorum.

@Dilozof umarim ki, söylediklerinin diger kulaklarda nasil yankilandigini düsünüyorsundur..ben kanal sahibi olsaydim icerikleri dünyada var olanlar icin degilde , yeni gelecekler icin hazirlardim. burda bahs etdiyimi "insanin fiziksel olarak dogumu degilde , bilincinin farkindaligina kavusmasi gibi yorumlayin".Ve sonda ki cümlene atifda bulunarak konusmak ve düsünmek sanat ola bilir.Yapdigin sanat icin tesekürler.

Biliyor musun dostum, bu doğru. Yapmak için yaptığım hiçbir işimi beğenmem. Yarışmalar için yazdığım şiirler, hikayeler ; yaptığım resimler hep kötüydü. Hepsini bir masaya oturup sıralı kalemlerle mükemmel olması için yapardım, yapmacık hislerle. Ama kendimde, çevremde, ailemde bir şeyleri kusurlu gördüğümde o kriz anında elime kalem alıp karaladığım çizgiler, yazılar sonradan okuyunca bir sanat eseri gibi geliyor. Her okuduğumda o anın izlerini taşıdığını hissediyorum. Elimin titrediği, durup düşündüğüm cümlelerimi seçebiliyorum içinden.

Gerçeğin kabalığı nedir?

@Jacob 📰 :) Biz o acı gerçeklerden ve kabalıktan üretiyoruz zaten sanatı..Temel bu yani:)

@Jacob 📰 :) Hepimiz doğanın ürünleriyiz ve bu doğa iyisiyle,kötüsüyle,kabası ve incesiyle var.Aslında bu kelimeleri doğaya atfeden bizleriz.Gerçekte doğada ne kaba vardır ne de ince.Bu bir tür soyutlama yeteneğidir insanın..Herşey bizim zihnimizde oluşmakta..Tabi bu oluşlara,adına duygu dediğimiz kavramla yaklaştığımızda herbirimiz farklı bir biçim ve anlam yüklüyoruz,bunu anlatmak istemiştim :)

@Jacob 📰 yorumlamak bence deneyim ister;çünkü insan karşılaştırma yapmadan neyin ince veya neyin kaba olduğu sonucuna ulaşamaz.Doğada,diyelim ki bir gül'ü ilk defa gören bir çocuk,onu dünyanın en güzel çiçeği olduğunu zannedebilir;ta ki daha güzel bir çiçek görene dek..Burada önemli olan ilk şey,deneyimlerimizin ilk anlarında zihnimizde oluşan yansımalar ile sonraki deneyimlerimizle zihnimizde oluşan yansımalar arasında kurduğumuz bağlar..Her defasında bir karar vermek durumunda kalıyoruz,iyi mi kötü mü ikisinin arası mı,yoksa güzel mi çirkin mi vs vs.Halbuki bu dünyaya özgü hiçbir varlık ne güzeldir ne de çirkin;çünkü hepsinin dünyaya gelme şartlarıyla,olgulaşma ve sonlanma şartları farklı farklı.Bu durumu kavradığımızda aslında herşeyin kendi çapında bir estetiğinin olduğunu görebiliyoruz.İnsanın bütün hayatı boyunca kendi yüzünü ayna dışında,gerçekten göremeden ölmesi ne tuhafdır değil mi? Kendi yüzünün bir başkasının gözlerinden değerlenlendirilmesine muhtaç olması...Çözümleme yaptıkça işler nerelere gidiyor yahu:))

Asla yalnız değilsin ❤️

boşlukta kalmaman için naçizane bir tavsiyem: spor yap .

Boşluğu gidermenin en iyi yolu üstüne gitmek. Bir diğer deyişle okumak. Neden buna yönelmiyorsun?

@@cangul5014 bol bol okuyorum . Ama her zaman stabil kalamıyor. Robot değiliz neticede

Sizinki özgüven değil, yalancılık.

Tarihte baya bir kadın filozof var ama!...

@serbest radikal insanlığın zihin sürecinin etkileri..Sosyolojik zihinsel evrim,bireyin zihinsel evriminin hep gerisinde kalmıştır maalesef..Hypatia yı linç edenler,onun bildiklerini bilselerdi akıl yürütebiler miydi acaba ve anlayıp 'biz ne yapmaktayız' diyebilirler miydi? Hep düşünmüşümdür,biz bizden önceki nesillerin şanslıları;ama bizden sonrakilerin şanssızlarıyız..Evrimin bizlere ufak bir akıl oyunu!

@serbest radikal Tertullia yı bir erkek mi doğurdu acaba !? :)

Ne güzel bir yorum!!! Her neredeyseniz oraya içten sevgiler!

Daha önce izlemiştim videoyu tekrar açıp yorumlarda ‘10 yıl önce’yi görünce isminizde bir ürperdim 😅

VİCDAN KONUSU Vicdan, bize anlatıldığı gibi birçoğumuzun zannettiği gibi gerçeğin bir yansıması, gerçeğin bir ifadesi, içimizde gerçeğin bir göstergesi değildir. Vicdan, bu sebeple çoğu zaman yanılabilir. Vicdan, bu sebeple ölçü alınmamalıdır. Vicdan, aslında önemli, yanılmaz mutlak bir ölçü bir kriter değildir. Olmamalıdır da. Siz bir yanlışı ilk defa yaptığınız zaman vicdanınız sızlayabilir. Fakat aynı yanlışı defaatle yaptığınız zaman aynı vicdan artık eskisi kadar sızlamaz. Eğer Vicdan gerçeğin sesi olsaydı, her yaptığımız zaman yaptığımız şey sırf yanlış olduğu için vicdanımızın aynı şekilde sızlaması gerekirdi. Madem benim vicdanım yapılan şeyle alakalı ise yapılan bir şey yanlış ise benim vicdanımın sızlaması gerekirdi. O halde 1. defa yapmayla 35 defa yapma arasında fark olmamalıydı. Vicdanım, her zaman sırf yapılan şey yanlış olduğu için aynı derecede aynı şekilde sızlamalıydı. Ama öyle olmuyor. Demek ki vicdanımızın sızlaması, sadece yapılan şeyin yanlış olup olmaması ile değil, ilk defa mı sayısız defa yapıldığı hususundan etkileniyor. Burası çok önemli demek ki Vicdan bir ölçü değil. Demek ki ilk defa yaptığınızda vicdanınız çok fazla sızlıyor aynı şeyi çok defa yaptığınızda aynı Vicdan artık sızlamıyor. Eğer Vicdan ölçü ise o yanlış eskisi kadar yanlış olmuyor o zaman. Yanlış yanlıştır. İlk seferinde de yanlış, 30. seferde de yanlış ama vicdanın sızlamasın da bir değişim var. Demek ki yapılan şeyin yanlışlığıyla orantılı olarak Vicdan devreye girmiyor. Yapılan şeyin yapılış sayısından etkileniyor. Vicdan bir konuyla ilgili İçinde bulunduğumuz durumu gerçeği bire bir yansıtmıyor. Vicdanımızın sızlaması olayın kötü, sızlamaması olayın iyi olduğu anlamına gelmiyor. Demek ki Vicdan bir ölçü değil. Bazı insanlar vicdanını ölçü aldığında yaptığı işten dolayı vicdanı sızlamıyorsa "yaptığım şey yanlış olamaz" diye düşünüyor. Yaptığım şey yanlış olsaydı, vicdanım sızlardı diye düşünmeye başlıyor. Hayır sen yanlış yaptın fakat vicdanın sızlamıyor. Vicdanına bakarak yaptığın şeyin yanlış olmadığı sonucuna varabilirmisin? Vicdan çarpıtmalardan etkilenir. Algı nasıl vicdanın devreye girmesini etkiliyor. çok zaman da önlüyor. Vicdan gerçeğin sesi olsaydı Eğer bir yanlışı ilk defa yaptığımızdada 52 defa yaptığımızda da aynı derecede tepki vermesi gerekirdi. Gerçeğin sesi olsaydı benzer hatalara sürekli benzer tepkileri vermesi gerekirdi. Öyle olmuyor. ilk defa yaptığınızda farklı bir vicdan devreye giriyor, belli mi sayıdan sonra aynı Vicdan aynı tepkiyi göstermiyor, vermiyor. Yanlış değişti mi? Aynı yanlış bir yerden sonra doğru mu oldu? Hayır. Yine aynı yanlış. Yine aynı hata. 50 kere yapıldığı için hatta daha büyük bir hata. Eğer Vicdan gerçeğin sesi olsaydı, aynı hatayı 50 kere yaptığımızda bizi daha fazla bizi cezalandırması gerekirdi. Ama öyle olmuyor. Tam tersine hatanın yapılma sayısı, sıklığı arttıkça vicdanın verdiği tepki azalıyor. Demek ki Vicdan gerçeğin sesi değil. Demek ki biz de Vicdan etkilenmeye müsait. O halde vicdanımızın sesini ölçü almayacağız. Algı herşeydir. Bizim bütün tavır ve davranışlarımızı algılarımız belirler. Gerçeğin bir önemi yoktur. Ben istediğim kadar iyi bir insan olayım, Siz beni alg olarak kötü bir insan olarak algılıyorsanız sizin bana karşı yaklaşımlarınız, benim gerçekliğim değil, zihninizdeki benimle ilgili algınız belirler. Sizin bana tepkinizi benim gerçekliğim değil, Sizin algınız belirler. Sizin için gerçek olan algınızdır. Bu sebeple bütün algılarımızı gözden geçirmek, sorgulamaya tabi tutmak son derece önemlidir.

@@bulentbatmaz6295 Vicdan konusunda o kadar çok tekrara düştün ki, tekrar içinde boğulduk ve tıpkı vicdan gibi alıştık ;)

@@yusufniyazi2297 Anlatmaya çalıştığım şey duygular aynı olaya her zaman aynı tepkiyi vermiyor. Tekrar değil TELKİN yapmaya çalıştım.

@@bulentbatmaz6295 Vermiyor çünkü duygularımız insanlar, çevre vb şartlara ve durumlara göre değişiyor. İnsan her olursa olsun hassas varlıktır. En ufak bir kıvılcım ateşini harlar.

Tanrı'yı yaratamazsınız da yok ta edemezsiniz.

Dopamin ve yalnızlık korkusu(temelimde ölüm korkusudur)

bazen “kendimiz olmak” için bile o kalıplara dahil olmamız gerektiğini düşünüyoruz. aslında nasıl kendim olurum, onu bile anlamakta güçlük çekiyorum çoğu zaman, belki de asıl sorun budur

Bir şey olmak bir dayatmadır. Biyolojik bir canlısın sonuç itibariyle. Amacın hayatta kalmak ve üremek. Bunların haricinde kalan her şey bir dayatmadır. Kültürün ve toplumun etkisi.

Başlık aslında kendisi olamayan, belli kalıplara göre yaşayan insanlara kalıplar dışında da yaşayabilirsin derken halihazırda kendisi olabilen insanlara da doğru yaptığını hissettiriyor.

@@ibrahimsen1081 Ve kisiyi bu kez kendi kalıplarına hapsediyor

Var olun!

Ne zaman kartezyen düalisttim aşk olsun! :) Materyalist monist idim, hala öyleyim.

Linç yemeyen felsefe kanalı, felsefe kanalı değildir. :)

Eleştiriden korksaydık felsefi tren yolculuğuna çıkmazdık 😀

@@pelindilaracolak cesaretine hayranim..

@@ibrahimsen1081 eleştiri olabilir hakaret olmadığı ve saygılı olunduğu sürece

@Jacob 📰 evet,Socrat..

@Jacob 📰 hayır,seni onaylama adına yazmıştım sadece..'Meraken' yeni bir kelime mi? :)

@Jacob 📰 anladım şimdi.Demek Gök Oğuz sun?

@Jacob 📰 Azerbaycan isminin Hazar dan geldiğini biliyor muydun? :)