Merhaba, çok kıymetli şiir dostları. Öncelikle okumuş olduğum bu parçaya göstermiş olduğunuz ilgi için çok teşekkür ederim. Ben de sizler gibi önce kendimden özür dilemek,hem de ola ki,belki de benim gibi hayattan sağlam darbeler almış bir gönlü yaralı dinler de, kendisiyle yüzleşir ve yaşamı ile ilgili şöyle genel bir değerlendirme yapar ve toparlanıp yeniden hayata karışır niyetiyle buraya yüklemiştim. Açıkçası bu kadar ilgi göreceğini tahmin etmemiştim .. yorumlarınızı okuduğumda gördüm ki,ne kadar çok gönlü incinmiş iyi niyetli ,güzel yürekli insanlar varmış ... 😔 Maalesef zamanımız ,iyiliği,iyi niyeti ve fedakârlığı çok kaldırmıyor. (Şiirin kime ait olduğu, uzunluğu ya da kısalığı vs bunun çok bir önemi var mıdır bilemiyorum ama müsade ederseniz, bu dertler bize ait ve biz kendimizi bu sözler üzerinden ifade ediyoruz... Kendimizden bir şeyler buluyoruz. ) Sözü çok uzattım. Şiirle kalın... Ve kendinize iyi bakın...🤗💐
I apologize to myself .. Throughout my life, Behind my compassion I've always walked, left my hopes back. I wished nothing from anyone, I supposed 'cause this was the truth. I held in my mind both what I went through and was not able to I silenced, repressed, let it be I said, did not retaliate. I offered, I've always offered regardless of whether I could get a reward or not, Being strong was not what I indeed wanted, but I had to be and I was. I've always put myself off. Although I wised up to that everyone be in the dark about me, I perceived those who came into my life as a duty assigned to me. I supposed everyone I had to gladden. I should be happy too, I've forgotten. Whatever my responsibilities were, I was supposed to do my best With a clear conscience, thus, I could have slept. Whereas, I completely disregarded the responsibilities to me others they had. Pity! 'cause trying to recover their flaws, Seems like I ran out of time to see their mistakes. Regardless of what ı felt, Regardless of what ı got in return, Without paying attention to how they upset me, I gave them my all. How I forgot myself ... They did it to me, actually. To my shattered heart, to my brain trying to tell the truth, to my unhappy face, I've always said "Silence!" You! Silence! I was not fair to myself as much as I was fair to anyone else. When I recollected myself, I was tired, daunted and like a child hiding in a corner and crying. I gave a hand to him then “GONE” was the only thing I could say to him Nobody will ever hurt you again. Now I apologize to you. For ignoring you so much For letting them upset you so much For I've never listened to you For I put so much responsibility on you Because I did not make you feel all the feelings you deserve. I'm uttering it again now! I very much apologize to your humanity, To your heart, To your emotions, To your childhood And to your feelings... I forgot I guess, it is only for Allah to give without taking.
Allah almadan mi veriyor? Iradeni almadan can vermiyor, kaderini almadan hayat vermiyor. Ibadet etmeden odul vermiyor. Yolunda olmeden cenneti vermiyor. Simdi bana doyle, almadan mi veriyor?
Aslında mümin yaptığı fiillerini, hislerini, düşüncelerini...Allah rızası için yaparak karşılığını Allah'tan almayı umar. Mümin kendisi de almadan vermiyor. Onun beklentisi Rabbinden. Ancak inanmayan da yaptığının karşılığını yaptığı kişiden beklediği ve beklentisi gerçekleşmediği için kendisine ve karşısındakine kızıyor. Bilmiyor ki insan çok zalimdir ve nankördür.
Önce,, Can,, Sonra,, Can an,, Unutma,yalim., emiii ne olur Kendimizi sevelim cok Sevelim, deger verelim önce, biz, sonra,, Sizler. Olurmu.,, Ne olur,, unutmayalim,, biz yokken, zaten,, siz Olunmuyor🙏
Sahi, nedir bizi yoran bu kadar ? Reşat Nuri'nin de dediği gibi: "Biz; hayır demeyi, işim var demeyi, olmaz demeyi beceremeyen insanlarız. Yorgunluğumuz bitmez bizim." Kimsenin gönlü kırılmasın diye çırpınmamızdan. Kimse mutsuz olmasın, ben mutsuz olsam da bir şey olmaz yeter ki o iyi olsun diye düşünüşümüzden. Yaptığımız fedakarlıklardan. Sorun ne biliyor musunuz ? Tüm bu çırpınışımız bu kapkara dünyada saflık, aptallık olarak görülüyor ve bizler burada insanların ellerinde kuruyup gidiyoruz. Değer bilmek yerine daha fazla emiyorlar bizi. Bunun farkına vardığımızda ise kendimize bir dur diyoruz. Tüm bu yaptığımız fedakarlıklar kötü bir şey gibi lanse ediliyor. Onlara göre 'Normal' olan bizim yaptıklarımızın aksine bencillik, nankörlük.. Acı olan da bu ya. Eskiden iyi insan olmak üzere eğitilirdi insanlar. Şimdi bakıyorum da bana verilen öğütler hep 'Bencil ol, kimse için değmez, ne hali varsa görsün sen kendini düşün..' şeklinde. Çünkü kimse değer bilmiyor. Kendi kendinize yıprandığınızla kalıyorsunuz. Herkes sizi kendi aksinize, 'bencil' olmaya zorluyor. İnsanlık ne kimse bilmiyor. Henüz 17 yaşında bir gencim ve ben 'kötü' olmaya zorlanıyorum. Üzülüyorum. Hayvanları, bitkileri, şarkıları, nesneleri insanlardan daha çok sevdiğim için üzülüyorum; insanlar beni buna zorladığı için üzülüyorum. Cidden, insanlık nereye gidiyor ? Kimse kimseye sırtını bile yaslayamazken biz bu zarif yüreğimizle onların elinden tutup kaldırmaya çalışıyoruz. Elde ettiğimiz tek şey ise aptal ve salak damgası. Hoş, hassas bir kalbimiz olduğu için kendimizden özür dilediğimiz bir dünyadan ne bekleyebilirim ki. Gerçekten dünya hassas kalpler için bir cehennem.. Şimdi gidip kendi karanlığıma çekileceğim. Belki bir müziğe belki bir kitaba belki de kağıt kaleme sığınacağım. Oğuz Atay diyor ya; İnsan tutunamıyor artık insana.
17 yaşındaymışssın Buse, ben 37. Senin yaşlarında da aynen böyle düşünürdüm. Onca sene geçti, hala bu yazdıkların gibi hissediyor ve üzülüyorum. Kendime çok sözler veriyorum her seferinde, üzülmeyeceğim, güçlü olacağım, sadece ihtiyacı olan canlılara yardım edeceğim, hak etmeyenlere el uzatmayacağım diyorum...sonra bakmışım yine herkese ben koşmuşum, sırtımdan vurulmuşum. Hayat içinde sürekli biz derbeder olurken, karşına senin yaraladığını söyleyenler de çıkacak. Neden mi? Hayır demeyi öğrendiğin için, kendi sınırlarını çizebildiğin için. Sırf bu yüzden kendini yeri gelecek suçlu hissedeceksin, özür dileyeceksin onlardan, yine alttan alacaksın, bazen de hiçbirini yapmayıp önüne bakacaksın. Şunu anladım yalnızca, öğrenmenin hiç bitmediği. Hayat hep şaşırtıyor. Olmaz dediğin oluyor, artık inanmıyorum dediğinde yeniden dört kolla sarılıyorsun. Yaşamak yine de güzel. Sırf bu ikiliğin inadına bile öyle. Hayat dengeyi sever. Kötü de olacak iyi de. Kendi içimizde de yeri gelecek bunu yapmamız gerekecek. Yoksa ya üzen ya üzülen oluyor insan en nihayetinde. Naçizane diyebileceğim, ne kadar çabuk hayır diyebilmeyi, sınrların olduğunu herkese ve kendine gösterebilirsen daha kolay atlatacaksın hayalkırıklıklarını. Bizler var olmalıyız. Her şekle bürünenlerin güçlüyüm nidalarına kanma. Düşmek, içe kapanmak, korkmak, vurdumduymaz ve gamsız olmaktan daha güçlüdür. Bize bunun tersini öğrettiler, zayıfsınız dediler. Yalnızdık, inandık. Kendimizi hırpaladık. Birbirimize gördükçe ben burdayım, sen de vazgeçme diye hatırlatacağız. Sevgiler.
Ne dediğiniz gibi sorabiliyorum ne de bendeki durumları kabül edebiliyordum. Ve üzülerek te olsa artık vazgeçtim. İyileşecek miyim iyileşemeyecek miyim diye çırpınışlarımdan küçük bir kızın en güzel duygularına fiillerine vurdular. Hak ettiğimi yaşıyor muyum bilmiyorum ama şefkat siz iç sesim hatalarının bedelini sevdiğin şeylerle ödüyorsun diyor. Sol gözümden süzülen bir damla yaş. Ben bu dünyaya alışamadım
Kalbime güzellik iyilik veriyorum insanların kendiniz karşınızdaki etrafındaki lerimizi düşününüz iyi günde kötü günde birbirimizi sevelim değerli kıymetli insanların umudumuzu güvenimi ve saygımızı sevgimize kaybetmeyiniz İyi ki varsınız mutlu olalım hep beraber arkadaşlık dostluk kardeşlik düşünmeye ve sevgimizi sürdürmeye çalışalım büyük küçük yaşlı genç çocuk tanımadan ve başkalarına karşınızdaki etrafınızdaki aile ve akraba ve komşu olarak hiç kimse birbirlerine zarar vermeyiniz saygısızca başkalarına incitmeyelim her zaman mutlu olduğumuz gibi Her zaman da sevgimizi ilerleyelim sevgili insanlarımız birbirimize sevmemekten vazgeçmeyelim değerli kıymetli insanların unutmayalım bunu okuyan Ece Karabulut bu yazıyı okuduğunuzda alkışlama alkışlama ve hepinizden benim yazdığım yazıyı okumanızı ve bana MC Karabulut İstanbul'un en iyi öğretmenlerinden İstanbul'un öğretmenlerinden en iyisi birisidir saygılarımızı saygılarımı iletiyorum sevgili arkadaşlar tekrardan görüşmek üzere😅😢😂😂😊
Bu şiiri dinlediğimde geçen yıllara baktım sanki 40 yıl bir günde bitmiş gibi ve heba edilen benim güvenim Allah hepimizi bundan sonra nankör insanlarla karşı karşıya getirmesin kalbi güzel insanlarla karşılaştırsın cümlemizi inşallah amin..
🌾💦 BİSMİLLAHİRAHMANİRRAHIM 🌾💦🌾💦🌾🌾💦🌾🌾💦🌾🌾💦🌾🌾💦🌾 SELAM Olsun Alemlerin Efendisine SELAM Olsun Amine'nin Yetimine SELAM Olsun Hatice'nin Ümidine SELAM Olsun Fatıma'nın Babasına SELAM Olsun Hasan ve Hüseyin'in Dedesine. #EY #Melekler #GÖTÜRÜN 🌹 SELAMI'MI 🌹 #RESULÜME 🌹 Allahümme Salli Ala Seyyidina Muhammedin ve Ala ali Seyyidina Muhammed.S.a.V 🌾💦 🌾💦🌾💦
Okadar güzel bir duyguki özünü bulup yerıne koyabılmek.pahabıcılemez bir erdem.Yasadım bliyorum.Ayna indiğinde göze farkedilecek en duzel duygudur degişmişliği görebilmek.
Çocukluğumu yaşayamadan büyüklerin dünyasına dahil edilip, ailemi sürekli mutlu etmeyi kendime görev bilip, fedakarlıkta bulunması gerekenin hep ben olduğumu düşünüp yüreğimden ve ruhumdan verdiklerim için çocukluğumdan, yüreğimden, ruhumdan en çokta kendimden özür diliyorum😔
Herkese,herşeye yetiyorda insan bir kendine yetemiyor .Ama eline ne geçiyor?koca bir hiç,yaparsın,yaparsın,yapmasaydın derler😕Fazla fedakarlık ,vefasızlık getirir.
Bu şiiri ne zaman dinlesem yakın zaman önce kaybettiğim rahmetli abim gelir aklıma... Çok merhametli, kalbi temiz, cömert ve iyi niyetli biriydi. O kadar iyi niyetliydi ki etrafındakilere yardım edeceğim diye sürekli kendisini ihmal ederdi. Bu yüzden kendisine çok kızardım hatta. Abi yapma, kendine haksızlı etme, sen elinden geleni yaptın, artık kendi hayatına bak, biraz da kendini düşün derdim ama beni hiç dinlemezdi. Sevdikleri için, değer verdikleri için canını bile verirdi. Verdi de... Allah rahmet eylesin. Mekânı cennet olsun... Lütfen, hiçbir zaman kendinize haksızlık etmeyin. Kimseye gereğinden fazla değer vermeyin.
@@ay.ts.380 şükürler olsun oğlum ve kızım benim mağdur ve haklı olduğumu biliyor ve bana desdek çıkıyorlar Allah'a havale ettim bu vijdan yoksunu sahsi
İlk defa bir siiirde kendimi buldum ! Bazen yaşadıklarını başkasının da yaşadığını duyunca yalnız olmadığını anlıyor insan. Bu iyi mi kötü mü bilinmez 🌼
Salam yaxsilar yaxsiliq eder yaxsiliqin sende qalar Allahimiz buna gore yaratdi bizi tek Allaha inamayani yeni kafiri gorduyun an oldursen cenetin qaplari uzuna aciq olacaq
Kendimden özür diliyorum.. Yaşadığım süre boyunca hep merhametimin arkasından yürüdüm, beklentilerimi arkada bıraktım. Kimseden bir şey beklemedim, doğrusu bu sanıyordum çünkü. Yaşadıklarımı yaşayamadıklarımı içimde sakladım, sustum bastırdım olsun dedim insanlık bende kalsın. Ben en iyisini yaşatayım ki istemeye yüzüm olsun dedim. Verdim, hep verdim karşılığını alıp alamadığıma bakmadan, aslında güçlü olmak değildi istediğim, ama olmak zorundaydım ve bırakıldım. Kendimi hep erteledim. Kimsenin beni anlamadığını bildiğim halde hayatıma girenleri bana verilmiş bir görev olarak gördüm. Herkesi mutlu etmek zorundayım sandım. Benimde mutlu olmam gerektiğini unutmuşum meğer.. Görevim neyse en iyisini yapmalıydım ki vicdanım rahat etmeliydi. Birilerinin de bana karşı görevleri olduğunu hiçe saymışım oysa… Ne yazık ki; Bana verilen rolleri en iyi şekilde oynarken onların rollerini iyi oynayıp oynamadığına hiç bakmadım. Karşımdakilerin eksiklerini tamamlamaya çalışırken, onların hatalarını görmeye vaktim kalmamış sanki. Beni üzmelerine bakmadan, karşılığında ne aldığıma ne hissettiğime aldırış etmeden hep verdim.. Kendimi nasılda unutmuşum.. unutturmuşlar aslında. Paramparça olmuş kalbime, cayır cayır yanan içime doğruları söylemeye çalışan beynime, mutsuz yüzüme hep sus dedim. Sen sus… Kendime haksızlık ettim, kimseye etmediğim kadar. Herkesi dinledim kendimi dinlemediğim kadar. Kimse benim yüzümden mutsuz olmasın diye, hiç bir şeyin sebebi ben olmayayım diye mutluluk oyunlarımı oynadım.. Yetmedi yeni oyunlar buldum. Ama bir gün bir bakmışım ki paramparça olmuşum. Tutunacak tek duygu bırakmamışım kendime. Kendimi teselli edecek tek şey yokmuş hayatımda. Allak bullak olmuşum.. Kendimi aramaya çıktığımda yorgun, yılgın, bitkin bir köşede saklanıp ağlayan bir erkek çocuğu olarak buldum. Ve ona elimi uzattım diyebildiğim tek şey GEÇTİ, bir daha seni kimse üzemeyecek. Şimdi senden özür diliyorum. Seni bu kadar hiçe saydığım için, insanların seni bu kadar üzmelerine müsade ettiğim için, seni hiç bir zaman dinlemediğim için, üzerine bu kadar sorumluluk yüklediğim için, hakkın olan bütün duyguları sana yaşatmadığım için… Şimdi tekrar söylüyorum. İnsanlığından, kalbinden, duygularından, çocukluğundan, hislerinden çok özür diliyorum… Galiba ben almadan vermenin Allah’a mahsus olduğunu unutmuşum
İçimdeki çocuğun Selam’ı var. Telafuz edemediklerimi, söyleyemediklerimi aracılığınız ile ona dinlettim. Kaleminize yüreğinize sağlık. Ve tekrar içimizdeki çocuktan sonsuz özür diliyoruz 🙏🏻💫
Bu şiir beni anlatıyor. Her kulak astığımda, kendimle üzleşiyor ve çok üzülüyorum. Karanlık bir yerdeymişim gibi hissediyorum kendimi. Acı çekmek iyi insanların kaderidir!
Bu güne kadar beni tanımayıp ama bu kadar güzel özetleyen başka sözcükler duymadım.... Demek ki ŞAİRLİK buymuş. Kendinde olmasa da başkasın da gördüğün duyguları hisleri mısralara dökmekmiş.....
Dinlerken kendi düşüncelerine dalıyorsun ve şiiri bitmiş buluyorsun başa sarıyorsun ve tekrar o duygu seni kendine çekiyor ve kendini kaybediyorsun bu mükemmel şiirle
Kalp Allahu Teala nın yeridir. Ondan gayrı neyi ondan daha fazla seversek bizim imtihanimiz olur. Bizim için zulmet olur. Kalbimize neyi koyacaksak eş, çocuk, ana baba, iş vs Allah CC rızası için ve onun emrettiği gibi olmalı yoksa en çok imtihanı onlardan yaşarız.
Ben öyle insanlara yetişmekte kendimi unutmusum bende kendimden özür diliyorum artik Rabbim le beraber olup kendime ve allahima yönelim bu yol güzel yol buyrun sizde gelin allahın yoluna rabbimle kendinize ve obur dünyaya kendiniz için birşey yapın bence allah var gam yok
Biz kimiz ki. "Insanlik icin" deyip karsimiza cikan her kese kendimize vermedigimiz degeri veriyoruz. Emegimizi, zamanimizi, kalbimizi, parcalamasi icin ruhumuzu veriyoruz. Oysa ki kendinden verip kaybetmeyen Allahdir. Biz sadece bir ruhdan baska bir sey degiliz. Incecik ruhdan!.
Asla iyi olmaktan vazgeçmeyın bu değeŕı son nefesinize kadar taşıyın asla bu paha biçilmez değerinizide yok etmeyin yok edersenız iyi olmayanlardan farkınız kalmaz
Kendimden çok ama çok özür diliyorum : saflığım için , boş vermediğim için , her küçücük olayları dev yapıp kendimi üzdüğüm için, çocukluğumdan özür diliyorum ...)
"Galiba ben almadan vermenin sadece Allah'a mahsus olduğunu unutmuşum" Ne kadar da doğru biz insanlara sevgimizi,değerimizi,güvenimizi veriyoruz...Ama onlar bize geri hiç birşey vermiyor verdikleri tek set hüzün
“Ve ben sadece evlatlarım için var olacağım çünkü parmaklarım hep boş tuğla yığınlarıyla var oldu onların var olaması için tüm kalbimle yeniden hayata tutunmaya çalışıyorum 😢çünkü onlar benim yaşama sevincim çünkü onların Anası güçlüdür 🪬Ve ben kaybettiğim yerden hep tek başıma mücadele ederek başladım şimdi yine yeniden başladım #Evlatlarımherşeyim♾️
Bu şiiri dinleyen insan artık vazgeçmişliğin içinde kocaman bir odanın içinde kendini bulmaya çalışan hisleriyle savaşan tek başına kaldığını düşünmemek için zorlayan kişi bu çaresizliğin hiç bi önemi yok artık kendini bul ve sadece seni sen sev , sevki kendini üzende kıranda seni sen ol herşey o zaman daha güzel olacak .
Bende kendimden ozur diliyorum bende kendimi hep erteledim degmez insanlarla yoruldum ALLAHIMA SUKUR SIMDI MUTLUYUM CUNKU ALLAHIN SEVGISI VE DUALARLARLA KUVET KAZANDIM GECMISE SUNGER CEKDIM ALLAHIM YAVRULARIMLA BERABER YASAMAK NASIP ETSIN ONCE ALLAHIN SEVGISI SONRA PEYGAMBERLERIN SEVGISI SONRA YAVRULARIMIN SEVGISI BANA YETER ALLAHIM ONLARIN ACISINI GOSDERMESIN HAYIRLI SAGLIKLI HUZURLU MUTLU GUNLER NASIP ETSIN BIZLEREDE BUTUN IYI KULLRADA SUKURLER OLSUN DEYIN HAYAT COK KISA DEGMEZ SUKREDECEK BIR SEYLER VARDIR HER ZAMAN ALLAH BETERINDEN SAKLASIN DEGMEZ
Cokkk güzel ifadelerle dile getirmisiniz,biraz cocuklugumdanda sanki agliyarak iki kez dinledim,sanki benzer tarafimiz varmis gibi geldi,sesinize emeginize saglik..😢😢
Can Yücel ' in bütün şiirleri çok muhteşem ve her insanın kendini o şiirlerde bulacağı çok anlamlı senin insan oldugunu hatırlatan mükemmel sözleri bir kez daha iyi insan olmanın çok yüce bir duygu oldugunu anlatıyor onu çok seviyorum ve özlemle anıyor ve O ' NUN şiirleri ile yüreğimizde yaşayacak saygılarımla
Hayat bize ne sunduysa kabul ettik, getirileri ve götürüleri çok olsa da isyan etmedik. Çünkü biz böyle yetiştirildik. Bizim kușak çok iyi bir kuşak. Bu kuşağa ait herkes ile gurur duyuyorum. Dürüst ve insanlık ilkeleriyle büyüdük. Emek saygı duyulacak bir değerdi hep. Bizler vicdanlı ve merhametli iyi insanlarız. Karşılık beklemeden yaparız. Beklentisiz severiz. Bu kendimizi hiçe saymak değil bize öğretilen bu. Ve bundan hiiç pişmanlık duymayın. Bakmak ile görmek arasındaki farktır, iyi niyettir, insani duygulardır. Ötesi her ne düşünürse düşünsün, ne derse desin benim doğrum bu. Kendimi hatalarımla, kusurlarımla, yanlışlarımla önemli ve değerli buluyorum. Sizi siz yapan hiçbir şey için suçluluk duymayın. Kendiniz olduğunuz için asla özür dilemeyin. Asıl başkası olmanızı isteyenler sizden özür dilemeli. 🙏
Kesinlikle çok doğru kendimi tanıtmak anlatmak istemiş olsaydım anlatamazdım tam yuregımı anlatıyo aslında gerçekten anne baba sıfatına layık olsalardı yüreği saf olan çocuksu yüreği güzel insanları kolay şekilde kullanıp atabılıyolar neyazıkki allahından bulsun kesinlikle hakkımı helal etmiyorum ozavallılara
Ağzınıza sağlık sanki farkında olmadan beni anlatıyorsunuz dinliyorum ve acı çekiyorum kaybedişlerime geri alamadıklarıma ve hala çekiyor olmama kurtulamadığıma yerin dibine batsın aşiret töreleri çekersin mezara kadar çaresi yok yüreğinize sağlık kardeşim..
Benim geldigim yerde töre, aşiret diye birşey yok, yazdıklarınız beni derinden düşündürdü, günümüzde bir yerlerde böylesine bir hayat varmı diye alakoyamadım kendimi, çok etkilendim..
Allah’ın katında ne kadar değerliyseniz olduğunuz makama bakın .ne haldeyim ne derecedeyim diye. Kendinizden sizi yaratandan özür dileyin. İyi gününüzde onu hatırlayın ki , kötü günde de o içinize huzur versin
Tokat gibi geldi bu şiir bana sanki bir kabusun içindeydim ve bı anda uyandırıldım.goz yaşları içinde defalarca dinledim dinliyorum ve hep dinlicem belki bı daha kendime haksızlık etmem kendimden özür diliyorum 😔😭
Dinlerken düşündüğümde tekrar tekrar ne kadar canımı yaktıgımı bu güzel sözlerinizle Gözlerimi kapatıp gitmek istemediğim dünyama gidip pişmanlıklarımı yüklenip gelip kendimi cezalandırıyorum ne zaman yalnız kalsam sizi dinliyorum bende kendimden özürdiliyorum hemde defalarca
Bir gün içimden şiir dinlemek geldi ve ne tesadüf bu şiir karşıma çıktı, bir şiir insana kendini bu kadar mı açık ve net anlatır çok şaşırdım çok fuygulandim tekrar tekrar dinledim.. yazana da okuyana da teşekkürler... artık biraz da kendimize merhametli davranmanın vakti gelmedi mi... Yok olup gitmeden😢
I apologize to myself .. Throughout my life, Behind my compassion I've always walked, left my hopes back. I wished nothing from anyone, I supposed 'cause this was the truth. I held in my mind both what I went through and was not able to I silenced, repressed, let it be I said, did not retaliate. I offered, I've always offered regardless of whether I could get a reward or not, Being strong was not what I indeed wanted, but I had to be and I was. I've always put myself off. Although I wised up to that everyone be in the dark about me, I perceived those who came into my life as a duty assigned to me. I supposed everyone I had to gladden. I should be happy too, I've forgotten. Whatever my responsibilities were, I was supposed to do my best With a clear conscience, thus, I could have slept. Whereas, I completely disregarded the responsibilities to me others they had. Pity! 'cause trying to recover their flaws, Seems like I ran out of time to see their mistakes. Regardless of what ı felt, Regardless of what ı got in return, Without paying attention to how they upset me, I gave them my all. How I forgot myself ... They did it to me, actually. To my shattered heart, to my brain trying to tell the truth, to my unhappy face, I've always said "Silence!" You! Silence! I was not fair to myself as much as I was fair to anyone else. When I recollected myself, I was tired, daunted and like a child hiding in a corner and crying. I gave a hand to him then “GONE” was the only thing I could say to him Nobody will ever hurt you again. Now I apologize to you. For ignoring you so much For letting them upset you so much For I've never listened to you For I put so much responsibility on you Because I did not make you feel all the feelings you deserve. I'm uttering it again now! I very much apologize to your humanity, To your heart, To your emotions, To your childhood And to your feelings... I forgot I guess, it is only for Allah to give without taking.
Gelde gülme şu ortamda şu zamanda yaa bilerek mi yazıyorsun bilinçsiz mi gelişi güzelmi nebilim yorum yazım hepten ters geldi bana saygı sevgiyi yitirmiş bir toplum zamanında heleki bu zamanda siddetler boşanmış kişiler geçimini yapamayan insanlar eski bayramlar misafirlikler ziyeretler olmaması eğitimin gene bunları nasıl görmezden gelirsin istatistik diyor sukadar sen üstüne on koy yani çünkü resmi açıklamada bile kırmızı ışık milyon yani birde bilmediklerimiz dediğim gibi on ekle neyse Allah akıl fikir versin nedim
İzmir dokuz eylül hastanesinde dokanabildim eline CAN BEYİN onu ve eşini RAHMETLE ANIYORUM o çok MÜKEMMEL ADAMDI SAYGILARIMI TUTKUNUZ ONUN İÇTEN DUYGULARINADIR
