М.С.М.Юсуфнинг Куръон таржимасини Муъминун сураси 16-оятини укинг. Узининг ахли-суннадан эмаслигини билдириб утган. Аллох-ломакон дейди. Абу Ханифа рохимахуллох Аллох осмонда дейди. (Энг муҳим, энг зарур ва энг аввал олиниши лозим бўлган илм) ТАҲОВИЙ АҚИЙДАСИ БИСМИЛЛАҲИР РОҲМАНИР РОҲИЙМ Қуйида Ислом миллати олимлари бўлмиш Абу Ханифа Нуъмон ибн Собит Ал-Куфий, Абу Юсуф Яъкуб ибн Иброҳим Ал-Ансорий ва Абу Абдуллоҳ Муҳаммад ибн Ҳасан Аш-Шайбонийлар Ислом дини асослари ҳақида нимани эътиқод қилганлари ва Аллоҳ Раббул оламинга қайси эътиқод билан ибодат қилганлари зикр қилинади, ҳамда ана шу уламоларнинг мазҳабларида Аҳли сунна вал жамоа ақийдаси қандай бўлиши кераклиги баён қилинади: 1. Аллоҳнинг тавҳиди хусусида Аллоҳ тавфиқи ила эътиқод қилиб айтамизки: Аллоҳ яккадир, Унинг шериги йўқдир. 2. Унга ўхшаш ҳеч нарса йўқ. 3. Уни ҳеч нарса ожиз қолдирмайди. 4. Ундан ўзга илоҳ йўқ. 5. У ибтидосиз "қадим" ва интиҳосиз "доим" (ҳамиша мавжуд) Зотдир. 6. У фоний эмас ва ҳалок бўлмайди. Имом Абу Ҳанифа роҳимаҳуллоҳ шундай деган эканлар: «Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло осмонда, Eрда эмасдир». Бир кимса: «Аллоҳнинг: «У сизлар биландур» сўзига нима дейсиз?» деб сўраганда, улар: «Бунинг мисоли ҳудди сен бир кимсага ўзинг ундан йироқда бўлган ҳолда «мен сен биланман» деб ёзганинг кабидир» деган эканлар (ал-Асма вас-Сифат 2/170). Бошқа ривоятда Имом Абу Ҳанифа роҳимаҳуллоҳ шундай деган эканлар: «Кимки: «Мен Роббимни Eрдами ёки Осмонда эканлигини билмайман» деса куфр келтирибди. Шунга ўхшаш агар бир кимса: «У Аршнинг устидадир, лекин Арш Ердами ёки Осмондами билмайман», деса у ҳам куфр келтирибди» (ал-Фиқҳул Абсат 46). 7. Фақат У хоҳлаган нарсагина бўлади. 8. Унинг ҳақиқатига гумону хаёллар етолмайди, Унинг моҳиятини ақл идрок қилолмайди. 9. У махлуқларга ўхшамайди. 10. Ўлмайдиган тирик ва ухламайдиган қайюмдир. 11. Бирон ҳожати бўлмай туриб яратувчи ва қийинчиликсиз ризқ берувчидир. 12. (Ҳеч кимдан) қўрқмасдан (махлуқотлар) жонини олувчи ва машаққатсиз қайта тирилтирувчидир. 13. Махлуқотларни яратишдан аввал ҳам барча сифатлари Аллоҳда бор эди. Улар яралиши билан Аллоҳ аввал Ўзида мавжуд бўлмаган бирор сифат зиёда қилмаган. Барча сифатлари Аллоҳда азалдан бор бўлгани каби, ҳамма сифатлари Унда абадий мавжуд бўлиб қолади. 14. «Яратувчи» номини яралмишни яратгандан сўнг олгани йўқ. Борлиқни яратмай туриб хам «Борий» исми бор эди! 15. Ҳеч қандай марбуб (яъни парваришга муҳтож махлуқ) бўлмаганда ҳам рубубият (парвардигорлик) сифати Унда мавжуд эди ва ҳеч қандай махлуқ бўлмаган ҳолда ҳам яратувчилик сифати Унга собит эди.
