Ik kom zelf van een vrije school (vrije basisschool en middelbare maar heb nog 2 jaar op een reguliere school gezeten) en ik kan met persoonlijke ervaring wel wat toelichten, misschien beter dan een 12 minuten promotie filmpje gemaakt door de vrije school zelf. Ik ben altijd wel iemand geweest die praktijk en werken met de handen leuk vond. Dat zie je vaak terug in de vrije school. Werken met klei, tuinieren, handarbeid, houtwerken, metaalwerken, knutselen, bakken, koken, breien, naaien, vlechten, tekenen, verven, etsen, sporten, toneel, alternatieve dansen, zwemlessen, schoolreizen. Noem het maar op en je komt het tegen op de vrije school. Mijn motoriek was goed ontwikkeld, en had vrij veel levenservaringen opgedaan. Pasen, sinterklaas en andere vieringen werd goed aandacht aan besteed. Aan de andere kant, deden we ook veel dingen die ik niet zo leuk vond. Godsdienst, en veel dingen waar je veel te lang bij moest staan. Zingen, alternatieve (oncomfortabele) dansen, vaak moest je dan langer dan een uur staan wat veer veel medeleerlingen te lang was. Er was bij de leerlingen voor deze dingen geen motivatie te vinden, maar leerkrachten vonden deze extra leuk. Er kwamen ook veel zweverige dingen aan te pas, zoals iedere ochtend een spreuk zeggen. Vaak zijn het dingen waar ouders en leerkrachten interesse in hebben, maar bij medeleerlingen was die interesse ver te zoeken. Terwijl de leerling centraal hoort te staan. Dan is er het fijt dat deze alternatieve vormen van leren misschien te centraal staan, waardoor kennis voor het examen verloederd. Dat is vooral merkbaar voor hogere klassen. In de kleuterklas en op de basisschool zelf is dat niet zo erg, maar voor de middelbare is dat wel erg voelbaar. Van leerlingen word veel meer verantwoordelijkheid gevraagd om uiteindelijk het examen te halen, die verantwoordelijkheid ligt veel minder bij de school. En dat is lastig omdat dat voor veel leerlingen op die leeftijd soms een te grote verantwoordelijkheid kan zijn. En voor leerlingen die wat achter lopen of een lastige thuissituatie hebben is het nog veel lastiger. Ook voor mij waren sommige dingen te zweverig. Je leraar bij voornaam noemen in plaats van bij de achternaam kan ik echt wel in meekomen, maar veel van de filosofie paste echt niet bij mij, en bij de meeste andere leerlingen. Het voelde op sommige momenten bijna als een cult/sekte (bijvoorbeeld iedere dag een spreuk zeggen voor je mag eten). En ook het alternatieve lesgeven zorgde ervoor dat je alternatieve leerkrachten, leerlingen en ouders op je bordje krijgt. Uit persoonlijke ervaring zijn dat vaak mensen die het wat lastiger hebben hun plekje in de maatschappij te vinden. Dat heeft ook veel invloed op je. En dan leek het erop dat bij mijn middelbare school ze al snel een leerling op een lager niveau gooiden wanneer de cijfers niet goed genoeg waren, omdat ze te bang waren dat je de eindexamen slagingspercentages anders met je naar beneden zou halen. En niet erop in gingen waarom de cijfers misschien wat minder waren dan voorafgaand. Dat is het stukje verantwoordelijkheid, dat de school op de leerling afschuift, terwijl de leerlinge misschien net met een scheiding of overledene te maken heeft gekregen. Overigens mijn beste/leukste/tofste leraar was mijn natuurkunde leraar op het reguliere onderwijs. Hij gaf mij ook veel ruimte, materiaal en tijd om me verder op universitair niveau to ontwikkelen. Dat is waar mijn interesse lag, en dat is waar mijn natuurkunde leraar zijn interesse lag. Hij wilde graag in zijn eigen tijd nog zijn leerlingen helpen omdat hij zo gemotiveerd was, en we zijn toen ook nog op uitjes naar technische universiteiten gegaan. Het is verkeerd om te denken dat leerlingen de examen stof oninteressant vinden, en dat ze daar ongeïnteresseerd in zijn en het liefst in plaats daarvan willen tuinieren. Wanneer ze ouder zijn kun je best wat dieper op de technische stof in gaan. Op het reguliere onderwijs werd ook veel beter gebruik gemaakt van technologie, om alles op orde en overzichtelijk te houden. In plaats daarvan gebruik te maken zit een vrije school leerlingen te vragen op papier te zetten wat de toekomst van technologie is. Iets wat ze misschien geweten hadden als ze wat meer technologie gebruikt hadden in de klas. Ook was het bij ons op de vrije school vaak zo dat leraren lessen gaven waar ze eigenlijk geen kwalificatie voor hadden. Dat heb ik niet meegemaakt op het reguliere onderwijs. Conclusie: Ik heb erg veel leuke ervaringen gehad op de vrije school, en goede herinneringen eraan over gehouden. Sommige ook een stuk minder. Maar voor HAVO/VWO/Gymnasium is de vrije school niets, tenzij je zelf je kind erg veel ondersteuning kan geven. Voor de basis school raad ik het in sommige gevallen wel aan, alhoewel ik persoonlijk niet in het reguliere basis onderwijs ben geweest, dus kan ik daar de vergelijking minder makkelijk maken. Maar als je van de vrije basis school naar de middelbare in het reguliere onderwijs gaat, kan je wel meer vrienden kwijtraken in de overstap.
@@anenorah Geen probleem! Ik denk dat het ook wel aan de school en aan het kind zelf ligt wat bij hem/haar past. Ikzelf was erg geïnteresseerd in de exacte vakken, maar ieder zijn passie kan ergens anders liggen. Dus een beetje onderzoek doen naar de scholen zelf en kijken naar wat je kind goed ligt is het beste. Als je ergens een vraag over hebt, kan je me die gerust stellen :)
Als oud vrijeschool leerling ben ik nooit ontevreden geweest op een vrije basisschool. Er gaan wel een paar dingen anders dan bij reguliere scholen en soms kunnen bepaalde methodes misschien wat ouderwets aanvoelen. Ook het nut van euritmie heb ik nog steeds niet heel erg door haha, maar het was ook absoluut niet vervelend om aan mee te doen. Misschien ook wel goed juist om op bepaalde momenten van de dag niet met het hoofd bezig te zijn maar gewoon met beweging. Over de vrij middelbare school kan ik wat kritischer zijn, maar ik denk dat een basisschool die niet zo gericht is op de cijfertjes een positief ding is in deze samenleving, Je wilt je kinderen toch een stressvrije jeugd bieden, lijkt me.
@@leylafashion Ik ben het met TheMemery eens als een oud vrijeschool leerling mijzelf. Voor de basis school is de extra ontwikkeling van de vrije school goed, maar op de middelbare moet je toch hard voor je examens werken. Als je dan teveel tijd kwijt bent aan andere dingen kan het examen daar vrij veel onder lijden. Dat was bij mij in ieder geval het geval. Ik ben uiteindelijk in 4VWO naar een reguliere school overgestapt, en dat hielp mij erg. Toen kon ik mij concentreren op wat voor mij toen belangrijk was, het examen halen de volgende stappen in het leven zetten.
In de exacte vaklessen is het onderwijs niet veel verschillend, leerlingen worden immers ook klaargestoomt voor een centraal examen. In de periodes daarentegen wordt er sterk op achtergronden en proefjes in de praktijk in gegaan
Klaarstomen voor een centraal examen? Dat taalgebruik is nogal zorgwekkend voor mij. Wat bedoel je met achtergronden, en wat moet ik zien met proefjes in de praktijk? Want ik vat dat momenteel op als onderwijs zoals dat overal is.
Met het klaarstomen bedoel ik dat er gericht op het examen les wordt gegeven, maar in combinatie met de periodes is er dus voor de diepere laag achter de stof meer ruimte. Dit zie je bijvoorbeeld bij scheikunde of natuurkunde terug in proeven die bij het behandelde onderwerp passen (een scheikundige reactie waarbij een zout ontstaat bijvoorbeeld). Ik zit nu in de HAVO examen klas op de Vrije School in Den Haag en ik merk dat ik door deze aanpak ook veel kennis bezit buiten de stof van basis lessenpakket (natuur-gezondheid profiel).
Daar heb ik nog steeds een probleem mee. Het examen is slecht een controle, geen doel. Dat is de standaard die ik heb mogen ervaren. Die diepere laag die je nu noemt, maar niet beschrijft waardoor ik mijn aannames moet maken, is mijns inziens normaal in het onderwijs dat niet gericht is op een examen. Dat is geen verschil, geen andere aanpak.
Ms10000123 dat komt omdat je op iedere school het centraal examen moet (kunnen) doen. Verschillen zijn wel dat er meer werkstukken en andere praktische opdrachten worden gedaan voor punt, en met hoofdonderwijs krijgen we les van bepaalde vakken waar je dan dieper op in gaat. Dus meer praktijk, voorbeelden, zelf dingen maken en bedenken en dus geen les uit het boek (dat gebeurt alleen bij reguliere lessen, maar ook niet altijd). De stof die je leert schrijf je in je eigen woorden in een schrift, maakt er tekeningen bij, en het punt wat je van hoofdonderwijs krijgt komt deels van hoe je dat schrift hebt gemaakt. Op vrije scholen krijg je ook bepaalde vakken die op andere scholen niet of minder worden gegeven. Euritmie, koor, smeden, vieringen, landmeetkamp, koken, naaien en houtbewerking, drama, beeldend, muziek. En iedereen heeft die vakken. De natuur speelt ook best grote rol bij de vrije school, en de sfeer is veel acceptabeler dan op een reguliere school.
