Kilkaset metrów w nicość. Ania Jałowiczor - 5NZ  

Ten odcinek obudził mroczne wspomnienia z przeszłości. Był ok 92/ 93 rok. Miałam jakieś 10 lat a wiec tyle co Ania w dniu zaginięcia. Mieszkałam w takiej niewielkiej miejscowości pod Warszawą. Szkoła była na drugim końcu wsi. Mieszkałam w bloku, a więc ze szkoły raczej wracałam w towarzystwie koleżanek i kolegów. Tego dnia wszyscy poszli, a ja zatrzymałam się na chwilę, żeby nazbierać w rowie Kwiatów dla dziadka. Jakieś 200 m od domu. Miejsce o tyle nieciekawe, że z jednej strony mur od Parku z drugiej ogrodzenia z drutem kolczastym. Zatrzymało się auto. Czerwony maluch. Człowiek w aucie otworzył szybę i próbował mnie nakłonić bym wsiadła do auta. Odmówiłam, on otworzył drzwi. Więc ja w te pędy pobiegłam do pobliskiego warsztatu gdzie pracował na stróżówce kolega taty. Do dziś pamiętam twarz tego człowieka, auto a nawet numery rejestracyjne. Pamiętam, jak zeznawałam na policji. Pamiętam , jak tata złościł się na opieszałość policjantów. Wiem, że zaczepiał też inne dzieci w okolicy. Nie wiem, czy kiedykolwiek go schwytano.

Kiedy miałam 10 lat (jestem rocznikiem '87) jeździł za mną samochód w Siemianowicach Śląskich. Byłam przerażona. W samochodzie siedział kierowca, który obserwował co robię, gdzie się bawię. Powiedziałam o tej sytuacji kolegom mojej starszej siostry, którzy wyciągnęli kierowcę przez okno drzwi samochodu i kazali więcej się nie pokazywać bo inaczej obiją mu twarz. Facet więcej się nie pojawił. Wierzę że sprawa Ani w końcu się rozwiąże. Dominiku nie poddawaj się!

W 1995 r. kończyłam 18 lat. Pamiętam że w końcówce lat 80 tych i w latach 90 tych było sporo zaginięć, napadów na dzieci w rejonie mojego miasta. Pamiętam, że gdy byłam w 7,lub 8 klasie, w szkole były zwoływane apele na których pan dyr.przedstawiał ogłoszenie dzielnicowego i ostrzegano nas przed złoczyńcami, grasującymi w okolicy szkoły. Instruowano nas, jakie środki ostroznosci powinniśmy zachowywać wracając ze szkoły. Były też w pobliżu szkoły dwa napady. I już byłam dorosła, gdy kiedyś z moimi mloszymi siostrami i koleżanką wracaliśmy do domu po odprowadzeniu innej koleżanki po imprezie u nas. Doszliśmy do furtki i miałyśmy zwyczaj rozmawiać przed nią chwilę... Ale wtedy zdarzyło się coś, co zmroziło nam krew w żyłach... Doszliśmy do furtki i w tym momencie minął nas samochód, chyba fiat 126 z dwoma mężczyznami w środku, i odjechał na kilkadziesiąt metrów, a potem nagle zawrócił i jechał lewym pasem w naszym kierunku, a jechał bardzo szybko... Udało mi się wciągnąć koleżanki i siostry na podwórko, przez uchyloną furtkę i zamknąć ją na klucz... Wtedy Samochód zmienił pas i pojechał dalej. Od tamtej pory wieczorne pogaduchy odbywalysmy na podwórku. Nie mamy pojęcia co ci panowie od nas chcieli, ale ich zachowanie wzbudziło niepokój nas wszystkich.

Jest pewien szczegół, który choć nie wyjaśni losów Ani, to jednak może sprecyzować tożsamość samochodu potencjalnych sprawców. Otóż podana została informacja, że zaobserwowany wóz był Polskim Fiatem 125p bądź Ładą, oraz że miał z tyłu tablicę tzw. dwurzędową (kwadratową). Ponadto, był koloru zbliżonym do beżowego. To teraz tak: z bardzo dużym prawdopodobieństwem mowa była jednak o polskim samochodzie. Łady, począwszy od modelu 2106 i dalszych (2105, 2107), miały z tyłu wnęki przystosowane stricte do tablic jednorzędowych. W swoim życiu widziałem wiele egzemplarzy zarejestrowanych jeszcze w PRL. Żadna z takich Ład nie występowała z tablicą dwurzędową . Co z modelami wcześniejszymi, tj. 2101 oraz 2103, będącymi zgoła tego samego kształtu? Te widywało się z tablicami dwurzędowymi, ale: - egzemplarzy tych modeli było w Polsce niewiele - o ile mi wiadomo, nie opuszczały fabryki w kolorze beżowym, lub mu bliskim (ten pojawił się dopiero w 2105) Zaś co w przypadku Polskiego Fiata? Proszę bardzo, mieliśmy zarówno wiele egzemplarzy z tablicami dwurzędowymi, jak i występował kolor "L57", czyli bliski beżowemu właśnie. Wyróżnik "BBN lub BBM" wskazuje na Bielsko, Cieszyn lub Dębowiec, oraz połowę lat 80. Nie wiem jak głęboko sięgają archiwa lokalnego wydziału komunikacji, ale liczba Fiatów spełniających ww. warunki nie powinna być zbyt długa. Zbyt długa by nie sprawdzić wszystkich w 1995 roku (okropne zaniechanie), oraz by dziś nie dotrzeć do danych właścicieli posiadających takowe Fiaty w tamtym czasie. Tak, wiem - tablice mogły być przełożone, zaś samochód mógł zmienić lakier na długo przed 1995 rokiem. Lecz to jeden z tak niewielu punktów zaczepienia śledztwa. Trudno uwierzyć, że tak szybko porzucono ten trop. W zeszłym roku pomieszkiwałem 2 kilometry od Simoradza, zaś sprawę Ani poznałem przedwczoraj. Bardzo chciałbym, aby sprawa odnalazła swój finał.

Nie sadze zeby Ania byla wytypowanym celem porywaczy. Sama dowiedziala sie o tym, ze bedzie uczestniczyc w balu ze starszymi klasami kilka godzin wczesniej. Dodatkowo zeznania jej kolezanki ze szkoły swiadcza o tym, ze porywacze krecili sie po okolicy kilka dni wcześniej i ja tez probowali uprowadzic. Przykra sprawa. Wielki szacunek dla brata za to, ze z takim uporem drazy temat od tylu lat. Mam nadzieje, ze Archiwum x rozwiaze sprawe.

Polska na faktach ostatnio nagrała o tej sprawie świetny odcinek. Ze wstawkami wypowiedzi brata Ani.

To jedno z tych zaginięć, które najbardziej wbija się w mózg i za każdym razem, gdy przypomnisz sobie obraz uśmiechniętej Ani, wielki kolec wbija ci się w serce. Strasznie jest mi przykro, że nic nie wiemy. Ale musimy być pełni nadziei, mimo że ciężko jest ją utrzymać tyle lat. Pozdrowienia dla p.Dominika, to wszystko musi być ciężkie.

Gdy miałam 10 lat w 2007 wyszłam na spacer z psem po powrocie ze szkoły w okolicach 14-15. Dzień jak co dzień - Warszawa, trasa bardzo dobrze znana, bo moim codzinnym obowiązkiem był spacer popołudniowy. Ten jeden raz gdy byłam na spacerze zatrzymało się przy mnie auto w którym był zadniebany mężczyzna z dłuższymi związanymi włosami ok 35-40 lat próbował mnie kilkukrotnie namówić na wejście do samochodu. Początkowo łagodnie - ja lekko zdziwiona, bo po co ktoś ma mnie podwozić na spacerze z psem. Potem nieco bardziej nachelnie z próbą namówienia mnie żebym psa zostawiła i do niego podeszła a na koniec gdy moja postawa była już wroga (zesłościło mnie to, że ktoś namawia mnie do zostawienia psa), to odpowiedział również złością i rozkazem podejścia do siebie. Oczywiście tego nie zrobiłam a samochód odjechał. Nie wiem jak by to wyglądało gdybym nie była z 40kg psem a do dzisiaj zastanawiam się czy ten gość jeszcze komuś to proponował... Niestety jako dziecko nie powiedziałam rodzicom, ale mam nadzieję że mimo tego ta osoba nie została nieuchwycona.

Śmierć kobiety i zaginięcie dziecka w małej miejscowości na bank są ze sobą powiązane. Straszna historia także patrząc z perspektywy chłopca, który chciał ją odprowadzić - ja bym miała traumę do końca życia, a dodatkowo skąd wiemy, że on nie byłby na miejscu Ani albo nie porwaliby ich oboje gdyby odprowadził ją dalej?

Bardzo dużo "przypadków" i połączeń między osobami. Kobieta, która miała załatwiać sprawy urzędowe kończy z butelką wódki przy sobie utopiona w opróżnionym stawie. Kompletny absurd, ale wszyscy wiemy jak jest w małych miejscowościach. Nikt nic oficjalnie nie powie

Zastanawiająca jest sprawa wychowawcy Ani . Pewnie wiedział, że rodzice są za granicą a może nawet wiedział, że będzie wracać sama do domu ( w końcu babcia pracowała w tej szkole). Śmierć siostry wychowawcy Ani też daje do myślenia...czyżby coś wiedziała i straciła życie. ?

Witam serdecznie wszystkich nocnych słuchaczy.

Nikogo nie oskarżam, ale ten nauczyciel daje do myślenia... Być może Ania była świadkiem tego, jak krzywdzi swoją siostrę. Być może krzywdził Anię, a siostra jako świadek została usunięta. Znał Simoradz i...jako nauczyciel wiedział o zmianach dotyczących zabawy...Mam nadzieję, że archiwum X gruntownie bada ten wątek, jeśli ów nauczyciel jeszcze żyje...

Sama jestem matką i serce mi krwawi na samą myśl, że coś może się stać mojemu dziecku. Bardzo współczuję rodzinie małej Ani, wierzę jednak, że dzięki nagłośnieniu dowiedzą się w końcu prawdy.

Moim zdaniem Ania była z kimś umówiona. Świadczą o tym: powiedzenie babci, że wróci z zabawy z koleżanką, kilkukrotne wyglądanie w trakcie zabawy przez okno, jakby kogoś wypatrywała, odmówienie rodzicom koleżanki, którzy chcieli ją odwieźć do domu, niechęć do odprowadzenia przez kolegę. Wydaje mi się, że ktoś wykorzystał jej tęsknotę za rodzicami i wmówił dziecku, ma od nich informacje. Uważam, że są ludzie w Simoradzu, którzy wiedzą co się stało albo się domyślają tylko boją się wyjawić prawdę.

Jak inni piszący w komentarzach, miałam i swoją dziwną historię. Miałam 11 lub 12 lat. Szlam do szkoły na drugą lekcje gdyż na pierwszej odbywała się religia, na którą jako jedyna osoba z całej szkoły nie uczęszczałam ( niewielka wieś w latach 2009/2010) wiec o tej porze nie było nikogo na ulicy kto by również szedł do szkoły. Dzieliło mnie od szkoły około pół kilometra gdy zatrzymało sie auto z 3 lub nawet 4 osobami, młode chłopaki w wieku 18-20 lat. Kierowca zapytał się z dziwnym uśmiechem czy nie podwieźć mnie do szkoły. I ja głupia zgodziłam się, pomimo ze doskonale wiedziałam żeby nie wchodzić do auta z obcymi i pomimo tego ze wiedziałam jakie to ryzyko. Jednak przez moje wychowanie przez rodziców, oraz to ze nie potrafiłam mówić „nie” (tym bardziej starszym), dodatkowo w mojej wsi to było normalne podwozić dzieciaki sąsiadki lub koleżanki i często tak sie robiło, to weszłam do tego auta. Jednak oni nie ruszyli. Patrzyli sie na mnie i na siebie nawzajem i dziwnie sie uśmiechali, nie miałam pojęcia o co chodzi. Poczułam zagrożenie ale tez i upokorzenie że zgodziłam się na to. Powiedziałam „jednak nie chce podwózki” i wyszłam. Szybkim krokiem starałam się oddalić i modliłam sie żeby nie pojechali za mną. Oni postali chwile w miejscu, co było dziwne i później szybko odjechali. Do dzisiaj nie wiem czy to miał być żart z ich strony czy co. Ale jest mi do dzisiaj mega głupio że weszłam do auta z obcymi ! Pomimo ze na codzień byłam bardzo rozsądnym dzieciakiem. Dzięki Bogu nic mi się nie stało, a drugiej takiej sytuacji nie miałam.

Słyszę historię Ani drugi raz. Pamiętam jak pare lat temu bardzo ją przeżyłam . Dziś odczuwam te same emocje i gdy widzę zdjęcie tego małego Aniołka, pęka mi serce. I w głowie mam milion pytań co się stało z tą dziewczynką. Jestem wyjątkowo wrażliwa gdy słyszę historię o dzieciach. Nie jestem w stanie wyobrazić sobie bólu i cierpienia rodziny. Ciągłego rozmyślania co się stało z Anią. Ja jako obca osoba odczuwam wielki smutek i zadaje sobie pytanie "dlaczego". Dlaczego jest tylu złych ludzi na tym świecie. Dlaczego zabijają, uprowadzają , rujnują kogoś życie. Dlaczego ten cholerny świat jest taki zły. W czym zawiniła ta biedna dziewczynka, że ktoś odebrał ją jej rodzinie. Dlaczego skazał jej bliskich na odwieczny ból? To pytanie chyba nigdy nie będzie mieć odpowiedzi... I dziś nie pozostało mi nic innego jak kibcowanie bratu Ani żeby nigdy się nie poddawał i dążył do prawdy. Czekam i mocno w to wierzę ,że nadejdzie ten dzień gdzie cała prawda ujrzy światło dzienne...

Najlepszy materiał na ten temat bo zawiera wszystkie informacje. Śledzę tą sprawę od lat i bardzo porusza mnie ta historia za każdym razem. Myśle ze sprawcy to mieszkańcy Simoradza lub okolicy, są powiązani ze szkołą . Bardzo podejrzane jest postępowanie policji w tej sprawie, nie powiązanie śmierci siostry wychowawcy Ani z zaginieciem Ani, szybkie umorzenie sprawy( a przecież mamy tu zaginięcie dziecka) Myśle, że tak nagła decyzja o zabawie karnawałowej nie była przypadkiem, to cześć planu. Fakt ze rodzice pracowali za granicą, odkładali pieniądze, dzieci ładnie chodziły ubrane, to miejscowi wiedzieli i może miało to być porwanie dla okupu. Podobno siostra wychowawcy Ani miała kłopoty, jakie? Może finansowe? Miała tez córkę , w jakim wieku? Myśle że zginęła już po zaginieciu Ani a ciało zostało podrzucone. Wychowawcy nie było na zabawie karnawałowej , gdzie wtedy był?kto nalegał żeby klasa Ani brała udział w zabawie? Kto opowiadał ze Ania nerwowo bawiła się łańcuszkiem ? ( którego nie miała) kto twierdził że była niespokojna itd? Ktoś celowo odwracał uwagę , ktoś celowo kłamał . Może ktoś powiedział Ani ze babcia będzie na nią czekała przy stawie? Babcia mówiła ze Ania miala wracać z koleżankami . Babcia pracowała w szkole wiec na pewno opowiadała o Ani jej rodzicach itd. Może sprawca mieszka przy ulicy z której Ania została porwana? Rozwiązanie, moim zdaniem, jest w tej miejscowości. Teraz jeszcze ta spalona stodoła, w momencie kiedy tak głośno jest o tej sprawie. Generalnie pare osób powinno być przebadane wariografem, łącznie z nauczycielami, panią sołtys i tym właścicielem tego samochodu który na wstępie wypierał się ze porwał Anie. Ta sprawa musi zostać rozwiązana i rozwiązanie jest w Simoradzu. Ktoś przecież celowo rozpowszechnia te wstrętne plotki i dalej stara się zacierać ślady .

W mojej opinii osoba odpowiedzialna/mająca wiedzę o zaginieciu Ani pochodzi z tej miejscowości i wciąż żyje. Świadczy o tym pożar stodoły znajdującej się na nieużytkach - zapewne to miejsce miało bezpośredni związek z tym zaginieciem, być może także ze śmiercią siostry wychowawcy (która wiedziała co stało się z Anią i musiała zginąć), i w obawie przed znalezieniem jakichkolwiek śladów przez Archiwum X, musiało spłonąć. Moim zdaniem to zdarzenie świadczy o tym, że idziecie w dobrym kierunku, a sprawca boi się i bacznie śledzi poczynania Archiwum X w obawie przed zdemaskowaniem. Mam taką myśl, ze musi to być ktoś pewny siebie, w podeszłym wieku, ale sprawny mężczyzna, silnie związany z tym miejscem ze względu na zamieszkanie bądź ze względu na pilnowanie tajemnicy.

Mieszkam w Cieszynie , kilka kilometrów od Simoradza. Pamiętam gdy to się stało. Mój tata jest weterynarzem i znał dziadków Ani , ich sąsiadów itd. Pamiętam pierwsze dni poszukiwań. Przezywalan to bardzo . Dobrze ze ta sprawa wraca. Wierzę, że uda się dojść do prawdy. Sprawa śmierci siostry wychowawcy Ani w tym samym czasie ma moim zdaniem znaczenie .... I mam nadzieję że Archiwum X zajmuje się tą sprawą nadal

Bardzo przykra sprawa:( te zaginięcia z lat 90' przyprawiają mnie o dreszcze :(

Tęskniące dziecko to doskonały łup do obietnic, manipulacji, zwabienia. Ktoś od dawna jej się przyglądał. Od lat śledzę sprawę i uważam, że bezwzględnie winnym jest osoba z jej otoczenia. Zmowa milczenia panuje.

Nie tak dawno, w formie rozmowy z bratem Ani, pojawił się odcinek podcastu Polska na faktach. Tak dla zainteresowanych sprawą

Świetnie! Nagłaśniajmy tę sprawę, a może nastąpi przełom! Dzięki, Justyno!

Historię znam z książki „Wściekły pies” Tochmana. Pochodzę z Wadowic, a do Andrychowa chodziłam do szkoły, wiec są to dla mnie znane strony i tym bardziej historia wstrząsająca. Cieszę się ze sprawa ponownie zyska rozgłos, którego przecież bardzo potrzebujemy przy nierozwiązanych sprawach.

Moim zdaniem sprawa powinna zostać nagłośniona w Czechach i Niemczech. Możliwe, że dziewczynką została uprowadzona.

Wzruszająca jest determinacja brata Ani, który pojawia się już w kolejnym podcaście, by jakoś wyjaśnić tą sprawę. Mam nadzieję, że w końcu się to uda i dowie się, co stało się z jego ukochaną siostrą :(

Nie wierzę w takie zbiegi okolicznośći!! Śmierć siostry wychowawcy Ani i zaginięcie Ani!!! Mieszkańcy więcej wiedzą niż mówią!!!

Podcast sprzed 10 miesięcy. W tym miesiącu - wrzesień 2023 zgłosił się do policji informator. Cały czas bił się z myślami i z wyrzutami. Jestem pewna, że takie podcasty są BARDZO POTRZEBNE

Rodziny dzieci zaginionych w latach '90, szczególnie na prowincji, powinny zarejestrować się w bazach DNA typu MyHeritage. Na pewno część z tych dzieci trafiła za granice do adopcji. Może akurat będą szukać swoich korzeni i zostaną sparowani.

Mi również ten odcinek przypomniał sytuację z mojego dzieciństwa. Było to w okolicach roku 2004/2005. Miałam wtedy może 7/8 lat. Na pewno chodziłam już do szkoły. Tego dnia jak codzień wyszłam z domu na lekcje. Gdy przeszłam kilkadziesiąt metrów od swojej klatki,zatrzymało się auto (najprawdopodobniej był to maluch). Pamiętam, że auto było pelne ludzi - wydaje mi się że siedziało tam z 5 osób. Osoba siedzącą z przodu otworzyła okno i powiedziała coś w stylu: "Hej Twoja mama mówiła, że mamy Ciebie podrzucić do szkoły". Przestraszyłam się wtedy i oczywiscie odmówiłam, powiedziałam, że mam blisko. Kobieta nalegała dalej, ja znowu odmówiłam i pobiegłam szybko do szkoły. Później gdy wróciłam do domu mama nie wspominała nic,nie pytała dlaczego nie pojechałam z jej "kolezanką". Gdy po latach jej o tym opowiedziałam była w szoku, bo nigdy nikogo nie prosila żeby mnie podrzucił do szkoły. Ja wspominając to teraz mam ciarki na całym ciele...

Można sprawdzić u producenta takie dane - ile samochodów z danym kolorem lakieru gdzie i w jakiej ilości było sprzedane. Dlaczego nikt tego nie sprawdził. Dlaczego nie przeszukali szopy, nawet po spaleniu?

Co do tego „zbiegu okoliczności” siostry wychowawcy z Ania to pamietajmy, ze nie mówimy o Warszawie gdzie faktycznie taka sytuacja nie mogłaby być przypadkiem tylko o jakiejś wsi gdzie mieszka niecałe tysiąc osób. Także prawdopodobieństwo, ze ktoś się zna, jest czyimś bratem siostra zwiększa się kilkakrotnie

A mnie zastanawia jedna rzecz. Sprawa samochodu. Jeśli mamy cokolwiek z rejestracji i zbliżony kolor oraz markę to dlaczego ten trop nie został ‚pociągnięty’ ? Przecież w tamtych czasach nie było aż tyle aut w Polsce, tym bardziej ze mimo ze Pani Sołtys nie była przekonana co do dokładnej marki, koloru czy rejestracji to można to w jakiś sposób spróbować sprawdzić. Jestem prawie przekonana, ze Ania została porwana. W jakich celach, niewiadomo. Wydaje mi sie jednak ze wiadomo jedno, było to zaplanowane co do samego porwania, a to ze była to akurat Ania było czystym przypadkiem.

Jedna z najsmutniejszych historii... o których słyszałam. Serce pęka 💔💔💔

Bardzo, bardzo chciałabym wierzyć w to że Ania jest cała i zdrowa. Ale tak jak powiedziałaś, to była 10- letnia dziewczynka, dziś dorosła kobieta, nie wierzę że nie chciałaby skontaktować się z rodziną. Szczerze współczuję rodzinie😪😪😪

I kolejna historia która i mi jest w jakiś sposób bliska, ale uświadomiłam sobie to po rozmowie z rodzicami. Moja babcia urodziła się w Simoradzu. Jako dziecko bywałam tam, bo mieszka tam rodzeństwo babci. Dzisiaj zapytałam rodziców czy pamiętaja to zaginięcie, powiedzieli że tak bo dobrze wiedzą gdzie Ania mieszkała, i w tamtym czasie mój tata był kierowcą i pamięta jak na cb radiu podawali w kółko informacje o zaginięciu Ani. Tak się składa że mamy tam groby bliskich, więc w najbliższym czasie zawitam w tamte strony.

Jestem świeżo po obejrzeniu filmu "Small world". I wiem,nie jest to kino wysokich lotów. Ale tu przekaz jest ważny. Ten film i ten podcast dla mnie,jako matki niespełna dwuletniej córeczki, robi z mózgu kisiel. Ochrona dzieci to nasz obowiązek. Ale...nigdy nie wiadomo, jakie zło czai się za rogiem. Czy jesteśmy w stanie zapobiec wszystkiemu? Nie. I to jest,k... obezwładniające.

Ania była łatwym celem,stęskniona za rodzicami,gdzieś tam w głębi rozczarowana tym że mama się nie pojawila w święta.Ktoś mógł to wykorzystać.W dodatku była jednak obcym dzieckiem,na obcym terenie.Kilka miesięcy to jednak niewiele czasu na bycie "u siebie". Sprawy jej zaginięcia i pani znalezionej w stawie jak dla mnie powinny być łączone.

Jestem nauczycielką i wychowawczynią. Opiekuję się ósmą klasą. Gdy wychodzimy, otrzymuję wypełnioną zgodę, na której jest napisane, w jaki sposób wraca dziecko. W ten sposób nie dojdzie do takich nieporozumień, jak w przypadku opisywanej sprawy. Współczuję wszystkim, którzy są z tą sprawą związani. Nadzieja umiera ostatnia! Mam nadzieję, że winny otrzyma karę!

Moim zdaniem najbardziej prawdopodobne są dwie opcje: 1. Ania widziała zabójstwo siostry wychowawcy - np. przez tego wychowawcę , bo np. siostra załatwiała jakieś sprawy urzędowe w kwestiach majątkowych i dzięki jej śmierci brat dziedziczył wszystko po niej. Ania znała wychowawcę, więc mogła go wskazać na policji. Lub ktoś inny był morderca siostry wychowawcy i Ania też go mogła rozpoznać. 2. Ania została porwana przez kierowców dużego Fiata - pedofilii lub w celu pobrania narządów (okup bym wykluczała, bo kierowcy polowali chyba na obojętnie jakie dziecko a niekoniecznie na Anię), siostra wychowawcy mogła wtedy zginąć, bo to widziała i mogła wskazać porywaczy. Lub śmierć siostry wychowawcy nie ma z tym nic wspólnego. Porywacze mogli już się czaić na dzieci kilka dni z rzędu. Mogli je obserwować i usłyszeć o zabawie karnawałowej, co było dla nich lepsza opcją do porwania, bo jak dzieci wracały z zabawy było już ciemno.

Straszna historia. Nie potrafię sobie wyobrazić co przeżywali rodzice po tym co się stało... :(

thx! dzieci super przeswajaja sie do innego miejsca, z latwoscia przechodza na inny jezyk , sa specjalne programy , nauczyciele pomagajacy indywidualnie , dziecko tez nie jest rozliczane przez rok z materialu, po prostu jest to rok adaptacyjny . . . i jakze wazne byc razem z rodzicami . . . ja wzielam mojego malucha , nauczyl sie bardzo szybko , wkleil sie w nowe srodowisko, i byl tlumaczem dla innych dzieci. Nie oddala bym za zadne skarby mojego dziecka, nikomu . . . .ale to lawo mowic, wiem . . . Rodzice Ani chcieli jak najlepiej, nie majac doswiadczenia i wiadomosci o warunkach w innych krajach. Bardzo zal mi Rodziny i Tej rezolutnej Dziewczynki.Bardzo dobrze opracowana i przedsawiona historia . . .

Historia większosci z nas zainteresowanych true crime pewnie znana, ale to dobrze, ze o niej mówisz. Ktos musi coś wiedzieć. Trzymam kciuki za jej rozwiązanie. Ania i jej rodzina zasługują na sprawiedliwość.

Przypomniała mi się sytuacja z 1994 roku, kiedy bawiłem się przy pobliskiej rzece. Miałem wtedy 8 lat, pucołowate policzki i uroczą brązową grzywkę. Mieszkałem wówczas w małej wiosce, położonej na skraju lasu w Polsce wschodniej. Pewnego razu kiedy w sąsiedniej wsi odbywał się odpust, moi koledzy wybrali się wraz z rodzicami na tą uroczystość, a ja zostałem w domu. Bawiłem się wówczas przy pobliskiej rzece, kiedy podjechał obok dziwny samochód, nie pamiętam jaka to była marka ani model. Kierowca przyglądał mi się chwilę, a ja poczułem niepokój, szczególnie dlatego, że z tyłu siedział jeszcze jeden mężczyzna. Zastanowiłem się wówczas dlaczego nie z przodu. Nagle drzwi z tyłu otworzyły się a mężczyzna zapytał mnie czy wskazałbym mu drogę do pobliskiego miasteczka, wtedy poczułem straszny niepokój, gęsią skórkę i zacząłem się wycofywac. Mężczyzna siedzący z tyłu, otworzył szerzej drzwi, a ja znieruchomiałem, kiedy usłyszałem „chodź bliżej, przecież cię nie zabierzemy he he he” i nie czekając dłużej zacząłem biec. Niedługo potem wyjechaliśmy za granicę z całą rodziną a ja przypomniałem sobie tą historię kiedy usłyszałem ten podcast.

Biologiczną córką. Świetny materiał. To straszne, że dziewczynka zniknęła. Wyciągnełaś logiczne wnioski - uważam, że to osoba, która bardzo dobrze znała miejscowość, zwyczaje, wiedziała o balu. Nie ma czegoś takiego, jak "zbieg okoliczności".

Dziękuję, że nagłośniłas te historie. Mieszkam bardzo blisko miejsca jej zaginięcia, miejscowość obok. Gdy o tym usłyszałam, wstrząsnęło to mną. Byłam jeszcze nienarodzona gdy zaginęła, tata mówił że pamięta te sprawę, było o niej głośno lokalnie. Mówił, że każdy wtedy gadał, ze jej rodzice byli we Francji i na pewno ją tam zabrali. Chyba po prostu każdy chciał by tak było, nie mogli ludzie dopuścić do głowy, że mogło się stać coś złego tak blisko domu

Płonąca stodoła napawa mnie dziwnym przeczuciem,ze ma ona zwiazek z tym zaginieciem....................moze sie myle..

Myślę, że śmierć kobiety, siostry wychowawcy, być może jest kluczem do odpowiedzi na to co stało się z Anią. Takich przypadków nie ma. Wierzę, że w końcu rodzina pozna prawdę.

Może to dziwnie zabrzmi, ale skoro historia miała miejsce 30 lat temu (około), to może warto by było poprosić księdza (bo jak wiemy, wiele "starszych"osób do kosciola uczęszcza, takich, ktorzy w czasach zaginięcia Ani byli juz dorosli), może akurat, skoro taki "autorytet", jak ksiądz (brzmi to śmiesznie, ale nadal tak jest), prosi o informacje, to jakaś babcia lub dziadek się odezwą... Czasem jest tak, że starsi ludzie się boją mieszać w cokolwiek, może nie starsi, a "starej daty"... A może akurat sprawca uczęszcza do kosciola i pęknie...

Dzień dobry Pani Justyno, dziękuję za kolejną opowieść. Nie słyszałam o tej sprawie. A jest rzeczywiście poruszająca, szczególnie w kontekście brata dziewczynki. Musiał bardzo ją kochać... Co do samochodów i propozycji podwózki. Kiedy byłam dzieckiem mieszkałam w Bielsku - Białej. Miałam wtedy może z 10 lat. Był rok może 1983, 1984... Była zima i wracałam z koleżanką z lodowiska. Był środek dnia. Lodowisko było wtedy niedaleko Złotych Łanów, koło elektrociepłowni na ul. Greczki, dzisiaj Żywiecka. Pamiętam, jak zatrzymał się wtedy koło nas samochód, szłam z młodszą o rok koleżanką, i mężczyzna z samochodu proponował, że nas podwiezie... Szybko ucieklysmy, ale, jak widać, takie sytuacje się zdarzały i zdarzają...

Justynko tak bardzo Ci dziękuję,za ten odcinek.Odkad usłyszałam twoje podcasty to moim marzeniem było ,abyś opowiedziała kiedyś o tej sprawie.Sprawa z moich bardzo bliskich okolic.Wciaz niewyjaśniona,bardzo bym chciała żeby kiedyś sprawa Ani się rozwiązała.A osoby odpowiedzialne za jej zaginięcie odpowiedziały za tyle lat tragedii rodziców, babci,rodziny i bliskich.

Dobrze, że ta sprawa jest teraz mega nagłaśniana...oby coś to dało....

W tamtych latach w każdej wiosce sołtys miał telefon Więc możliwość była żeby zadzwonić To był obowiązek sołtysa żeby udostępniać mieszkańcom dostęp do telefonu Sołtys to byl traktowany jak urzędnik

Nie ważne czy mała miejscowość , czy większa.Dzieci się pilnuje i odbiera z wszelakich zabaw szkolnych.Zwłaszcza w okresie gdzie jest szybko ciemno.Niestety ale winna jest babcia, jeśli miała wnuczkę odebrać a tego nie zrobiła.

A może wychowawca coś zrobił Ani, jego siostra o tym wiedziała i też musiała zginąć...a jej ciało zostało podrzucone już po zaginięciu Ani, no przecież ten teren był przeszukiwany...myślę że zabójca jest nadal w mieście. A ta stodoła? Może tam była przetrzymywana. Ktoś bał się śladów...włosów itp.

Poprawcie mnie jeśli coś źle zrozumiałam: jeżeli Ania została porwana i to ona konkretnie była celem to ktoś musiał wiedzieć, że dziewczynka będzie na zabawie tego dnia. Jej rocznik został dołączony na ostatnią chwilę, więc to musiałby być albo ktoś z bliskiego otoczenia dziewczynki lub szkoły. To że ona konkretnie była celem wykluczaja według mnie zeznania innej dziewczynki o ludziach z samochodu. A ta spalona stodoła... Bardzo dziwne. To że małe miejscowości są na ogół spokojne nie znaczy że nie dzieją się tam różne przekręty. Sama z takiej pochodzę i też jest spokojnie na pierwszy rzut oka bo nikt nic nie mowi. Strasznie mnie ta sprawa poruszyła, trzymam kciuki za to, żeby jakieś mądre głowy ją rozwiązały.

Nie mogę zrozumieć jednej rzeczy. Jak babcia wracając o godz 19 z imienin mogła nie wstąpić do szkoły po 10 letnią wnuczkę? Choćby po to żeby uzgodnić z nią jak, z kim i o której wróci do domu???? Argument ze nie chciała jej przerywać zabawy nie przemawia do mnie. Jest zima, jest ciemna noc. Jak można nie wstąpić i nie upewnić się czy dziecko ma jak bezpiecznie wrócić do domu (gdyby chciała jeszcze się bawic)

Miałam to nieszczęście doświadczyć zaginięcia bliskich aż dwukrotnie. Oba po próbach samobójczych. Udało się ich odnaleźć, ale czas szukania, niewiedzy i czekania to rzecz nie do porównania straszna. Bez snu, ciągły płacz. Straszne i szczerze współczuję rodzinie Ani.

Historia z nauczycielem,jego siostrá to klucz do sprawy.Zbieg okolicznosci? Nie sádze, dlaczego nikt sie temu bliżej nie przyjrzy .Możliwe,że siostra nauczyciela wiedziala za duzo i dlatego musiala zgináć.Cialo znalezione po 7 dniach ,nic nie ma na temat tej sprawy w aktach...Spalona stodoła też daje do myślenia

Dziękuję Ci, że przedstawilas tę historię ponieważ w innym podcaście nie było mowy o tym, że babcia miała wyjść po wnuczkę.i ja się zastanawiałam co to za dziwnie ludzie, którzy pozwolili wracać dziecku o tej porze zimą.

Wojciech Tochman pisze o tym w swojej książce "Wściekły pies". Tam też jest wyraźnie wskazana możliwość, że żadnego samochodu nie było i w tej miejscowości ma miejsce zmowa milczenia

Ten nauczyciel może mieć coś wspólnego z tą sprawą, może siostra jego coś zobaczyła czy też usłyszała dlatego musiała umrzeć tak mi się wydaje. Szkoda że służby nie przycisnely tego nauczyciela, naprawdę jest tam zmowa milczenia przecież takich rzeczy się nie zapomina. Mam nadzieję że w końcu coś się uda wyjaśnić może kasa otworzy czyjeś usta.

Bardzo intrygująca i smutna sprawa. Życzę Dominikowi i całej rodzinie Ani, żeby dowiedzieli się prawdy i mogli zaznać spokoju. Najdziwniejszy dla mnie jest fakt zaginięcia siostry wychowawcy dzień wcześniej i znalezienia jej ciała kilka dni później. Mężczyzna może nie mieć z tym wszystkim związku, ale zaginięcie dwóch osób z czyjegoś otoczenia dzień po dniu to wyjątkowo dziwny zbieg okoliczności. Przecież to nie jakieś przestępcze środowisko, tylko mała miejscowość. Co ciekawe, w materiałach, które czytałam przed wysłuchaniem tego podcastu, nie było ani słowa, że zginęła akurat siostra wychowawcy.

Jak jest taka mała miejscowość i kilkaset metrów do domu miała to każdy wpadnie na to, że ktoś z kręgu znajomych zaczaił się na nią. Podejrzewam, że była ofiarą pedofila nauczyciela...... Sprawa która mogła być rozwiązana ale śledczy mało zrobili....

Przesłuchałam podcast. Jedno mi nie pasuje. 1. Umiera kobieta, która pojechała załatwić jakąś sprawę - może w banku. 2. Jej wychowawca to brat tej zmarłej. 3. Może rzeczywiście porwali ją dla okupu.. Ale coś tu się zadziało. 4. Na coś czekała, na kogoś czekała.. Może na tego nauczyciela dlatego nie mówiła nic swoim bliskim.

Nie wierzę w teorię o prawdziwym ojcu, nawet JEŚLI byłoby to prawdą, miłość matki jest tak wielka, że nie pozostaloby to tajemnicą, gdyby była szansa, żeby tym tropem odnaleźć Anię

Witam. Historia mi znana ale bardzo chętnie wyslucham jak Ty Justyno ją dla nas przygotowałaś. Dziękuję Ci za nowy odcinek. Pozdrawiam Ciebie i wszystkich milośników podcastów true crime.

Nie słyszałam dotąd tej plotki, że Ania nie była biologiczna córką pana Jałowiczora. Uważam że to zupełnie nie ma znaczenia. To pokazuje, że ludzie wszędzie znajdą sensacje nie zastanawiając się co to uczyni rodzinie zaginionej dziewczynki.

Bardzo dobrze, że poruszasz tę sprawę, ona była chyba trochę zapomniana. Dopiero w ostatnim czasie jest dużo podcastów na jej temat. Jedyna szansa, żeby ją rozwiązać to, żeby było o niej głośno.

Też jeździłam w tych czasach do dziadków. I też mazowieckie od strony województwa świętokrzyskiego. Mama do tej pory mi opowiada, że musiała rozmowy zamawiać na poczcie 😊😊😊

Bardzo współczuję rodzinie zaginionej Ani. Najgorsza wiadomość jest lepsza od niepewności.

Dziwne, że policja nie zainteresowała się tym wychowawca... Nie wiem czy to ich niekompetencja, brak chęci czy może coś innego... W przypadku śmierci jego siostry też najlepiej stwierdzić, że to nieszczęśliwy wypadek i szybko zamknąć sprawę a ststystyki w górę! Nawet nie chciało się im popytać czy była osoba, która lubiła zaglądać do kieliszka, może ktoś upozorował to że była pod wpływem alkoholu. Po raz kolejny policja przyczyniła się do nie rozwiązania sprawy

Abstrahujac od całej makabrycznej sytuacji-czy warto tak gonic za pieniądzem, budować chalupy, rozdzielać rodziny? Wiadomo, że nie po to żyjemy, żeby wegetować w lepiance, ale rodzice Ani prowadzili spokojne życie w bloku, choć tata już wtedy pracował za granicą, to dzieci miały na miejscu mamę. W Teopicielach Zbrodni, są wypowiedzi przyjaciół Ani z Andrychowa i mi się strasznie smutno zrobiło, co ta dziewczynka musiała czuć, gdy nie dość, że mama również wyjechała za granicę, to jeszcze musieli z bratem się przeprowadzić i rozstać ze znajomymi, ze szkołą, nauczycielami, znanymi ulicami, mieszkaniem. Ja byłabym przerażona, bo pamietam jak mając 10-12 lat tęskniłam strasznie za domem będąc na koloniach (a to były tylko dwa tygodnie). To też nie były czasy, gdy można było zadzwonić kiedy sir chciało (zwłaszcza z za granicy), o jakiś viedopolaczeniach nie wspominając. Wiem, że każde dziecko jest inne, ale ja bym płakała dzien w dzien z tęsknoty. To mi dało refleksje, żeby doceniać bliskich i spędzony z nimi czas, bo nikt nie wie ile takich spotkań nam będzie jeszcze dane odbyć. Pieniądze są w życiu ważne, ale nie najważniejsze. Miło spędzić czas można też w mieszkaniu, nie trzeba od razu mieć do tego domu. A na pewno nie warto rozstawac się z dziećmi, żeby miec więcej dobytku. Strasznie smutna historia, a ta przeprowadzka i rozłąka z rodzicami powodują, że jeszcze bardziej mi żal tej kruszynki.

możliwe,że :na zabawie szkolnej nerwowa była bo umówiła się z nauczycielem/wychowawcą lub coś jej powiedział ? Było coś co zobaczyła siostra wychowawcy i musiała "odejść" a jej ciało zostało podrzucone dopiero po kilku dniach na groble. Kluczowe powinno być przesłuchanie nauczyciela

To nieprawdopodobne, że w tym samym czasie płonie stodoła i nikomu nie przychodzi do głowy, że może płonie ona nie bez powodu, może w niej ukryte były zwłoki dziewczynki

Mam nadzieję, że Bliscy Ani i ci, których ta sprawa wciąż nurtuje, dowiedzą się co tak naprawdę się stało szybciej niż myślimy. Oby tak się stało.

Pamiętam tą sprawę z TBŚ. Do dziś nie mieści mi się to w głowie.

Dziękuję za nową historię na Twoim kanale. Przykre jest, że w dzisiejszych czasach trzeba fundować nagrodę za pomoc. Mam nadzieję, że dzięki wszystkim podkastom, które poruszyły ten temat, ktoś kto coś wie - odważy się i pomoże w znalezieniu Ani🤗

Zabieranie dzieci na rok do Francji gdzie musiałyby się nauczyć trochę języka obcego ,poznać nowy kraj etc jest tak karkołomnym przedsięwzięciem ? Natomiast pozostawienie pod opieką pociotek już jak najbardziej okej . Uważam że jedna zła decyzja czasem powoduje lawinę innych złych konsekwencji. Bardzo współczuję bratu bo był malutkim chłopcem a jego siostra najbliższą rodziną kiedy zostali sami beż rodziców. Mam nadzieję że czas zagoił jego rany i w końcu sprawa się wyjaśni .

Taki ciekawy zbiegi okoliczności Jaki samochód ?O czym mówicie? 1.Nauczyciel-dokładnie wiedział ze dziecko nie ma przy sobie rodziców .ze babci nie ma w szkole(bo pracowałam tam tez) 2.Siostra jego zabita (bo powiedziała bym o której i w jakim stanie ten nauczyciel wrócił do domu(ale nikt jego i nie pytał ,nie przesłuchany został ) 3.Spłonęła po 30 latach budowla? Bo możliwe ze ślady krwi na ścianach albo piwnica jakaś mogli powiedzieć o zbrodnie(technologii i nauka mogli zrobić swoje) Ale nikt nie jest zainteresowany jak widzę ( A samochód?To młodzież mogła bawić,kto kolwiek tam piszczał A dziecko uprowadzili cicho i ten kto ja znał i dokładnie wiedział o jej rodzinie. Smutno 😢

Nikogo nie osądzam, ale w sprawie widać jeden wspólny mianownik i jest to postać nauczyciela. Mała wieś i dwie tragedie praktycznie w ciągu doby. Siostra przyjechała załatwić sprawy, potem nie wróciła i brat nie zgłosił jej zaginięcia na policji? Potem jej absurdalne utonięcie w łyżce wody uznane za nieszczęśliwy wypadek, -nie drążył, nie próbował dociec co się stało tak na prawdę? Czy wychowawca był wtedy na tym balu karnawałowym obecny? Może Ania była zastraszona lub ktoś kazał jej pojawić się w tym rozwidleniu o określonej porze i stąd jej zapytania o to która jest godzina i odmowa by ktokolwiek ją odprowadzał? Druga sprawa, dzieci dowiedziały się o balu dopiero tego samego dnia, więc porywacze musieli być bardzo dobrze poinformowani. Nauczyciel takie informacje posiadał. Z drugie strony mamy te zeznania innej dziewczynki o kręcących się wcześniej podejrzanych typach w samochodzie. Żeby chociaż udało się ustalić w jakiś sposób czy celem była konkretnie Ania czy jakiekolwiek dziecko...

godz 20 w styczniu to jest ciemnica jak można pozwolić na samotny powrót dziecka lub przypuszczać że się z kimś zabierze ....zwłaszcza jeśli sie ma pod opieką wnuczkę !! Och Pani Babcia !! Mleko sie rozlało ale myslę że jedynie anonimowa informacja może ruszyć coś w sprawie Ani

Dziękuję Justyna za kolejny odcinek podcastu. Do dziś zastanawiam się co się stało z Anią Jalowiczor Sprawa jest mi znana z kanału Tropiciele zbrodni . Dziękuję że naglosnilaś tą sprawę i nagrała k niej podcast .

Bardzo współczuję tego, co muszą i musieli przeżywać najbliźsi Ani... Słuchając zeznań nauczycieli i dzieci o balu karnawałowym nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że Ania była z kimś "umówiona"- o ile pamięć o tym, co powiedziała koleżankom a co babci jest prawdziwa. Dodatkowo to, że zrezygnowała z podwózki i pozwoliła się odprowadzić koledze tylko do konkretnego momentu jeszcze bardziej mnie niepokoi... myślę, że sprawcy porwania już wcześniej trafili na Anię lub nawet ją znali z opowieści(być może jeden z nich- bo zakładam, że było ich 2 lub więcej- mógł być nawet mieszkańcem wsi lub słyszeć o niej od mieszkańca), ale coś udaremniło im porwanie, więc spróbowali ponownie. Być może znając choć część jej historii namówili ją, że zabiorą ją do rodziców? Myślę, że bardzo łatwo byłoby oszukać 10-latkę obietnicami "Aniu, znamy Twojego tatę i Twoją mamę, zabierzemy Cię na wycieczkę do rodziców! Ale nie mów nikomu, bo to musi być niespodzianka, jak powiedz babci to Ci na pewno nie pozwoli jechać! A miejsce mamy tylko jedno, więc brata tez nie możemy zabrać"... Moim zdaniem to może być dosyć prawdopodobne, choćby ze względu na zeznania innej dziewczynki którą przypuszczalnie zaczepiali ci sami mężczyźni. Ciekawa jestem czy policja kontaktowała się z innymi wsiami czy małymi miasteczkami w obrębie granicy- być może takich prób porwania było więcej w innych miejscowościach? Dodatkowo bliskość granicy niestety sprzyja takiemu procederowi... zwłaszcza w tamtych czasach :( Wersja z okupem i nieszczęśliwym wypadkiem też jest według mnie prawdopodobna. Trzymam mocno kciuki, żeby Dominik i rodzice Ani mogli kiedyś poznać choć część prawdy i mieć możliwość pochowania ukochanej siostry i córki...

Może Ania była świadkiem zabójstwa siostry nauczyciela....okropna sprawa,bardzo współczuję całej rodzinie 💔

Nie chcę szczuć na tego wychowawcę, ale... Ania mogła być "atrakcyjnym" celem biorąc pod uwagę porwanie dla okupu. A już na pewno była celem łatwym, niezależnie od celu porwania. A to dlatego, że: - babcia była woźną w szkole, więc prawdopodobnym było, że zostanie posprzątać po zabawie, i nie będzie odprowadzać Ani, - dziewczynka mieszkała tu od niedawna, więc prawdopodobieństwo, że nikt nie będzie z nią wracał również rośnie (choć jednak, jak się okazało, Ania miała szansę na powrót z towarzystwem), - łatwo byłoby ją zachęcić do wejścia do auta mówiąc, że jest się znajomym rodziców i ma się wieści od nich, Ale porywacze musieliby to wszystko od kogoś wiedzieć tak, jak to w jaki dzień będzie taka impreza i kiedy się skończy... Poza tym, czy to nie dziwne, że Ania załapała się na tą imprezę w ostatniej chwili? Gdyby nie zmieniono zasad,klasa Ani w ogóle nie miałaby wstępu na tą dyskotekę. Btw. jestem ciekawa czy sprawdzono czy siostra nauczyciela dotarła do tego urzędu, w którym miała coś do załatwienia. Niezależnie od tego czy tak, czy nie, z dostępnych informacji wynika, że to ten nauczyciel był ostatnią osobą, która widziała jego siostrę.

Historia bardzo wzruszająca i myślę, że bliska sercu każdemu kto ma rodzeństwo. Nie dziwię się determinacji brata. Mam młodszą siostrę i gdyby cokolwiek się jej stało, nigdy nie przestała bym szukać. Mam nadzieję, że Ania zostanie w przyszłości odnaleziona tak samo jak ludzie, którzy wyrządzili jej krzywdę.

Odpowiedz na pytanie kto i dlaczego ew mógłby porwać Anię dla mnie jest prosta , mnie intryguje odpowiedź na pytanie dlaczego wtedy i dlaczego nigdy później nie przesłuchano tego nauczyciela ,

Nikt nie zapada się pod ziemią.Wspołczuje rodzinie . Chciałabym żeby wreszcie prawda wyszła na jaw

Ta zmarła kobieta i spalona stodoła nie są bez znaczenia....

myślę ,że ten wychowawca mógł być w to zamieszany bo w innych podcastach na ten temat słyszałam ,że była nieufna więc do samochodu kogoś kogo nie znała by nie wsiadła ,tym bardziej mógł byc w to zamieszany ,że w dniu dyskoteki w szkole go nie było.

Ja też miałam straszne zdarzenie w wieku ok 13-14 lat. Była zima, wieczór , jeździliśmy na lodowisku, a ja tam zgubiłam rękawiczkę. Znalazł ją starszy pan i z dobrotliwym uśmiechem mi ją oddał. Potem był czas powrotu do domu, szłam z koleżanką a później sama. Nagle słyszę że ktoś szybko za mną idzie jakby mnie goni. Odwracam się a to ten starszy pan za mną biegnie. Dołączył do mnie i powiedział:" a za to że twoją rękawiczkę znalazłem - daj mi cipke polizać" szok straszny i mróz w ciele strach, odwróciłam się na pięcie i pobiegłam spowrotem w stronę szkoły, a później inną drogą przez park do domu. Minęło wiele lat a ja to wciąż pamiętam.

Kurcze mieszkałam w dzieciństwie całkiem niedaleko. Nigdy o tym nie słyszałam może dlatego że jestem w podobnym wieku Ani. Muszę jednak dodać że na tych terenach było i jest sporo zalesionych miejsc są stawy hodowlane i gospodarstwa. Sprawa siostry nauczyciela jest bardzo podejrzana. Można domniemywać i siać teorie ale sprawa śmierdzi mi na km. W takich miejscach bardzo łatwo się schować i obserwować rodzinę. Można bardzo szybko też się schować i ukryć. Mam nadzieję, że odkryją co się stało z Anią. Wierzę że wreszcie prawda wyjdzie na jaw.

brak odpowiedzialności po stronie dorosłych, bez względu na to, jakie to czasy, dziecko idzie samotnie przez wiochę

Dobrze , że poruszylas sprawę Ani ,znam ją ,ale trzeba nagłaśniać może to pomóc rozwiązać tajemnicę zaginięcia Ani , dzięki Justynko

Mam wielką nadzieję, że Ania żyje i sprawa jej zaginięcia zostanie rozwiązana. Mimo, że mam córki jestem w stanie zrozumieć to że w małej miejscowości dziecko mogło samo wracać...nie wierzę natomiast w to, że tak małe dziecko przeszło na porządku dziennym do tego że rodzice je zostawili że świadomością że to tymczasowe...na pewno brat chce w to wierzyć...ale pomyślałam " co jeśli ktoś umowil się z dziewczynką obiecując że zabierze ją do rodziców, dlatego tak wypatrywała tej godziny i nie chciała być odprowadzona/odebrana"....🙄

I pomyśleć ze ktoś tam jest, żyje, kto zna odpowiedz…

Serce pęka..biedne Dziecko, biedna Rodzina.. 😪 Myślę jak pewnie większość sluchaczy, że obie tragedie coś łączy. Wierzę, że sprawca lub sprawcy poniosą karę.

Lejesz za dużo wody…po co dywagować na tenat ile jest klas w podstawówce, później że dzieli się ja na dwie części , czyli po cztery klasy…po co??? I jeszcze mądrości na temat przedmiotów w każdej klasie…chce się powiedzieć „do brzegu…”