Kleine dagen - Bernard Dewulf 

In zijn boek Kleine dagen, dat bekroond werd met de Libris Literatuurprijs 2010 en de Inktaap 2011, kijkt Bernard Dewulf naar zijn dagelijkse omgeving. Hij ziet het huis, de kinderen, de vrouw, de tuin, het licht - een kleine wereld waarin soms grootse dingen gebeuren. Zo kijkend en schrijvend ontstaat stukje bij beetje een kroniek in miniaturen van de gloed van het gewone. Hoofdtonen in deze kroniek zijn verwondering en melancholie. In deze 'lezing' uit Kleine dagen zit de schrijver alleen op het toneel - achter een tafel, zoals dat ook tijdens het schrijven het geval is - en geeft een stem aan zijn boek. Die stem laat hij vergezeld gaan van beelden, korte filmpjes die hij heeft 'gevonden' en die nu eens wringen en dan weer aansluiten bij de teksten. Zo krijgen de verwondering en de weemoed drie gezichten:woord, geluid en beeld.