Kobieta i ksiądz [04] Zakochałam się w księdzu 

A ja dziś dowiedziałam się że jestem w stanie blogoslawionym 🤰edit: o modlitwę się nie prosi, ale marzę aby każdy kto dał lajka lub skomentował zmówił 1 raz zdrowaś Mario,tyle modlitwy poleci do Boga,w którym cała nasza nadzieja. Bóg zapłać. Zdrowia kochani bo najważniejsze.

Agata bbbb dziękuję Ci za to świadectwo, pomogłaś mi rozwiązać moja wątpliwość. Jesteś kochana!!!!!

Bardzo dobry temat . Jest on bardzo potrzebny. Pani Agata jest dobrym kompanem do rozmowy . Bardzo mądra kobieta.

Proszę o modlitwę w intencji pomyślnej sesji oraz kolejnego semestru na studiach. O Dary Ducha Świętego🙏

Bardzo lubię ten cykl i bardzo się cieszę, że Ojciec pokazał Światu p. Agatę! Bardzo rozsądna Kobieta, bardzo dobrze się jej słucha i ma bardzo wartościowy kanał na YT :-) Super!

Agata wielki ukłon za podzielenie historią. Bardzo fajna seria 💓 dziękuję

Agato, podziwiam Cię, że z taką otwartością opowiadasz o niełatwej w sumie sprawie. Jesteś dojrzałą, zdrowo myślącą kobietą. Fajnie, że jesteś. Normalnie jestem z Ciebie dumna:-))

Pani Agata jest super! i powiedziała ważną rzecz: pewne rzeczy trzeba ucinać w zarodku. Ale do tego potrzebne jest doświadczenie i rozeznanie, albo chociaż dobrzy przyjaciele. W mojej parafii jest bardzo fajny ksiądz, bardzo lubię go słuchać. Prowadzi wspólnotę. Był taki czas w moim życiu, że chciałam do niej należeć właśnie ze względu na niego (chociaż w ogóle bym tam nie pasowała). Już miałam iść na pierwsze spotkanie, ale strasznie rozbolał mnie brzuch. Zwinęłam się w kłębek na łóżku myślałam "Dlaczego mi to robisz?" Z powodu tego bólu nie poszłam. Po jakimś czasie zrozumiałam, że gdybym poszła na pewno bym się zakochała w tym księdzu. Może nie tego pieszego dnia, ale z czasem na pewno. Nie wiem czy to była podświadoma reakcja mojego organizmu czy boska interwencja. Z perspektywy czasu wiem, że dobrze się stało. Było by z tego tylko nieszczęście.

Dziekuje Pani Agato za niezwykła postawę i szczerość . Nie bede komplementowac bo doskonale zna Pani swoją wartość a mądrość słyszy sie w każdej wypowiedzi .Od pierwszego odcinka z wielka uwaga i przyjemnością słucham Pani dyskusji z Ojcem Adamem .Cieszy mnie ogromnie - kobietę , kobiecy punkt widzenia nas w kościele .Musimy przełamać wiele stereotypów i mysle, ze to juz mały cosik . Pozdrawiam serdecznie .

Z każdym odcinkiem poznaję coraz większą mądrość i dojrzałość Pani Agaty! Mnie Pani zachwyciła i nie przestaje zadziwiać!

AGATO jestes super partnerem do rozmowy!!! Bardzo CIE polubilam.

Agata, dobrze mówisz najgorsze jest kiedy mężczyzna nie zrywa relacji mówiąc, że nie chce stracić relacji bo jesteś wartościowym człowiekiem, typu pozostańmy przyjaciółmi... To zniewala człowieka na bardzo długi czas. Dzięki za świadectwo 👍 pozdrawiam.

Nie wiem, czemu słucham tego trzeci raz... :) Cała ta historia tyczy się nawet osób nie w związkach. Dosyć często spotykam facetów, dla których jestem "ważna", ale jakoś tylko jako przyjaciółka... Każdy facet powinien się nauczyć, żeby być odpowiedzialnym za słowa i sygnały, które wysyła.

Uważam, że ten kleryk doskonale wiedział, że rozkochuje w sobie Agate i celowo tak się zachowywał by ją podtrzymywać w tym uczuciu. Powinien uciąć temat, nie schodzić na tematy jednoznacznie romantyczne, jak pokazywanie gwiazd, śpiewanie piosenek i mówienie " jesteś dla mnie bardzo ważna, wyjątkowa". Dla młodej dziewczyny takie rzeczy naprawdę wiele znacza i uwazam, że nie są obojętne. Ten kleryk sam pozwolił Agacie się w sobie zakochać....może chciał się tak dowartościować, ale kosztem uwiązania emocjonalnie Agaty na lata:( uważam, że to już przekroczenie granicy.... Takie rzeczy się wyczuwa i ktoś o czystych zamiarach nie pozwoli na takie intymne relacje, gdy widzi, że druga strona się zakochuje.

Agata to jest Boży człowiek, święty, nie święsztoszkowaty.Potrzeba więcej takich rozmów.Dzięki Ojcze Adamie za pomysł i realizację.

Bardzo fajny i potrzebny odcinek, bo z jednej strony uświadamia, że takie rzeczy się zdarzają, a niestety ciągle jeszcze można spotkać księży, siostry, świeckich, którzy potępiają za sam fakt zakochania, jakby to był koniec świata i największe zło, dodając przez to ciężaru i w tak niełatwej sytuacji. Z drugiej strony dobrze, że wybrzmiało to, że nie można w takich sytuacjach winić tylko księdza albo tylko kobietę, bo obie strony są odpowiedzialne (lepiej niż winne) za tę relację. Dawniej zawsze winę zrzucało się na kobiety: że to one uwodzą księży, czy zawracają w głowie. W ostatnich latach modne stało się zrzucanie odpowiedzialności na księży, bo zazwyczaj starsi i powinni być mądrzejsi. Daj Boże, że wrócimy czym prędzej do normalności, która wie, że jeśli między dorosłymi dzieją się relacje i to dzieją się w wolności, obwiniać potem jedną stronę jest bardzo krzywdzące. Z dwoma rzeczami bym się jednak nie zgodził w tym filmie, czy doprecyzował :). Po pierwsze z koniecznością ostrego i definitywnego zerwania. To jest dobre, ale tylko wtedy, jeśli obie strony dojdą do takiej decyzji. Jeśli to zrobi tylko jedna strona, bez rozmowy z drugą, bez próby wspólnego wyjścia z sytuacji, to zrobi krzywdę. Będzie to może dla zrywającego łatwiejsze, ale zawsze wtedy strona odrzucana będzie cierpieć podwójnie: nie tylko z tego powodu, że musi wygasić bliską relację, ale też z tego powodu, że została potraktowana jak rzecz, którą się rzuca. Póki było dobrze, to byliśmy razem, ale jak już się męczę i nie chcę, rzucam drugą stronę, odcinam kontakt i nawet nie próbuję się jakoś dogadać, czy damy sobie spokój na rok, odezwiemy się za pół roku, czy będziemy gadać raz na miesiąc. Przez lata popełniałem ten błąd jako ksiądz, nakazując ludziom definitywne zerwanie, bo myślałem tylko o tym, kto przychodził do mnie na rozmowę czy spowiedź, a nie o tym, że relacja to jest zawsze sprawa przede wszystkim między tymi ludźmi. Jak się razem zaplątali, to niech razem się rozplątują, bo to jest ich wspólna sprawa a nie kolegów i przyjaciół, którzy będą stawali po tej czy tamtej stronie, niepotrzebnie szukając większego winowajcę. Po drugie, nie zgodzę się z tym, że nie można przejść z poziomu bliskiej, intymnej relacji na poziom relacji kumpelskiej. Da się i znam takich przypadków osobiście kilka a jeśli ja znam tylko kilka, to na świecie jest ich na pewno więcej. Nie chodzi o to, żeby dawać złudną nadzieję drugiej stronie czy sobie. Chodzi o zwyczajną uczciwość, która powie: Nie musimy być wrogami. Nie musimy zrywać definitywnie kontakt. Jak odpoczniemy od siebie, rok czy dwa, to możemy spróbować. Jak się nie da to się nie da, ale jak się da to się da. Tam gdzie jest uczciwość emocjonalna, szczerość i dojrzałość można przepracować naprawdę wszystko. Nieraz księżom czy klerykom mówię o zakazie zakochiwania się, ale życie jest życiem i powinniśmy podkreślać bardziej to, że największym nieszczęściem nie jest miłość, nawet między księdzem i kobietą, nawet między ludźmi, żonatymi i mężatkami. Największym nieszczęściem jest nienawiść i brak przebaczenia, która mogą się narodzić ze złego sposobu wychodzenia ze złej relacji. Serdeczności i dzięki! :)

Super odcinek. Brawo Pani Agato za odwagę , by opowiedzieć o swojej toksycznej relacji z klerykiem. Niestety mądrość i widzenie świata , ludzi w odpowiednim świetle , to jest proces który trwa często całe życie. Jestem mężem od 30 lat i muszę przyznać , ze najważniejsze jest szybkie postawienie sobie i innym granic. Uważam ze niepotrzebne wystawianie się na próbę , jest źródłem wielu nieszczęść . Pozdrawiam serdecznie.☺️☺️☺️

Bardzo mądra rozmowa. Uważam, ze trzeba bezwzględnie uciąć relację z mężczyzną, kiedy rodzą się w nas w stosunku do niego uczucia, a ten mężczyzna jest dla nas niedostępny (czy to ksiądz, czy mąż innej kobiety, czy tez kiedy my już jesteśmy zajęte).

Doskonaly temat dzisiejszego odcinka👍🏼Nie zawsze nasze uczucia" lokujemy" we wlasciwych osobach.Jak to mowia milosc "slepa" bywa..Trudno jest "wyleczyc sie"z takiej dolegliwosci.Potrzebna jest "dojrzalosc" umyslu" i wewnetrzna walka z samym soba.Nie zawsze sie udaje...ale uwierzcie mi i Naszej Agacie ze powierzenie wszystkiego panu Bogu naprawde pomaga. Dziekuje i Pozdrawiam😊

I to są konkrety, a nie lanie wody. Szacun pani Agato! O. Adamie super pomysł serii!

Agata sie fajnie rozkręca. Musze przyznać, że Wasz duet jest genialny! Czekam na te odcinki z niecierpliwością ❤️ Bardzo chciałabym z Agatą napić sie herby 🙂 Z Ojczulkiem też 😉 Twórzcie dużo odcinków 👌

Tak, temat bardzo poważny i na pewno dotknął wielu kobiet🤔

Ojej 😱 tak mało? Dlaczego tylko 6 odcinków? Jest jeszcze tyle ważnych tematów i kwestii do wyjaśnienia. 🤔 Szkoda🙁 tak super się tego słucha 😊

Proszę o więcej odcinków. Pani Agata bardzo mądra, refleksyjna kobieta

W podstawówce notorycznie kochałam się w księżach XD W liceum już nie i później też nie. Historia Pani Agaty jest poruszająca, trudna i myślę że wielu osobom pomoże. I to nie jest śmieszne, bo tam faktycznie było prawdziwe niespełnione uczucie, ale bardzo dobrze, że udało się tę relację zamknąć i wynieść z niej dobro.

Kolejny, bardzo ciekawy, życiowy odcinek. P.Agata mądrze, pięknie opowiedziała swój " przypadek" i jak sobie poradziła po trudach👏 Bardzo łatwo jest przekroczyć granicę i potem wiele tragedii , rozczarowań. Niech Wam Bóg błogosławi i strzeże🙏

Super gadanko w sensie mądre. Pani Agata już na pełnym luzie. Ojciec Adaś wiadomo jak zawsze w formie 😁😉👍. Dzięki! 💓

Myślę Agatko że twoja postawa bardzo podobała się Bogu. .i nie tylko jemu.

Dlaczego KONIEC???? TO DOPIERO SIĘ ZACZYNA...... Powalające i odważne świadectwo Agato 👍 podziwiam i gratuluję 🌹 jesteś mądra i mocna ❤️ fantastyczny z Was duet dyskusyjny👼🙋

6 odcinkow ?! dlaczego??? cos co jest tak dobre???? o NIE !!! Nie godze sie na taki koniec....

Agata, jesteś archetypem super kobiety. To "super" zawiera w sobie mądrość, przyzwoitość i wszystko, co solidne, odpowiedzialne i dojrzałe.

Jest Pani osoba która można słuchać i słuchać.Dziekuje Ojcu i Pani za fajna dojrzała rozmowę.

Szacun Agata za podzielenie się swoją historią :)

ja osobiście, mam wielki szacunek do chłopaków, którzy będąc w seminarium (w procesie rozeznania/edukacji), stwierdzają, że to nie ich doga - odchodzą. Natomiast słyszałem, że jak jesteś w seminarium to już musisz być księdzem, a jak nie masz powołania to się módl o powołanie. Tj bardzo krzywdzące i wręcz nie poważne. 6 lat rozeznania - to czas rozeznania i zawsze możesz powiedzieć tej drodze nie. Bóg się nie obrazi... a jeśli przeżyło się uczciwie ów czas, to są same plusy...

Agata jest świetna, otwarta...

Wow ! 😍jesteście niemożliwi i tacy prawdziwi super 💪♥️💪 Miłość jest piękna ,tylko wtedy gdy jest wzajemna !😍

Szczęść Boże, bardzo proszę o modlitwę za mnie w intencji Bogu wiadomej! Będę wdzięczna za każde westchnienie. 🤍

błogosław Panie ludzkim relacjom, aby nasze doświadczenia prowadziły do Ciebie💑

Świetny odcinek i bardzo potrzebny. Dzięki :-) Agata jesteś super!

Agata masz silną osobowość bardzo mądry temat

Pani Agato, szczerość wobec siebie to wielka sztuka. 😊 Wszystkiego dobrego. Opieki Aniołów. ❤

"Bo wierz mi, łatwiej wyrzucić tysiące rubli z kieszeni, aniżeli jedno przywiązanie z serca. Szczególniej gdy się już zagnieździ..."(Bolesław Prus) Czasami trzeba się odciąć od ''niewłaściwej miłości"..Bolesny proces, szczególnie, gdy już się bardzo ją zaszufladkuje, ale w niekrórych przypadkach niestety potrzebny..

Dokladnie należy zastanowić się jakie deficyty mamy, że nagle mimo poukładanego życia np. w małżeństwie zakochujemy się w kimś innym...

Niech ta seria się nie kończy! 💚

Mój starszy brat jest w Redemptoris Mater w Amsterdamie, mój młodszy brat jest w Redemptoris Mater w Satu Mare (Rumunia), gdyby ktoś chciał się za nich pomodlić to śmiało 🙏 A taki inny facet też był w RM w Jerozolimie, a dziś jest moim mężem i ojcem moich dzieci, jakby ktoś chciał się za niego pomodlić to też śmiało 😁

Dziękuję za ten temat. Super. Byłam z człowiekiem który już na samym początku mi oznajmił ze ta dziewczyna która nas sobie przedstawiła to jego najlepsza przyjaciółka. Dziwne to było. Okazało się że byli razem kiedyś ale on ciągle o niej mówił i wspominał. Ja już zdążyłam się w nim zakochać. Trzeba było skończyć. Bolało. Nie ma przyjaźni między kobieta à mężczyzna kiedy w grę wchodzi trzecia osoba. Pozdrawiam.

Ojciec Adam ma rację. Ubiór zarówno kobiety jak i mężczyzny powinien być dostosowany do miejsca, w którym się znajdujemy.

Odcinek petarda! Dziękuję🙏

Pewnie ile osób i związków, tyle różnych doświadczeń. Byle doświadczeń a nie opinii w oparciu o teorię. Pani Agato podpisuję się w 100% swoim doświadczeniem, inną trudną relacją. Tak, trzeba czasu, wielu okoliczności, ciężkiej pracy, trzeba do tego dojrzeć. Ale pomimo, a może dzięki temu, to jest bardzo wartościowe, rozwijające, być może to najważniejsza lekcja w naszym życiu po to, aby....dowiemy się. Kochani, słucha się Was kapitalnie. Dziękuję ♥️

Agata jestem pod wielkim wrażeniem tak młodej i mądrej osoby.

Bardzo mi się podoba ta seria . Naprawdę super

Przyjaźń damsko męska to jak jeżdżenie samochodem po oblodzonej drodze, na pełnej czujności. Nie mówię, że nie możliwa, ale z racji natury przyciągających się połówek może zmienić się w inną relację i chyba właśnie z tego trzeba zdawać sobie sprawę. Świetna seria, oboje jesteście super, połknęłam 4 odcinki na raz i aż żal, że tylko dwa przede mną.

Bardzo mi się podoba ta seria :)

Dziękuję za ten odcinek. Ja też chcę zakończyć relację, która spowodowała że się rozwiodłam a nie umiem, jej zakończyć. Żyję w grzechu a to mnie strasznie męczy, chcę wrócić do czystości, a nie umiem. Te słowa o powierzeniu tego Jezusowi i to że Tobie Agatko się udało to jest bardzo pocieszające. Dające nadzieję. Łatwo komuś z zewnątrz powiedzieć zakończ, idź za głosem sumienia. Ale to nie jest wcale łatwe. Dziękuję za ten odcinek.

Świetny odcinek :) Dziękuję Agato za Twoją historię. A odpowiednik synowskiego to wg SJP - CÓRCZYNY ;) tak jak ojcowski - matczyny. A jakoś bardziej mi brzmiało córczany ;) Pozdrowionka dla Langustowiczów!

Bardzo pieknie. Agato, dziekuje za te podpowiedz czemu lokuje moje uczucia w niedostepnej osobie? Ja juz wiem. Bo mialam niedostepnych rodzicow,a szczegolnie mame. To jest podstawowe pytanie. Dziekuje wam za te dialogi. Sa naprawde madre I otwierajace. Pozdrawiam. Lucja Agata tez nawet

Super że ktoś oprócz mnie wierzy w przyjaźń między kobietą a mężczyzną... Ja nadal wierzę, mimo że facet którego traktowałam jak przyjaciela okazał się kimś dalszym. Ogólnie ludzie na ogół nie wierzą że taka przyjaźń jest możliwa na serio.

"Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, które ma dla innych, ale i za te, które w innych budzi." kard. Stefan Wyszyński

Pani Agata, bardzo mądra kobieta, super się jej słucha, bardzo wyrozumiała, nie ocenia- to piękne 🥰

Dziekuje Ojcze Adamie Ojcieca tak prowadzi Duch Swiety ze uwielbiam Ojca sluchac

Bardzo dobrze się słucha Pani Agaty. Świetnie opowiadała o relacji z klerykiem, świetnie wyciągnęła wnioski. Jak mawiał ks. Piotr Pawlukiewicz: Z braku rodzi się lepsze...

I zgadzam się z ojcem Adamem, że ubiór w kościele to nie kwestia estetyki, tylko są miejsca gdzie powinno zachować się skromność w stroju i zachowaniu. Tak jak na spotkanie dyplomatyczne nikt nie ubierze się w mini , tylko stosowny ubiór co do okoliczności. To kwestia dobrego smaku.

Bardzo ciekawa rozmowa, fajnie ze porusza sie tematy, o ktorych bardzo czesto sie nie mowi, przemilcza albo zamiata pod dywan. Wydaje mi sie ze wiecej powinno byc takiej otwartosci. Pozdrawiam serdecznie fanow i samego ojca szustaka. Paaa

Świetny, bardzo potrzebny odcinek. Dużo dobrych wątków. Dziękuję Agato za otwartość. Szczęśliwie nie miałam takich doświadczeń, ksiądz to ksiądz, jest nietykalny 😄

To jak kobieta przychodzi do kościoła wg. Mnie jest kwestią wrażliwości nie estetyki! ale wrażliwości na innych ludzi, EMPATII. Trzeba mieć na uwadze że księżmi są męzczyzni. Tak jak u mężczyzn mile widziane są cechy gentlemana (osoby która ma na względzie potrzeby innych nie tylko kobiet) tak kobieta powinna być damą i uwzględnić pewne aspekty swojego wyglądu i sytuacji w której się znajduje. Zatem to również kwestia KULTURY. :)

Pani Agatko jest Pani super osobą, bardzo pozytywną. Dziękuję za te odcinki 💙

Hej, Szczęść Boże, Witajcie!!! 😉 Ja używam sformułowania „relacja ojcowsko-córkowska”. Nie wiem czy poprawnie?

Moja ulubiona seria na Languście. Agata cudowna osoba. Liczę na długą współpracę między wami.

Można się zakochać nawet mając 50 lat do końca życia nie zamieniając nigdy słowa z obiekt afektu.

Pani Agato wspaniale sie Pani słucha. Jest Pani tak ciepłą i miłą osobą ....mówi Pani bardzo mądrze i czuje się w Pani słowach miłość do Boga,ludzi,życia..... Do tego jest Pani niezwykle dziewczęca taka mieszanka madrości z młodością i świeżością...miejscami aż zaskakująca. Ja Bardzo Panią polubiłam. Życzę Pani wszystkiego co najlepsze. I obiecuję modlitwę . Pozdrawiam. P.S. moja 7 letnia Zosia też Bardzo lubi Pani słuchać i oczywiscie Ojca Adama 🙃🙂

Co do Bazyliki- jeśli dopuszczalne będą odkryte ramiona, to zacznie się dyskusja- a ile odkryte? Ludzie niestety muszą mieć postawione/zapisane normy.

Wow, taki trudny temat, a tak dobrze "przegadany". Gratulacje.

Nie pierwsza i nie ostatnia dziewczyna, która się zakochała w księdzu...dla mnie to żadna sensacja...samo życie.💔

Dziękuję bardzo, ważny temat pokazany z dwóch stron💚

Jest różnica między ubiorem kobiecym a wulgarnym.

Podziwiam Agatę za tę decyzję. Sam występowałem w podobnej historii - tyle, że od tej drugiej strony; co prawda nie byłem ani klerykiem, ani tym bardziej księdzem, ale byłem tym „nie do wzięcia” - byłem żonatym mężczyzną. Po 4 latach małżeństwa żona zakochała się (z wzajemnością) w swoim szefie, a mnie traktowała jako przeszkodę - kompletnie mnie nie szanowała, że nawet jej własna mama zwracała jej uwagę. A że wcześniej nasze małżeństwo było na zasadzie "my tylko we dwoje", to po roku takiej sytuacji zacząłem wychodzić do ludzi. Szukałem przyjaźni, a tymczasem zacząłem się zakochiwać - "miłość nie w porę" początkowo pomyślałem, ale przecież to Bóg wybrał tę porę... Cała nasza znajomość sprowadzała się do kilku rozmów w tramwaju, gdy razem jechaliśmy do pracy. Nie dotknęliśmy się nawet koniuszkiem palca, bo nawet gdy kiedyś goniliśmy ruszające tramwaje i podałem rękę, to jej nie przyjęła… W ostatniej naszej tramwajowej rozmowie zrozumiałem, że ona również jest we mnie zakochana: „- Musimy porozmawiać.” „- Nie, bo ty będziesz mnie namawiać”. Na dodatek wyrzucono ją z pracy i w wigilię Wigilii obchodzonej w pracy, długo na nią patrzyłem, ale jedynie z daleka - nie pozwoliła nawet przekazać jej swojego numeru telefonu… Wtedy zrozumiałem, że Pan tak tym wszystkim pokierował, bym pisał do niej listy o Bogu i miłości. Wierzyłem, że choć teraz nie możemy być razem, to On tak wszystkim pokieruje, że kiedyś będziemy… Tak się jednak nie stało - kiedyś w Gazecie Wyborczej przeczytałem o jej ślubie (była taka rubryka), ale że jej nazwisko do rzadkich nie należało, to nie wiedziałem, czy to rzeczywiście była ona? Po wielu latach odnalazłem ją na Naszej Klasie i się potwierdziło, że to rzeczywiście był ten ślub (na Naszej Klasie posługiwała się podwójnym nazwiskiem). Ani razu nie odpowiedziała na moje listy (ani te wcześniejsze pocztą, ani te późniejsze na Naszą Klasę), a ja przekonałem się wręcz, że przynajmniej od pewnego momentu ich nawet nie czyta. Swoje konto zlikwidowała nieco przed zamknięciem Naszej Klasy, więc nawet nie mogłem napisać ostatniego listu… Agata mówiła, że po tym, jak się odcięła od swojej miłości, potrafiła wszystko przebaczyć i wręcz uznać dobro, jakie dostała od Pana poprzez tę historię - ja nawet nie wiem, czy Ani (bo takie było imię mojej bohaterki) dałem jakieś dobro… Pytałem nawet, czy swoimi listami przygotowałem ją do miłości w swoim małżeństwie? - na to też nie uzyskałem odpowiedzi…

Jezeli chodzi o ubiór, szczególnie kobiet, uważam, że jest to naprawdę ważny temat. W dzisiejszych czasach kobiety nie ubierają się, lecz rozbierają. Mnie jako kobietę to onieśmiela, gdyż przez te rozebrane panie zaczynam zastanawiać się, gdzie podziały się wartości i kultura kobiet. Sama czuje się gorsza, że nie umiem, nie chce dostosować się do tych "kanonów mody".Panie, które przychodzą w ten sposób ubrane np. do kościoła, powinny uświadomić sobie, że przychodzą do domu Boga, gdzie znajdują się inne kobiety, mężczyźni i dzieci. Taka za bardzo rozebrana kobieta w kościele nie tylko przyciaga uwagę innych kobiet,ale również sprawia, że inni, przebywający obok niej, szczególnie mężczyźni, nie potrafią skupić się na mszy świętej, a dodatkowo taka kobieta wbudza nie raz hm...zazdrość, niechęć innych kobiet, które potem w podświadomości czują się gorsze, gdyż jej mąż,parter czy narzeczony jednak spoglada świadomie bądź nie świadomie na taka kobietę. W mojej parafi z której pochodze, pare lat temu w lecie , została wywieszona na drzwiach kartka, gdzie byla narysowana kobieta ze zbyt krótką spódnica i dekoldem oraz mezczyzna w krótkich spodenkach,praktycznie kąpielówkach. Obrazek ten był przekreślony, a obok niego napisane mniej więcej "znajdujemy się w domu Bożym" a pod spodem byla znowu narysowana kobieta w spódnicy do kolan i normalnej bluzce. Nie pamiętam już obrazku mężczyźni, gdyż ten ubiór kobiety zwrócił na mnie szczególnie uwagę. Wiele osób krytykowało to, jednak większość popierała te incjatywe. Nie wiem co sądzić o tych kartach na drzwiach kościoła, jednak uważam, że pomysł byl dobry, gdyż zwrócił uwagę na ważny temat.

Ależ mi się podobają te trampki wystające spod habitu ..;). Swoją drogą: duszpasterz naszej wspólnoty jakieś dwa lata temu poprosił nas o modlitwę , ponieważ ( jak wyznał ) zakochał się w pewnej kobiecie , ze wzajemnością . Modliliśmy się . Jest kapłanem do dziś . Myślę, ze przydaje się taka odważna szczerość wobec zaufanych ludzi . Dla mnie ksiądz to zawsze był ksiądz . To jak mąż serdecznej przyjaciółki . Ktoś „ nietykalny „. Jestem mężatka , wiec może dlatego nie widzę problemu , a znam prywatnie kilku kapłanów i rozmowy z nimi są po prostu frajda intelektualna . Lub umocnieniem wiary , jeśli rozmawiamy o doświadczeniu obecności Boga w naszym życiu . Myślę , ze to kwestia dojrzałości i samoświadomości .

Do mojej parafii zawitał wikariusz akurat kolega z dziecięcych lat .Siłą rzeczy bardzo się staraliśmy utrzymać techniczną relację i duży dystans ale i tak nasza przyjaźń była widoczna. .Dodam tylko że jestem stateczną mężatką z gromadką dzieci.Oczywiście moherowe babcie z mojej parafii nie pozostawiły suchej nitki na mnie i wiecznie dopytywały mnie w zjadliwy sposób czy to mój brat.Relacja utrzymała się ale naprawdę było ciężko. Myślę że księżom jest naprawdę trudno ponieważ to osoby publiczne narażone na ciągły ostracyzm a z drugiej strony to często osoby samotne ,pogubione i warto by miały wsparcie w relacjach z rodzinami .Dodam tylko że nasz wikariusz przyjaźni się również z moim mężem😊😊😊

Dziękuję Wam :) Agato, Tobie za szczerość i odwagę. Podczas gdy opowiadałaś, że zamknęłaś ten etap i poszłaś do przodu, w radiu którego równocześnie słuchałam leciała piosenka "My heart will go on"... :) Wiem jak to jest kiedy trzeba odpuścić a bardzo tego się nie chce. Zgodzę się z tym co powiedziałaś, że trzeba zajrzeć w siebie - gdyby tylko każdy z nas chciał to zrobić i zastanowił się, czego tak rzeczywiście mi brak, że chcę tę pustkę wypełnić - w tym przypadku drugim człowiekiem. Im więcej świadomych ludzi, tym mniej zdrad, rozwodów. Tutaj trochę odbiegnę od tematu , a trochę nie :) Jeśli ktoś przychodzi i zwala winę na drugą osobę to... trzeba nam pamiętać, że to nie inni są "winni" tego, że coś zrobiliśmy. To zawsze jest nasz wybór. To, że czujemy dane emocje nie jest związane z tym, że ktoś w nas je wywołuje - to my je uruchamiamy w sobie. To my możemy mieć nad nimi kontrolę, jeśli tylko zaczniemy nad tym pracować. To nie ktoś mnie wkurza, to ja się wkurzam. To nie ktoś mnie prowokuje - to ja jestem słaba na tyle, że pozwalam się prowokować. I tak dalej. Temat rzeka. Dotyczy każdego z nas. Obyśmy potrafili wypełnić tę pustkę tym, co prawdziwe i wartościowe.

Super rozmowa....dwie fantastyczne osobowości....dziękuję

Miłość platoniczna bo to tak się nazywa- piękna, czysta,nierealna,bolesna- sen na jawie jednym słowem trzeba się po prostu obudzić i Ty to Agato zrobiłaś.

No nie wiem,jak to robicie ale z odcinka na odcinek coraz ciekawie się Was ogląda😀 Pani Agato,ponoć miłość niespełniona,uniesiona bez zadawania ran uszlachetnia😊

Pani Agata jest Pani superrrrrrrrr Kobietą z wielką mądrością i godnością .Pozdrawiam

Najlepszy odcinek. Samo życie. Pozdrawiam serdecznie ♥️😘

Super temat ja pamiętam że w podstawówce też mieliśmy fajnego księdza wszystkie się w nim kochalysmy była niesamowita rewalizacja teraz super to wspominam wiem napewno że ten ksiądz to widział ale trzymał nas na dystans ale to były lata 90 czyli był respekt a jak byłyśmy nieznośne było pytanko 😬 wspaniałe niezapomniane czasy

Kochani! Sześć? Stanowczo za mało. Najlepiej by było gdyby państwo spotykali się regularnie i rozmawiali na różne tematy. To bardzo ciekawe poznawać jednocześnie punkt widzenia kobiety i księdza na ten sam problem. Serdecznie pozdrawiam.

Wspaniałe ,ludzkie wypowiedzi, powinno sie rozmawiac na te tematy czesciej. Dzieki pani Agato !

Pani Agato, szacunek za siłę i decyzję.

Cudownie, mądra, pouczająca rozmowa - dziękuję❤ Nie wyobrażam sobie, by do kościoła ubrać szory czy top na ramiączkach. Wygląda to bardzo niestosownie. Swoim wyglądem wyrażamy szacunek wobec ludzi, wobec Pana Boga. Kwestia poczucia stosowności i estetyki to również ważna kwestia.

Kiedyś gdy siedziałam w pewnym mieście na rynku usłyszałam jak jedna pani do drugiej pani tak oto westchnęła na widok przystojnego młodzieńca w koloratce: Bożesz Ty mój, taka strata. 😄

Super pani Agato. Cięcie-w punkt, a nawet MEGA punkt. Congrats za odwagę dzielenia się na wizji swoją trudną historią, ale przede wszystkim za świadome wyjście z iluzji!!!. Pozdrawiam serdecznie.

Akurat trafiony temat w 10! Dzięki za szczerość.

Bardzo Was lubię słuchać a dzisiaj podziwiam jeszcze bardziej Ciebie Agata - za odwagę, za podzielenie się z nami swoją historią!

Ja tak zerwałam wszelkie kontakty, rozstałam się z chłopakiem który odciągał mnie od Boga bo z dnia na dzień się odkochałam. Uznaję to za cud bo było to dokładnie w połowie nowenny pompejańskiej, którą modliłam się o jego nawrócenie. Też przepłakałam kilka dni żałobę, ale pomagała mi świadomość, że zrobiłam to z miłości, dla jego nawrócenia. Teraz jest już wiele lat później, jestem żoną i matką, mojemu wzrostowi duchowemu też to dużo dało.;)

A ja, jakiś czas temu, usłyszałam od mojego chłopaka(jeszcze wtedy): "kocham Cię i nie wyobrażam sobie życia z nikim innym, ale nie mogę być Twoim mężem." Długo zastanawiałam się dlaczego, co to w ogóle oznacza??- dziś wiem, że po prostu był niedojrzały, a ja "straciłam" 8 lat będąc z nim. Nie ma nic gorszego jak życie jakimś złudzeniem, wyobrażeniem. Po tak długim czasie ucięłam tę relację, nie mamy ze sobą żadnego kontaktu. Dziękuję Panu Bogu, że mi pomógł, bo naprawdę nie było mi łatwo wyrwać się z tamtej relacji- z perspektywy czasu myślę, że był to po prostu toksyczny związek. Dziś już jestem szczęśliwą żoną innego, wspaniałego Mężczyzny. :-) Podsumowując: nie warto tracić czasu na relację, która nie ma szans na rozwój.

Podziwiam Panią Agatę ,bo ja nie umiem zerwać długoletniego związku,co prawda nie z księdzem, żyję w grzechu,proszę o modlitwę

Trudne tematy. Przyjaźń jest piękna, Pani Agata, bardzo fajnie wypowiada się na te tematy. Mysle, ze ważne są granice, nie można wyobrażać sobie coś. Mysle ze modlitwa jest najważniejsza. 🤲🌻

KS. Marek Dziewiecki mówi w jednym ze swoich filmików, że przyjaźń między kobietą i mężczyzną może funkcjonować tylko między ludźmi świętymi.

Super są te rozmowy! Agata jesteś piękną i mądrą kobietą. Niech Ci Pan obficie błogosławi każdego dnia 🙂