Taką szkolną lubiłem, trio meneli, reżyser Niemiecki, plus postacie epizodyczne, mopr i z czasem ŁośJan i redaktor Marcin. Mam wrażenie, jakby to było 100 lat temu.
2:18 zapamiętajcie to. JA JESTEM CHŁOP ZE WSI. JA CHŁODU SIĘ NIE BOJE. MNIE CHŁÓD NIE BIERZE. Gdyby komuś wpadł głupi pomysł wysłania węgla albo pieniążków na węgiel.
Zima na dworzu, siedzenie w domu i planowanie zostania w domu zamiast iść do szkoły. Czasem mam takie mysli że bym chciał na pare dni zamieszkać w szkolnej gdyby było czysto.
To jest kwintesencja szkolnej... top 10 wszystkich filmow. Tu chyba kazdy szkolniak wraca regularnie. No chyba, ze tylko ja jestem jak jebnięty i choroszcz czeka cale te dla mnie 😮
Bigos z sokiem truskawkowym, biros na słodko z mandarynkami, barszcz czerwony z mielonką - prawdziwa awangarda kuchni polskiej. Wojciech Modest Amaro to przy naszym Wojciechu Nitrze Bombaro podrzędny kucharzyna z knajpy "U Pana Janusza".
Tak w zasadzie to ja tez to robie ,jest przyprawa nie powiem jakiej firmy do mies , ktora idealnie wlasnie do zupy buraczkowej pasuje ,oczywiscie takiej z prawdziwego zdarzenia domowej buraczkowej a nie MOPsianej xd
Mexicano powinien wrócić. Chyba to były najlepsze czasy. Pomimo tego pijaństwa i zarcia to jednak było więcej pomysłów radości śmiechu. A nie tylko narzekanie płacz krzyki i żale...
Okres kłótni, Major opłacił rachunek za prąd więc Konon obrażony nie chciał używać maszynki elektrycznej i jadł na zimno. Platynowe czasy, względna homeostaza... Tęsknię za taką Szkolną... :(
To już chyba pozostanie moim ulubionym filmikiem (nieprzerabianym) ze Szkolnej. Wszystko jest spaniałe. Krzysztof na początku taki niby zaskoczony kulturalnie wita państwa, kochanych jego, prawda, jak grzeczna gosposia przy ognisku domowym, na blacie specjał białostocki barszcz mopsikowski, w 0:22 wejście smoka całe te wprowadza do kuchni powiew pozytywnego nastawienia i zapachu rozpuszczalnika. Cisza i spokój, wspólne krzątanie się przy blacie jak na cudowną parę gejowską przystało, nikt nikogo nie rozlicza kto w majtki ile razy się zesrał, nikt nie jest konfidentem ani śmieciem dla jego ani komunistycznym chujem którego się prosi żeby nie przeklinać śmiecia pierdolonego. W milczącej zgodzie nasi bohaterowie przystępują do przyrządzania tytułowej kolacji, każdy po swojemu a jednak obok siebie. W 1:43 następuje nagły zwrot akcji, gdy okazuje się, że na naszych oczach rozwija się istny majstersztyk fabularno-kulinarny, albowiem po raz pierwszy i ostatni w żywotach naszych dane nam jest zobaczyć dwie uświęcone tradycją wersje barszczu. Major przyrządza barszcz po bombasku, z vegetq i przyprawą do mięs, na ciepło, zaś Pan Krzysztof szykuje zapomniany w zawirowaniach historii legendarny chłodnik warmiański z mielonką wieprzową 79% i smalcem z puszki. Bo on jest chłop ze wsi, on chłodu się nie boi, jego chłód nie bierze. Najwyraźniej węgiel służy do smarowania kończyn Prezydenckich (sam jeden Major wie tylko, jakich dokładnie). Do nieomal łez serce me porusza pamięć o wartościach i tradycjach przejawiana przez Pana Krzysztofa, który całuje chlebek boży, żegna się i dziękuje za posiłek spożywany z przyjacielem swoim bratem Wojtkiem Suchodolskim który akurat buty zimowe prezentuje firmy Kappa. W 4:01 mamy zaszczyt uczestniczyć w lekcji matematyki bożej, podczas to której dowiadujemy się, że według prawideł arytmetyki warmiańskiej, dzisińć razy dzisińć to jest cwancyg. Pan Prezydent nie ukrywa swego pochodzenia, z rezolutnością godną prawdziwego potężnego Warmianina podaje skład zupy jego (ten ton głosu, mieszanie łyżką w misce, dygnięcie głową przy słowie "konserwy", istne arcydzieło). Ze stanowczością godną przywódcy tego spaniałego kraju potwierdza, że wyjazd do Warszawy "BĘDZIEM". Major przypomina Prezydentowi żeby zabrał banknot 20zł i skręta, ten zaś odpiera, że dostawa złota jak i marihuany bombaskiej dla Belwederu utknęła w porcie gdańskim. Wśród subtelnych mlaśnięć i chrumknięć oznajmiających nam przednią jakość posiłku usiłuje dopowiedzieć losy kontrabandy, ale jego myśl utyka i przepada w toku wejścia Majora z barszczem bombaskim, na ciepło. Po mniej znaczącym pitu pitu otrzymujemy spaniałe ujęcie w 7:34 naszych protagonistów, jedzących co innego, po swojemu, ale głowa w głowę, wspólnie, w zgodzie, nie po bandycku. Za chwilę Krzysio Misio snuje plany co do zakupu garnka czystego (zgaduję że zapas czystych naczyń na Szkolnej akuratnie się kończył). Następnie w 8:22 używa swojego uroku osobistego i z miną oraz tonem małego bębnasa przekrzywia głowę i oznajmia, że zupa jego "To niespodzianka". I się uśmiecha się uroczo, aż mnie się siurek podnosi. Kontynuuje roztapianie najtwardszej stali, wpatrując się w kamerę radosnymi oczkami i namiętnie mlaskając. Zasadniczo chwilę później bohaterowie się żegnają i arcydzieło boże się kończy.
Zajebiste porównanie, pan Kononowicz o zupie a Major o wypranych wkładkach I to przy stole. Super. Pozdro ode mnie i męża z UK 🇵🇱🇵🇱🇵🇱🇵🇱🇵🇱 P.S. Śpij w Spokoju Major RIP*
""Kononowicz łamie przepisy"" zupa buraczkowa z konserwa turystyczną jako wkładka mięsna do zupy :) a major już kolejny odcinek z rzędu szpanuje nowymi butami :D major to jest Jor to dopiero 00jor kor ^^
Aż słonowate łzy mi pociekły Taką szkolną kochałem Zgoda,spokój Dramy wychodzące rzadko,ale za to prawdziwe i nie ustawiane Życie jakoś się toczyło,może skromne ale szczęśliwe A odkąd grubas z bielska przejął dyktatorską władzę to wszystko dąży do upadku Spierdolił w 2 lata cały dorobek szkolnej Knur już coraz bliżej zawału a major częściej mieszka poza szkolną niż na szkolnej TRAGEDIA NIE SZKOLNA mam nadzieję że jeszcze się to wszystko zmieni
Niejako w tle głównego kolacyjnego wątku filmu ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-LNgE-wf_vXY.html, pojawił się także od 7:01 dialog na temat wojska i choć Konon wcześniej przedstawiał kilka różnych wersji przebiegu swojej służby wojskowej, bo: a/ służyłem w Orzyszu, b/ służyłem w 3 różnych jednostkach: w Orzyszu, w Olsztynie i na Śląsku gdzie limuzynami woziłem generałów, c/ służyłem w wojsku 20 lat (wersja opowiedziana Pampaliniemu) d/ jestem pułkownikiem LWP, e/ jestem podpułkownikiem WOP po 5-ciu latach służby, f/ służyłem w Wwie w Kompanii Reprezentacyjnej LWP przy Grobie Nieznanego Żołnierza i tam mi kuśka na warcie stawała, bo przychodziły do nas na podryw dziewczyny - to na tym filmie Major 7:01 boleśnie wsypuje mitomana Konona, gdyż przypomina mu że przyznał się jemu kiedyś, iż wcale w wojsku nie był...
