polona.pl/item...
U podnóża zamkowego wzgórza na niewielkim kopcu znajduje się owiana legendą tajemnicza kolumna Toskańska.
Historia zabytku sięga roku 1683 kiedy to hrabia Anastazy Miączyński pułkownik Jego Królewskiej Mości powraca ze słynnej bitwy pod Wiedniem.
Brak jest zapisków, że wzniesiona została jako wotum powrotu z odsieczy wiedeńskiej jednak wiek XVII to czas, w którym przywrócono modę na antyk np. w Rzymie papież Paweł polecił ustawić kolumnę koryncką z bazyliki Maksencjusza i Konstantyna z lat 308 - 312 na placu przed bazyliką Santa Maria Maggiore w roku 1614.
Zawieprzycka kolumna jest wysoka na około 5 metrów o prostym kapitelu zwieńczona żelaznym. Obiekty tego typu były wówczas bardzo popularne na ziemiach polskich często upamiętniały ważne wydarzenia .
Istnieje legenda związana z ową kolumną opisana w opowiadaniu j Alexandra Augusta Ferdinanda Von Oppeln- Bronikowskiego wydanym w 1825 pod tytułem Das Schloss am Eberflus .
Według autora opowiadania kasztelan lubelski Jan Nepomucen Granowski ( którego postać faktycznie miała być ówczesnym właścicielem majątku Anastazym Miączyńskim ) miał walczyć pod Wiedniem u boku samego króla Jana III Sobieskiego.
W nagrodę za zasługi otrzymał od króla majątek oraz 2000 jeńców tureckich wśród , których znaleźli się także pojmani do niewoli przez turków jeńcy z Macedonii , piękna Greczynka Teofania i jej narzeczony Laskaris według prawa byli nielegalnie przetrzymywani przez magnata.
Pewnego razu właściciel majątku Granowski zauważył piękną greczynkę i od razu wpadła mu w oko ów szlachcic zapragnął jej jako swojej nałożnicy jednak ta stanowczo go odrzucała. Gdy ksztelan Granowski dowiedział się, że wśród jeńców znajduje się jej umiłowany by posiąść greczynkę posunął się do szantażu.
Znęcał się fizycznie nad jej ukochanym Laskarisem licząć , że dziewczyna ulegnie .
Upór zakochanej wzbudzał coraz większy gniew tym samym tortury stawały się coraz cięższe.
Gdy to nie pomogło , kasztelan zdecydował się , że kochankowie zostaną na zawsze razem i rozkazał zamurować parę w ciemnych lochach.
Podobno przez długi czas trzymano ich tam żywcem karmiąc chlebem i wodą.
Historia takiego okrucieństwa szybko opuściła mury zamku i rozeszła się po okolicy traf chciał , że wędrujący po Polsce brat greczynki Heraklius usłyszał nieszczęśliwą historię o jakieś greczynce.
Po długim czasie dotarł do podlubelskich Zawieprzyc gdzie zastał plac budowy ( wówczas stary zamek był w przebudowie na piękną rezydencję , budowano także nową kaplicę ).
Podając się za włoskiego malarza Andrea di Pella dostał zlecenie od kasztelana Granowskiego na wykonanie malowideł w świeżo ukończonej kaplicy pałacowej. Fałszywy malarz miał jedną prośbę by nikt mu nie przeszkadzał ani nie oglądał dzieła przed ukończeniem.
Rok trwały prace a ich efekt wprawił kasztelana Granowskiego w osłupienie i przerażenie zamiast ujrzeć obraz przedstawiający jego chwałę i dostojność zobaczył, swoją podróż do piekieł. Niezwykle realistyczne malowidła a na nich piękna karoca z magnatem w środku ciągnięta przez diabły wprost w czeluścia piekielne.
Patrząc na malowidła kasztelan stał jak zahipnotyzowany, tajemniczy autor malowideł wyznał Granowskiemu prawdę , że jest bratem zamurowanej greczynki.
Rozwścieczony kasztelan kazał marszałkowi Marcinowi Śliwce by żywcem zamurować malarza w pobliżu lochów gdzie spoczywały ciała zmarłych kochanków.
Z czasem wydobyto zwłoki pięknej greczynki i jej ukochanego następnie złożono do mogiły , która była kopcem pod kolumną . Zapomniano natomiast o szczątkach brata, który po wielu latach odnalazł niestety zamordowaną już siostrę.
Podobno w cichą noc zdaje się słyszeć jęki zamurowanego w zasypanych dziś lochach nieszczęśnika .
7 сен 2024
