مادربزرگم، #ننه_جان #معصومه_خاتون وقتی به خاک رفت، خیلی چیزها را با خودش برد و ما آن روز تنها اندوهگین تن خاکی اش بودیم که دیگر کنارمان نبود و ای کاش فقط درد همین بودی. کماجدان مسی اش را نمی دانم که برد و اصلا مهم نیست اما آن همه نیکویی که در وجودش می جوشید، چه شد؟ گویا مشتری نداشت. امروز به یادش کماجدانی دیگر بر آتش نهادم تا دلم را خوش کنم او هنوز هست. ننه جان معصومه همانند همه مادربزرگ ها، مهربانی اش را بر دور و نزدیک جاری می ساخت ولی از آن مهم تر، خشونت قاعده مندش بود که به هیچ آدمی اجازه تجاوزگری از هر نوعی که باشد، نمی داد. کاش اندکی از خوی وی اندر حکومتگران بزدل ما بود که اینچنین مرعوب مشتی تروریست بیابانی طالب و داعش شده اند و برای مماشات با این آدمخواران، از چپ و راست غش می کنند
پ.ن: در گویش محلی سامان ما به مادربزرگ، ننه جان می گوییم
20 окт 2024
