Oglądam Was od niespełna trzech lat i o wielu patronatach wiedziałam,a mimo to niektóre z nich mnie zaskoczyły 😊 Jasne, że chcę posłuchać o starszych recenzjach 😊
Ja nawiąże do serii o Harrym Poterze, bo wydaje mi się, że nie był ten temat poruszony, a męczy mnie od dłuższego czasu i jestem ciekawa jakie jest zdanie innych 😅 Mianowicie sposób przestawienia Lily. Zastanawiam się dlaczego zawsze jest przedstawiana jako święta, cudowna, która przyjaźniła się ze Snapem mimo, że był ślizgonem. Może jest to tylko moje zdanie, ale gdyby naprawdę była przyjaciółką, to w najgorszym wspomnieniu Snape by zareagowała. Jej przyjaciel wisi upokorzony do góry nogami przed całą szkołą, a jedyna co potrafiła zrobić to powiedzieć "Zostaw go" do Jamesa. Była czarownicą, podobno bardzo dobrą a nie przerwała zaklęcia, nie poszła po nauczyciela, nawet nie wyciągnęła różdżki, zignorowała Snape, najspokojniej w świecie wdała się w rozmowę z jego prześladowcą i kiedy wszyscy się śmieją ona również "stara się nie uśmiechnąć". A w momencie kiedy Snape nazywa ją szlamą (nie bronię, bo to było podłe) bez wahania zostawia swojego "podobno" przyjaciela, wystawia go na jeszcze większe pośmiewisko i odchodzi. Miała prawo być wściekła, bo śmierciożercy, czarna magia itd. no ale kurcze... Na koniec nie przyjmuje żadnych przeprosin, kompletnie się od Snape odcina i zostaje dziewczyną jego wroga, którego rzekomo wcześniej nienawidziła, nie mogła na niego patrzeć i nie widziała między nim a Snapem żadnej różnicy. Dla mnie to wygląda jakby rozmawiała z Severusem tylko dlatego, że ją wprowadził w świat magii, a potem było jej głupio z tego zrezygnować. Nie wytrzymała też presji, bo "gryfon nie może się przyjaźnić ze ślizgonem" a jako panna popularna, nie chciała zrezygnować z bycia lubianą, przez zadawanie się z taką osobą jak Snape. Bardzo bym chciała dowiedzieć się co inni myślą na ten temat, bo mnie to męczy strasznie 🤔
Ja zastanawiam się dlaczego ludzie lubią Snape. W filmie rzeczywiście był prawie bez skazy poza tym że trochę się czepiał Gryfinow Ale w książce byk zwykłym siurem. Jak draco dorobił Hermionie 30 cm zęby a ona poszła do Snape to powiedział że nie widzi różnicy doprowadzając ją do płaczu. Imagine być 35 letnim nauczycielem który w ten sposób wyśmiewa uczennice. Zwykły cham jedyne na czym mu zależało to Lily innych miał w dupie. Jeba c go
James i Lily byli po prostu siebie warci, poza tym warto pamiętać, że cała historia jest przedstawiona z oczu ich syna, który całe życie marzył żeby ich poznać i słuchał jak to się dla niego poświęcili... bo zamiast uciekać postanowili dać się zabić?
Naprawdę podziwiam. Oglądam wasz kanał od kilku lat. Kilka omówionych tu książek znalazło się w mojej biblioteczce. Ostatnio nawet mój mąż poszedł za waszym poleceniem. Mam jednak maleńką sugestię. Kiedy wspominasz czytazu o wojnie czy pandemii, nie rób tego tak jaby obie należały już do historii. Bo o ile pandemia osłabła to jednak nadal zbiera swoje żniwa. Natomiast wojna na Ukrainie z dnia na dzień szczeży się coraz szerzej. Życzę powodzenia w dalszym rozwijaniu kanału i pozdrawiam z Rzeszowa
Ostatnio własnie miałam rozkminkę, że patronaty są fajne, ale jak dla mnie nie jakoś bardzo potrzebne. Ale widzę że duzy u Was jest ich przekrój! P.S. Klaudia Bianek jest super 🙀🫣😂❤️🫢
Kochamy Wasza szczerosc 😇🥰 Czytaczowa rozwalila z tym negatywem 😅😂 A jak to jest mozliwe, ze patronat przechodzi przed zapoznaniem sie z danym dzielem literackim? Bo mam zonk 😁 chyba wroce raz jeszcze do poprzedniego filmu, bo moze mi cos umknelo
Przechodził z prostej przyczyny: w dwóch przypadkach nie mieliśmy pojęcia jak to w ogóle działa i nie wiedzieliśmy, że można inaczej, natomiast w przypadku "Intuicji" zadziałało (pierwszy i ostatni raz) ślepe zaufanie: bo skoro tom pierwszy był świetny, drugi też taki będzie! Yhym... akurat! :D
Co do brania patronatów książkowych. Zaksiążkowane w jednym z swoich filmów powiedziały (dokładniej to chyba Zuzka powiedziała), że w ciemno biorą tylko pewnych autorów lub tytuły z serii, które znają i lubią/kochają. A chyba do innych się nie odniosły albo (napiszę ogólnikowo, żeby nie walnąć przysłowiowego byka) czytają zanim zdecydują się objąć patronatem dany tytuł.
Z tymi "pewnymi" autorami też nie jest taka pewna sprawa. Teoretycznie mógłbym brać wszystkie książki Marty Kisiel w ciemno, ale zawsze z tyłu głowy pozostaje myśl: "A co jeśli?". Skąd taka obawa? Uwielbiam książki J.K. Rowling. Uważam, że niemal wszystko, co napisała jest świetne. NIEMAL. Bo "Żniwa zła" uważam za katastrofalną książkę, której po prostu nie cierpię. Z seriami bywa jeszcze trudniej - ja dałem tak ciała przy "Nieuniknionych", ale jest wiele serii, które po pierwszych tomach uwielbiałem, a potem miałem ochotę wyrzucić przez okno ("Okrutny książę", "Gołąb i wąż", "Opowieści z Narnii"...). Człowiek to tylko człowiek. Zawsze może napisać coś słabszego. I ja się tego trzymam. Nazwisko nie ma dla mnie znaczenia.
W poprzednim filmie mówiłem, że MÓGŁBYM brać w ciemno, bo są dla mnie pewniakami, a wcześniej, że i tak czytam wszystko, łącznie z moim pewniakiem, Martą Kisiel. Nie ma wyjątków, choć sam czasami czuję się dziwnie „sprawdzając” książki, co do których wątpliwości się nie spodziewam. Ale robota i tak jest wykonana, bo z tyłu głowy pali się lampka: „a co jeśli to będzie pierwsza zła książka tego autora/tej autorki?”. Dlatego nie odpuszczam. Nie będzie drugiej „Intuicji” :)
Po tym filmie zaintrygowało mnie jakie według Was są cechy fantasy młodzieżowego, które czyni ten gatunek sztampowym. I co sprawia, że wybrane tytuły YA tę sztampowość tracą. Poza tym, myśleliście, aby do patronatów wysyłać logo z rokiem, w którym objęliście daną książkę patronatem?
O patronatach z datą nie myśleliśmy i trudno nam to sobie wyobrazić :D co do sztampowości, dziś podstawowy wyznacznik powtarzalnej książki to: a) bohaterka, która nie wie, że ma moc, ale ją ma, b) walka z tyranią, dołączanie do rebelii i zmagania ze złymi władcami (czasami niebezpośrednie), c) zakochanie, najlepiej w synu wroga. Do tego cała ta otoczka sprawiająca, że nic nowego tu nie ma. No i od groma rozterek młodocianej bohaterki. Co jest oryginalne? Kiedy odchodzimy od wątku miłosnego lub staje się on prawdziwie złożony, tragiczny czy zmieniający się (np. od miłości do nienawiści). Do tego bohater/ka mająca w głowie więcej miejsca niż głównie na myśli o tym przystojniaku. Skupienie na polityce, fabule, a nie na tanim efekciarstwie. Nie tak łatwo to wszystko ubrać w słowa, ale wystarczy mi dziś 100 stron dowolnej młodzieżowej fantastyki, żeby widzieć w tym potencjał lub kolejną powtórkę. Myślę, że to w sumie dobry temat na film :D
1. A teraz wydawcy mają myśl "To co od teraz żadnego patronatu nie dostaniecie :)" 2. Swoją drogą to teraz prowadzicie kartotekę patronatów? 3. Mimo wszystko odcinek ciekawy
1. Zupełnie mnie to nie zmartwi, zwłaszcza że i nie jest to coś, co w jakikolwiek sposób ukrywamy - zależy nam na dobrych książkach, nie patronatach :) 2. Nie, żeby zrobić to zestawienie musiałem przewertować filmy na kanale, spisy recenzji prowadzone dawniej na zewnętrznej stronie + recenzje z bloga, który od kilku lat nie działa. 3. Dzięki :D
No właśnie nie, bo na przykład wczoraj wysyłałem blurba do GENIALNEJ książki młodzieżowej. Bardziej chodziło o czystki w trendowatych, powtarzalnych książkach, które są chyba pisane przez kserokopiarki... :D
@Strefa Czytacza Gusta się zmieniają... mówią, że co 7 lat - może to akurat ten siódmy rok i faktycznie z biegiem czasu wasze patronaty się zestarzały i poprostu umarły. Narodziły się nowe z inną, ciekawszą perspektywą. A tak na poważnie... każda podróbka czegoś naprawdę dobrego jest ścierwiasto-badziewiasta i godna jedynie pożałowania. Rozumię zasadność waszych czystek, ale gusta i guściki z pewnością Wam się zmieniły bo i lat przybyło na karku. Jako wyjadacze szukacie perełek wśród mułu
Zaznaczę, że nie oglądałam poprzedniego filmu o patronacie. Jednak sądziłam, że patronat polega na tym, że polecacie książki które lubicie i Wam się podobały (w końcu powinno się reklamować swoją twarzą coś co faktycznie nam się podoba)a tu się dowiaduje, że nie przeczytaliście nawet niektórych książek :< trochę to zaburza wiarygodność tych patronatów.
I właśnie dlatego najpierw powstał tamten materiał, a teraz ten. W skrócie: kiedy braliśmy "Moje serce należy do ciebie" czy "Heaven. Miasto elfów" zupełnie nie czailiśmy, o co chodzi w patronatach. Za to wizja logo na okładce kusiła. Jeśli chodzi o wszystkie patronaty (za wyjątkiem trzech książek z początków "działalności"), wybieraliśmy książki, które czytałem i bardzo mi się WÓWCZAS podobały. Wówczas to słowo kluczowe, bo gust się z czasem zmienia. Książka, którą dziś uważam za bardzo dobrą czy genialną, "jutro", pod wpływem kolejnych dużo lepszych książek, może okazać się być zaledwie przeciętniakiem lub czymś niegodnym zapamiętania. I tak jest w bardzo wielu przypadkach. Zmienił się mój gust, zmieniło też moje podejście do ya fantasy - stąd szczerze przedstawiam różnice w postrzeganiu tych książek kiedyś i dziś. W gruncie rzeczy po to, żeby pokazać, że: a) patronat nie jest czymś stałym i b) przez szereg zmiennych patronat to relikt, który już dawno powinien odejść do lamusa.
Dzięki wam w moim koszyku wylądowały kolejne trzy pozycje. Część z tych książek pamiętam, ale dobrze było sobie o nich przypomnieć. Jednak teraz mówi się tylko o nowościach, lub o kilku tych samych książkach, więc "starocie" były powiewem świeżości
Moim największym zawodem wśród waszych patronatów byli Podzieleni Shustermana. Pomysł na fabułę bardzo ciekawy, a w rzeczywistości ta książka to manifest antyaborcyjny autora 🤮 nie dokończyłam przez jego "złote myśli" o kobietach, które oddają dzieci.
