Sözleri Altın iplikli nakışlarıma kuş motifleri işliyorum Aynı yastıkta kocamayanlar dünyada ne gördüler? Kayseri istasyonundan trenler geçiyor Sevip de kavuşamayanlara dünya sanki bir cehennem. İpek saçlarımı yatak ucumda açıyorum, Dökülen gözyaşlarım akrabalarım yüzünden. İpek saçlarımı tarağım ayıramıyor, Ölüm ayırsa bile sevdiğimi unutamam. Kayserinin gece ışıkları parıldıyor, Sevdiğimi hatırladıkça, yanıp tutuşuyorum. Maraş dokuması ipeklilerimi eskitiyorum, Yaşadığım tüm acıları sevdiğim bana unutturuyor. Mızıkamın nameleri sandığımda yas tutuyor, Ben de günlerdir yas tutuyorum. Yukarıda Kunaşey köyü yolunda doru atlım sabırsızlanıyor, Ölmeden bir kez daha sevdiğimi bana gösterin. Ölmeden bir kez daha sevdiğimi bana gösterin Onu gösterin. Onu gösterin.
Her dinlediğimde rahmetli babam gelir aklıma.Ne de güzel söylerdin be babam,her söylediğinde gözlerin dolar hüzünlenirdin.Ben de şimdi aklıma geldikçe hüzünleniyorum bir sana bir de sürgüne...
