روح استاد نازنین جلیل شهناز شاد و یادش تا ابد گرامی ، مادر گیتی چون او نزاده است و نخواهد زاد ، چنین گوهرهایی فقط یک بار به دست می آیند ، اگر اساتیدی در چنین مقیاسی در سایر ممالک بودند ، چه کولاکی میکردند از قدرشناسی و بهره برداری از هنر والایشان ! اما دریغ و درد که بخش مهمی از دوره حیات این اساتید در زمانه ای گذشت که هنر و هنرمند ارج نداشت و سفله ها و بی هنران تاخت و تاز کردند
اینا کار دل هست حال ..آنه مخصوصا ابوعطا که حداقل روسنتور جای مانور نداری بسیار سخته واقعا حال ملکوتی استاد خیلی به ابوعطا علاقه داشتند روحشون شاد...ممنون از شما
شیوه چیرگی بر رازهای تار استاد بزرگ چنان است, که گویی رضاشاه بزرگ بر اسپی سپید و تندپا به دشتهای ایران میتازد و در پشت سر خود آبادی و آزادی و سرافرازی بر پامیدارد. روان استاد شهناز بزرگ شاد باد.
من شنیدم گلی هست که در شب اگر نوای خوشی درهوابچرخش آید آن گل شکوفاشده بهماهنگی با آن نغمه با حرکات موزون بسماء میپردازد واستاد شهناز کسی بود که آن گل را در شب برقص آورد....روحش شاد روانش قرین رحمت باریتعالی....وآن گل ماهوره
