LUDZIE CIENIE - CZY NAPRAWDĘ ISTNIEJĄ? CZYM SĄ? JAK SIĘ PRZED NIMI CHRONIĆ 💀 

Macie ciary na plecach? 💀

Chcemy materiał, o opowieściach widzów o ludziach-cieniach

Moja siostra jak była malutka, mówiła, że widzi cienie i stoją one wśród nas, kładła chusteczki w losowych miejscach w całym domu i powiedziała, że nie można tam stawać, bo ktoś już tam jest, a jak ktoś zabrał chusteczkę, to wpadała w rozpacz, to było przerażające, teraz tego nie pamięta.

Codziennie w nocy ich widzę, ale po prostu omijam ich wzrokiem i nie zwracam na nie uwagi. Kiedyś jak byłam młodsza było zupełnie inaczej, bałam się spać sama w pokoju, bo zawsze widziałam tą samą postań kątem oka i nie mogłam spać. Zmieniło się to z czasem gdy zauważyłam, że nigdy mi nic groźnego te postacie nie zrobiły, więc przestałam się ich bać. 💁🏻‍♂️

POV: Idziesz się schować w komentarzach a tam same straszne historie i boisz się jeszcze bardziej xd

Taaaak Oglądanie tego w nocy chyba nie jest dobrym pomysłem

Bardzo podoba mi się wstęp z głosem Patryka, coś nowego ☺️

Zawsze jak wchodzę do łazienki to sprawdzam za drzwi bo boje się, że coś tam stoi, ale nie boję się w innych pomieszczeniach

Przez cały ten film czułem dziwny niepokój

Potrzebowałem takiego odcinka. Bo ja to widzę patrząc nawet na w prost. Dzięki ci paranormalia !!!

Perfekcyjnie opisałaś jak wyjść z paraliżu sennego. Ja robiłam tak samo jak miałam paraliż. Dopiero za trzecim razem udało mi się go przeżyć bez stresu. Gdy ogarnęłam myśli to od razu puścił.

Będąc kiedyś w szpitalu spotkałem jednego. Leżałem sam w pokoju, źle się czułem bo jakimś zabiegu. Próbowałem zasnąć, w pewnym momencie poczułem się jakby ktoś był ze mną w tym pokoju. Otworzyłem oczy i zobaczyłem go. Wysoka postać w płaszczu i kapeluszu. Bez twarzy, jedynie czerń. Patrzyłem na niego kilkanaście sekund, po czym rozpłynął się w mignieniu oka. Nigdy więcej już go widziałem ale wspomnienie tej wizyty pamiętam do dziś.

Super odcinek ! ❤🧡 Może kolejnym razem coś o orbach lub o tym , dlaczego dzieci wydają się mieć większe zdolności do widzenia duchów i demonów? Pozdrawiam

😆 Ja się zastanawiam do dziś pod co podpiąć moją historię. Jako 16-toletnia dziewczyna widzialam wieczorem wychodząc z lasu droga z kuzynem, moją przyjaciółką i chłopakiem zwierzę. Dodam, że w tych miejscach były lampy. Był płot taki metalowy o wysokości 2m może? Za tym płotem był baniak z gazem a przed tym baniakiem stał dzik przynajmniej tak mi się wtedy wydawało. Stałam bardzo blisko płotu jakieś pół metra. Centralnie za nim widzialam postać. Dzika który stał wpierw bokiem, a potem zaczął mi się przyglądać. Próbowałam się doszukać oczu ,ale nie widzialam. I zawołałam : tu stoi dzik, moją przyjaciółka stała jak wryta a mój kuzyn powtarzał, że tu nic nie ma. A ja - przecież tu stoi dzik ! Jak możesz go nie widzieć?! A on: tu nic nie ma. I stanął obok mnie. Kumpela stała jak wryta, a mój chlopak, chodźmy do domu, a ja że nie, przecież widzę. I ten cały dzikoksztalt spojrzał się na mnie potem wyprostował. Potem patrzę a on z formy dzika przybrał formę wilka takiego sporego. Spojrzał się na mnie jeszcze raz i powolutku krok za kroczkiem sobie na luzaku poszedł. Ja stałam z rozdziawiona gębą, aż mnie zaprowadzili pod pachę i poszłam z przyjaciółką następnego dnia w to samo miejsce, żeby się upewnić czy to może był dzik a ja miałam schizy jakieś. Okazało się, że ta beczka z gazem ziemnym była otoczona że wszystkich stron tym płotem. Z twardego metalu, odległość między żebrami to było ok 10 cm lub mniej, więc nie było opcji żeby się przecisnął. Dodatkowo nie było żadnego podkopu ślad łap lub kopyt nic. Okazało się, że moja przyjaciółka też to widziała. Dodam, że my z kumpelą nie byłyśmy pod żadnym wpływem środków czy alkoholu, nawet papierosów nie palilysmy. A mój kuzyn z ówczesnym chłopakiem wypili po piwie. Do dziś nie wiem co to było. Była to postać cienista, ale bardzo gęsta wręcz namacalna. Widziana z bliska z mojej perspektywy i w dodatku w formie zwierzęcia. Po całym zajściu zastanawiałam się czy to przez moją miłość do zwierząt w takiej formie czy to dusza zwierzęcia, a może strażnik lasu? Do dziś się zastanawiam i nie wiem pod co to podpiąć. 🤔

Całe lata mojego dzieciństwa spałam tylko i wyłącznie na lewym boku, bo bałam się odwracać plecami do cienia który nieomal codziennie mogłam dostrzec w rogu mojego pokoju. Nigdy nie wspomniałam rodzicom o tym, że się boję, że przygląda mi się obca sylwetka której spojrzenie czułam na sobie tak intensywnie. Z jakiegoś powodu czułam, że tak długo jestem bezpieczna jak długo śpię na lewym, nie na prawym boku. Nigdy nie zapomnę nocy podczas której wybudziłam się i zdałam sprawę z tego, że nieświadomie obróciłam się na prawy bok. Momentalnie sparaliżował mnie strach bo czułam i wiedziałam, że sylwetki nie ma już w rogu pokoju, że jest znacznie bliżej. Leżałam tak obrócona twarzą do ściany aż do wschodu słońca. Kiedy skończyłam mniej więcej 17 czy 18 lat cień przestał się pojawiać. Czułam, że jest nadal w naszym domu, ale nigdy więcej do mnie nie przyszedł. Często zastanawiam się na ile winna temu zjawisku była moja dziecięca, bogata wyobraźnia a na ile widziałam coś rzeczywistego.

Często wydaje mi się, że widzę jakieś niewyraźne postacie kątem oka, ale jest to bardzo krótka chwila. Zaczęłam to sobie tłumaczyć wyobraźnią, ale po tym filmie mam ciary 🙄

Witaj Natalio mam prośbę czy mogłabyś nagrać odcinek o manifestacjach demonicznych? Bo jestem ciekawa tego tematu i mam pewne podejrzenia u jednej osoby. Jeśli masz oczywiście wiedzę na ten temat. Byłabym wdzięczna. Pozdrawiam i miłego wieczoru

Oglądałam ten odcinek dosłownie ze łzami w oczach... Kilka lat temu, gdy byłam jeszcze dzieckiem (miałam może 11-12 lat), przez całe wakacje, dzień w dzień o stałej porze, widziałam czarną, chudą, długą postać z czerwonymi oczyma. Nieważne gdzie byłam - na łące, przed domem, w pokoju, w sklepie - zawsze pod wieczór widziałam gdzieś w oddali tę postać, która uważnie mi się przygląda, a po kilku sekundach po prostu znika. Byłam śmiertelnie przerażona i nawet dzisiaj, mimo że już od dawna nie miałam podobnego doświadczenia, czuję paraliżujący strach. Wiele lat męczyło mnie czym mógł być ten stwór i chyba właśnie dostałam odpowiedź

Miałam 11 lat. Zawsze lubiłam zapalać świece lecz nigdy nie robiłam tego sama. Wtedy zapaliłam pierwszy raz świece. Siedziałam przy oknie, był wieczór, słuchałam muzyki i patrzyłam na gwiazdy. Obok mnie stała biała świeca. I wtedy nagle zaczęłam czuć kogoś wzrok na sobie. Następnie zaczęłam kontem oka widzieć postać. Potem zaczęłam widzieć tą postać normalnie przed sobą i w lustrze. Nadal widzę tą postać i czuję przy niej różne emocje. Ta postać ma wydłużone ręce i jest nie naturalne wysoka. Nie ma oczu, buzi i nosa. Szybko się przemieszcza. Nie jest to jedyna postać, którą widzę. To jest moja postać. W domu mojej koleżanki są dwie takie postacie. A na koniec najlepsze: trafiłam na ten kanał właśnie przez tą postać.

ja bardzo rzadko coś widzę ale mocno wyczuwam obecność

mam ciary. I byłoby świetnie zobaczyć film z historiami o ludziach-cieniach

Raz w nocy obudziłam się właśnie przez uczucie obserwowania

Ostatnia historia jest prawdziwa, wyjęta z mojego życia. Od dziecka czułam inaczej, nie bałam się , miałam sny mówiące o przeszłości, śmierci bliskich. Mając 6 lat na pogrzebie ukochanego dziadka wskoczyłam do grobu. Każdego roku, w dzień jego śmierci miałam sny uspokajające. Zmarli pokazują mi się całkiem czysto, zadowoleni, uśmiechnięci. Z babcią byłego męża paliłam papierosy które kochała, piłam kawę i widziałam że to jest dziwne, że nikt nie uwierzy. Gdy teściowa weszła do salonu, zobaczyła mnie z dwoma kawami i dwoma papierosami w jednej popielnice... Miała dziwną minę i dwa razy wróciła żeby mi się przyjrzeć. Dziwne było to że ja papierosa miałam w pracach a kawę w drugiej, a papieros babci Helenki był w popielniczce, a kawa wypita do fusów. Wspomnę tylko że jak umierała w szpitalu, czekała na mnie. Objęła mnie miękkimi ramionami, pocałowała i obiecała że niedługo się zobaczymy. Jej synowie, czyli mój teść, jego brat, żony czekali na zewnątrz. Wchodzili po mnie i mężu... Zasnęła zanim weszli... Spokojnie i po cichu. Od dziecka mam takich sytuacji wiele. Nazywają mnie czarownica, wiem że jestem. Ale białą. Moje łzy przez kogos, z czyjegoś powodu powodują że zaczynam się bać o tą osobę. Nigdy nie było tak żeby nie odpowiedziała za moje łzy. Karma,energia, Bóg mają mnie w opiece. Przeżyłam 8 razy swoją śmierć, trudno wyjaśnić w jaki sposób przeżyłam. Kilka razy "zbłąkani " mnie ostrzegli, że mam wyjść, wysiąść, lub się przesunąć.Od zawsze czuję więcej, widzę więcej. Myślę że grunt aby się nie bać. Bój się żywych, a nie umarłych. Oni tylko chcą czegoś. Albo nas przestrzec, albo zaznać swojego spokoju, albo nam w czymś pomóc lub dotrzymać obietnicy. Są też byty które są tak zabłąkane że długimi rękami chwytają się każdej energii. Są zabłąkani, zmęczeni, słabi. Pomódl się za niego, życz spokojnej drogi.

Boję się, nie pamiętam żebym widział kątem oka ludzi cieni ale czasami czuję się obserwowany i tracę pewność siebie.🥺

A ja to się z nimi zaprzyjaźniłem, przynajmniej mam z kim rozmawiać i mi karty z tarota wybierają

mój królik czasem w nocy stoi na 2 łapkach i się na coś patrzy a później tupa łapkami (wtedy króliki się boja)

Jeju. Ja widziałam taką postać i zwykle stoi w przejściu z salonu do kuchni. Mam czasem dość. Przez do boję się ciemności i czasami spać, bo raz na kilka miesięcy pojawia mi się nad moją głową przed łóżkiem. Straszne to jest. Muszę sobie z tym poradzić. Poza tym to bardzo dziękuję, bo się bałam, że mam coś z oczami. Troche mi już lepiej. Pozdrawiam!😘😊 PS. Ciekawi mnie też taka jakby twarz którą widzę w oknie na skosie. Gdy idę sobie obok tego okna kątem oka ją widzę, ale potem znika. Według mnie to może być jakiś duch, albo coś innego, lub moja bujna wyobraźnia.

Widziałem wielokrotnie takie postaci. 2 razy z jedną miałem krótką rozmowę. Miałem problemy emocjonalne i dalej mam, często się ciąłem. Pierwszy raz widziałem taka postać przy mojej próbie samobójczej. Ciałem się po nodze. W rogu pokoju pojawiła się ta postac....i mi..pomogła...jak się pojawiła poczułem spokój i usłyszałem głos...taki trochę zachrypnięty lekko przypominający wiatr..wiem jedno.. to nie były moje myśli tylko rzeczywiście czyjeś słowa...słowa brzmiały: Przestań. Drugie spotkanie miałem w innym momencie swojego życia....właściwie nie dawno......Ktoś....powiedział mi coś bardzo przykrego...nie będę wchodził zbytnio w szczegóły...była noc..ja płakałem...i na moim łóżku pojawił się cień przypominający człowieka....poczułem jak stres ze mnie schodzi i usłyszałem krótkie słowa..."nie płacz..będzie dobrze".. Moim zdaniem te postacie są po prostu...z ludźmi bardzo związane. Może to jakby nasza druga dusza? Nasze drugie wcielenie ? Nasza dobra lub zła strona skrywająca się w czeluściach naszego umysłu? Może demony? A może po prostu halucynacje na wskutek stresu. W każdym razie .. ja w swoim życiu widziałem wiele razy takie postaci. Zazwyczaj znikały...a w najgorszych momentach mojego życia można powiedzieć że mnie ratowały.

Mam wrażenie, że o wielu zjawiskach nie mówi się przez strach bycia wyśmianym. A jak widać, mogą przytrafiać się częściej, niż nam się wydaje. Może oswojenie z tematem pozwoli lepiej go zgłębić? Filmik z relacjami to chyba dobry pomysł. Potrafię sobie jednak wyobrazić, że obok prawdziwych historii pojawią się zmyślone. Szkoda, bo osoby, które naprawdę z czymś takim się zetknęły, pewnie z chęcią zamieniły by się z tymi zmyślającymi.

Cieniem również nazywa się psychologiczne zjawisko. Chodzi głównie o podświadome cechy uważane za złe lub niepożądane które każdy człowiek próbuje tłumić i zamknąć w sobie. Niektórzy uważają, że da się nauczyć spersonifikować go, rozmawiać i nadać krztałt w jakim go sobie wyobrażają. Ja rozmawiam ze swoim dajmonem (spersonifikowana część podświadomości) który może też pełnić rolę cienia. Jest moim przeciwieństwem i ma cechy które uznałabym za złe, ale nie aż tak jak typowe cienie. Rozmawianie z nim pomaga wypośrodkować moje zachowanie i spojrzeć na rzeczy z innej perspektywy. Ma swoje imię i formę kota która symbolizuje moje cechy, jest śmieszny i wyluzowany. Dajmony i cienie można widzieć też w ludzkiej formie albo jako ciemny krztałt

Długo czekałam na ten odcinek , super wstęp 😻 Ja mam coś takiego tylko że to sie dzieje przy oknie ,wewnątrz domu Jak czytam wieczorem książke to widze jakieś ruchy przy oknie i właśnie jak podniose wzrok to nic nie ma

Widziałam coś takiego... Ale rano myślałam, że to sen

U mnie coś w tym stylu pojawiło sie w wakacje w 2020. Siedziałam wtedy prawie codziennie w kuchni z herbatą do późnej nocy, tylko z lekkim światłem, żeby sie po ciemku nie oblać. Odbijał sie czasem w szafach i oknie kiedy patrzałam w telefon, kiedy przechodziłam obok kuchni wydawało mi sie, że siedzi na krześle na którym ja zawsze siedziałam. Przyzwyczaiłam sie do niego i zaczęłam mu mówić "dobry wieczór" za każdym razem kiedy przechodziłam w nocy przez kuchnie nawet kiedy go nie widziałam.Kilka razy nawet wydawało mi sie, że coś w kuchni przestawiał, kiedy byłam w domu sama, bo na tamtą chwile mieliśmy tylko psa i kota i zawsze oboje cały czas byli ze mną w pokoju. Długo nie przekraczał granicy kuchni, ale chyba w zime zaczął sie pojawiać na korytarzu przed moimi drzwiami, za pierwszym razem prawie zeszłam na zawał. Wtedy też zaczęłam mieć częste koszmary. Raz nawet przetestowałam,czy chodzi o mieszkanie, czy o mnie i nocowałam u kuzynki i jednak tam też za mną poszedł. Analizowałam jego obecność, zastanawiałam sie, czy to nie jakiś znak, czy coś i w końcu doszłam do tego, że jedynym co mnie trapi to grupa internetowych znajomych która bywała toksyczna. Odcięłam sie od nich i przestałam mieć koszmary, zaczęłam mieć dużego farta, a cień zaczął sie pojawiać bardzo rzadko i wrócił do kuchni. Nie wiem czy to cienisty człowiek, a jeśli nie, to co lub kto to był, ale myślę, że raczej nie miał intencji zrobienia mi czegoś złego.

Tak sobie myślę, że nawet nie zdając sobie z tego do końca sprawy mogłam jako dziecko widywać ludzi cieni. Kiedy miałam może 5-6 lat co noc przybiegałam do łóżka moich rodziców i tam zostawiłam już do rana. Sytuacja utrzymywała się przez kilka miesięcy, każda noc to samo. I tyle pamietam ja. Dopiero niedawno moja mama (która zazwyczaj była tą budzoną i tą, która musiała później ze mną spać, po prostu od zawsze stanowiła dla mnie źródło dobrej energii, bezpieczeństwa) zdradziła mi pewien niepokojący fakt. Ponoć za każdym razem, kiedy przychodziłam do łóżka rodziców z przerażeniem mówiłam co noc jedno i to samo: „ktoś stoi w pokoju i się na mnie patrzy”. W końcu moja mama miała już chyba dosyć mnie w łóżku co noc, bo z bezsilności poleciła mi następnym razem, kiedy zobaczę tę postać, abym zapytała jej czego chce, a jeśli nie odpowie, to powiedziała żeby sobie poszła. Do tej pory nie pamietam czy pewnej nocy tak zrobiłam, ale w końcu przestałam widywać ową postać. Dodam, że od zawsze byłam bardzo wyczulona na swiat duchowy, a cienie zdarza mi się widywać i obecnie. Czy to za drzwiami łazienki (są takie jakby półprzezroczyste i widać jeśli ktoś za nimi stoi), czy kątem oka bedac zazwyczaj sama w domu. Czucie się obserwowanym to już dla mnie coś normalnego, do czego przywykłam. Ciekawa sprawa, bo wcześniej nawet nie słyszałam o ludziach cieniach, dlatego żadna sugestia nie wchodzi tu w grę.

Ja co noc.. Leżę w łóżku, otwieram oczy i takim dosłownie malutkim kątem oka patrzę w bok lub za siebie i widzę czarną lub białą postać (zależy kiedy).. Ale głównie czarne. Odwracam Się by mieć pewność czy napewno jestem sama... Ale tego nie ma. LECZ OSTATNIO.. OTWORZYŁAM OCZY W NOCY I ZOBACZYŁAM ŻE POPROSTU CZARNY "CZŁOWIEK" STOI NADE MNĄ I SIE PATRZY BOŻE.... dostałam paraliżu, nie mogłam się odezwać ani poruszyć.. Po 10 sekundach zniknął... To było straszne

Pov: nigdy ich nie widziałeś ale teraz w nocy ci się wydaje że ich widzisz ;_;

Ja gdy miałam 11,5 lat zobaczyłam na ścianie tą postać z czerwonymi oczami. Ta chwilka się dłużyła, strasznie się bałam.

O kurde Właśnie natrafiłam na ten filmik, teraz już wiem co widzę w domu czasami. Raz obudziłam się w nocy i jeden taki właśnie człowiek cień stał między drzwiami a lustrem, ale bliżej drzwi. Zgada się to że miał żółte oczy, był wysoki, miał długie ręce i nogi, wyglądał jakby się garbił i jakby miał długie włosy, ale mógł to być kaptur. Była to noc, więc nie jestem pewna. Nie czułam niepokoju jednak, od razu zasnęłam po zobaczeniu go, a jak wstałam to miałam lepszy humor.

Ja sama nigdy ich nie zobaczyłam ale zawsze jak jestem sama w domu bądź w pokoju to czuję się obserwowana.

4:20 odpalam ludzie cienie, gitówa 👀💀 uff dobrze, że masz wadę wymowy, mniej strasznie, delikatnie zabawnie, przyjemnie dla ucha ❤❤ też mam wadę wymowy jak coś 😅

Ja kiedy byłam małym dzieckiem miałam tak jakoś wtedy 3-4 lata często kiedy słyszałam w nocy jak moja mama wchodziła z powrotem do pokoju gdzie spaliśmy,kiedy spałam, a ona dopiero szła się położyć często wtedy się przebudzałam i nagle widziałam w powietrzu różne cienie wirujące wkoło i nagle zauważałam jak te cienie formowały się na kształt twarzy diaboliny ze ,,Śpiącej królewny''. To był okres, w którym uwielbiałam tą bajkę i często ja czytałam i do niej wracałam. Ten uformowany cień na ten kształt potem się do mnie powoli obracał,patrzył i zbliżał do mojej twarzy a po zbliżeniu się do mnie rozpływał i znikał. I tak co kilka nocy, wiem co sobie pomyślicie wybujała dziecięca wyobraźnia pobudzona bajką itp. Nikomu się z tego nigdy nie zwierzałam i po pewnym czasie już w ogóle nie widywałam tego cienia. Nie zastanawiałam się tez nigdy nad tym zbytnio, ale z perspektywy czasu wydaje mi się to dość niepokojące.

Kiedyś bardzo często widywałam te cienie, czując przy tym różne dziwne emocje. Właściwie nie wiem, czy były to moje emocje, czy ich. W ostatniej klasie gimnazjum nie pozwalały mi spać czy przebywać gdziekolwiek w samotności, bo z reguły przyprawiały mnie o straszliwy niepokój. Mój pies praktycznie zawsze na nie warczał lub szczekał. Na przestrzeni ostatnich kilku lat widuję je coraz rzadziej, najczęściej po prostu wyczuwam ich obecność i te dziwne emocje...

Witam. Dziś w nocy miałam sytuacje, dlatego tu jestem. Moja córka się jak zwykle przeziębiła przed świętami to już norma, kilka dni przed miałam problemu z prądem czyli syczący klosz lub lampa, lampka. Mam lustro na przeciwko drzwi do mieszkania gdzie mam odbicie na pokój (czyli stojąc w drzwiach wejściowych widzisz jaki burdel w pokoju u córki mamy 🤭) nagle kątem oka widziałam cień kryjący się za róg, ale w lustrze nie odbijał się. A wstawałam do lampki, by ja zgasić, by zgasić, bo syczała i nie wiedziałam czy może żarówka się zaczyna przepalać ) wtedy to zauważyłam. Nie przestraszyłam się, podeszłam do przedpokoju (była godzina 1/2) Ładując telefony, nie umiał mieć tyle % co powinien, czyli zabierał mi energię poprzed ładowarkę. W tym dniu miałam nie tylko mrugające żarówk, jak w lodówce czy okap. Wiem że moje dzieci nie są posłuszne, wręcz robią po złości ! Pomiędzy sobą i osobno. Skupiam się na nich, proszę i tłumacze. Nie pomaga. Dziś wstając, nie potrafię widzieć. Mam stan zapalny, jako matka mogłabym się zarazić od młodszego. Normalne. Ale 3miesiace temu przechodziłam stan krytyczny, , , wiem że to dalszy ciąg, muszę wykona. Badania. Lecz co chwilę coś na złość. Mam szyszynkę otwarta, czuję poprzez myśli,że komuś coś się źle dzieje, medium. Przewiduje i na logikę i intuicyjnie sytuację tę złe, nie wiem gdzie dostać szauwie, nigdy nie robiłam oczyszczania naeetz jajka. Myślę o wodzie święconej. Moj blok to samo starsi ludzie, moja córka zawsze mówi że ktoś stoję przedpokoju. Po kilku godzinach sąsiadka lub sąsiad umiera. Mojego ojca też widziała nawet miała rok i mówiła duch uuuuuu poradź coś. Czuję że idzie ciężki dla mnie czas.. nawet nie wiesz że nieraz jestem zmęczona innych energia zła, nawet dochodzi do tego zf jak syn ma problem, to aż nieraz ochotę mam zwymiotować. Bo czuję jak on się czuje. A jemu potem jest lepiej 😅

Aż mi się przypomniało jak czaszka raz ci się kiedyś na filmie sama ruszyła

Do ludzi co dopiro zaczynają: Nie oglądajcie w nocy

Cień na każdy cień to czarna postać podążające za nami i nieustannie naśladująca nasze zachowanie gdy byliśmy jeszcze dziećmi i pierwszy raz odkryliśmy swój własny cień jak ta czarna postać podróżowała z nami jeszcze dwa wszystko co robi wtedy mogło wydawać się nam to niesamowite no bo robiła wszystko to co my wiele dzieci myśli że cię nie to w rzeczywistości żywe istoty zwłaszcza gdy się jest jeszcze bardzo młodym i ciężko jest to do końca zrozumieć istnieją ludzie którzy wierzą że cienie reprezentują duszy a nawet są przejawem samej duszy Grecy wierzyli że ktokolwiek wejdzie na górę lesias do sanktuarium Zeusa straci swój dzień i umrze w ciągu roku gdy coś się stało czy koło naszego cienia to niedługo nasza dusza zostanie skrzywdzona przez sąd mówi że gdy postawimy świecę na końcu naszej duszy to cień na nie odpowie ale nie wolno rozmawiać z nim zbyt długo bo może przejąć kontrolę nad naszym życiem tych cieni używa się do tworzenia lalek w voodoo i lalek wiedźm tych ciekawostek jest o wiele więc nie tylko przedstawiłam takie najciekawsze

Moje przeżycia z ludźmi cieniami są tak częste i jest ich tak dużo, że ciężko mi przywołać jakąś szczególną historię ze swojego życia. Jednak pojawiają się gdy ma się coś złego wydarzyć albo gdy mam nagromadzone negatywne emocje, które gdzieś tam często blokuję w sobie. Czasami są podobne do tych co tutaj w tym filmie opisujesz ale czasem przypominaą trochę legendarnego Slendermana.

Zabieram się do oglądania!🤩

Od kiedy pamiętam widzę cieniste postacie zawsze jakoś sobie tłumaczyłam że to przewidzenie... kiedyś siedziałam z przyjaciółką popatrzyłam się na bok bo widziałam jak przeszła obok nas, ale najlepsze było to że przyjaciółka też to widziała. Byłyśmy same w dużej sali nikogo obok nas nie było a szansa że razem nam się przewidziało w tym samym czasie i miejscu jest dla mnie mało prawdopodna

Widzialam dwa razy. Jako kilkuletnie dziecko. Obidzilam sie na kanapie w przed pokoju u Babci , bylo dziwnie ciemno jakby zbieralo sie na burze, tak to pamietam, ale nie wiem czy to bylo spowodowane pogoda. Na pewno byl srodek dnia. Zobaczylam przez szybke w drzwiach wyjsciowych bardzo ciemna postac, niebaturalnie ciemna, stala tam po prostu. Nagle zorientowalam sie ze jestem w domu Sama, nie ma ani dziadka ani Babci pod ktorych opieka powinnam byc, bardzo mnie to zaniepokoilo, przestarszylo bardziej niz cokolwiek innego. Nagle znowu przypomnialam sobie o cieniu wodocznym za drzwiami I po myslalam ze to dziadek tam stoi, ucieszylam sie. Zerwalam sie z kanapy I pobieglam do drzwi, klamka byla wysoko wiec skoczylam na nia zeby je otworzyc. Stanelam blisko z ciemna postacia, byla wysoka, jefnoczesnie barczysta, szeroka, ale bardzo oplywowa w ksztalcie, wyrazna tylko na gorze, ta jakby sie lekko cofnela rozplywajac sie i jakby stala sie mniejsza. Potem zlala sie ze sciana I zaczela splywac w dol klatki schodowej. Pobieglam za Nia, gonilam ja przez dwa pietra, zniknela w piwnicy, tam juz sie nie odwazylam zejsc, Bo bylo bardzo ciemno. Zaczelam krzyczec, wolac dziadkow, naprawde bylam Sama. Nie pamietam dlaczego i kiedy sie pojawili. W postac nie uwierzyl mi wtedy nikt. Druga sytuacja gdy widzialam cien miala miejsce pare lat temu, bylam juz mlodym doroslym. Cien widzialam w tym samym domu. Bylo to dzien przed Halloween, wieczor, bardzo wietrzny. Wyprowadzalam psa, gdy nagle na podworku zobaczylam dzien ktory przypominal jefnoczesnie psa I kota, na bardzo dlugich szpiczastych nogach. Pies nagle zrobil sie czujny i pobiegl za tym stwirzenie, szybko stracilam to z oczu, dogonilam tylko psa ktory stal deba, zastygniety opierajac sie przednimi lapami o plot, wypatrujac czegos. Sciagnelam go za obroze, przez chwile byl doslownie jak zamrozony, po dluzszej chwili dopiero wrocil do siebie.

Dziękuję za ten filmik 😅❤️ Teraz już wiem co i jak

Ja takie cienie widzę od dawna mam np tak że patrzę w telefon i nagle widzę przed sobą cień patrzę się tam a on znika lub widzę coś w rogu lub po prostu sobie idę i nagle przede mną coś bardzo szybko przebiega na początku się tego bałam a teraz się do tego przyzwyczaiłam

Nie raz kiedy coś coś robię widzę kątem oka jakiś ciemny ruch. Do tej pory myślałam, że to tylko jakieś przewidzenia. Dziękuję za ten film. Ogólnie za to, że prowadzisz ten kanał. moja rodzina zawsze mówiła mi, że coś ze mną nie tak. Dzięki tobie wiem już, że nie mieli racji.

Bardzo fajny film! Ja ostatnio co jakiś czas w domu widzę kontur postaci . Nie widze jej twarzy ani dokładnie rąk i nóg . Ale nie zaprzeczam ze może mieć też kapelusz .Zdarza się to zawsze kiedy śpię. Przebudzam się w nocy i nagle dostrzegam. Postać zazwyczaj się nie porusza, jest nieruchoma. Ale jak właśnie stosuje ten sposób na spokój i pozytywne myślenie . kładę się spokojnie spać. Jeszcze pomaga mi chłopak. To on mnie w nocy uspokaja i zasypiam spokojnie. Lecz to co dostrzegam jest niepokojące. Niewiem czy wpisuje się w ten film ale jest podobnie. Dobrze ze tworzysz takie filmy. Lepiej poznawać takie ciekawostki i wiedzieć co robić w przyszłości niż nie mieć pojęcia i potem się bać.

Super filmik, trochę przerażający. Miło mi, że moja wiadomość z instagrama również znalazła się na filmiku. Bardzo ciekawy i tajemniczy temat

W rzeczywistości widziałem tylko sporadycznie i to nie tylko ja było ze mną kilkoro kolegów i wszyscy widzieliśmy cień przechodzący przez korytarz i trzask. Dom zamknięty, nikogo w domu nie było poza nami. Większość swojego dzieciństwa borykałem się z tym problemem widziałem a dokładniej czułem obecność zwłaszcza w snach tej postaci. Wyciągała mnie z jakiegoś snu i przeżywałem prawdziwy koszmar, nie mogłem się wybudzić, byłem torturowany, kiedy myślałem że już się to skończyło okazywało się że dalej śnie. Jednak udawało mi się z tym walczyć. Przeżycie straszne ale bogate. Zmieniło mnie nie do poznania nie czuje już strachu i lęku, bólu. W snach niejednoktornie byłem w miejscach które miały się dopiero wydarzyć. To doświadczenie nauczyło mnie żyć i stać się slniejszy

Uwielbiam cię słuchać ❤ Odpowiadasz w tak ciekawy sposób. ❤ Mam pytanie czy nagrasz film o shiftingu? 😃

Właśnie zastanawiałem się nad tym co kiedyś widziałem i wpisałem frazę.. natrafiając na twój odc.

Idealny wieczór herbatka i Twój film😚🥰

zrobisz coś o rytuałach i zaklęciach ochronnych? jak już coś tego typu było to podeślecie... z góry dziękuje :)

Nigdy nie zdarzyło mi się widzieć tych ludzi cieni, no może z jednym wyjatniek. Bardzo często za to budzę się w nocy, czując się jakbym była obserwowana lub w niebezpieczeństwie. Słyszę też czasami skrzypienie podłogi jakby kroki, choć wchodząc do pokoju w którym to słyszałam, nic tam nie ma. Kiedy mieszkałam jeszcze u rodziców i spałam, obudziło mnie przekonanie, że ktoś jest w moim pokoju, wydawało mi się wręcz, że idzie w moim kierunku, omija stół, który zawsze miałam obok łóżka i przystaje przy łóżku tuż obok mojej głowy. Poderwała się wtedy z łóżka i zaczęłam świecić telefonem po całym pokoju, ale nikogo tam nie było. To było jedno z naintensywniejszych przeżyć jakie miałam.

paranolmarne historie widzow, potrzebuje takiego odcinka

Kocham ten kanał

Istnieją.Jestem tego żywym przykładem . Patrzyliśmy sobie w oczy dość długi czas . Żółte ogromne oczy i ja ...sparaliżowana do dzis :)

do mnie często przychodzą, odkąd chyba zaczęłam praktykować DS. Nic mi nie zrobili nigdy, bawią się na swój sposób ze mną w chowanego= uciekają mi za ściany domu, nigdy nie było ich w domu. Na drodze są,- jeden szczególnie zmienia się w postać chudego, wysokiego mężczyznę, młodego, wysokiego, bez twarzy i w kapturze. Widzę ich bardzo króciutko. Edit- pojawiają się często w dzień, kiedy jest pochmurno lub pada, bardzo rzadko w słoneczny dzień i nocą.

Dzięki tobie wyjaśniłam pewną sytuację. Wymknęłam się z domu o godzinie prawie pierwszej w nocy z moją przyjaciółką i poszłam na "kamyk mocy" gdzie kiedyś umarł duch któremu miałam pomóc. Zapaliłyśmy świeczki i zrobiłam ogółem zdjęcie dla znajomej. Wszystko fajnie, ale jak powtórzyłam wypad miesiąc później i wróciłam do domu przeglądając z nudów zdjęcia z tamtego dnia zauważyłam oczy. Moja przyjaciółka która nagrywałam to dla znajomej mówi, że były nagrane niezrozumiałe szepty. Obstawiam, że człowiek cień, powstał od aury miejsca w momencie zabójstwa. Gdy to zrozumiałam przeszły mnie ciarki. Zastanawia mnie tylko jedno: Nie pamiętam jak się czułą, ale wydaje mi się że byłam spokojna i miałam pewność, że jestem bezpieczna. Dlaczego? co to oznacza?

Teraz zdałam sobie sprawę że kiedyś jeden przebiegł przez mój pokój gdy przeglądałam telefon w nocy, rzeczywiście czułam czyjąś obecność. Niezbyt się bałam ponieważ u mnie często takie rzeczy spotykałam tak samo jak i często doświadczałam zjawisk paranormalnych

Właśnie zdałam sobie sprawę że jak miałam Od 7do 10 lat to miałam z tym do czynienia bardzo czesto Miałam trudne dzieciństwo więc w sumie wszystko co mówisz się zgadza. Dwumetrowy czarny cień, długie szpony, chudy jak patyk. To na pewno nie była halucynacja. Wiem co widziałam. Mam nadzieję że już to mnie nie spotka. I ten ogromny niepokój i strach

Kiedyś jak byłam mała i sama w domu, widziałam jak jakiś cień idie za drzwiami od łazienki. Myślałam że to duch zmarłego dziadka ale gdy zobaczyłem ten film na głównej się przeraziłam. Wczoraj widziałam jakąś postać koło szafy, ruszała się i słyszałam dziwne odgłosy.

Jestem dość dziwna by widzieć takie rzeczy więc je widzę duchy ludzie cienie itp mam coś ale tulpa ale pojawia się tylko w nów w pannie i ogólnie z ludźmi cieniami jest tak że można się z nimi porozumieć powiem wam jak mósicie o 3 nad ranem zapalić świeczkę ale musi pasować do pory roku w ciemności w pokoju być samym i samym w domu zrobić okrąg z suszonych lub żywych liści białej szałwi oraz wymawiać te słowa zivermi dis omamis zitrani wyjonii ung parasidon powtarzać kilka razy i poczujesz zimny dotyk za sobą musisz być przygotowany i nie czuć strachu musisz być pewny i nie zawahać się na sekundę mi to się nie udało bo czuję obecność jak wymówię pierwsze słowa i przez to szybko się boję gdy poczujesz zimną i kamienną rękę na twoim ramieniu nie rub gwałtownych ruchów i mów dalej słowa gdy poczujesz wiatr to znaczy że cień chce się z tobą porozumieć jeżeli nic nie poczujesz oprócz ręki na ramieniu to znaczy że nie chce możesz zadać jedno pytanie mów szeptem i powoli otwieraj oczy 👀 gdy za szybko otwożysz nie uzyskasz odp jeżeli usłyszysz kogoś tuczącego się szybko otwórz oczy bo jeśli nie otwożysz wpóścisz do naszego świata za dużo istot którę mogą dać Ci pecha lub ktoś z twojej rodziny umrze w najgorszej sytuacji gdy jednak nic nie usłyszysz nie Martw się bo trzaski są wyjątkowo głośne nigdy nie wstawaj by sprawdzić kto to bo to przynosi katastrofalne wyniki pamiętaj o szepcie i zamknie tych oczach nie możesz się bać spróbuj jeśli nie zadziała spróbuj w nów 🌑 trudno trafić w ten idealny jeżeli jednak się zawahasz bardzo trudno będzie dojść do takiej blizkości gdy poczujesz zimny pot to znaczy że gdzieś jest i czeka pamiętaj też o odpowiednim miejscu gdzie będziesz napewno sam sama gdy ktoś będzie nigdy nie usłyszysz odp gdy będzie nagrywane także nie usłyszysz odp

Za dzieciaka kiedy spałam z mamą w pokoju na wsi zobaczyłam taką czarną postać nachylającą się nade mną i intensywnie wpatrującą. Chyba nie był to paraliż, bo mogłam się ruszać. Wyglądała trochę jak moja ciocia, ale zaczęła się śmiać okropnym demonicznym głosem i grozić „Zobaczysz, ja ci jeszcze pokażę”. Potem zniknęła, a ja niedawno niestety straciłam kilka bliskich osób.

Prawdopodobnie miałam spotkanie z człowiekiem cieniem. Pewnej nocy przez zamknięte oczy widziałam swój pokój i w nim czarną postać w kącie przy drzwiach, widząc ją postanowiłam otworzyć oczy, a postać dalej tam stała - przyglądałam się jej, aby upewnić się, że to co widzę jest prawdą i stety, bądź niestety było, stało tam. Nie widziałam jego oczu, ale cień był wysoki i skierowany w moją stronę. Nie czułam również lęku, zwyczajnie położyłam się spać, bo wiedziałam, że i tak z tym nic nie zrobię, a tym bardziej nie podejdę XD To co działo się później ciągle mnie zastanawia, bo miałam wizję, sen, czy co innego o tym, że cień zwyczajnie wsiąkł we mnie, gdy zmęczona leżałam w połowie na łóżku. Nie wiem, czy to stało się naprawdę, do tej pory mnie to zastanawia. Po tej akcji przyjaciółka spała u mnie w pokoju, bo ja nie chciałam i choć obie nie zamykałyśmy drzwi od naszych pokoi (spałam w salonie) - rano były zamknięte. Mam także pytanie, czy cień może być zwierzęciem? Kiedyś, jadąc z mamą nagle podskoczyłam i się wystraszyłam, bo widziałam ogromnego psa na drodze z dużymi żółtymi lub białymi ślepiami, mama się wystraszyła mojej reakcji i zaczęła mnie uspokojać, że przecież nic nie stało na drodze. Ps przynajmniej zakładam, że to był ogromny, czarny pies...

1:28 czy tylko mi te postacie skojarzyły się z grą "Beholder"? W sumie ciekawe, czy twórcy gry inspirowali się ludźmi cieniami

Ojeju ten początek, od razu dostałam ciar na plecach. Świetny odcinek ❤❤

Raz przebudziłam się w nocy czując się obserwowana, gdy spojrzałam się na krzesło na jego ramie byla lekko zniekształcona czarna postac człowieka z wygięta w bok głową wpatrując sie we mnie jak spałam. To były sekundy, chwilę po tym jak to zobaczyłam to coś przeskoczyło zgrabnie jak kot z ramy krzesła nad komputerem wchodząc w najmniej oświetlony róg pokoju za szafe. W szoku siedziałam kilka minut i wmawiałam sobie, że to kot i przez ciemność oraz senność mam zwidy... Pierwsze co zrobiłam napisałam do siostry z zapytaniem czy jest u niej kot a chwilę po tym wzięłam melatonine i starałam się zasnąć. Gdy rano wstałam okazało się, że to nie sen a jako potwierdzenie miałam napisaną wiadomość już z rana od siostry. Zapewniła mnie, że całą noc kot spędził u niej (a ja zamykam drzwi na noc i nie było możliwości wejścia tu) starałam się o tym nie myśleć jednak cały czas czułam niepokój. Posiadam również zegarek badający 24/h funkcję życiowe... co najdziwniejsze w śnie pokazywało mi 3minutowe przebudzenia o godzinie 3 do 3.03 o godzinie 23.03 o godzinie 00.03 o godzinie 00.13 jednak żadnego z tych przebudzeń nie pamiętam. Jakiś czas śniło mi się spotkanie z tą postacią, wręcz prześladowała mnie w snach lecz za każdym razem pokazywała że nie ma złych zamiarów lecz zostało to tu wysłane przez osobę wyższą która kładzie nad nią pieczęć. Minęło już pół roku a sytuacja ciągle mnie męczy oraz intryguje. Nie wiem czy mogę to zaliczyć do ludzi cieni ponieważ sie na tym nie znam :/ jednak jestem pewna że to mi się nie przewidziało szczególnie że od dziecka byłam obiektem który przyciągł byty a raz niemal nie przepłaciłam tego życiem, a innego razu nie obyło się bez przeprowadzenia przez księdza małego egzorcyzmu... to nie mógł być przypadek ciągle mnie to męczy

w 2018 roku wróciłam z wakacji do świerzo wyremontowanego pokoju. W momencie, w którym mołożyłam się w celu zaśnięcia, przypadkiem spojrzałam na ścienę na przeciwko mnie i tam dostrzegłam duży cień z rogami i czerwonymi oczami. Co dziwne - nie znikał. Mrugałam, pocierałam oczy, a on nie znikał. Nie czułam w tedy niepokoju, wręcz przeciwnie, byłam spokojna. Stał tam i zdawało mi się, że mnie obserwuje. Nie znikał, więc po kilkunastu minutach zignorowałam temat i po prostu postanowiłam iść spać. Więcej tego nie widziałam, a za to miałam dużo innych przypadków, w których widziałam róznego rodzaju cienie, chodź te jednak znikały po maksymalnie 3 sekundach.

Całe dzieciństwo je widziałam i o nich mowilam 🙈 Nikt mi nie wierzył, teraz filmik leci do mojej mamy po parunastulatach 😅

Emocje - przeplyw informacji przez mozg z czesciowym poruszeniem neuronow emocji

Gdy byłam mała miałam "paraliż senny" ale po obejrzeniu tego filmu uważam że jednak był to człowiek cień 😬

Wszystko to energia, która krąży. Równowaga musi być jak są anioły to muszą być demony. Jak są duchy to i cienie. Czasami jak w snach to też naszą podświadomość chce nam coś dać do zrozumienia. Najczęściej sytuację odwiedzin pasożyta wydażają się jak jesteśmy w gorszej kondycji psychicznej. Edit: Moje dzieci widywały.

mój kot czasami zatrzymuje sie w przedpokoju (zawsze w tym samym pomieszczeniu i miejscu) i zaczyna lamentować, miauczy w dziwny sposób i bardzo głośno przy okazji niepokoi mnie fakt, że on zawsze patrzy w to samo miejsce z wielkim przerażeniem

Oj, nie powiedziałabym, że spotkania z Cieniami są krótkotrwałe. W miejscowości, z której pochodzę bardzo często się pojawiają i potrafią obserwować ludzi przez długi czas. Przychodziły też do domu mojego chłopaka, wysoki mężczyzna w kapeluszu, wielki pies i takie małe postaci, które stały na jego ramieniu. Zawsze towarzyszyło im wrażenie zimna i niepokoju. Mam wrażenie, że one są przyciągane przez silne emocje i dodatkowo je potęgują.

Posciagalam obrazki SW i różaniec ze ściany odprawilam egozortyzm jak byłam sama w domu .Jest cisza w nocy i w dzień jak makiem zasiał.Dwa razy słyszałam wycie rozbudziło mnie to w środku nocy.najwazniejsze przestałam chodzić do kościoła.Zyje wolnością.Polecam.☀️

widzę je dość często zazwyczaj w pomieszczeniach w których są lustra czuje też cały czas jakby mnie obserwowały naj częściej widzę ich w formie człowieka parę razy mnie taki gonił pamiętam też jak kiedyś w sylwestra chyba 2019 byłem u kuzyna wyszliśmy na balkon żeby zobaczyć sztuczne ognie z kuzynem usłyszeliśmy jakby ktoś rzucił kamykiem w jakiś inny kamień popatrzylismy w dół a tam leżała jakaś czarna postać w krzakach przelatywał też czarny ptak szybko stamtąd uciekliśmy potem weszła na balkon reszta rodziny i nic tam nie widzieli bo postać od razu zniknęła odkryłem na nie sposób od czasu wykonania nie widuje ich trzeba potrzeć rękami żeby poczuć ciepełko delikatnie rozszerzyć ręce wyobrazić sobie ze miedzi twoimi rękami jest światło (nie ważne jaki kolor) aż poczuje się dreszcze nie wiem jak to uczucie opisać w tym momencie trzeba otoczyć się tym światłem i wyobrażać jak to światło cię całego otacza

Od 9 roku życia (teraz mam już 20 lat) widzę czarne postacie w całym domu. Jako dziecko bardzo się ich bałam ale z czasem nauczyłam się kontrolować własne emocje i jest trochę lepiej. Najgorsze jest to że te postacie często stały w kątach lub drzwiach i przyglądały się cały czas. Nie wiem czy jest to takie zjawisko jak opisałaś w filmie ale przyznam rację temu że nie ma w nich nic ludzkiego

Jak byłam młodsza to czasami zdarzało mi się dostrzegać ludzi kątem oka, ale gdy spojrzałam w tą stronę to nic tam nie było. Np. taka sytuacja, miałam ok 7 lat stoję rano czekając na autobus do szkoły, pada deszcz i stoję sobie z parasolem, patrze się trochę w ziemię i nagle widzę jak ktoś idzie, eleganckie buty i spodnie od garnituru normalnie jakby naprawdę ktoś szedł, podnosze parasol i głowę w górę a tam pustka xD i często mi się coś takiego zdarzało, myślałam że to zwidy. Inna sprawa już trochę straszniejsza. Mając jakieś 12 lat jakoś w czas wolny od szkoły siedzę sobie o późnej godzinie przy komputerze, słucham muzyki, było zapalone światło w pokoju i nie było tam drzwi na korytarz i w pewnym momencie spojrzałam na ułamek sekundy w stronę tego wejścia i zobaczyłam jak mi biała ręka macha zza ściany i takie co, spojrzałam znowu i mi teraz pomachała czarna ręka i ja obsrana stwierdziłam że już chyba czas iść spać. Następna historia to jak miałam 14 lat i w wakacje zawsze siedziałam do późna i o 2-3 w nocy tak spać chodziłam i zawsze przed pójściem spać chodzę do łazienki i pewnego razu o 3:33 chciałam pójść do tej łazienki, otwieram drzwi a tam taki jakby obłok gęstej mgły taki poruszający się coś jak było wspomniane w filmie. Ja stanęłam jak wryta przez moment i zamknęłam drzwi. I myślę co to kurka było, no i ponownie otworzyłam drzwi ale już tego czegoś nie było. A rok później jak chodziłam do szkoły czasami miałam wrażenie że coś jest w moim pokoju i mogłam spać tylko jak byłam odwrócona twarzą w stronę pokoju, bo jak byłam odwrócona plecami to zaczynałam słyszeć stukanie, albo szepty i się mega bałam, ale z czasem starałam się o tym nie myśleć i to ignorować. Pewnego razu zdarzył mi się paraliż senny i byłam wtedy odwrócona plecami i miałam wrażenie że ktoś jest za mną i czułam jego oddech, a w moim łóżku był pies i udało mi się poruszyć ręką żeby złapać go za ogon i nie spodobało mu się to, ale nie czułam nic złego od psa tylko od tego kogoś kto jest za mną.

Widziałam coś podobnego do człowieka cienia w altance na działce, ale nie był TAK czarny... Wyglądał jak zwykły cień na ścianie 0_0 Nie miał oczu ani w ogóle twarzy, nawet uszu oraz wydawał się być bezpłciowy, ponieważ sylwetka nie była ani kobieca ani też za specjalnie męska. Tułów był jakby... Prostokątny... Ale mimo to wyglądał ludzko. Stał przy szafie i czasem delikatnie się poruszał. Był tam jakąś godzinę... Ale nie czułam się zagrożona :) Chyba warto wspomnieć, że pół roku później mój dziadek również na działce, dostał udaru... Przez co spadł z drabiny CHCĄC WEJŚĆ NA DACH ALTANKI Anioł stróż przyszedł mnie ostrzec? Ale czemu aż pół roku przed?!

Myślę że to jest dusza między wymiarami może dlatego nie do końca jest tu jak duchy miałem okazję z 2lata temu zostać obudzonym jak się to coś gapi na mnie metr półtorej odemnie jak śpię usiadłem na łóżku to coś stało w drzwiach i myślałem że ktoś się włamał do mieszkania więc od razu adrenalina wkurwienie ale chwila obserwacji co się dzieje uświadomiła mi że pochłania światło ? Widziałem czarny kontur 2D więc od razu z wkurwienie emocje przeszły na zaciekawienie co to jest ? Gdzie to ma oczy ? Czy wg ma? Czy się odezwie ? Co chce?czy jest wrogo nastawione? Czemu jest czarny i nie odbija światła ani nie przepuszcza ? Tak wiele pytań a zero odpowiedzi trwało to z 30sekund jak ja i czarny gość gapimy się na SB ale odczuwałem to jak wieczność w pewnym momencie chciałem znaleźć telefon żeby sprawdzić godzinę było po 6 po chwili spojrzałem ponownie już tego nie było gdy wstałem sprawdziłem drzwi do mieszkania były zamknięte ciekawe zjawisko fizyczne ale jeśli ktoś ma słabą psyche wspołczuje Ps. To jak na razie moje pierwsze i jedyne spotkanie z takimi czymś a o ludziach cienia dowiedziałem się właśnie na tym filmie bo do tej pory myślalem że to duch ;p pozdrawiam Piotr

jak byłam na obozie zobaczyłam przez szklane drzwi przebiegającą czarną postać uznała bym ją za zwide tylko że następnego dnia moja koleżanka z którą byłam w pokoju dokładnie opisała mi wygląd tej postaci i zaczęłyśmy wymyślać teorie na temat tego człowieka cieńa którego widziałyśmy moje dwie inne koleżanki nie wiedziały o co nam chodzi lecz ostatniego dnia obozu jedna z moich koleżanek które na widziały przemykającego cieńa zobaczyła małpę uśmiechającą się do nas ja również ją widziałam od w tedy zaczęłyśmy wymyślać teorie że ten cień którego widziałyśmy przed drzwiami chciał nas ostrzedz przed małpą i od tamtego czasu boje się małp

Ja kiedyś, gdy obudziłem się o 4 widziałem w kącie za biurkiem brata czarną plamę, a dzień później coś podobnego do człowieka i tak z może 3 dni podrząd. Było to dla mnie dosyć straszne przeżycie, bo się boję takich rzeczy. Gdy wtedy się obudziłem czułem taki ogromny strach, że od razu sięgnąłem pod poduszkę po telefon, aby oświetlić pokój latarką z telefonu. Też jak wspominałaś o tym, że w snach można takich ludzi zobaczyć to ja właśnie wtedy te istoty widziałem w snach, a potem, gdy się budziłem to właśnie to coś widziałem.

Widziałam człowieka cienia jak byłam mała. Razem z przyjaciółmi bawiliśmy się w lesie. Wracając do domu zostałam z tylu i nagle się obócilam a na ulicy stał ktoś w kapturze i takim długim płaszczu po chwili zniknął. Nigdy nikomu o tym nie powiedziałam. Mój tata zmarł w mieszkaniu w którym obecnie mieszkam. Minęło już prawie 16 lat i od tamtego czasu kilka razy w roku coś mi minie przez korytarz. Jakiś cień czy inny byt. Nie boję się tego czuje że to dobra istota ale nie wiem czym ona jest.

Wiele razy widziałam kątem oka człowieka cienia, ale jest sytuacja która wywołała u mnie wręcz histerię. Było to już sporo ponad dekadę temu ale dalej pamiętam to bardzo klarownie. Miałam jakieś 6-7 lat i był to czas w którym miałam koszmary praktycznie co noc. Pewnego razu gdy spałam z mamą obudziło mnie jakieś dziwne uczucie ucisku w klatce piersiowej. Zobaczyłam centralnie przed sobą czarną postać szeroką w barkach i kapeluszu. Czułam że patrzy wprost na mnie, panicznie się bałam, zaczęłam wręcz dygotać. Gdy obudziłam mamę i powiedziałam jej że przy łóżku ktoś stoi ta twierdziła że nie widzi nikogo. Dopiero po zapaleniu światła i ponownym zgaszeniu go cień zniknął. Było to okropne przeżycie i bardzo stresujące ale całe szczęście jednorazowe.

Fajnie że nagrałaś o tym film miałam taką przygodę z cienistą postacią 2 lata temu.

@Paranormalia Pierwszy raz miałam styczność z cienistą zjawą w dzieciństwie... Obudziłam się w środku nocy, ponieważ było mi zimno. Otworzyłam oczy i naprzeciwko mnie na łóżku mojego brata, ujrzałam siedzącą, tuż przy ścianie czarną postać z czerwonymi oczami! Tak bardzo się wystraszyłam, że aż zaczęłam się modlić...Przez dłuższy czas bałam się wchodzić do pokoju. Widuję cienie od czasu do czasu... ostatnio widywałam je w pracy... Tuż obok mnie lub za mną. Przestałam się ich bać... Kiedy je widzę witam się z nimi w myślach. Z cieniami miał do czynienia również mój dziadek... Ciemna mara prześladowała go nocami i dusiła... Również miała czerwone oczy. Moja babcia też je widywała... Chodziły za nią w nocy.

Gdy miałam 8 lat i próbowałam zasnąć, w odbiciu światła z zewnątrz na mojej ścianie pojawiła się postać w kapeluszu, potem zniknęła. Do dzisiaj się tego boję. Nigdy później nie zobaczyłam niczego niepokojącego lecz słysząc dany temat mam ciary. Mam też koleżankę, która na codzień tego doświadcza i potrafi przewidzieć daną śmierć od dziecka, patrząc się na "aurę człowieka" ponoć wokół ludzi widzi czasami kolorową otoczkę która sugeruje jej czy nam coś zagraża bądź nie.

Najbardziej przerażające sytuacje, jakie mnie spotkały, to gdy mając jakieś 14-15 lat obudziłam się w nocy sparaliżowana, a nad sobą widziałam czarną postać z czerwonymi oczami. Nie mogłam się ruszyć, ani wydusić słowa. Postać pochyliła się nade mną, a potem rozmyła, a ja znowu mogłam się ruszać (prawdopodobnie był to paraliż senny). A druga sytuacja miała miejsce, gdy późnym, zimowym wieczorem szłam polną drogą do domu, a droga nie była oświetlona. W pewnym momencie przede mną pojawił się cień, zrobił krok w moją stronę i rozmył się. Resztę drogi już biegłam. Obydwa te wydarzenia miały miejsce w tej samej okolicy, w czasie, gdy w moim życiu działo się cholernie dużo złego.

Super odcinek! Kocham takie tematy, czekam na jakiś odcinek z faery, bo ten temat też wydaje się ciekawy

Ja kiedyś dostrzegłem go przed sobą... I czułem spokój...

Ostatnio ciągle mi się śnią a postacie i osoby mówią o ludziach cieni ale strachu nie czuje jakoś

Też, widzialam jednego z nich. W starym mieszkaniu mojej babci. Zaczęło się od uczucia niepokoju, czułam że jestem obserwowana. Po jakimś czasie kontem oka zobaczyłam czarna postać jakby biegnącą i uciekająca. Pierwotnie sądziłam że to jakiś klątwa czy coś w tym rodzaju. Ale człowiek cień mi bardziej pasuje. Po energetycznym czyszczeniu mieszkania trochę się uspokoiło, ale czuje, że ze to jeszcze nie koniec. Co ciekawe widziałem te byty tylko w tym miejscu.