Ludzie, którzy nie widzą twarzy 

Ten eksperyment z początku filmu, to kolejny dowód na to, że nie można do końca ufać własnym zmysłom. Byłem przekonany żę generowane twarze są okropnie zdeformowane, szczególnie oczy. Fascynujące ale też trochę przerażające.

Mam ślepotę twarzy (wolę polską nazwę). Od zawsze miałem problem z rozpoznawaniem twarzy. Jako dziecko myślałem, że to normalne. Jakieś dzieci ciągle mówiły mi część, a ja nie wiedziałem kim są. Gdy poszedłem do szkoły stało się to znacznie bardziej problematyczne. Udawałem więc, że mam problem z zapamiętywaniem imion. Sam trochę w to uwieżyłem. Oczywiście to nie jest tak, że nigdy nie wiesz z kim masz do czynienia. Jeśli obcujesz z jakąś osobą to bez problemu się ją rozpoznaje po zachowaniu, głosie i cechach szczególnych. Problemem są osoby o twarzach z podobnymi cechami, albo jak kogoś spotkam w miejscu gdzie nie spotykam jej zwyczajnie. Na przykład kogoś z pracy w sklepie lub na ulicy, albo jeśli ktoś zmieni swoją twarz jak na przykład ubierze okulary, zmieni fryzurę, zrobi makijaż, zapuści zarost itp. Jeśli kogoś nie widziałem kilka lat również nie rozpoznam. Dorastając ślepota twarzy stawała się coraz większym problemem, bo generowała coraz częściej sytuacje, który jakoś uderzały w moje relacje. Uznałem, że poprostu mam wyjątkowo kiepską pamięć do twarzy i tak to tłumaczyłem innym gdy do czegoś doszło. Dopiero jako może 15-latek w telewizji zobaczyłem film dokumentalny z discovery o człowieku któremu mózg przebiła szyna kolejowa (nadal nie wiem co za szyna kolejowa to musiała być) I od tamtej pory nie rozpoznawał twarzy nawet własnych dzieci. Zrozumiałem, że mam ślepotę twarzy, chociaż nie aż tak skrajną jak tamten człowiek. Poczytałem o niej trochę i dowiedziałem się, że nie można tego leczyć. Sam więc sobie wymyśliłem ćwiczenia. Nauczyłem się rysować twarze aby nauczyć się zwracać świadomie uwagę na cechy jej budowy, a nie usiłować na nią patrzeć ogólnikowo licząc że mechanizm od rozpoznawania twarzy w mojej głowie sobie poradzi z jej kodowaniem. To trudne, bo to tak jakby się uczyć świadomego oddychania, lub chodzenia, ale wykonalne, chociaż nie da się osiągnąć tych samych efektów co naturalny mechanizm rozpoznawania twarzy. Nadal mam z tym problem, ale obecnie dużo łatwiej jest mi rozpoznawać ludzi zapamiętuwując ich sylwetki, sposób poruszania się (lepiej niż inni rozpoznaję ludzi z daleka i od tyłu) cech harakterystycznych. I oczywiście nadal Jeśli ktoś się zmieni, a dawno nie widziałem to nie rozpoznam. Tak samo jak spotkami kogoś w nietypowym miejscu mogę nie poznać. Często jest tak, że znam kogoś z widzenia, ale nie wiem czy to kolega z pracy, czy nieznajomy którego regularnie spotykam w sklepie. Dlatego patrzę się na taką osobę i czekam aż się przywita. Jak się nie przywita, to albo był to nieznajomy, albo ktoś kto nie chciał się przywitać. A jak się ktoś przywita....to nadal nie wiem kim jest ta osoba. Dlatego staram się nowym osobom mówić, że mam ślepotę twarzy, ale nie zawsze jest okazja, a jak powiem, to niemal zawsze ludzie zapominają o tym. Więc jeszcze mały przykład z ostatnia. Pojechałem z bratem w góry, a w raz z nami liczne rodzeństwo jego dziewczyny które widziałem po raz pierwszy. 7 nowych osób. Każdy podchodził i się przedstawiał, a ja natychmiast szukałem jakiejś cechy fizycznej którą mogę połączyć z imieniem. Na przykład Vanessa miała wielki deklold V. Nikola miała dziry na (ni)kola-nach. Anastazja miała kolczyk w kształcie litery A A-w-nosja. I tak wszystkim przypisałem cechę z wyglądem. Wsiedliśmy i wszystkich po kolei wymieniłem z imienia aby utrwalić to sobie. Dziewczyna brata była pod wrażeniem, że zdołałem odrazu wszystkich zapamiętać. Metoda była super, ale do czasu gdy Wanesa ubrała kurtkę zasłaniając dekolt, a do grupy doszły dwie dziewczyny jej braci. I nagle już tych trzech nie potrafiłem odróżnić od siebie. Było trzeba czekać aż trzy pojawią się obok siebie, a ja będę mógł przypisać im nowe cechy do imion. Jak którąś teraz bym spotkał, to bym już nie rozpoznał. Kończąc już dodam, że problemem są też osoby o podobnym kształcie twarzy. Są różne typy kształtów twarzy. Jeśli kilka osób. Ma ten sam typ i nie posiadają cech szczególnych jak tatuaż, blizna, czy zarost to może minąć nawet rok codziennego widzenia się z nimi zanim nauczę się skutecznie ich rozróżniać. No przynajmniej tak było kiedyś, bo teraz mam te swoje metody. :)

Ta iluzja była niezwykle przerażająca. Zastanawiam się czy niektóre moje momenty, gdy wydawało mi się, że z osobą jaką widziałam było coś nie tak były wywołane tą iluzją

Pierwszy raz widzę ten kanał, ale tytuł przyciągnął moją uwagę natychmiastowo. Ba, to bodajże mój pierwszy komentarz na youtubie w życiu i chciałbym powiedzieć jak to wygląda z mojej strony. Borykam się z poruszonym problemem w temacie i mogę potwierdzić moje "intuicyjne rozpoznawanie ludzi". Nie jestem w stanie wyobrazić sobie ludzkiej twarzy w myslach, można pomysleć, że to nie jest wielki problem, ponieważ tak jak wspomniano, w wielu przypadkach pomagają szczegółowe cechy danej osoby. Bardzo łatwo jest mi odróżnić ludzi po stylu chodzenia, ruszania rękoma czy po kształcie tyłka u kobiety. Nie jest to przeszkadzające w życiu, ale od jakiegos czasu zacząłem sobie o tym więcej mysleć i jest jedna rzecz która mnie dobija. Twarze rodziców. Oczywiscie człowiek się starzeje, przeprowadza się i tego kontaktu z najważniejszymi jest coraz mniej. Nie umiem sobie wyobrazić ich twarzy, po prostu nie pamiętam. Mogę spędzić z nimi cały dzień, ale gdy zamknę oczy to nie tworzą się żadne kształty, nieważne jak długo bym się na nich wczesniej patrzył. Wczesniej żyjąc z nimi się o tym tak nie myslało, lecz od dluższego czasu mnie to dobija, wiec mimo dobrych zarobków oraz możliwosci urlopowych, zamiast wyjezdzac do ciepłych krajów, każdy mój urlop spędzam z rodzicami, aby widzieć ich jak najdłużej.

"Buzie widzę w tym tęczu" Nabiera nowego znaczenia xD

Udało się przed północą!

Te twarze są zdeformowane żeby zaoszczędzić ram podczas symulacji świata

Prozopagnozja here 🙋🏼‍♀️ U mnie jest ona tylko drobnym DLC do podstawy jaką jest Zespół Aspergera, ale nic tak nie utrudniło mi życia. Nigdy nie potrafiłam rozpoznać ludzi mijanych w szkole, na ulicy, mimo że spoglądałam im prosto w oczy. Moje próby tłumaczenia się później nic nie dawały, każdy był pewien, że specjalnie go ignoruję, bo jak można na kogoś patrzeć i go nie widzieć? Ludzi rozróżniam po ubiorze, fryzurze. Kiedy ktoś drastycznie zmieni którąś z tych rzeczy staje się dla mnie zupełnie inną osobą. Najbliższe mi osoby, np mojego męża rozpoznaję po szczegółach: pieprzykach, sposobie ułożenia ust w uśmiechu, drobnych przebarwieniach na tęczówce. Ale zawsze są to pojedyncze elementy, które nie tworzą dla mnie wspólnej całości. Pierwsza iluzja kompletnie na mnie nie działa, no może oczy wydają się nieco większe niż w rzeczywistości. Za to ta z widzeniem twarzy tam gdzie ich nie ma działa na mnie intensywniej niż na normalnych ludzi. Widzę twarze wszędzie - w grze cieni na ścianie, w liściach poruszonych wiatrem, fałdach ubrania przewieszonego przez krzesło. Jednak z największą iluzją mam do czynienia codziennie patrząc w lustro i widząc w nim nikogo - i każdego jednocześnie. Tego uczucia nie da się opisać. Niby wiem, że ja to ja, ale to poczucie nie obejmuje twarzy.

Kacper może byś zrobił film na temat rozumienia słów? Że jak ktoś mówi np. krzesło, to każdy wie o co chodzi, w rozmowie sie rozumiemy, a każdy myśli o nieco innym krześle. Poznawanie po cechach charakterystycznych też nie jest satysfakcjonującym wyjaśnieniem, bo choćby w wymienionym przykładzie krzesła, które składa się z nóg, siedzenia i oparcia, może być jedna noga, może być ich 6, siedzenie może być okrągłe, kwadratowe, płaskie, szpiczaste, drewniane metalowe, oparcia wogule może nie być, a i tak wszyscy wiemy, że to krzesło. Możemy dodawać jakieś elementy, a i tak nasz mózg uzna to za krzesło. Pozornie prosty, oczywisty temat, a tyle pytań, idealne na twój kanał

No kacpeeer miałem iść spać...aleee twoje materiały można, nawet trzeba ogladać dziękuję za tą jakże piękna dobranockę

Ten początkowy eksperyment sprawił wrażenie, że generowane są twarze z jakichś RPGów. Nie tylko oczy były inne, ale też kolor skóry tych twarzy się dla mnie zmieniał. Myślałem że są tam jakieś portrety orków, goblinów, diabelstw i innych ras z D&D

Ludzie mogą nie widzieć twarzy ale widzą jak dodałeś film. Idealnie do śniadania.

Tylko chcę powiedzieć, dziękuje za napisy! uczę się polskiego i jestem szczęśliwy że teraz mogę zrozumieć twoje dobre treści!

Dziękuję za poruszenie tego tematu. Sam mam problem z rozpoznawaniem twarzy, ale tak jak mówisz, przypisuje osobom jakieś wyróżniające się cechy, gorzej jak ktoś zmieni na przykład fryzurę. Ile razy mówiłem "Patrz, ta aktorka wygląda jak nasza koleżanka", żeby usłyszeć "co ty gadasz, zupełnie inna osoba" tylko dlatego że miała kucyk i ten sam kolor włosów oraz podobną karnację. Nie wspomnę już o znajomych którzy się dziwią czemu się z nimi nie witam na ulicy...

Nie wierze . Prawie codziennie od jakiegoś czasu słucham tych materiałów do snu . Są bardzo interesujące i uspokajające . Akurat w sam raz do snu

Osobiście sama mam taki problem. Jestem z spektrum autyzmu oraz jestem niewidoma na lewe oko, i to nie jest tak ekstremalne jak w prozopagnozji, ale.. znajome czy podobnie wyglądające twarze zlewają mi się w jedno. Umiem w tłumie dostrzec ludzi których "znam", których twarze znam, ale to są obce osoby. Tak samo jak szukałam w tłumie mojej mamy to co druga osoba wyglądała jak ona. Albo jak szukałam swojego chłopaka w tłumie. Zajmuje się na co dzień rysunkiem, umiem narysować twarz, wiem jak wyglądają różne twarze, po prostu od dziecka już inaczej rozpoznawałam moich bliskich, np po przez ich oryginalny zapach (każdy człowiek taki ma i to serio czuć jak się skupić), czy charakterystyczny chód jaki mają, czy element ubioru (moja mama chodzi w neonowych butach i kurtkach). Ale jak tak pomyśle, to przez telefon też mi ciężko rozpoznać osobę po głosie, wszystko zlewa się w jedno.. Chyba że ją usłyszę w rzeczywistości. Nomć utrudnia to żyćko. Szczególnie jak do dzisiaj nie umiem zrozumieć, czemu powiedzeniu komuś "ma pan ładny zapach" jest odbierane pejoratywnie. Tzn po latach terapii już rozumiem, czemu większość ludzi to tak odbiera, ale w mojej małej główce taki komplement jest identyczny z "ma pani ładne włosy" albo "ma pani ładne oczy".

Ja mam ogromny problem z rozpoznawaniem ludzi po twarzach. Jak szukałem swojej klasy w szkole, to patrzyłem po charakterystycznych ubraniach czy plecakach. I to nie tak, że totalnie nie mam pojęcia na kogo patrzę, ale zdecydowanie mam duże trudności, żeby nawet bliskich znajomych rozpoznać od kopa.

Już wiem dlaczego sam sobie się nie podobam xD lewe oko widzi przystojniaka, prawe oko widzi przystojniaka a ja patrząc w środek widzę szkarade ❤😂

Powinniśmy pobudzać w mózgu obszar odpowiedzialny za poznawanie mózgu.

W pewnym sensie każdy z nas posiada prozopagnozję. Objawia się ona kiedy próbujemy odróżnić zawodników chińskiej reprezentacji piłki nożnej albo członkinie zespołu k-popowego ;)

Dobra, ale oglądając ten film czułem się dziwnie nieswojo 😳

1:20 - dzięki za shotout 😅

Te twarze jakie widzi mój mózg na początku są straszne. Wyglądają jak gobliny zrobione w bardzo starej grze z bardzo kwadratową grafiką

Mam prozopagnozję i chodziłem do liceum plastycznego. Na zajęciach z rysunku i malarstwa podczas rysowania postaci nie raz usłyszałem od innych, że potrafię wyjątkowo dobrze oddać rysy twarzy modela. Zawsze fascynował mnie ten fenomen, że to moje postrzeganie twarzy tak jak każdy inny obiekt, czy też właśnie zbiór obiektów, zaskakująco nie wpłynęło negatywnie na moją umiejętność odwzorowania ich na papierze, a może i wpłynęło na to dodatkowo pozytywnie.

Co tak wcześnie Dla osób które pytały film został wyrzucony o 23:46

Najlepsze jest to, że przez ponad 30 lat życia nie sądziłam, że mam z tym problem, dopóki nie zaczęłam rozmawiać o tym ze znajomymi - ot, przypadkowy temat przy piwie, zaczęło sie od tego jak jak woźna z przedszkola ogarnia po paru tygodniach wiekszość rodzicow nowych dzieci. Nagle zaczęly mi się lączyć kropeczki - jak to trudno jest mi zapamiętać twarz osoby bez znaków szczególnych, i polegam raczej na głosie, sposobie poruszania się, ubraniu, fryzurze... Jak to mam problem połączyć twarz ze zdjęcia z twarzą osoby, która stoi przede mną, zwłaszcza jeśli nie jest identycznie umalowana/uczesana... Jak to za dzieciaka rozpoznawalam sąsiadów po psach, które wyprowadzali na spacer (XD) - zabierz mu psa i nie wiem co to za człowiek 🤣 Z czasem jakoś nauczyłam się trochę lepiej, ale wciąż, kiedy spotykam kogoś w miejscu, gdzie się tej osoby nie spodziewam, po samej twarzy nie rozpoznam. Musi sie odezwac, albo muszę mieć zapamiętane ubranie/manieryzmy. Kiedyś nie rozpoznalam dobrej kolezanki, ktora znalam juz 10 lat (!) tylko dlatego, że zalozyla okulary przeciwsloneczne. Teraz wiem, ze to dlatego, że miała bardzo charakterystyczne oczy i okularami zasłoniła "marker", po którym miałam ją w swojej głowe zakatalogowaną. Moja mama zmieniła fryzurę - też jej nie rozpoznałam - dopiero po głosie. Mój mąż musiał wjechać we mnie w sklepie wózkiem - nie spodziewałam się go, a nie mam nawet nawyku patrzenia na ludzi. Więc tak... :)

U mnie w mózgu też coś chyba nie do końca styka w tym obszarze, bo wystarczyło, że sąsiad zdjął okulary i już miałam problem, czemu typ się gapi i uśmiecha xd dobrze, że jego psa rozpoznałam, to mu dzień dobry powiedziałam Swoją drogą - rozpoznać psa zamiast człowieka... 🙈

"Milionom algorytmów opartym na sztucznej inteligencji" Uwielbiam Twój kanał, ale możesz mi wyjaśnić jak algorytm może być oparty o AI, skoro algorytm jest częścią składową AI? Co w ogóle oznacza to zdanie? Nie ma czegoś takiego jak algorytm oparty o AI

No i znowu bania rozwalona xD Dzięki Kacper, więcej ciekawostek!

Kiedyś jak Patrzylem na swoje oczy i to dosłownie z tego samego poziomu w lustro i się skupiłem na własnych źrenicach to miałem ten sam efekt tylko że na żywo w dodatku z własną twarzą 😖 To było straszne myślałem że mnie diabeł opętał 😂

No kierwa uwielbiam Twoje filmy Kacper. 👍 Człowiek niby zna niektóre tematy, ale przekaz, narracja i sposób podania potrafi jeszcze bardziej zafascynować tematem. Świetny materiał jak zawsze!

pierwsza minuta i juz mi rozwalilo mozg brawo kacper

O kur** normalna godzina

ta iluzja wyglądała jak postacie z Obliviona XD

Ciekawa iluzja. Ja mam pamięć do twarzy ale często nie pamiętam skąd daną osobę znam. Za to absolutnie nie mam pamięci do imion i nazwisk. Moja matka ma tak samo.

Nigdy nie słyszałem o tej iluzji. Dzięki.

idealny temat by poruszyć wątek "uncanny valley". Szkoda, że to się tu nie znało bo jest całkiem intrygujące.

Jako artysta z prozopagnozją również zauważam ciekawy efekt - nie jestem w stanie zwizualizować sobie w wyobraźni twarzy ludzi, nawet tych, których znam od lat i spotykam codziennie. Wyjątkiem są natomiast osoby i postacie, które wcześniej rysowałam. Wynika to pewnie z tego, żeby kogoś odwzorować trzeba bardzo szczegółowo przyjrzeć się każdej części twarzy, ale też jako ogólnej całości, a nie tylko jej fragmentom (zapamiętując np. tylko wspomniany charakterystyczny nos). Przekłada się to też na moje sny, w których większość spotykanych ludzi "nie ma twarzy" (nie jest to kompletny brak twarzy jak u slendermana, tylko bardziej taka "twarz nieokreślona"), za wyjątkiem tych wcześniej narysowanych.

na mnie ta iluzja na początku nie działa bo nie potrafię patrzeć dwoma oczami na raz, a patrząc jednym twarz po boku jest zupełnie normalna

Kacper na miniaturce wygląda jak Klucznik z Wiedzmina 3 w posiadłości Von evereca :D :D

1:26 ale sie obsrałem XDDDD nie spodziewałem się jumpscare w filmie Kacpra

kacper nagraj film o szkodliwosci muzyki i o tym dlaczego np tanczymy czy czemu slowa wypowiadane w rytm dają nam radosc

Zrób proszę odcinek o afantazji - to też ciekawa przypadłość :)

Zdecydowanie za wczesna godzina na film pitali

smacznej KAWUSI życzę każdej osobie, która to czyta ;)

Wpadłem na Pana kanał przypadkiem dzięki GPT. Smartgasm i Astrofaza, ten drugi był nazwą pierwotną pierwszego a ten drugi jest obecnie zupełnie innym kanałem ale GPT podało że Kacper Pitala był właścicielem obu. Pewnie bład AI lub zbieg okoliczności. Ale spoko kanał.

Witaj Kacperku o relatywnie normalnej porze

Buzie widze w tym tenczu

A czy jest jakaś część mózgu, która w podobny sposób jak twarze rozpoznaje w martwych przedmiotach kształty penisoidalne?

Ta iluzja dziala jak grafika w grach. Im dalej, tym mniej detali, zeby komputer nie potrzebnie zuzywal mocy. Tutaj chyba oszczędność mózgu

Od jakiegoś czasu zastanawiałam się czy przypadłość postaci Lakana z Zapisków zielarki naprawdę istnieje, fajnie wiedzieć

Ja jak próbuję przypomnieć sobie jak ktoś wygląda to nie widzę żadnych szczegółów twarzy. Wiem, że to np. brat, ale nie dam rady opisać twarzy, bo po prostu tak jakbym nie pamiętał jak wygląda.

Cierpię na prozopagnozję i pierwszy eksperyment sprawił, że zrobiło mi się natychmiast niedobrze. Na ten z metamorfozą twarzy musiałam przestać patrzeć. Ciężko się z tym żyje, zwłaszcza jak człowiek nie ma pojęcia, że tak ma i nie wie, że ludzie mają inaczej. Autodiagnoza w wieku lat jakichś 30. Dopiero od niedawna mam odwagę mówić otwarcie nowopoznanym ludziom, że nie rozpoznaję twarzy, proszę się przypomnieć, jakbym nie poznała was następnym razem, nie robię tego celowo. Wiem, że tak było to na pewno odbierane. Ludzkie twarze potrafię dopiero powiązać co nieco z właścicielami, jeśli powiążę je z danym środowiskiem (kolega z pracy, kumpel, barman w barze czy podopieczny na zajęciach) i jeśli w tym środowisku mi się pojawiają. Jeśli zostaną z niego wyrwane, często zajmuje mi kilka dobrych sekund powiązanie głosu i osoby z jej twarzą, a więc tym, skąd ją znam i co mnie z nią łączy. To jest bardzo dziwne i nieprzyjemne, moment kompletnej dezorientacji i panicznego grzebania w mózgu, żeby powiązać osobę witającą się ze mną na pływalni, z koleżanką z sekretariatu. Trudno mi bardzo z tym, że nie potrafię sobie wyobrazić niczyjej twarzy, żadnej z bliskich mi osób, nawet mojego dziecka czy osoby, którą kocham. ALE o dziwo potrafię szczątkowo zapamiętać płaskie zdjęcie 2D danej osoby. Kolejne, co jest bardzo trudne to to, że w lustrze zawsze widzę siebie po raz pierwszy. Zawsze jest to jakiś tam szok, nawet jeśli znam ogólnie swoje cechy charakterystyczne. I jakoś nie działa na mnie oglądanie własnych zdjęć. Może to dlatego nigdy nie miałam potrzeby wieszania po domu zdjęć rodziny? Bo i tak nie wiążę obrazka 2D z osobami w 3D? Dzięki za wideo. Bardzo fajne.

Ja to mam chyba?! Niebyłbym w stanie podać profilu pamięciowego twarzy człowieka którego widziałem tylko raz.

Żadne ai, żadne rtyx, tylko macierze, Coraz to większe macierze, coraz to bardziej dokłada. Nic więcej. Tyle i aż tyle.

Ty jestes mistrz musimy kiedys zamienic slowo bez kitu robisz w necie dokladnie to co od zawsze chcialem ale jakos brakowalo oglady. A teraz to za pozno juz i ciasno sie robi na YT., Brawo gratuluje i licze ze napiszesz nastepna ksiazke to moze na urodiznki mi ktos sprawi :)

A może te twarze na prawdę tak wyglądają a to my oszukujemy się, że są dla nas normalne, ludzkie.. i tylko kątem oka widzimy.... i znowu przez Kacpra będę miał koszmary senne. A swoją drogą, to czy AI nie można tak przeanalizować ludzi, że na podstawie głosu i pewnych łatwych do poznania informacji podstawowych, będzie ono w stanie stworzyć wizerunek TWARZY tej osoby i np na odwrót. Człowiek w końcu oglądając filmy z dubbingiem czy gry komputerowe wyczuwa, że GŁOS CZASAMI NIE PASUJE do wizerunku osoby.

ta pierwsza iluzja to normalnie mandela catalogue w prawdziwym zyciu

A dzisiaj akurat trafiłem na scenę z filmu Vinci, gdzie gość, co nie pamiętał twarzy, na spotkaniu podawał nazwiska graczy z obu drużyn;) co za przypadek? ;)

To bez sensu zachwalać kartę graficzną z jej generowaniem klatek i pokazywać przy tym porównanie na podzielonym ekranie skoro twój film idzie 30 klatkach. Nic nie widać, można się tylko domyślać. Czy się mylę? 🤔 Pozdrawiam, fajny filmik 👍

Ja się zastanawiam czy z moją przypadłością, gdybym nie wychował się w erze emotek/emotikonów, to czy byłbym w stanie znaleźć twarz w abstrakcjach, jak np. wspomniane gniazdko. Nie żebym nie odróżniał twarzy, ale ludzie ogólnie wyglądają dla mnie tak samo, a jeśli "twarz" jest zbyt abstrakcyjna, jak wspomniane 3 (4) dziury na Księżycu, to nie zobaczyłbym twarzy na pierwszy rzut oka, bo w tym przypadku pierwsze co mi przyszło do głowy to kula do kręgli i/lub kokos.

Kiedyś podczas wywiadu doktor Andrzej Dragan opowiadał dlaczego gołąb rusza głową podczas chodzenia. Twierdził że gołąb widzi tylko ruch i rusza głową żeby widzieć świat. Tak samo owady widzą ruch i jak chce się złapać muchę to trzeba powoli zbliżać ręke. A najciekawsze jest to że podobno u ludzi bardzo szybko drga oko, bo my też tylko widzimy ruch. I osoby podczas testów którym wyłącza się lekami zwiątczającymi mięśnie odpowiadajàce za drganie, nic nie widzą dopóki ktoś się nie poruszy. Opisują to jakby ktoś wychodził z cienia. Z chęcią bym zobaczył film na ten temat.

To, że mam problem z twarzami zauważyłam dopiero mając ponad 20 lat, co jest zabawne ponieważ szczególnie podobają mi się niektóre nosy ale o nich zapominam a reszta jest niejasna. Jakimś cudem nie zorientowałam się nawet przyglądając się twarzom latami. Wychodzi spory mindfuck. Za to przeglądając komentarze znalazłam olbrzymi pozytyw wynikający z posiadania tej przypadłości. W przeciwieństwie do ogromnej liczby komentujących, mnie kompletnie nie ruszyły te wszystkie twarze umieszczone w filmie. Dobrze jest się dowiedzieć, że nawet z takiej upierdliwości można uzyskać coś przydatnego.

Piszę ten komentarz przed obejrzeniem filmu, ale muszę się podzielić pewną rzeczą, a mianowicie przez całe swoje życie, mając setki snów, nigdy nie widziałem ludzkiej twarzy, zawsze gdy śniły mi się jakieś postacie, to nigdy nie miały one żadnej twarzy, bardzo dziwne, nie wiem jak to opisać. Dodam, że mam lekką wadę wzroku -2.

Ja mam coś dziwnego ja nazywam to skanerem. Czyli mój mózg ma jakąś dziwną umiejętność segregowania ludzi na tych co są zdrowi i chorzy patrząc tylko twarz. Patrząc tylko kilka sekund już widzę czy ta osoba ma zaburzenia psychiczne czy nie /lub cierpi na coś jakąś chorobę. Tak też np : zanim stwierdzono u mojej siostry pewne zaburzenie ja to u niej widziałam już po twarz widziałam coś nie tak jakby była inna zniekształcona. Z czasem system się wyostrzył teraz kiedy mieszkam w wielkim mieście i wszedzie pełno ludzi. I jest już mocno doszlifowany. Dodatkowo szerego innych umiejętności związanych z tym : - mikroskopowy wzrok z daleka dostrzeganie małych obiektów poruszających się (roztocza , małe stawonogi) , jak i bliska. - widzenie kolorów gwiazd (w mniejszym stopniu ich migotania moja rodzina też to ma) - podczas patrzenia na obiekt płaski typu (narysowany sześcian) mam wrażenie uczucia że jedno oko widzi to jako obiekt 2D drugie w 3D i że jedna półkula mózgu analizuje to czy obraz jest w 2D druga w 3D - szerokie pole widzenia i analiza zagrożeń w tle. I to wszystko dzieje się na raz no chyba że jestem zmęczona. Kto też tak ma szczególnie mnie ciekawi to z widzeniem gwiazd w kolorze...?✨✨✨🌟.

Miałem nadzieję że będzie coś o pamiętaniu twarzy bo zdaje się że wiele osób ma z tym problem. Ja naprzykład rozpoznam człowieka po twarzy, ale choćbym miał przystawiony pistolet do głowy nie będę w stanie wyobrazić sobie czyjejś twarzy. Problem mam nawet z własną rodziną, nie umiał bym opisać twarzy własnej matki, nawet czy ma długie czy krótkie włosy. Ale gdy ktoś mi pokarze zdjęcie osoby o podobnej twarzy to będę umiał stwierdzić to podobieństwo, i czym się różni.

Te twarze na początku przypominały mi moje postacie z dark souls

Mam pewna uwage co do twoich materialow wideo Niestety zbyt zadko sie pojawiają.

Spoko, Kacper. Dziękuję za koszmary, dobranoc!

Dobrane twarze są bardzo niesymetryczne, 0:33s - najlepiej widać u kobiety z lewej, ta z prawej natomiast wycięta w ms pincie na kwadratowo. Widząc takie portrety kątem oka mózg notuje, ze coś jest z nimi nie tak ale że widzisz tylko skrawki wpatrując się w środek środek ekranu to mózg dorabia resztę.

Kiedy piosenka o krzesłach? W końcu stały w równym rzędzie(?) no to policzyłeś je

ue5: macie narzedzie do realistycznych ludzie nvidia: a my wam damy narzędzie do animacji lol

ja bym ci zaufał i boje sie ze jestes bardzo dobrym manipulatorem ps:dziekuje nie moge dzisiaj zasnąć

Po prostu te twarze się nie wczytują w całości, by nie przeciążać pamięci symulacji, w której żyjemy

oglądam 3 raz i jestem bardzo pijany i ta iluzja przestała działać

Siema dasz tutorial jak przejść ziemniaka tego co polecałeś no wiesz brotato

O akurat obiad miałem jeść xD Idealnie

Dobrze ze ja widze, widze i moge ogladac twoje filmy do konca :D

minutę po eksperymencie zabolała mnie głowa, chyba przeciązyłem sobie ten zakręt w mózgu :P

Prozometamorfozje naprawdę miałem po lsd

czyli ludzie mają wbudowany face ID

nie napisze pierwszy ale pisze ten komentarz żeby nikt inny tego nie napisał

Lajk subskrybacja 3 komentaże i dryndok już lecą 4:45

Na prawdę masz talent chłopie, dziś już mało rzeczy zaskakuje, a tu proszę.

miałam nadzieję że będzie coś o uncanny valley

zbombalem sie w gacie w 10 sekundzie filmu

Buzię widzę w tym teczu Ja nie widzę A ja widzę

Ja mam wade wzroku wiec tak z 5 metrow nie widze twarzy XD

Nurtuje mnie pytanie jak taką część mózgu mogła powstać jakby dlaczego została podzielona na konkretne rozpoznawanie tylko twarzy a nie po prostu jako rozpoznawanie wszystkiego co nas otacza? Dlaczego twarz jest uznawana przez nasz mózg jako coś innego niż wszystkie inne przedmioty części ciała itp

Mam lekka formę tego, dla mnie kluczowe są cechy bardzo charakterystyczne u innych osób w połączeniu z miejscem w którym wiem że tą osobę mogę spotkać, więc spotykanie znanych mi osób po za spodziewanym miejscem skutkuje tym że czasam ignoruję ich, chyba że sami podejdą i czasami mi głupio że tak mam bo wiem że sprawiam wrażenie dupka co dobrze koliduje z moją mimiką gdzie przez połowę czasu wyglądam jakbym chciał kogoś zabić, a marszcze brwi i czoło bo niedowidze i jak koncentruje wzrok to tak mi się robi a tak naprawdę jestem bardzo serdeczna osobą. Dlatego wolę kontakt głosowy online.

Oglądam ten filmik koło 1 w nocy samemu w pokoju i jest to creepy af (szczególnie z tym rozmazywaniem twarzy)

Pomysł na odcinek: Czym jest sen

Z dobrych rzeczy.. Udało mi się odróżnić jabłko od łyżki :D

Jestem zawiedzony brakiem wplecenia kultowego tekstu. Buzię widzę w tym tęczu :)

Bardzo dziękuję za ten filmik. Od dawna mam prozopagnozję, do tego stopnia, że nie mogę na zdjęciach, które nie robiłem sam, odróżnić swojej żony, z której mieszkam 14 lat. W moim przypadku najgorsze jest nowe miejsce pracy albo nowe znajomości. Najpierw ja muszę zapamiętać wszystkie fryzurę, później - odzież. Bo wiem, że człowiek może pójść do fryzjera, dlatego mogę go odróżnić po odzieży. No i oczywiście inne cechy, np. głos. Mam duży problem z oglądaniem filmów, bo bohaterowie mogą zmieniać się. Dużo kłuczyłem z żoną na ten temat do tego momentu jak nie dowiedzieliśmy, że mam prozopagnozię. Ja myślałem, że to jest absolutnie normalnie - nie rozróżniać ludzi i myślałem, że moja żona ma unikalną umiejętność :) Teraz często mówię wprost o prozopagnozję, bo mogę ich nie rozpoznać w przyszłości i to zawsze jest odebrane za zarozumiałość. Jak od razu powiem o tym, to późnej jak spotkam się i nie poznam, to ludzie nie są obrażeni na mnie.

Dlaczego Polacy nie rozpoznają twarzy ludzi z głębokiej Afryki i dalekiej Azji, i odwrotnie? Chińczycy rozpoznają Polaków chyba tylko po sylwetce, bo mylą nas strasznie, pomimo małego podobieństwa.

Po każdym Twoim odcinku wiem, że dowiedziałem się czegoś nowego jednocześnie mając wrażenie, iż wiem coraz mniej Fascynujące

ale zajebista iluzja na start

Ja mam Pareidolie😅 wszędzie widzę tważe nawet w nocy a kiedy patrzę na okno sąsiadów widzę krzesło które wygląda jak czarna głowa z czarnymi długimi włosami. A jak w nocy z łóżka patrzę na okno odbija się moja tapeta w kwiaty i widzę straszne twarze. A czasami z łóżka jak patrzę na kocyk widzę twarz wstaje czochram żeby nie było jej widać a nadal jakaś inna jest. Ale tych przykładów miałam więcej napisałam te które naj bardziej pamiętam. Miłego oglądania i kto ma Pareidolie Klika tutaj 👇nie zmuszam

Patrzyłam na środek i kątem oka nie widziałam żadnych deformacji twarzy. Żadnych wielkich oczu, przekrzywionych nosów czy innych groteskowych cech. Widziałam normalne twarze tylko za każdym razem inne. Poczułam niebywałe zdziwienie, że prowadzący wmawia mi, że widzę jakieś deformacje. No ja nie wiem co to za moda na wmawianie... Phi!