Çoğumuz ufacık farkındalıklarla oldum, bittim, öldüm algısına girip ölmeden önce ölmeyi başardık zannediyoruz. Bu kadar kolay mı ki ölmek, kolaymı sarsılmaz bir iradeyle zevk ve sefadan geçmek.. göz güzel görür, peşinde savrulur. Kolay mı bizi tamamlanacağını zannettiğimiz sahte güzelliklere gözlerimizi kapatmak.. cehaletimizden sıyrılmak.. inancımızı yitirmeden yola güvenerek teslim olmak.. hele korkular, en büyüğü de yalnızlık korkusu.. içimizdeki ben zannettiğimiz benliklerimizin fısıltısı her adımda kafamızı karıştırırken vardım demek, oldum demek, öldüm demek bu kadar kolay olmasa gerek.. yolumuzu aydınlattığınız için teşekkürler öğretmenim 🙏🏻 "Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur. Düşmem dersin düşersin. Şaşmam dersin şaşarsın. Öldüm der durur, yine de yaşarsın" Mevlana.
Peki bizim öğrencilik surecimizde yanımda yaşayan kişiler sana tuhaf tuhaf bakıp hep sorun çıkarıyorsa
Месяц назад
Öğrencilik sürecindeki kişi özgürleşecek o yüzden bu onun hayatı ve onu ilgilendirir. Diğerleri ise kendi fikirlerini söyleselerde bu öğrenciyi rahatsız etmemeli bu da onun aşmadı gereken bir şey yani birilerinin söylenmesinden de özgürleşmeli
