Çox sağ olun müellime suallara etraflı izah ve aydınlıq getirdiyinize göre. Men ise eşya olaraq mektebli çetiri olmaq isterdim.Onların başı üzerinde dayanıb isti ve soyuqdan qorumaq üçün. Yemek olmaq istemezdim amma, esger yemeyi yemek isterdim; gergin telim ve ağır şerait dözülmez hava durumu olan zaman esgerlerimizin bu isti yemeye ne qeder ehtiyacları olduğunu bildiyim üçün, ve o, anları yaşadığım üçün. (Dadı ve keyfiyyeti bezi ev ve restoran yemeklerine çatmasa da onun zövqü ve ab- havası tamam başqadır.) Gül olaraq rengberen olan zengçiçeyi olmaq isterdim. Son zeng dövrüne tesadüf edir bu gülün açması. Bizim Gedebey dağlarında da bitir. Men Uşaq vaxtı atamın emisioğlu iri bir deste yığıb getirmişdi dağlardan, may ayının sonları idi. O, gül destesi her kese başqa bir motivasiya verdi. Mezunların ellerinde- sinesinde ,birincilerin gül cemalları, ince burunları önünde gezdi o deste. Her kes heyranlıqla baxırdı gözelliyine , ve ele bilki bu deste de mexsusi olaraq tebrik üçün özü enib gelmişdi dağlardan. Hem de bu son zengin sedaları ile beraber onlar da çekilib gedecekdiler uzaqlara.Sanki Müsteqil heyata qedem qoyan her bir mezunun gelecek heyat yolunu öz etri ve rengberengliyi ile boyamaq üçün... İndi de son zeng adı çekilende son zengin son sedaları qulaqlarımda , hemen zengçiçeyi destesinin rendberengliyi gözşerimde canlanır... ( Xarıbülbül bir möcüzedir menim alemimde, Azerbaycanın tebbi brendidir güller içinde. O, dülü hele çox inceleyib sirrini çox öyrenmeye çalışmaq lazımdır. )