Sonlara doğru çalgı sesi yükselip Mabel'in sesi baştaki kadar duru gelmediğinde, şarkı gerçekten bir fırtınanın uğultuları içinde kaybolmuş gibi hissettiriyor. Çaresiz hissettiğimde ve her şeyi olduğu gibi bırakıp zaman çizgisinin dışına çıkmak,bir nevi bu alemin fırtınası etrafımı sarmışken o fırtınada kaybolup çıkıp gitmek istediğimde açıp dinliyorum. Sonlara doğru sözlerini hiçbir zaman anlayamadım çünkü dinlerken içimdeki fırtına şiddetleniyor ve onun uğultusundan şarkıyı duyamıyorum.
Ben bu adamı neden bu kadar çok seviyorum bilmiyorum. Bir kere olsa konserine gitmeyi, yüz yüze gelip sarılıp tokalaşmayı, birlikte fotoğraf çektirmeyi ne çok isterdim. Ama olmayacak herhalde. Sağlık olsun...
Ben kendi hissettigime bakarim zaten sarkilarda oyledir herkes kendinden bisey bulur o demek istediginiz duyguyla yazmis olabilir fakat bende baska firtinalar icin dinliyorum herkesin firtinasi mycadelesi farkli bence oyle bakilmali
