Oglądając czy właściwie słuchając Macieja miałem wrażenie jakbym był u niego na streamie xd. Makuła wszędzie jest taki sam zwariowany i to jest duży plus bo oznacza że nie udaje i jest sobą. Bardzo miło spędziłem z wami czas panowie, dziękuje.😊😊😊
Ojciec Wonzay! Och, najlepsze lata spędziałam na Strumykach z Ruczaju. Polowanie na Wilkołaka, PT w środku nocy z Ojcem szeptającym „Dżared” xD, X-Com z macką Zosią i tymi cudownymi śmierciami, odstresowujący INC., niekończące się przygody z DayZ i wszelkie rage’y które wjeżdżały przy grach. I mnóstwo cudownych chwil ze wszystkimi grami i niesamowite złote cytaty. Dla Ojca właśnie konto na Twichtu zakładałam ❤❤❤ no dzięki za ten wywiad, idę teraz szukać podcastów Ojca.
Lamienie w xcom 2012 to było przezłoto, losy oddziałów z kolejnych liter alfabetu, a potem nagle "ej, bo zagrałem offline i HEHE udało mi się" (czyt. "dali mi sejwa i zagram"). Crash testy biurka, risen, małpa w sekiro, piękne czasy to były, dalej sobie giercuje, ale nie mam już czasu go oglądać. Ale szoty i makuła komentujący różne dziwne rzeczy, lamiąc, dalej jest fajny.
Czasem beczki wybuchają śmiechem, czasem nostalgią. Najdłuższy i najdziwniejszy Podcast na kanale. Może troll, może specyfika bycia. Nieważne. Wyszło interesująco, bo inaczej.
cały Wonziu, dla większości ciężki, dla reszty mistrz sarkazmu, satyry, ironii, retro-ekspert. Fajnie być w tej garste, elicie która go czai, jedyny strimer którego kameralne strumienie oglądam regularnie, od kilkunastu lat
Licząc z 10-12 lat wstecz, niemal codziennie przesiadywałem na streamach Ojca Makuły. Zaczęło się chyba od XCOM: Enemy Unknown po którym zostałem już tam na dłuuugo. Najlepsze jest to, że to właśnie dzięki twórczości Wonzia, właśnie na jego streamie poznałem jednego ze swoich najlepszych kumpli, z którym zdarza mi się grywać w różne tytuły nawet dziś. Lata minęły, w sumie dawno już przestałem oglądać Strumienie z Ruczaju, ale dobre wspomnienia pozostały. To jeden z nielicznych YTberów, których po prostu szanuję, za całokształt, nie tylko fajne materiały lata temu w TVGry. Można by długo wymieniać. Miło was się słucha chłopaki, robicie na prawdę świetną robotę zapraszając takie osoby do podcastu. Oby tak dalej, trzymam kciuki za dalszy rozwój kanału!
O. Miałem podobnie chociaż od czasu do czasu zaglądam do nowej twórczości Wonzia i też zacząłem oglądanie chyba trochę wcześniej bo zakładałem konto na twitchu w 2011. Taką sztandarową serią, od której zacząłem śledzić streamy codziennie były streamy z Legend of Grimrock i nawet gdzieś w pierwszych odcinkach na yt słychać wonzia mówiącego mój nick bo mu z czymś pomogłem. No a parę odcinków później prawie wyłapałem bana za powiedzenie "Ominąłeś przycisk na ścianie". Klimatu jaki wtedy był na tamtych transmisjach nie pobije nic.
To jest właśnie Wonziu. 01:15:07 - padłem. Tramwaje vs autobusy na poważnie a Rojo ma uciechę ;D Po prostu piękne. Jeden z moich ulubionych podcastów. Dzięki wam za dawkę informacji i śmiechu ; ) Można powiedzieć że Wonziu nieświadomie jest standuperem. Wybitnym do tego bo naturalnym. Myślałem że tramwaje i autobusy zatrzymają karuzelę śmiechu a potem doszła Bydgoszcz! I ta skromność że to zwykły gość. Podobna skromność jak u Rysława.
Najlepszy odcinek podcastu ! Maciek mega sympatyczny i jak tylko były rozkminy o Bydgoszczy to płakałem ze śmiechu. Niestety nie było ważnego pytania - "Co z Japonią ?". Japonia, pamiętamy Maćku :) Pozdro.
Ja ogólnie lubię Wonzia, bardzo lubiłem Krokietkast, wciąż sprawdzam co on tam robi, facet ma pewnego rodzaju charyzmę i specyficzne poczucie humoru, które lubię, ale jednak trochę się umęczyłem tym wywiadem. Wonziu niestety popada w jakąś dziwną odklejkę. Wszystko to "patologia, patologia", nie do końca rozumiem czemu ta Nvidia go toleruje. Mam wrażenie że wszystko ma gdzieś, trochę to niepokojące. Wymyślił sobie jakąś pozę i za uja nie umie się od niej oderwać. Szkoda.
Przy nim Rojo to jakiś manekin. Serio, jest tak sztuczny. Tutaj wygląda na upudrowanego, do tego ta elokwencja już gdzieś tyłkiem wychodzi. Przydałoby się więcej luzu
o kurde tego się nie spodziewałem. aż zaskoczony jestem, że wonziu w takim pięknym pokoiku bo na strimach z kuchennych rewolucji to słabiutko wyglądało haha :D
Alez nostalgią uderzyło :D To co, czekamy na zapowiadaną Magdalenę Marię Monikę? :) P.S. Jesli przychodza wam do glowy jeszcze inne nostalgiczne kanały to piszcie w komentarzach - byc moze Rojciu z Kasprem spełnią wasze życzenia jak dzin z lampy Alladyna xD
Ojca zawsze się dobrze słuchało w formie podcastowje lub około podcastowej przez to swoje specyficzne flow rozmowy. Z jednej strony całkiem bezpardonowo potrafi coś palnąć, a z drugiej strony rozmowy o wszystkim i niczym w przeciągu kilku minut. Pamiętam nocne rozmowy dokończone w diablo III i słynna piosenka widza ^^ lub dyskusja z pan kaczka uh dobre czasy się przypominają...
Oglądam każdy odcinek podcastu i zastanawiam się, czy w takim formacie, gdzie każdy z was na zmienę zadaje pytanie i słucha odpowiedzi nie jest trochę sztywne. Jakbyście się ustawiali w kolejce, zadawali pytania i słuchali. Rojo akurat bardziej potem ciągnie jakiś temat i rozmawia z gościem przy czym Kasper czeka na swoją kolej z licznikiem. Zastanawiam się czy nie lepszym rozwiązaniem było by zmienić to w taką luźną rozmowę niż wywiady. Tak jak Wąziu zapytał Kaspra czy się nie nudzi bo siedział i słuchał co rozumiem ale brakuje mi tu takiej barwnej rozmowy, reakcji na to co ktoś mówi, wejście w wymianę zdań zamiast wiecznego słuchania aż gość skończy i przejście do następnego pytania. Pozdrawiam prowadzących i powodzenia przy kolejnych odcinkach. P.S Rzeczywiście Rojo na koniec słuszna uwaga czy to nie był pierwszy prawdziwy podcast na tym kanale :) Super odcinek
Można się śmiać, ale myślę, że gdybyście zaprosili Gracjana, to chętnie by wziął udział, mogłoby to pokazać go w bardzo fajnym świetle, zwłaszcza, że pomimo swojej memiczności Gracek jest mega sympatyczną osobą.
Panie Macieju, to że NVidia Podcast ma mało komentarzy, nie znaczy, że ma mało widzów. Ja na przykład uwielbiam kiedy Maciej poprawia Macieja bo ten na starym strimie Macieja powiedział coś o Macieju i był w błędzie. Pozdrawiam JaDisco
Panowie, zaczęliście mówić o latach dziewięćdziesiątych, dresach czy blokowiskach i zabrakło wspomnienia dziela literackiego, które ten temat podejmowało i dało wgląd w Bydgoszcz z przełomu wieków. Mowa o "Osiedlu Swoboda" Michała Sledzinskiego. Dodatkowo autor od lat udziela się w pismach komputerowych i jest graczem, więc mógłby być ciekawym gościem dla waszego podcastu.
A byłem na majówce w Bydgoszczy i sam powiem od siebie... bydgoszcz jest piękna może to dziwne ale poznan nie ma podjazdu do Bydgoszczy jeśli chodzi o wygląd. A pochodzę z pod poznania. Chodź też mieszkałem w Bydgoszczy kilka lat więc polecam w sumie ludzią odwiedzić bydgoszcz jak klepsydra gada.
