Magnetofony - Odc.42 [Reduktor Szumu] 

Witam.Potwierdzam!Rowniez wciaz mam sony tck 611s od ponad 20 lat i w polowie lat 90tych demonstrowalem kolesiom jak brzmi dzwiek w trakcie nagrywania w czasie rzeczywistym ''przed tasma''-czyli oryginalny z CD i tuz ''po tasmie''-czyli nagrany na decku...bo taki trick robia tylko 3Head:-) Roznica kolosalna na metalowej tasmie i oczywiscie z Dolby S,a i na C brzmialo znakomicie i to co kolesie najbardziej chwalili,ze ''cykalo'' lepiej niz na CD A doslownie wczoraj zakupilem za grosze Technicsa z 1978ego-magia swiecacych zegarow i mechanicznego sterowania funkcjami

To efekt pogorszenia jakości. Taśma ma o wiele gorsze parametry, jest o wiele mniej transparentna niż CD. Tyle że niektórym ludziom się podoba to co taśma dodaje do sygnału, ale to nie ma nic wspólnego z lepszą jakością.

@@mlody969 Czasami piekno jest w niedoskonałości. Uwielbiam moje magnetofony kasetowe DIORA MDS442 tzw. szuflada i '' jamnika '' (radiomagnetofon) SANYO Obydwa na chodzie i wyglądają świetnie jak na swoje 30 lat. Pozdrawiam.

@@henrykteodor706 Ale to "piękno" to jest kwestia gustu, a jakość da się zmierzyć. Komuś może się podobać POGORSZENIE jakości ale to dalej będzie pogorszeniem jakości.

@@kriskris4552 Prawda jest niestety taka że kupując nawet same CD na Zachodzie - jeszcze do roku 2010 - brzmienie ich było znacznie lepsze niż tych samych wydawanych w ... edycji polskiej!!! Ale i Zachodnie wydawnictwa nic nie pomogą - gdyż OBECNIE technika STUDYJNEGO cyfrowego nagrywania dźwięku ma się nijak do pasma /częstotliwości rejestrowanej w studiach w II poł. XX wieku. Mdłe i pozbawione w dodatku brzmienia naturalnych, żywych instrumentów utwory - NIE MAJĄ JUŻ W SOBIE ŻYCIA I DUCHA. W dodatku muzyka stała się produktem - który poprzedza i zakańcza reklama. Ostatecznie jeszcze producenci wyłożą na trasę koncertową - ale tylko po analizie zysków i strat. TAKA JEST PRAWDA ....

No jest.

You all probably dont give a damn but does anyone know a way to log back into an instagram account?? I was dumb lost my password. I appreciate any help you can give me

@Arturo Patrick instablaster =)

Hehehe, to mamy podobnie, ja takiego dostalem na komunie, gral ladnych pare lat (na koncu juz play na zapalke, ale gral) ja z nim na obozy wedrowne jezdzilem, kurcze musze poszukac, chyba jeszce gdzies na strychu lezy

Cóż, zacznijmy od tego, że normę HiFi spełniały dopiero taśmy CrO2. Z tych taśm które posiadam to faktycznie TDK brzmią dobrze, tak samo Sony niewiele ustępują im Maxelle. BASFy prezentują się już dużo gorzej. Jednakże znaczenie miała nie tylko marka, ale i konkretna nazwa taśmy. Z Sony bardzo dobre są UX-S. Z TDK CDing-II. Z Maxella doświadczenie mam z UDII. Sama różnica tych nośników - poza naturalnymi różnicami w ich pokryciu materiałem magnetycznym - polegała właśnie na różnicy w tonach niskich i wysokich. Typ I oferował dobre niskie tony i zazwyczaj brak wysokich. Natomiast typ II oferował dobre wysokie, a często brakowało dołu. Typ IV ponoć oferował znakomitą jakość dźwięku - według niektórych źródeł nawet lepszą od CD. Kolejną ważną różnicą pomiędzy typami taśm, było pasmo przenoszenia. O BIASie było powiedziane w filmie, tylko pod innym określeniem. Mianowicie - prąd podkładu. Różnił się on dla każdego rodzaju taśmy. Dla Fe - Normal 120 µs, dla CrO2 - High 70 µs. Co do samej jakości taśm Fe - nie wszystkie były tak złe. Fakt, niskie modele jak TDK Fe, nie nadawały się do nagrywania muzyki, ale już TDK D nie były najgorsze. Ja mam bardzo dobre wspomnienia z jakości Maxelli UR. Dodam jeszcze, że zazwyczaj typ I miał także gorsze wykonanie jakościowe. Jak choćby prowadzenie taśmy. Wysokie modele Metalowe miały niesamowicie dopracowane mechanizmy. Samą jakość można zaobserwować w prosty sposób. Im ciszej taśma się przewija - tym lepsze prowadzenie. W kasetach typu I da się usłyszeć często jakieś piski i terkotanie. Dobra kończę bo dość mocno się rozpisałem :). Za wszystkie ewentualne błędy przepraszam :).

BlaugranaFAN Co do jakości kaset audio , to nie było , nie ma i nie będzie lepszych od Maxell High Epilaxial . Rzekłem ! Basf-y rzeczywiście szału nie robiły , TDK były znakomite , Sony niezgorsze . No a Stilony , to jeśli ktoś pamięta , to nie ma o czym mówić . A jak kto ciekawy jakie kasety produkowano , proszę tu www.c-90.org/catalogue/tapes

Jerzy Jerzewski Maxellów wiele się przez moje dłonie nie przewinęło, ale rzeczywiście - z tych, które miałem, żadnej nie nazwałbym złą kasetą. Chociaż też i do najlepszych bym nie zaliczył. Dla mnie prym wiodły chromowe TDK SA-X. Ja jestem uczulony na wysokie częstotliwości - w sensie: kocham je. Przy dobrym odwzorowaniu tonów niskich i doskonałym wysokich w SA-X'ach, nie mam nic więcej do dodania - przez kilka lat kupowałem wyłącznie ten typ :-)

Jerzy Jerzewski Dzięki za ciekawy link. Dodałem do zakładek. :-)

Nadal więc wiesz niewiele o temacie, bo niestety autor wykładu dośc mocno mija się z realną wiedzą w sensie działania toru magnetofonowego z zakresie kluczowym, czyli nagrywania ale też kasowania. I raczej nie da się tego wytłumaczyć chęcią uproszczenia przekazu, bo błędy są ewidentne i poważne, mocno wprowadzające w błąd oglądającego.

Witam cię jestem rocznik '01 u mnie w pokoju wala się od milionów kaset, i kilku magnetofonów i różnica między dźwiękiem z komputera a magnetofonem jest kolosalna. Chyba się ze mną zgodzisz? Ale mam dla cb dobrą wiadomość. KASETY WRACAJĄ DO ŁASK! Nie tylko ja słucham kaset. W moim otoczeniu (roczniki '01 '02) Jest dużo osób które mówią " Kaseta ma zdecydowanie lepszy dźwięk" Pozdrawiam

to się nazywa autorevers

Tak, wiem, ale taśmy żelazowo-chromowe praktycznie się nie przyjęły, zatem nawet o nich nie wspomniałem.

Kasetypowracajajeszczeniepowiedzialyostatniegoslowa

Trochę jak z chodzeniem do kościoła. Wiara :) Jakość dźwięku z magnetofonu z natury konstrukcji taśmy magnetycznej jest SŁABA. Szczególnie jeśli mówimy o magnetofonach z prędkościami taśmy niestudyjnymi. I żadne zaklinanie rzeczywistości ani audiofilska religia tego nie zmienią. Natomiast niska jakośś obcenego TANIEGO sprzetu audio wynika właśnie z jego taniości oraz z tego że ludzie w większości nie potrafią zweryfikowac niskiej jakości. A już NIGDY nie potrafią zweryfikować dobrej jakości, która związana jest z efektami audio na granicy lub poza granicą ludzkeij percepcji. Nie ma co żałować magnetofonów, bo w zestawieniu ze zwykłymi płytami CD to totalne badziewie. Podobnie (choć nieco lepiej) jest z resztą z gramofonami i winylami, co pewnie oburzy domorosłych audiofili :)

@@AG-fe5xn Zapraszam do mnie na odsluch Akai z prędkością 38, taśma z bieżącej produkcji-tak, tak cały czas produkują, do tego wzmacniacz lampowy,, kolumny,do tego samego wzmacniacza podłączony odtwarzacz CD. Tasma miażdży dźwiękiem płytę CD. Niektóre studia nagrań do dziś używają szpulowców. Oczywiście nie mam na myśli szpulaków unitry

@@tomxyz5152 wspominałem wczoraj, o ile pamiętam, o tym, że moja wypowiedź (o magnetofonach) dotyczy sprzętu domowego. Nie wiem czy wspomniałem o prędkościach poniżej 20cm/s, nie pamiętam. Oczywiście że przy dużych prędkościach taśmy naturalne wady zapisu magnetycznego stopniowo zanikają. Podobnie byłoby z winylami, gdyby kręciły się 10x na sekundę. Dla zestawienia, standard CD1 to próbkowanie matematycznie ograniczone do 22kHz a rozdzielczość w technologii dostępnej w latach 80-tych. Ale przecież jest też standard SACD. Nie wiem co masz na myśli pisząc o miażdżeniu dżwiękiem, bo brzmienie to osobna sprawa i wynika z charakterystyki toru, głośników i pomieszczenia, przy czym to pierwsze jest najprościej uzyskać dobre. Dobry odtwarzacz, to odtwarzacz który nie ma zniekszatałceń amplitudy, fazy, ma odpowiednie pasmo i nie szumi słyszlnie, KROPKA. Bez znaczenia czy jest na lampach, tranzystorach germanowych czy krzemowych, ważne są ostateczne parametry, które w każdym z tych przypadków można uzyskać dobre albo bardzo dobre, albo schrzanić z niewiedzy lub oszczędności. Dlatego jedynym krtyterium jakości sprzętu audio jest wynik uzyskany na sprzęcie pomiarowym. Odsłuchy subiektywne i itologia lamp oraz nośników analogowych to pic na wodę i młyn na wodę religii audiofilskiej. Aczkolwiek to co piszę wcale nie wyklucza, że twój magnetofon jest lepszy od Twojego CD w wielu apsektach. Natomiast generalnie nie ma co warzyć czarów w kotle, bo taśma, rowek czy komórka pamięci cyfrowej to tylko NOŚNIKI informacji. Informacji którą trzeba najpierw porządnie zebrać (1 problem) a potem porządnie odtworzyć (2 problem), i tu tkwią wszystkie problemy audio. Pamięć cyfrowa ma w porównaniu z pamięciami analogowymi, przynajmniej w zakresie audio, poważną przewagę i zawsze wykracza poza graniczne możliwości nośników analogowych. To jest łatwe do udowodnienia czarno na białym i praktycznie i "na kartce".

Ziomal2005: dlatego muzykę nagraną na kasecie albo winylu słucha się, a nie puszcza. Taka różnica.

@@borysdragosani5534 zgadzam sie .

D-VHS chyba też był pomysłem Philipsa. Występował nawet w stosunkowo niedrogich magnetowidach VHS tej firmy jako dodatkowa funkcja. Nie przypominam sobie, żeby ktoś go używał - po prostu kiedyś, w zamierzchłych latach 1990-tych znajomy przyniósł mi takie video do naprawy i się zainteresowałem. Co do Akai i głowicy GX zgadzam się... aczkolwiek w domu wciąż trzymam coś trochę innego, z tej samej półki - Denona DRM-700A. No i na Denona "przesiadłem się" kiedyś właśnie z Akai. Hm... te sentymenty :-)

no tak, mnie było stać na jakiekolwiek Nakamichi jak już kasety poszły do lamusa....

To jest słynna zada trzech zasobów. W dzieciństwie człowiek na czas i zapał, brakuje mu pieniędzy. Dorosły człowiek na pieniądze i siły, ale brakuje mu czasu. Starszy człowiek na emeryturze ma czas i pieniądze (może nie w Polsce) ale już nie ma sił.

Taka prawda...

szkoda,że ludzi z dobrym słuchem muzycznym jest coraz mniej, skoro mp3-ką się zadowolą

Moim zdaniem twoje rozumowanie jest błędne. Magnetofony, mam na myśli rynek popularny, oferowały jakość odtwarzania, a przede wszystkim nagrywania, powiedzmy: taką sobie. Korporacje medialne oferowały nagrane taśmy o nieporównywalnie lepszej jakości co dawało niezłe dochody, poza winylem - rynek ten był szczególnie rozwinięty w USA, ale i na zachodzie Europy nagrane taśmy też szły nieźle Tak więc magnetofon był raczej dźwignią handlu niż morderczym kafarem. To tylko w siermiężnych demoludach praktykowane było domowe kopiowanie - nie krytykuję, bo w swoim czasie miałem niezłą taśmotekę więc rzecz znam z autopsji. Moim zdaniem magnetofony "położyła" sama idea konstrukcji. Bardzo skomplikowane, szczególnie te najwyższej klasy - a więc bardzo drogie. Do dziś magnetyczne audio analogowe to najdroższy format zapisu dźwięku, przy czym jakość nawet do pięt nie sięga płycie winylowej, nawet dziś (pomijam ultra drogi i ultra skomplikowany system zapisu magnetycznego używanego w studiach nagraniowych - niedostępny dla zwykłego audiofila). Tak więc moim zdaniem magnetofony wykończyła ich cena i nowe formaty, przede wszystkim cyfrowe. A mimo wszystko sam jestem wielkim fanem magnetofonów i rzeczywiście racją jest, że obracające się szpule hipnotyzują każdego. Każdy kto słucha u mnie muzyki zawsze gapi się w te szpule - bez wyjątku... I rzeczywiście racją jest, że wysokiej klasy magnetofon dziś to realizacja marzeń sprzed wielu, wielu lat. I pewnie kropla snobizmu, no bo taka szafa z wielkimi szpulami i masą gałkomanii zawsze robi wrażenie - szczególnie na kobietach. ;))) To działa trochę tak, jak wypasiona fura za oknem... Jestem pewien, że na rynku audiofilskim jeszcze długo topowe reel to reel będą w cenie, szczególnie te w dobrym stanie. Nie zdziwiłoby mnie gdyby dziś ktoś "rzucił się" na produkcję hi-endowych magnetofonów analogowych przebijających o parę klas te sprzed 30, 40 lat. A jest to zupełnie realne, technologie baaardzo poszły naprzód. Jestem pewny, że znajdą się chętni na taki sprzęt, nawet gdyby ich cena liczona w dolcach miała pięć zer i niekoniecznie jedynkę z przodu. Coś jak dzisiejsze, lampowe wzmacniacze audio... Sam chętnie kupiłbym taką maszynę nie oglądając się specjalnie na cenę, gdyby rzeczywiście była bardzo wysokiej klasy i bardzo niezawodna + przynajmniej dzisięcioletnia gwarancja ewentualnej dostawy części zamiennych. Jestem pewny, że świat łyknąłby serię, powiedzmy tysiąca sztuk, w jednej chwili. Bo snobizm, bo te hipnotyczne szpule... A seria tysiąca sztuk to już gra warta świeczki, szczególnie gdy cena bardzo wysoka. I kto wie? Może to zrewitalizowałoby rynek? Ale nie ten popularny ale ten audiofilski. Bo na rynku popularnym byle mp-trójka za 20 złotych kosi wszystkie magnetofony popularne za tysiące złotych. Zaś w hi-endzie sytuacja może wyglądać zgoła odmiennie. Na tym rynku taniość nigdy nie była atutem, przeciwnie, zawsze była kojarzona z tandetą - nawet jeśli niesłusznie.

dren84 TEAC ma dalej w swojej ofercie magnetofony kasetowe : www.teac.com/products/cassette/

***** Tascam : tascam-ca.com/product/202mkv/

Bo jak mi wytłumaczył jeden inzynier dźwięku - 1. Widmo/postać dźwięku jest falą analogową - 2. Fala ta ( a właściwie nasz zmysł słuchu ) jest niezwykle czuła na jakąkolwiek zmianę . Więc analogowy zapis , pomimo wad jak szumy ( taśma ) , szumy i trzaski ( płyta winylowa ) itp. będzie najbardziej nasycony i bliski wierności niż zapis cyfrowy . Pomimo tego wydaje mi się , że te analogowe zapisy dźwieku są jednak zagrożone zapomnieniem . To kwestia postęu technologicznego , zastosowania odpowiedniej gęstości zapisu cyfrowego/dużych pojemności nośników - kiedyś 16 bity , dziś 24 bity przy znacznie wyzszej częstotliwości próbkowania już dają sporą róznice , słyszałem , że istnieją też 36 bitowe rekordy . A jaką jakość dżwięku bedzie mozna uzyskać po osiągnięciu powiedzmy wielokrotności tych 16 bitów ? I kiedy to nastąpi , za 10 , 20 lat ?

Zależy od szuflady. Bo takie MDSy 442 lubiły być losowo "chore" na brum. Niestety ja jestem posiadaczem takiej.

Albo taśma klejąca.

Papier był lepszy

Type III był w użyciu tylko kilka lat ubiegłego wieku.

Bo były jeszcze kasety z taśmą żelazochromową (typ III) ale nie upowszechniły się one tak jak pozostałe. Pewnie dzisiaj takie kasety typu III to gratka dla kolekcjonerów :D.

Zgadza się ale ja byłem chory na punkcie tego odtwarzacza a i kaset jeszcze nie brakowało w sklepach.

Udało mi się znaleźć odpowiedź na p.1 - tak, odwraca się :-) Czyli na 1 taśmie mogę nagrać 4 "przebiegi" muzyki (po 2 na każdej ze stron). Reszty nadal nie mogę ustalić :-(

Monofoniczny czterościeżkowy to właśnie twój ZK140. Jest dokładnie tak jak opisałeś - możesz nagrać taśmę w 4 przebiegach. 2 scieżki po "jednej stronie" i 2 po "drugiej" (po przełożeniu szpul). Na 1 godzinnej taśmie (chyba ~350m) możesz nagrać w sumie 4 godziny muzyki (dla szpulowców podaje się czas pracy po jednej stronie - dla kaset jest inaczej). Oznaczenia 1-2 i 3-4 biorą się z tego że w sumie na taśmie masz 4 równoległe ścieżki , ale naraz dostępne są tylko 2, pozostałe 2 dostępne są po przełożeniu szpul. Ścieżki te się przeplatają, fizycznie głowica "4 ścieżkowa" (do magnetofony 4 ścieżkowego) na dwie ścieżki - jedną u góry, potem przerwa na 1 scieżke i jedną niżej. Więc naraz czyta ścieżki 1i 3 a po przełożeniu taśmy 4 i 2 (licząc ścieżki od góry 1-2-3-4 w położeniu początkowym), po przełożeniu będzie to 4-3-2-1, głowica natomiast czyta pierwszą i trzecią z aktualnego układu na taśmie. Oznaczenia na przełączniku ścieżek są różne w różnych magnetofonach, mimo że zawsze działają tak samo. Np. jak sprawdziłem moja Aria ma 1-4 i 3-2.

W tej klasie cenowej, czy raczej "dostępnościowej" w tamtych latach, najlepszym rozwiązaniem była Aria lub Dama Pik z głowicą od Uwertury :-) Jako właściciel Arii cierpiałem głownie z powodu przesłuchów między ścieżkami (oryginalna głowica brała też te nagrane w drugą stronę) i słabych wysokich tonów. Głowica od Uwertury i trochę dłubania pomogło :-) Wcześniej miałem ZK-246 (czyli "ojca" wszystkich wyżej wymienionych) - był lepszy od Arii, zanim zacząłem w niej dłubać. Czego natomiast nigdy nie dało się poprawić w tej serii naszych klasycznych szpulaków, to głośnej mechaniki. Pozom wibracji od (jedynego) silnika był taki, że piwo w szklance postawionej obok bulgotało :-D

Leżąca długi czas nieruszana taśma podlega procesowi przekopiowania - pole magnetyczne z jednego zwoju taśmy przemagnesowywuje zapis na sąsiędnich zwojach. Daje to efekt takiego echa (zarówno poprzedzającego jak i normalnego, opóźnionego). Najlepiej to słychać na początku utworu - najpierw utwór się zaczyna cicho, potem dochodzi normalny początek, a potem jeszcze raz cicho (tego już mało słychać). Tego raczej nie da się już skorygować. Puszczony od tyłu to może być efekt założenia taśmy nie tą stroną.

Zniekształcenia dźwięku powstawały również przy innym,czasem minimalnym ustawieniu głowicy na magnetofonie który to nagrywał i innym który to odtwarzał. Pożyczając kasety (szpuli też to dotyczy) od kolegi czasami ustawiałem śrubokręcikiem głowicę odtwarzającą. Pomagało w jakimś tam stopniu