ഒരു കാലത്ത് കേരളത്തിലെ പ്രത്യേകിച്ച് മലബാറിലെ സ്കൂളുകളിൽ ശാസ്ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്തിന്റെ പ്രവർത്തനത്തിന്റെ ഭാഗമായി മുഴങ്ങി കേട്ടിരുന്നു ഈ ശബ്ദം.... ഈയിടെ അന്തരിച്ച vk ശശിധരൻ മാസ്റ്റർ.... Professor vk sasidharan
ഭൂതം എന്നൊക്കെ കേട്ടാൽ പേടിച്ച് ഇരുന്ന കാലത്ത്. സ്കൂളിൽ പൂതപാട്ട് പഠിച്ചതിൽ പിന്നെ ഭൂതത്തെ ഒന്നും പേടി ഇല്ലാണ്ടയി....മികച്ച ആലാപനം. വീണ്ടും ആ നല്ല കാലത്തേക്ക് തിരിച്ച് പോയ പോലെ..
പരിഷത്തിന്റെ ഒരു അവയവം ആയിരുന്നു, സാർ..... എന്തോരു അർപ്പണ ബോധമായിരുന്നു. പാട്ടിലായാലും കവിതയിലായാലും, പ്രസംഗത്തിലായാലും, ക്ലാസ്സ്‌ എടുക്കുന്നതിലും പൂർണ്ണമായി ഉൾക്കൊണ്ടേ സാർ ആ കാര്യം ചെയ്യൂ..,. നഷ്ടം പരിഷത്തിനും ഞങ്ങൾ ക്കും ആണ്..... പകരം വയ്ക്കാനില്ലാത്ത സാമൂഹ്യ പ്രവർത്തകൻ.. 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
35 വർഷം മുൻപ് കേട്ടതാണ് ഇടക്ക് ഇടക്ക് കേൾക്കാറുണ്ട് നേരിട്ട് സ്റ്റേജിൽ അവതരിപ്പിച്ചത് ഇന്ന് ആദ്യമായാണ് കേട്ടത് ഇതിന്റെ ഒരു പ്രത്യകത ഈ ലോകത്ത് വേറെ ആരു പാടിയാലും ഇത്ര ഇബം കിട്ടില്ല ഇകവിത സർപാടിയാൽ മത്രേ മേ കേൾക്കാൻ ഒരു സുഖo ഉള്ളു സാറിന്റെ വേർപാടിൽ അതിയായ ദുഖം രേഖപ്പെടുത്തട്ടെ
Soul touching recital. It is quite surprising that in this age also his sound is very melodious and his expressions are innocent and very interesting. Thank you very much sir.
അതെ എത്ര കേട്ടിട്ടും മതിവരുന്നില്ല ഈ ആലാപനം. പ്രത്യേകിച്ച് രോഗശയ്യയിൽ അനങ്ങാൻ വയ്യാതെ കിടക്കുമ്പോൾ എന്തൊരാശ്വാസമാണെന്നോ? - ഈ സ്വരവും ഭാവവും വരികളും... മാഷിപ്പഴും കൂടെയുള്ള പോലെ നമുക്കിടയിൽ വന്ന് പാടുന്ന പോലെ
