نوای مرغوایش با دل تنگ// برآمد از دل خاک و دل سنگ// که ما رفتیم و بس جانانه رفتیم// خمارآلود ازین میخانه رفتیم// تو ای مرغ سحرها ناله سرکن// به بانگی داغ مارا تازه ترکن//منم پاییزی ونامم بهار است// دلم بر رحمت پروردگار است. مهدی سهیلی
براستی که کلام شیوای شما حق مطلب را دربارهٔ ملک الشعرای بهار، آن قله رفیع ادبیات فارسی بیان کرد. با تشکر از زحمات شما و مهندس خبیر در تلویزیون پیام جوان. به امید روزی که دوباره فرصت دیدار شما را در تورنتو داشته باشیم.
