استاد عبدالرحیم ساربان(محمودی) از یک خانواده ی صاحب منصب و والا و اهل کوچه ی خرابات کابل روحشان شاد باد بسیار فقیر بود و بسیار ب فقیری مرد خدا بیامرزتش
لباس پوشیدن صحبت کردن استاد بزرگوار چه قدر ساده من عشق صمیمیت و ساده کی استاد هستم چه صدای عالی . خداوند بزرگ در کشور ما همان ساده گی و صمیمیت را در وطن ما بیاره . که دیگه خسته شدیم از جنگ کینه دشمنی خاری ذلت در کشور های بیگانه . توف به غربت.خدایا روزی بیار در وطن ما که همه باهم خوش و معنای درد غربت رانفهمیم
المؤسف في هذا العالم بأنّ بسبب الحروب والقتال احترقت مكتبات الموسيقى والافلام الأفغانية زمن الستينات والسبعينات الميلادية الفن هو الذي يحفظ وينقل للأجيال القادمة نمط الحياة .
