Mart Smeets 

Mart Smeets.
Mart Smeets is vanuit het diepste van zijn ziel groots, en weet je waarom, ?
Omdat hij niemand te klein vindt.
Ik wil jullie even meenemen, naar een column die hij schreef in 1993. Jordan - Staatsen - Jakobs.
Nummer drie is wielrenner Gert Jakobs, de verpersoonlijking van het stoempen.
Reed ook dit jaar weer zijn ziel en zaligheid eruit voor anderen, en bleef met geheel lege handen achter.
Word ook dom genoemd, door kwaadwillers, maar is net zo prachtig naïef als Staatsen, en hij geloofd in het goede van de mens.
Hij werkt, geeft vriendschap en liefde, en doet dat in een boze wereld, waar hij, heel weinig terug krijgt.
Heus ik wist niet wat ik zeggen moest, op de morgen dat Jakobs mij een fles whisky aanbood.
Het was midden in de Tour de France, hij was moe, uitgeput, maar wilde niet opgeven, en vanuit het donkerste van alles, kwam hij, met die fles.
Het was, zo zei hij, een gebaar, en niets anders.
Het was omdat ik, iedere dag even een praatje met hem maakte, omdat we gewoon tegen elkaar deden, en even naar elkaar luisterden.
Die fles, die bewaar ik, zoals Jonathan de brief van Jordan bewaart. ( Lees Column )
Ik mocht twee keer aan tafel zitten, bij de avondetappe, en de laatste keer waren mijn ouders mee, Mart nam daar alle tijd voor.
Dat ik ben opgegroeid in een snoeihard werkende arbeiders familie, dat wist hij precies, ik heb hem dat zelf nooit verteld, dat moeders het gezin draaiende hield, en mijn Pa na een dag hard werken nog judotraining stond te geven om de centerij voor mekaar te krijgen, daar had hij, Mart Smeets grote bewondering voor.
En dat zei hij dan ook!!!
Ja, een hand die je helpt, wanneer je spijkerhard op je kloten bent geslagen.
Is veel belangrijker dan duizenden armen die je omhelzen als je staat.!!!