Mashrab osilgan dorning, Og‘ochi butun hamon. 

Ko‘kka chiqdi har sulton, pastga tushgin de unga.
BIZGA BЕRILGAN ZAMON…
Islom Qo‘chqorovga
Bizga berilgan zamon,
Suzmakka sayoz keldi.
Erk deb urug‘ qadadik,
Tinmasdan ayoz keldi.
Til qantariq keldi va
Tori uzuk soz keldi.
Umrimiz shunday o‘tsa,
Yashash bekordir, jo‘ra.
Shoir yig‘lab she’r aytsa,
Kulib borayotirmiz.
Biror mard na’ra tortsa,
Quvib solayotirmiz.
Ne zotlar o‘tdi tur deb,
Tizza bukib yotirmiz.
Bunday qavm qullikka,
Mudom duchordir, jo‘ra.
Bosolmasdan o‘mganin,
Ko‘kka chiqdi har sulton.
Pastga tushgin de unga,
Ketsa ketsin bitta jon.
Mashrab osilgan dorning,
Og‘ochi butun hamon.
Egilmagan har boshga,
Dorlar xumordir, jo‘ra.
Bir vatan ko‘rdim bunda,
Ko‘zi to‘la jiqqa yosh.
Bir tuyg‘u tuydim unda,
Yo‘qligimni qildi fosh.
Ildizi uzuk kelsa,
Dorga ham arzimas bosh.
Bugunimiz yor emas,
Qurgan ag‘yordir, jo‘ra.
Bo‘zto‘rg‘ay bo‘zlab uchgan,
Dashtimda daydib keldim,
Etak siltab ketgandim,
Elni deb qaytib keldim,
Kuyuk keldi ko‘kayim,
Ko‘zyoshday qalqib keldim.
Shoir bo‘lsang qismating,
Nahot ravondir, jo‘ra.
Chilvir cho‘lning yo‘lida,
G‘irotdan iz qolgandir,
Baxshi o‘shal yo‘l tomon,
Ko‘zin tikib tolgandir.
Yo pirim, degin, qo‘zg‘al,
Kurash bizga qolgandir…
Yo el uchun alp tuqqan,
Faqat mozormi, jo‘ra.
Najmiddin Ermatov
fevral, 2021