Mechanika kwantowa i upadek starej fizyki | Andrzej Dragan | TEDxPoznan 

Gratuluję oświetleniowcowi za wybitne ogarnięcie fotonów i piękne oświetlenie tablicy :)

Wyjaśnienie jest banalnie proste :) Foton przemieszcza się przez szkło w czasie. Miejsca gdzie znajduje się foton nie możemy szukać na trójwymiarowej mapie (jak mapa zapłonu w silniku) tylko musimy szukać na 4-wymiarowej mapie bo foton przemieszcza się w czasie (czas jako 4-ty wymiar). Ponadto my sami (obserwatorzy doświadczenia) jesteśmy trójwymiarowi ale działamy w czasie więc z punktu widzenia fotonu również znajdujemy się w wielu miejscach jednocześnie ponieważ przemieszczamy się w czasie. Gdy zatrzymujemy czas i sprawdzamy gdzie jest foton, spłaszczamy możliwości gdzie może się on znaleźć do 3 wymiarów a wówczas foton zachowa się jak w fizyce klasycznej i znajdziemy go dokładnie tam, gdzie klasyczna fizyka to przewiduje. Ot i wszystko :)

Wchodzi foton na imprezę i słyszy od ochroniarza: - Nie wejdziesz, to impreza masowa.

KOLEJNY ZNAKOMITY WYKŁADOWCA, KTÓRY TAK TO ZOBRAZOWAŁ, ŻE TRUDNO NIE ZROZUMIEĆ👋👋👋

Jest spora różnica, gdy czyta się komentarze pod anglojęzycznymi materiałami z TED, a tymi tutaj.

- Wchodzi hel do baru. - Hel mówi "poproszę piwo". - Barman na to: "przykro mi, ale nie obsługujemy gazów szlachetnych". - Hel nie reaguje.

Najlepiej wyprowadzony dowód na to że fotony nie posiadają włosów every !!! Ogólnie super filmik, który zachęca do zainteresowania się kwantową.

Prosze o wiecej tak jasno przedstawiaych pojec fizycznych.Bede bardzo wdzieczny , bardzo!

Przejście przez pierwsze lusterko bym wyjaśnił tak, że pierwszy foton wbija się w szkło, drugi puka go i jednocześnie przepycha na drugą stronę a sam się odbija, trzeci znów się wbija, czarty wybija go a sam się odbija itd. W ten sposób połowa przelatuje a druga nie przelatuje. W zależności od parametru "nasycenia" szkła więcej w nim utyka lub mniej po czym po przepełnieniu "ilości krytycznej" jeden się odbija a reszta wypada". W takim jednak przypadku puszczony tylko jeden foton zawsze by utykał. Chyba, że nie utyka dlatego, że tak naprawdę nie stoi on w miejscu tylko przelatuje ale wolniej (stąd opóźnienie) ale tak z kolei to pojedynczy foton zawsze by przelatywał a nigdy by się nie odbijał. Może być też tak, że foton odbija się od elektronu, który krąży w atomie szkła i dlatego raz odbije się w jednym kierunku a raz przeleci. Co prawda tu zastanawia dlaczego wtedy nie rozprasza się ale albo przelatuje na wprost albo odbija się pod kątem 90 stopni. Tak czy inaczej można by tu pokombinować coś własnościami ośrodka o czym raczej nie było mowy. Znacznie bardziej zastanawiające jest dlaczego po odbiciu przez lustra i przejściu przez kolejne szkło wszystkie fotony kończą w jednym kierunku. Może fotony nie są jednak nijakie i są spolaryzowane losowo na starcie, są ujemne i dodatnie. Dodatnie przechodzą a ujemne odbijają się (lub odwrotnie) przy czym przy kontakcie z ośrodkiem zmieniają swoją polaryzację na przeciwną. Może nawet nie tyle przechodzą przez szkło co wybijają fotony istniejące w szkle o przeciwnych ładunkach, o których nie wiemy, że tam istnieją. Wtedy całe doświadczenie staje się w 100% logiczne. Trzeba tylko zastanowić się dlaczego przy kontakcie ze szkłem miałyby zmieniać polaryzację na przeciwną a z lustrem już nie.

Wygląda więc na to, że symulacja, w której żyjemy, zoptymalizowana jest tak, żeby generować określone zjawisko konkretnie dopiero wtedy, gdy obserwujemy ;)

No przeciekawy temat. Tak coś słyszałam że cząsteczki czyhają na obserwatora żeby zdecydować gdzie pójdą... Więcej takich wykładów proszę...

Panie Andrzeju bardzo dziękuję.

Super wykład, wysoki poziom. Dziękuję

super wyklad ! fajnie ze konkretny taki w odroznieniu od wiekszosic tedow. ciekawie ujety ciekawy temat

Super wykład. Właśnie takie wykłady lubię oglądać.

Tak właśnie powinno się wykładać zagadnienia fizyki. Za moich czasów nie było takich wykładowców ;)

super wytlumaczone, dzieki!

Bardzo prosto i ciekawie. Po tym materiale mam świadomość, że autor z konieczności musiał uprościć wykład, ale zainteresował i zainspirował mnie do zgłębienia tematu.

Pojemność / przepustowość szkła w czasie powoduje odbicie części fotonów.

A. Dragan powinien częściej opowiadać o fizyce:)

Za parę lat, dowiemy się, że fotony są wszędzie, ale tylko niektóre z nich są "aktywne" (czyt. widoczne) np. nie przechodzą przez kawałki szkła, bo nie muszą- są zawsze i dosłownie wszędzie, nawet wtedy, gdy nie ma żadnego źródła światła. Ale o tym dowiemy się, za parę lat- jeszcze tego nie odkryli ;).

To jest proste; wystarczy uświadomić sobie, że to co się stanie za chwilę już się stało, a my ciągle oglądamy się w "lustrze".

Panie Andrzeju jestes na poczatku drogi!!!!!Ale w dobrym kierunku!!!!!!!!

Fizyka kwantowa jest naprawdę zaskakująco intrygująca elektron foton i inne w wielu miejscach na raz :) to brzmi jak By przenikać miały przez siebie wymiary :) i foton w jednym wymiarze odbija się w jedną a w innym w drugą a że wymiary się nakładają jak harmonijka to widzimy to jako jeden świat ale mega rozkmina! A może to nasze oko nas oszukuje ? Może nasze zmysły są zbyt słabe ... ojej :D co ja zrobiłem teraz cały dzień będzie mi się kotłowało w głowie milion pytań :D, ale słuchanie o tym jest po prostu muzyką dla uszu nauka to coś naprawdę wspaniałego pobudza wyobraźnię i szare komórki :D!

Przede wszystkim ludzie nie chcą myśleć, ludzie potrzebują gotowych rozwiązań, odpowiedzi. Mózgi są myśliwymi.

Feynman miał też inny fajny cytat: "Jeśli sądzisz, że rozumiesz mechanikę kwantową, to nie rozumiesz mechaniki kwantowej". ;)

Ten programista który pisał naszą rzeczywistość, to bardzo dobrze mu to wyszło, ale widocznie nie zabrakło błędów w kodzie:D Wydaje mi się, że wszystko co odkryliśmy tworzy się w momencie odkrycia, czyli taki paradoks, ot co taki cwany i niewykrywalny algorytm. Wystarczy wsadzić sztuczną, samouczącą się inteligencję do wirtualnej przestrzeni, która tworzy wszystko w czasie rzeczywistym i mamy gotowy nowy świat i możemy nazwać się bogami :D

Genialne i mega wciągające.

Super wytlumaczone

genialny wykład, dziękuję!

Jak widać to idealna teoria. Już wiadomo, że nie da się jej udowodnić i mimo to jest obowiązująca. Czy ktoś policzył ile razy w tej teorii urzywa się określeń typu: uważamy że, spodziewamy się że, myślimy że itd. Co to za teoria? Dwa detektory wykrywają jeden foton. Jeden detektor także wykrywa jeden foton i dla fizyków logiczne jeste, że niepodzielny się podzielił i dlatego są dwa. Gratuluję. Odbicie fotonu nie zależy od fotonu, tylko od szkła. Czy któryś z mądrych panôw zastanowił się kiedyś: jak foton się przemieszcza? Teoria kwantowa to teoria Płaskiej Ziemi w fizyce. Pozdro Kwantowcy.

Podziekowania dla Pana Dragan za wyklad i podziekowania za komentarze. Poplakalam sie ze smiechu i w ten oto sposob fizyka kwantowa przyczynila sie do mojego zdrowia, bo coz lepszego niz zdrowy smiech ze lzami :-)))) Rzeczywiscie takie spostrzezenia sa mozliwe tylko wykreowane przez Polakow :-))))

Dziękuję, już drugi raz oglądnęłam ten wykład... ✨👌✨...

To tak jak z ludźmi, jak ich obeserwujesz i oni wiedzą o tym to zachowują się przewidywalnie a jak już nie obeserwujesz to są nieprzewidywalni😉😁

dzięki za wykład fajnie posłuchać

Lekko przerażające. Jak renderowany obraz w grze brrr czyżby symulacja świata:)

Być może to wynika z tego że w naszym patrzeniu brakuje dodatkowego wymiaru, w momencie jak wykonujemy detekcję to "rzutujemy" i spłaszczamy sytuację na świat o ilości wymiarów który znamy i stąd całe zamieszanie? Tak samo jak obiekt 3D zrzutowany na 2D ma wiele punktów 3D które lądują w tym samym punkcie płaszczyzny 2D i stąd nie mamy odwzorowania 1:1 .

Mistrzowsko wytłumaczone

Ktoś na dole skomentował że dużo kobiet to komentuje, a ja nie wyczułem ironii i ich szukałem. Wychodzi na to że wystarczy napisać Mechanika kwantowa , Fizyczna teoria Superstrun itp. i można jechać po babkach jak czołgi po poligonie. :D

Foton światła jest inteligencją samą w sobie jest świadomością a świadomość jest jedyną rzeczywistością

13:30 - 14:10 : Czyli foton to taki nastolatek. Patrzą rodzice to się zachowuje ok, a jak nie to czas na imprezę

genialny kanal

"Fundamentalnie nieprzewidywalne" ...rozjebał mnie tym...xD

Czesto bywa tak ze cos nie zrozumialego dla czlowieka jest niemozliwe. Fizyka jest zaskakująco szokujaca dla czlowieka i wystepuja takie zjawiska gdzie czlowiek nie potrafi sie pogodzic z faktem nawet gdy sa dowody na to ze tak jest

dziękuję bardzo ))

Odpowiedzi może być wiele, jestesmy ograniczeni metodyką doświadczenia na etapie emisji jak i odbioru, ograniczeni wiedzą, i na podstawie tych ograniczeń wiemy że coś jest nie tak. Dla nauki najważniejsza jest ta ostatnia kwestia, pewność że coś jest nieprawidłowe motywuje, wręcz zmusza nas do rozwiązań. To niezwykle cenna informacja. Teorii może być wiele, tutaj wchodzimy w metafizykę, można by rzec nawet w religię. Można zadać sobie wiele pytań : Czy w naturze występuje pojedynczy foton ( oczywiście w sensie precyzji emisji ) ? Czy foton to rzeczywiście sama energia w postaci fali el.mag. ? Czy foton jako taki nie jest tylko efektem opartym na nieznanym nam nośniku który rozchodzi się we wszystkich możliwych kierunkach nie będącym w interakcji z żadnym znanym nam oddziaływaniem? ( Tu uderzam to tzw. superpozycji ) Sam akt obserwacji - tu też można wiele mówić. Obserwacja teoretycznie nie może wystąpić gdyż nie możemy dokonać obserwacji nie ingerując w obserwowany obiekt. Wtedy to już nie jest obserwacja. Druga sprawa, że nawet najdelikatniejsza obserwacja oparta wręcz na modelach teoretycznych nie istnieje nigdzie indziej niż poza sferą myślową obserwatora, trudno mówić o obserwowaniu paradoksów - obserwacja sama w sobie jest niebywałym paradoksem, mówimy o czymś czego praktycznie nie ma, a teoretycznie - i tutaj po przemianowaniu w sferze myślowej - nawet praktycznie jest. Obserwacja to tylko twór w myślach obserwatorów - coś na wzrór "widzenia" barw. Nie ma przecież we wszechświecie czegoś takiego jak barwa, to tylko wytwór naszych głów na bazie łechtania czopków odpowiedniej długośći falą el. mag. Nie jest łatwo rozważać wszechświat będąc "ograniczonym" przetwarzaniem kilku bodźców i przyzwyczajonym do prawideł fizycznych panujących w ziemskim układzie inercyjnym.

Świetnie to wszystko wytłumaczyłeś

Zacząłem się teraz zastanawiać nad tymi wszystkimi teoriami bioenergii etc :D

Polecam książkę Andrzeja Dragana. Świeżynka (2019, lipiec), przynajmniej dla mnie - "Kwantechizm czyli klatka na ludzi". Po ludzku i na fajnie, choć nie infantylnie, o fizyce współczesnej, a także osobiste wspomnienia autora z jego zamierzchłych czasów (wojny rosyjsko-japońskiej i okolic)

Świetnie opowiedziane ( fajny przekaz :) )

To jest niesamowite.

Gdyby tak tlumaczyli fizyke w szkole, to mielibysmy wybitnych uczniow i zachwyconych fizyka

Ludzkość od czasu do czasu, między jedną katastrofą a wojną, musi zająć umysł czymś, co znów nada życiu ludzkiemu sens. Jeszcze niejedno osiągnięcie intelektualne, wzniosłe, będziemy odbierać jak swoje własne.

fajne te nowe kabarety.

wspaniały wykład!

Najprostszym wyjaśnieniem mechaniki kwantowej jest ,, wszystko co wytwarza jakiś ruch czyli się kręci, przemieszcza, wytwarza energię i ta energia nie znika.Ale oczywiście tyle ilu naukowców tyle interpretacji ja słyszałem taką interpretację prof. Z AGH KRAKÓW.POZDRAWIAM WSZYSTKICH.

Inspirująca wiedza warta rozdawania. Autorom podziękowania ślę serdeczne . BUDZIMY ŚWIATŁO WIEDZY. podaj dalej. Polecam . !!.. Komentarz zbędny...

nigdy nie byłam bardziej wkurwiona na elektron niż teraz

Fizyka kwantowa wcale nie jest taka głupia i jest z tego co widzę mocno związana z duchowością. Przykład. Jeśli np. rzucisz kamieniem, i komuś zrobisz krzywdę. Jeśli nie wiedziałeś o tym, że ktoś dostał kamieniem, będziesz żył dalej bez poczucia winy. Jak jednak dostrzeżesz że komuś, coś się stało, masz poczucie winy. Czyli masz determinacje samopoczucia w zależności od obserwacji (czynność fizyczna/materialna wpłynęła istotę żywą/na jej ducha). Tak samo z wolną wolą, jeśli robisz coś przypadkiem, to nie zrobiłeś coś złego, bo było to nieświadome, nie zaangażowałeś w to woli (punktu obserwacji świadomego wyboru). Jeśli zaś angażujesz wolę, to można określić że czyn był zły (dostrzegasz cierpienie). I tego też jesteśmy obserwatorami w przyrodzie. Wzbudza to w nas inne emocje, choć czyn/zachowanie mogło być ten samo (tylko punkt wolnej woli się różni). Czyli rzeczy się determinują w zależności od pewnych przypadków wyboru, woli albo obserwacji, co ciekawe jest to odzwierciedlone w skali makroskopowej, co często zakorzenione jest właśnie w ludzkiej duchowości. Skoro potrafimy zbadać świat kwantów w makroskali, to może oznaczać, że w jakiś sposób spotykamy się z tymi samymi zasadami w tej makroskopowej skali, bo tak nie sądzę abyśmy zrozumieli skalę mikro. I mógłbym wtedy stwierdzić, że właśnie w tym miejscu jest to połączenie między tym dwoma rzeczywistościami. Oczywiście, sam tego dobrze nie rozumiem, pod pierwszą częscią wypowiedzi bardziej się podpiszę, w drugiej zastanawiam się czy jednak nie popłynąłem za daleko. Chociaż na wyobraźni właśnie to polega :)

Fotony są kuliste , przemieszczają się przenosząc informacje !! Nie przekazują informacji pomiędzy sobą !! Poruszają się liniowo! Można ich tor zakrzywić !

Dzięki tobie zrozumiałem mój temat wypracowania - "Na czym polega indeterministyczny charakter mechaniki kwantowej?" Dzięki. Bardzo ciekawe.

Jedno z najlepszych wystapien na TEDx!

Wychodząc z założenia że wszechświat jest ws.wiecznym to mechanika kwantowa jest dowodem, że nie wszystko w przyrodzie jeszcze rozumiemy. Potrzebujemy jeszcze wiele wieków ewolucji po tym będzie wszytko dla nas bardziej zrozumiałe. Kto w średniowieczu myślał o TV, o lataniu na księżycu,. Itd.mialbym wiele pytań do zadawania ale nie wiem gdzie je Panu zadawać.

Fizyka - postrzegania fizyczności to percepcja. Jak długo bedziemy odkrywać różne punkty siedzenia patrzenia (np poza Ziemią, skalowanie) itp tak dlugo percepcja fizyczności bedzie się zawsze zmieniać i ewoluować. Tyle będzie fizyk. Bedą je tworzyć pokolenia. Zawsze też w skali długości życia nie dostaniemy odpowiedzi, bo zaprogramowani jesteśmy jako: produkty obrazujace się do przetwarzania danych. Człowiek to "kwant". Strumienie czegokolwiek (np foton) to strumienie informacji, może napotkać przeszkodę ale zawsze będzie tym w swojej skali czym jest - współczesna fizyka jest nieprzydatna już nowym celom. Przesył produktu. My rozbijając całość tworzymy "klocki". Wyciagamy z tych klocków błędne wnioski czym co jest w naturze ale - z klockow tworzymy "nowe" (technologie). Sedno. Fala i korpuskuła to info-energetyka obrazująca. Ponadto jest w skali tzw stan równowagi wplywajacy na nasze wyniki eksp.

Uważam, że życie w tak zwanym matrxie jest możliwe. Jeśli sie dobrze się nad tym zastanowić to można dojść do wniosku że otaczające nas teraz " życie" toczy się tylko tam gdzie się koncentrujemy swój zwrok i uwage.Kot schodingera dobrze opisuje ten problem.

Szkoda ze nigdy nie mialem w szkole tego formatu nauczyciela fizyki!!!!

Ale obraca flamastrem w palcach. RESPEKT!!! ;)

Fajnie opisane

Świetny materiał. Łapa w górę !

Jeżeli nie wiemy dlaczego,to nie możemy stwierdzić jednoznacznie, że nie może być inaczej.

Wychodzi na to że kwanty działają jak prąd zmienny dużo szybszy. Albo przy każdym badaniu tworzycie kolejny świat równoległy i my jesteśmy światem odwrotnim a jest też świat z dodatnim wynikiem

Dzięki!!

Myślę, że trzeba umieć postawić pytanie, żeby uzyskać właściwe odpowiedzi!

Powininien ktoś zrobić taką sklejkę, najpierw tedX z meissnerem mówiącym o OTW kończącym występ słowami ,,mechanika kwantowa to temat na oddzielny wykład" i w tym momencie powinien wjechać Adnrzej w tym filmie, idealnie się panowie zgrali :D

A może z faktu, że detektory nie są w stanie wykryć fotonu w kilku miejscach jednocześnie należałoby po prostu wysnuć wniosek, że wcale go nie ma w kilku miejscach na raz, a przyczyna tego, że wszystkie pojedyncze fotony trafiają ostatecznie w jedno miejsce, jest inna niż interferencja fotonu z samym sobą. W końcu interferencja fotonu z samym sobą to tylko hipoteza ukuta z braku lepszego wytłumaczenia, czyli z niewiedzy.

wow, szczęka opada. Bardzo sugestywnie opowiedziane!

14:06 "...można zwariować" :D

Cóż w tym takiego niewiarygodnego? - Sam się nabijałem z siebie, że przez tyle lat ta oczywistość nie przyszła mi do głowy. Ten pan tutaj opisuje po prostu działanie "dobrze skrojonego" SILNIKA 3D :) - które my powoli także tworzymy w znacznie bardziej prymitywnej formie (acz przez tę parę dekad ewolucja od Pong'a do Wiedźmina robi wrażenie :)) - tworząc niejako grę w grze ;) Oczywistym jest, że w każdym zoptymalizowanym silniku 3D geometria renderuje się tam, gdzie obserwator/gracz na nią patrzy! (w celu oszczędzenia/optymalnego wykorzystania zasobów = mocy obliczeniowej) Różnie się to nazywa - np. "ostrosłupem widzenia". Geometria liczy się cały czas wokół kawałka świata, w którym znajduje się "gracz" i renderuje tam, gdzie patrzy - po prostu :). Ciekawe, czy w tej naszej "symulacji" też stosuje się np. LOD = Level Of Detail - czyli ileśtam wersji obiektów (np. góra, drzewo, dom, jabłko, samochód...) - z wersją geometrii w zależności od odległości od "gracza" - im dalej od obiektu, tym jego prostsza wersja jest renderowana - także po to, by oszczędzić zasoby. :)

Rzeczywistość jest taka jaka chcesz żeby była, energia o danej wibracji przejawia się jako materia mająca kształt. Jest nieskończona ilość kształtów.

Nieprzewidywalność może być wynikiem nieświdomosci dot pełnej natury fotonu, elektronu itp I można to rozpatrywać tak, iż niektóre cząstki elementarne naszego wymiaru pochodzą z wymiaru wyższego i dlatego my nie możemy tego dowieść lub wciąż potrzebujemy więcej czasu, aby dostrzec iż foton nie tylko jest cząstką i falą lecz również czymś więcej; co np spaja lub równoważy określone procesy realizujące się nieprzerwanie w naszym wymiarze materii.

dobry dzik

Widocznie foton ma w nosie nasz 4 wymiarowy system postrzegania. Istnieje w innym wyzszym wymiarze i dopiero moment jego obserwacji sprowadza go do naszej rzeczywistości.

Król polskiej fotografii portretowej opowiada o fizyce. Pierwszy raz widzę jego twarz. Dziwnie :) Tak, tak... wiem, że fizyka to pierwsza miłość tego fotografa :)

1. Nie ma złych pytań - mogą być pytania niewygodne na które padają durne odpowiedzi. 2. Z tego, że za każdym razem połowa fotonów przechodzi, a połowa się odbija wynika to, że ten co się odbije, tak odziaływuje z szybą, że drugi przejdzie. To może być jak drzwi obrotowe: pierwszy uderza i odbija się, ale dzięki temu obraca drzwi i drugi wpada, trzeci znowu się odbije itd. 3. Od momentu interferencji fal zaczęła się galopada i droga na skróty: jesli fala spowalnia przechodząc przez szkło, to jeden foton nie będzie interferował sam ze sobą, bo połowa zawsze się spóźni. Ale jeśli on zawsze idzie górą, albo dołem, to po co ma interferować? Generalnie od tego momentu prelegent zaczął już opowiadać bzdury, żeby nas przekonać jakie to genialne i lepiej się tym nie zajmujcie, bo to zatrudne ... :) A to właśnie w tym momencie, kiedy sprawy się skomplikowały należało zwolnić. Lepiej posłuchajcie dr. Romana Szostka na Tagen tv.

Wydaje mi się że niepodzielną cząstkę fotonu oceniamy jedynie czterowymiarowo co jest błędem. Natomiast każda cząstka energii i materii istnieje wielowymiarowo i występuje w różnej superpozycji jednocześnie. Zatem odpowiedzią na zadanie pytanie dlaczego foton raz jest tu - a raz jest tam, odpowiedź brzmi: Jest niepodzielny, ale występuje jednocześnie w płaszczyźnie wielowymiarowej. Ludzkie oko nie jest w stanie rejestrować wielowymiarowo, dlatego "wydaje się nam" że pozycja elektronu zależy od patrzącego. Kojarzycie zabawne lustro z efektem nieskończonego tunelu? Przyjmijmy eksperymentalnie że każda "warstwa tunelu" to pozycja naszego fotonu. Jest jeden, ale jest go wiele. :0)

Czyli rozumiem, że detektor aby dokonać obserwacji wysyła swoją wiązkę fali /światła, która zaburza ruch fotonów i zaczynają się one zachowywać inaczej niż bez pomiaru detektorem. To dosyć logiczne, a tutaj przedstawione jak jakaś magia.

Dla laika to proste, skoro nie wiadomo z jaką prędkością i siłą foton przebija się przez szybę to nie wiadomo czy słabsze i wolniejsze się przenikają czy odbijają. Mam nadzieję że pomogłem.

Ja mam teorię: nasz wszechświat to jeden z wielu wszechświatów w próżni kosmicznej. Niczym bańki mydlane puszczone w powietrze. Każda to odrębny wszechświat ze swoimi galaktykami, gwiazdami i planetami. Odległości pomiędzy pojedynczymi galaktykami są ogromne. Odległości pomiędzy pojedynczymi wszechświatami są tak spore, że nie ma absolutnie żadnej możliwości, by nastąpił jakikolwiek kontakt ani tymbardziej wykrycie odrębnego wszechświata. To moja teoria. Teraz pytanie: kiedy dostanę Nobla?

Ja uważam, iż stara fizyka nie upadła, gdyż sprawdza się w pewnym postrzegalnym dla nas przedziale rzeczywistość. Kolokwialnie powiem; od wielkości atomu, albo lepiej cząstek elementarnych do prędkości światła. Gdy uprościmy wzory fizyki kwantowej, przechodzą one we wzory fizyki newtonowskiej, starej fizyki. Fizyka kwantowa dostarcza nam tylko wskazówkę, że coś, co się po prostu tylko dzieje, nawet bez przyczyny nie musi łamać praw fizyki, nawet cuda! Nieoczekiwane pojawienie się czegoś może zdarzyć się w ramach praw nauki, jeśli weźmie się pod uwagę prawa kwantowe. Nasuwa się pytanie, skąd się wzięły prawa, które umożliwiają powstanie czegoś z niczego, i kto jest za nie odpowiedzialny?

jesteśmy w epoce kamienia łupanego dla ludzi, którzy będą żyć za 1000 lat...nie widzę w tym nic nadzwyczajnego.

Już średniowieczna katolicka mistyczka św. Hildegarda pisała o fizyce kwantowej, nie wprost, ale praktycznie pisząc o kamieniach szlachetnych. Jak to na mistyczkę przystało, jej wiedzą w dużej mierze pochodziła z mistycznych wizji od Boga. Opisała rzeczy, które nauka dopiero zaczęła odkrywać w XX wieku. I taka ciekawostka św. Hildegarda była pierwsza z wyniesionych na ołtarze przez św. Jana Pawła 2. No ale dziś już świat w BOGA nie wierzy bo to nie naukowe....

Jeżeli weźmiemy kawałek blachy i nawiercimy w nim dziury otrzymamy sito. Teraz weźmy wodę i zacznijmy ją lać na to sito. Część wody przeleci przez otwory, część się odbije. Teraz weźmy kolejne sito i podłóżmy je pod strumień wody, który wylatuje z otworów. Znów mamy tą samą sytuację. Część wody przeleci, część się odbije, a woda ta sama. Więc może warto szukać rozwiązania w samym szkle, które też odgrywa rolę takiego sita, a nie w strumieniu?

Super wykład, dzięki :)

13:46...a nie może być tak, że foton interferuje z jakimś niewykrywalnym, nieznanym jeszcze rodzajem cząstek typu foton ? ...i dlatego nam się wydaje, że foton robi nas w balona...

Ciekawa jest natomiast konkluzja, że nie istnieje położenie. Inaczej mówiąc: dystans między obiektami jest tylko pewną cechą tego, co obserwujemy, ale nie ODDZIELA. Obiekty pozornie (czytaj: obserwacyjnie) odległe, wcale nie są oddzielne. To tylko różne przejawy tej samej, jednolitej istności. (Analogia: jeśli jest ciemno i przed nami jest kilka świecących punktów, to nie znaczy, że są one oddzielne - to tylko odbicia światła od tego samego - niewidocznego - obiektu; większość "obiektów" we wszechświecie jest niewidoczna, tzn. nie reaguje z naszymi zmysłami ani z urządzeniami, będącymi ich przedłużeniem)

i znowu nieżyciowe przykłady; a można życiowo -w tej alternatywnej wersji świata wpisałem właśnie taki komentarz, a w innych inny, bądź wcale, albo też robię inne rzeczy... i to jest fajnie podany wstęp do propabilizmu fizyki kwantowej.

Spoko materiał. Jak najbardziej trzeba zgłębiać temat bo na pytanie jak to jest wszystko zaprojektowane da się w końcu odpowiedzieć. Poźniej będziemy pytać w jakim celu zostało zaprojektowane, a jak już uzyskamy odpowiedź to może alternatywne rzeczywistości będą do kupienia na półkach w marketach:)

Przepiękny i baaardzo interesujący wykład !! Mam gęsia skórkę - bo to oznacza że życie jest zupełnie inne niż my go spostrzegamy !! Fantastyczne ☀️☀️☀️

mysle ze zaden z wymienionych naukowcow nie klocicl sie z rzeczywistoscia tylko z nieudolnymi probami jej wyjasnienia. Swoja droga te wyjasnienia po prostu moga byc nieudolne w dalszym ciagu bo nie trafilismy na dobre. Mozna to porownac do sytuacji w ktorej ktos chce sprawdzic czy da sie chodzic po chmurach i leci to sprawdzic, ale kiedy wlatuje w chmure przestaje ja widziec bo jest za duza i rozproszona, wiec stwierdza, ze chmury uciekaja przed badaczami w niesamowity sposob.

Mi intuicja podpowiada, że w tym klasycznym doświadczeniu z dwoma szkiełkami kluczem do rozwiązania zagadki jest sam obserwator, który obserwuje zjawisko z innej perspektywy i dlatego odnosi wrażenie, że foton zachowuje się ‚jakby to czy tamto’ … tak jak nie czujemy, że nasza perspektywa obserwacji świata się zmienia podróżując z przyspieszeniem … tutaj może jest podobnie z tym, że w innej (nie odkrytej do tej pory) płaszczyźnie/perspektywie (może w dodatkowym niepoznanym wymiarze). … i takie tam 😊