İki yalnız bir doğru edebilirdik Şimdi farklı şiirlerde yaşar gibiyiz Ben Mecnun sen Şirin, tesadüf değil Biz bize kurulmuş tuzak gibiyiz Söz ettim mavilere içimdeki yaralardan Gökteki yağdı yine, yerdekinde yakamoz var "Bu bir soygundur" der gibi bakan Gözlerinden artık gider gibiyim Gözlerinden artık gider gibiyim Bahsetme kimselere, yaramızda kalsın Sığmadık şehirlere, şiirlere taştık Unutmadım yine, bi' büyüklük bende kaldı Ah kadehler kırıldılar sana bu gece Bahsetme kimselere, yaramızda kalsın Sığmadık şehirlere, şiirlere taştık Unutmadım yine, bi' büyüklük bende kaldı Ah kadehler kırıldılar sana bu gece Söz ettim mavilere içimdeki yaralardan Gökteki yağdı yine, yerdekinde yakamoz var "Bu bir soygundur" der gibi bakan Gözlerinden artık gider gibiyim Gözlerinden artık gider gibiyim Bahsetme kimselere, yaramızda kalsın Sığmadık şehirlere, şiirlere taştık Unutmadım yine, bi' büyüklük bende kaldı Ah kadehler kırıldılar sana bu gece Bahsetme kimselere, yaramızda kalsın Sığmadık şehirlere, şiirlere taştık Unutmadım yine, bi' büyüklük bende kaldı Ah kadehler kırıldılar sana bu gece
17 Temmuz günlerden Pazartesi sabahtan kütüphaneye gitmiştim. Başka şehirde tatildeydim ama işte sınav yılıydı. Hem havanın sıcaklığından kurtulmak hem hayatın sıkıcılğını unutmak için kitaplara gönülmüştüm. Taşıyamayacağım kadar kitap almıştım okuyacağıma inanmıştım. Çalışmaya ara verip kitap okumaya geçerken kenardan geçen bir erkek dikkatimi çekti. Bambaşkaydı. Yüz hatları saçı bakışı her şeyi başkaydı ve nedense beni kendine çeken bir şeyi vardı. Normalde temas etmeyi hiç sevmeyen biri olarak o an ona koşup sarılmak gelmişti. Önüme dönüp kendime güldüm. Kitaplar belki unutturur dedim ama unutmaya çalışmak yormuştu. Kütüphanede çok kalmıştım hatta eve varmam gereken saati geçeli saatler olmuştu ama kalkmak gelmiyordu ağır geliyordu bir şeyler. Arkadaşlarım teker teker kalkıyorlardı. Onlar kalkınca o çocuk ve arkadaşları geldi oturmaya. Sohbet ediyor gibiydik daha doğrusu o konuşuyordu ama benim ben ya her şeye özgüvenli bir şekilde laf yetiştiren ben ona gelince sadece gülümseyebildim. Utandım ya ben orada utandım hiç olmaması gereken yerde Bana pembe monster verdi halen saklarım o tenekeyi. Annem öyle der teneke ama benim için o tenekeden daha fazlası. Hayatımda hep kendime söz vermimdir asla ama asla KEŞKE dememek için yaşayacağım diye ama işte onla geçen belki bir kaç dakika belki bir kaç saat bana öyle bi KEŞKE dedirtti ki… Bu olaydan 3 gün sonra biz o şehirden ayrıldık. Artık benim için o imkansızdı. Adını soy adını hiçbir şeyini bilmiyordum ama ama yok işte böyle aşık olacağımı da bilmiyordum Kendi kendime gülüyordum ona gelince kendi kendime gülüyordum ama Şuan tek yaptığım onu düşününce göz yaşlarımı tutmak oluyor. Aşka inanmayan beni, öyleeee bi aşık etti ki görse(KEŞKE) inanmaz… Şimdi farklı şehirlerdeyiz biz ya Bu gece sana kadehler kırılmadı her gece kırıldı bu kalbim
Bu şarkı bende travma bu şarkı editine ben Moonbin'in kötü haberini duydum her bu şarkını duyduğumda o klibi canlanıyor göz özümde kardeşiyle olan klibiydi küçüklüyünden,büyüyenedek😭😭hala benim gibi olayı atlatamayan varmı ?
