"Moje góry" 

Góry moje w majestacie
swego prawa trwają.
Po kamiennych schodach z wolna
w niebo się wspinają
Góry dróg wyborem prostym,
mimo szlaków krętych,
i zapisem praw odwiecznych
w kamieniach zaklętych.
Góry moje z niezmiennością
kolejnych pór roku,
bielą śniegu, złotem buków
bystrością potoków.
Góry moje z wzajemnością,
w zgodzie z De En A,
bo to miłość ta jedyna,
która wiecznie trwa.
WUKA
Wiersz pani Wiesławy Kwinto-Koczan,
której dedykuję powyższy clip w podziękowaniu za jej piękne wiersze