moje obserwacje po powrocie do Polski po 2 latach 

Mi też łatwiej mówić o uczuciach po angielsku. W polskim takie rozmowy może nie są pospolite ale są bardzo głębokie. Angielski ma mniejszy ładunek emocjonalny, przynajmniej dla mnie. Dużo łatwiej powiedzieć mi 'I am anxious' niż 'czuję niepokój, lęk, boję się'.

łatwiej ci mówić o uczuciach w obcym języku, bo w ten sposób zachowujesz dystans do siebie i tych uczuć.

Ludzie sie wyprowadzaja z Warszawy i wracaja do rodzinnych domow bo ich nie stac na wynajem i zycie w Warszawie. Miasto samo w sobie sie nie zmienilo.

Świetny refleksyjny odcinek, Polska jest bardzo niedoceniana jako miejsce do życia, ale wiadomo, dużo zależy od perspektywy i naszego miejsca w życiu. Jakość jedzenia to nie tylko warstwa emocjonalna i nostalgiczna, choć to też gra rolę, ale realnie kwestia produkcji, składu, procesu produkcji, rzemieslnictwa, wiedzy, europejskich regulacji dot rolnictwa i dopuszczonych składów.

Mi się wydaję, że ,,cichość'' w restauracjach bierze się stąd, że generalnie stany są takim narodem z głośniejszymi i ludźmi i oni często głośno mówią i dynamicznie wyrażają siebie. Wydaje mi się, że jest taka róźnica kulturowa po ogladaniu reality shows tego samego formatu ale z pl i usa. Jak dla mnie spoko, chociaż na dates do restauracji nie lubię chodzić bo mam wrazenie ze kazdy slucha ahhahaha

Jako osoba, która dużo podróżuje i więcej czasu mieszka za granicą niż w Polsce mam bardzo podobne spostrzeżenia jeśli chodzi o Polaków i samo bycie w kraju. Dla mnie bardziej naturalne jest przeprowadzanie interakcji społecznych np w kawiarniach po angielsku niż po polsku i cały czas jest to dla mnie dziwnie niekomfortowe kiedy jestem w Polsce i kelnerzy mówią w tym samym języku Też łapie mnie nostalgia kiedy widzę polskie produkty w sklepach, robię zakupy spożywcze itp. I mam też wrażenie, że ogólnie rozmowy z nieznajomymi, small talk są prostsze w języku angielskim niż polskim, ale też tak jak ty nad swoją pewnością siebie pracuję za granicą, więc może dlatego jest do dla mnie trudniejsze z Polakami

Myślę ze posiadanie jednego domu rodzinnego w ktorym spedzilo sie cale dziecinstwo i nastoletniość jest czymś bezcennym, moi rodzice rozwiedli sie jak mialam 3 lata i bardzo czesto sie przeprowadzałam a to od jednego rodzica do drugiego a to oni zmieniali mieszkania i przez to czuje ze nie mam takiej tożsamości, jednego domu z ktorym wiazalabym wszystkie wspomnienia. Jestem jedynaczką co ma wiele plusów ale tez czuje ze w tym calym rozwodzie rodzicow zostalam sama bo rodzice byli zajęci sobą i tylko gadali na siebie wzajemnie złe rzeczy i próbowali wychować mnie inaczej

W ogóle to wydaję mi się, że jako widzka widzę wpływ terapii przez to, że jesteś obecnie bardziej otwarta na filmach i dużo opowiadasz o jakiś randomowych fajnych rzeczach a z tego jak kojarzę to jak kiedyś oglądałam twoje filmy to miałam wrażenie, że jesteś trochę zamknięta. Na plus oczywiście :D

W Polsce ludzie są tresowani to samo w Niemczech to posłuszeństwa jest we krwi. W Angli są przepisy które pozwalają na przejście na czerwonym świetle jeśli nic nie jedzie. To normalne, chyba każdy człowiek jest w stanie ocenić czy może przejść czy nie. Naprawdę nikt na każdym kroku nie musi mówić jak mamy żyć. Ludzie są mądrzy tylko tłumieni w wielu aspektach.

piękne przemyślenia, dzięki za ten odcinek 🫶🏻

Ale paczcie jak to jest, jak na przestrzeni lat to się pozmieniało. Te wszystkie marki które wymieniła Sara nie mają już nic wspólnego z Polska- są przejęte, sprzedane. O Żabce z amerykańskim kapitałem już nie wspomnę. Kiedyś tyle fabryk było polskich. Mnie to strasznie boli.

Mi też łatwiej mówić o uczuciach po angielsku, ogarnęłam to dopiero jak zamieszkałam w innym kraju, gdzie rozmawiałam po angielsku i spotykałam się troszkę z dwoma chłopakami z tego kraju, rozmawiając w języku angielskim. To na ile oni poznali moją emocjonalną stronę to raczej żaden chłopak w Polsce nie poznał, faktycznie w języku Polskim ciężko jest mówić o emocjach. Niektóre rzeczy, które dla mnie brzmią cringe w języku polskim a angielskim po prostu brzmią lekko

boże sara królowo kocham cb

w Polsce wszystko wydawało Ci się małe bo w USA jest mania wielkości, wszystko musi być ogromne (spójrz na swoją mikrofalówkę do której zmieściłoby się niemowle i dwa koty xd) - szerokie drogi, ogromne parkingi dla ogromnych aut, napoje z dolewką 1.5L pojemności. spokojnie nie jesteś gigantem warszawa to nie jest hivemind i nie ma jednego miejsca gdzie chodzą "wszyscy", byłaś tu kilka dni i masz bias sprzed lat i to dotyczący tylko grupy Twoich znajomych. jednocześnie próbujesz grać obiektywną Xd i jeszcze to pozniejsze gadanie o Europejczykach jak o jednej nacji XD chyba wszedl mocno brainrot amerykanski

Milego dnia

Relacje są mniej zobowiązujące- innymi słowy puszczają się na lewo i prawo. Stany to taki kraj, w którym najważniejszy jest prestiż :/

Ja się boję zagadać do kogoś

Co powiesz o Bezdomnych ,nikt o nich nie wspomina.Temat tabu.

🥰❤🌹

BIOTAD PLUS kto testował?