Droga to żwir i pył, i udeptana glina Oplata włosy siecią szarych smug Odmierza dni, a w sny pegaza piórko wpina I kroplę rosy - klejnot z mlecznych dróg Odmierza dni, a w sny pegaza piórko wpina I kroplę rosy - klejnot z mlecznych dróg Droga to pięść i bat, to cwana ulicznica Ma w ręce kartkę, ze staniolu szal A w oczach chęć, gdy w świat wysyła obietnicę Dwa kruche płatki karminowych malw A w oczach chęć, gdy w świat wysyła obietnicę Dwa kruche płatki karminowych malw Sierżancie, błyszczy coś w pyle - jak mej Danieli ciało Czekajcie chwilę! W sekundzie to ujrzałem Zupełnie jasno - wyraźnie, jak na scenie Sierżancie! Machną - będziemy poświęceni! Morituri te salutant, morituri te salutant! Tą drogą los mnie gnał, gdzie w konwulsyjnym drżeniu Gołębia pióra kreślą w piachu wzór Gdzie marsza gra huk dział, co zsyła ukojenie I kręci sznury śmiercionośnych chmur Gdzie marsza gra huk dział, co zsyła ukojenie I kręci sznury śmiercionośnych chmur Droga to kurz i gnój, i popękane skały, Laleczki odwłok w pełzającej mgle, Stuletni brud i mój karabin zardzewiały, I wielki obłok na błękitnym tle. Stuletni brud i mój karabin zardzewiały, I wielki obłok na błękitnym tle. Sierżancie, błyszczy coś w pyle - tak, jak Danieli ciało Czekajcie chwilę! W sekundzie to ujrzałem Zupełnie jasno - wyraźnie, jak na scenie Sierżancie! Machną - będziemy poświęceni! Morituri te salutant, morituri te salutant!
Kiedy się skojarzy, że piosenka jest o idących na śmierć i wyobrazi tę drogę, która jest różnymi metaforami opisywana... to łatwiej zrozumieć. Po czesku to dobrze uderza ;) Pozdrawiam
