Sama doświadczyłam tego uczucia. Mam dwa chomiki Gienek zaczął gryźć Zenka. Musiałam ich rozdzielić. Rany Zenka długo się goiły.... Ale teraz ma się dobrze i bardzo lubi ludzi. Ale teraz mam problem z Gienkiem. On za to bardzo nie lubi ludzi. Zawsze mnie gryzie gdy tylko wkładam rękę do klatki podbiega i próbuje mnie zjeść a Zenek naj grzeczniejszy chomik świata wkładam ręką wącham mnie wchodzi na rękę i wcale nie gryzie. Proszę o pomoc jak poradzić sobie z Gienciem 😔
Na pewno jest to dla Ciebie bardzo trudny moment😓😕 więc my (oddani widzowie) będziemy Cię wspierać w każdym najgorszym momencie😢😥 Edit: Wow dzięki za 117 łapek w górę🙂
Takie info ! Jak ktoś ogl do tej pory wszystkie filmy to polecam zacząć ogl dopiero od 16:51 ! Ale to tylko dla tych którzy ogl wszystkie wcześniejsze filmy !!!
Uwielbiam słuchać Twojego głosu, Strasznie mi przykro z tego powodu i życzę żeby wszystko ułożyło ❤️ Bym się z chęcią na ten temat wypowiedziała ale nie znam się kompletnie na tym i nie chciałabym podawać fałszywych rad i informacji.
Już obejrzałam 😢Jest mi mega smutno 🥺Ale z chęcią pomogę znaleść dom dla Proboszcza🤗Wzięłabym taką kochaną kuleczkę,ale niestety mam już królika ,a Proboszcz jak mówiłaś powinien być sam.
Niektóre króliki hodowlane takie jak proboszcz czasem mają takie napady przez jakiś powód np zazdrość lub przez jakąś chorobę Niektóre króliki hodowlane lubią być same i widać że proboszcz jak urusł to chciał raczej zostać sam i inne atakował bactera i żula Miałam taką sytuację Ale nie znam się za bardzo
Raczej nie miałaś takiej sytuacji...( takiej samej ). Ale współczuje Wam. Ona zrobila wszystko, nie musisz jej pisać jakie są niektóre króliki... każdy krolik jest inny. tak naprawdę zna go tylko Julka.. tak najbardziej go zna
Oj kochana ... Się porobiło 😣. Myślę że powinnaś pomyśleć o tym że to jest lepsze dla tych królików. Daj sobie kilka dni ale później wracaj z dobra energią. ♥️
Julia czytając ten komentarz może cię trochę wkurzyć ale pisze szczerze i to nie jest hejt. Słyszałam że masz w planach podróż do Stanów na rok. Po takiej podróży bardzo często ludzie zostają w kraju na stałe i jest to naprawdę super opcja. Nie chcesz chyba podjąć decyzji o powrocie ponieważ musisz wrócić do królików. Zastanów się, bo jeśli zostaną u ciebie w domu i rodzice będą o nie dbać to ok ale jak będą wciąż gdzieś podrzucane komuś to jaki to ma sens. Pomyśl o swojej przyszłości, o sobie, bo rok to bardzo długo dla królika, ale ty będziesz czuła że to za mało... Przykro mi z powodu Proboszcza :(
Bardzo zła decyzja. Królik to nie zabawka, którego jak się nie chce zaprzyjaźnić to się oddaje. Spójrz chociażby na Uszatkowe Rady, u niej również jest problem z zaprzyjaźnieniem, więc postanowiła, że będą żyć osobno. Straszny przykład dałaś.
@@xkqtekofficialx1238 xkqtek officialx oglądałam, cały. Tak jak i śledzę kanał od dłuższego czasu. Jeżeli dla Ciebie to dobre rozwiązanie to nigdy nie adoptuj zwierząt, bo szkoda by ich krzywdzić. Julia zdecydowała się na adopcje, nie mając warunków w przypadku takiej sytuacji. A trzeba się z takimi sytuacjami liczyć adoptując zwierzaki. Liczyć się z tym, że może będzie potrzebny osobny pokój. Że po roku może się im odmienić i nagle przestaną żyć słodko razem. Szanuje, że próbowała wszystkiego, ale podejmując decyzje o adopcji trzech królików nie przemyślała tego, że nie jest samodzielna życiowo, więc nie jest w stanie w razie ekstremalnych wypadków zapewnić im dobrych warunków
Proboszcz się przy niej wychował i dorastał od maleńkości, a teraz zostanie oddany i nie będzie wiedział dlaczego juz nie jest przy Julii, strasznie żal mi tego zwierzaka. Pasuje mi tu cytat idealnie "jak już coś oswoiłeś, to musisz wziąć za to odpowiedzialność". Polecam Małego Księcia. Bardzo mądra książka
My też zaprzyjaźnialiśmy króliki u Pani Marty w Bytomiu w Synergii - z tego co pamiętam to były tam 8 czy 9 dni a później jeszcze tydzień u nas na mieszkaniu były zamknięte w klatce. Potem zaprzyjaźnianie się skończyło i cały dzień biegały po mieszkaniu a na noc były zamykane w kuchni. Po kilku miesiącach jeden zaatakował drugiego no i musieliśmy jechać na szycie podbrzusza... Od tego czasu na dzień były puszczane razem- jak do tej pory gdy mieliśmy nad nimi kontrolę ale już na noc były zamykane osobno w sąsiadujących klatkach. Dopiero kilka dni temu zlikwidowaliśmy przegrodę miedzy klatkami. Od czasu gdy ten jeden królik był szyty nie zauważyliśmy znaczących ataków... były jedynie takie chwilowe próby ustawiania / gryzienia w tyłek. Rano i wieczorem jak robi się im jedzenie to trzeba jednego z nich zamykać (zamykane są na zmianę) bo drugi się denerwuje jak ten pierwszy biega podniecony za jedzeniem...
Musi być to dla ciebie bardzo trudna decyzja, ale zdecydowanie słuszna. Miałam kiedyś dwa króliki, żyły razem ze sobą ponad dwa lata. Po dwóch latach wystąpiły ze strony większej samicy małe gonitwy i podgryzanie. Po jakimś czasie wszystko się uspokoiło. Po ok miesiącu większa z nich zaczęła atakować do krwi, podduszać, wyrywać sierść, ganiać. Po pół roku prób z mojej strony podjęłam taką samą decyzję jak ty. Okropnie ciężko mi było to zrobić, ale zrobiłam to dla dobra obu królic. Wiem co czujesz, trzymaj się i wytul maluchy ode mnie. :(
Doskonale Cię rozumiem. Niestety też niedawno musiałam oddać mojego zwierzaka i było to bardzo ciężkie dla mnie.Spodziewałam się takiego filmiku, ale miałam cały czas nadzieję, że wszystko będzie dobrze ❤ Życzę Ci cudownego dnia i mam nadzieję, że wszystko się ułoży😘
Popłakałam się jak usłyszał ropnie bo mój piesek 2 tygodnie temu umarł na ropnie prawdopodobnie przyniosły mi się to mózgu😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔
No cóż w życiu tak bywa raz jest miło a raz smutno Jedyna co moża powiedziec Proboszczowi To Pa było miło ale się skończyło ......... Podjęłaś dobrą decyzje w tym przypadku ....
jeśli już padnie ostateczna decyzja o oddaniu proboszcza🥺 to mogłabym go przygarnąć . ponieważ właśnie szukam królika do adopcji lub do przygarnięcia. ale mam nadzieje że jednak nie będziesz musiała go oddawać
Po raz kolejny się pytam: co jest nie tak z 2020? Najpierw epidemia, potem szerszenie z Ameryki a teraz sutuacja w żulików...😧 Ciekawe co jeszcze zgotowował dla nas ten rok...
nie rozpaczaj! wiem jaki to ból bo sama mam królika i wiem jak się czujesz, ale zrobiłaś WSZYSTKO dla nich, miały świetne życie ale teraz gdy nie będzie Proboszcza, gdy znajdzie dobry dom, Twoje króliki będą mieć życie idealne!
Popłakałam się, ale twoja decyzja jest słuszna i odpowiedzialna. Robisz to dla dobra królików, w ten sposób każdy z nich się zregeneruje. Bedzie wszystko dobrze😙
nie wiem czemu, ale dziś się zastanawiałam nad sytuacją królików. Moim zdaniem jest to najlepsza decyzja jaką mogłaś podjąć... ewentualnie zostawić proboszcza a oddać żula i bactera ale chyba każdy rozumie że to nie wchodzi w grę. Trzymaj się! JESTEŚMY Z TOBĄ
Julka, bardzo mi przykro z tego powodu, rozumiem co czujesz... pamiętaj ze to będzie lepsza decyzja i dla Ciebie ( psychika ) i dla królików nie będzie zagrożenia nawet śmiercią... poradzisz sobie, wierzę w Ciebie. Przesyłam całuski i mocno mocno Cię wspieram 💕💕
Moje Serce po zobaczeniu tytułu zaczęło bić dużo dużo szybciej 😧❤ Wiem że moje słowa nic nie zmienią Ale naprawdę bardzo Ci współczuję i według mnie to najlepsza opcja jaką mogłaś podjąć ❤❤
Naprawdę , jest mi bardzo przykro.........Ale dasz radę Julcia. Podjęłaś najlepszą z mozliwości jakie istniały. Próbowałaś zrobić wszystko! Nie możesz sobie nic zarzucać. Jesteś bardzo dzielna , ja naprawdę nie wiem jak postąpiłam bym w takiej sytuacji. Szczerze , uważam , że dbasz o żuliki jak najlepiej się da. Sama po ostaniej sytuacji trochę się tego spodziewałam., że będzie trzeba oddać żula:( Jest mi przykro...... Tobie musi być strasznie ciężko się z tym pogodzić, bo w końcu utrata zwierzęcia. Ale na pewno będziesz mogła go odwiedzać. jesteś super osobą i dajesz sobie rady ze wszystkm . Ja nie wiem jak towszystko ogarniasz.Buziaczki i mam nadzieje , że będzie lepiej. Pozdrawiam
Może masz taki problem z proborzczem ,że on ma problem behawioralny w który on atakuje i spróbuj go nie oddawać tylko spróbuj skierować jego agresję na jakiś przedmiot może zabawka 🥰🥰🐰😀🐰🐰🐰
W sumie nie na temat, ale bardzo dziękuję..❤️ Kupiłam chomika w sklepie zoologicznym jak poznałam ciebie zrozumiałam, że popełniłam błąd. Moje dobre warunki zawdzięczam tobie!❤️
Rozumiem twoją decyzję. Pewnie jest ci teraz bardzo ciężko i ogromnie ci współczuję. Jednak, chciałam zauważyć, że twoje króliki i ty możecie zyskać na oddaniu Proboszcza. O czym myślę, że sama wiesz. Trzeba wierzyć, że proboszcz znajdzie wspaniałą nową rodzinę, która pokocha go równie mocno jak ty. Jestem pewna, że fundacja sprawdzi to na ile to możliwe. Mnie wiele razy życie nauczyło, że każde przykre doświadczenie niesie za sobą także trochę szczęścia. Głęboko wierzę, że i w tym przypadku tak będzie. Ja osobiście nie mogę adoptować królika (mam już kota i chomika). Czemu? Niestety mój koteczek ma limfocytarno-plazmocytarne zapalenie dziąseł i leczenie sporo kosztuje, więc zwyczajnie nie byłoby mnie stać na tak drogie zwierzę jakim jest królik. Choć kiedyś bardzo chciałam, ale cóż życie czasami pisze inne scenariusze. Na otarcie łez dodam tylko, że zwierzęta trochę inaczej czują to co się dzieje. Dla niego to, że byłaś w jego życiu to tylko etap. Dobrze, że miał tak wspaniały dom (z tego co pamiętam to chyba nawet go uratowałaś). Pokazałaś mu co znaczy miłość właściciela do zwierzęcia. Jak powinien wyglądać normalny króliczy dom. I za to z całego serca ci dziękuję, a Proboszczowi życzę nowego, wspaniałego domu i serca, dla którego będzie najważniejszy na świecie. 😘
Bardzo Ci Julciu współczuję. Szkoda mi Ciebie, Proboszcza i Żulików... Niestety raczej nic nie da się zrobić... Chcę żebyś wiedziała, że my Ciebie kochamy i staramy się Ciebie wspierać, lecz nie zawsze nam się to udaje. Mam nadzieję, że nie zalamiesz się od razu, chociaż pewnie już teraz jesteś w kiepskim stanie... Niestety nie mogę Cię pocieszyć tak jak bym chciała... Lecz wiedz, że jesteś super i robisz jak najlepiej dla Żuliczków. Wiem, że oddanie Proboszcza kosztuje Cię wiele stresu i smutku, ale niestety nic nie da się z tym fantem zrobić choć by się bardzo chciało. A ja trzymam kciuki za Twoje zdrowie i Żuliczków oraz za znalezienie dobrego domu dla Proboszcza. Ja mam już króliczke I bałabym się, że Proboszcz zrobi jej krzywdę... TRZYMAJ SIĘ!!!
@@JuliaPotz I jak? Proboszcz znalazł domek? A Ty jak się czujesz? Dawaj znaki o tym co się dzieje u Ciebie i Żulików :) mam nadzieję, że pogodziłaś się już z tym okropnym faktem... i już Ci jest lepiej... Wiem, że strata ukochanego zwierzaka jest trudna i raczej nieodwracalna... Ja niedawno straciłam mojego najlepszego przyjaciela - psa. Chociaż śmierć zwierzaka jest zupełnie inna od oddania go i inne są w tedy emocje, ale i tak jedno i drugie jest bardzo przykre... Mam nadzieję, że Proboszcz znajdzie naprawdę super dom. Ściskam mocno ❤️ Ciebie i Żuliki
Dzisiaj na FB wyświetliła mi się fundacja w której jesteś wolontariuszką , i jestem zachwycona jak fajnie jest prowadzona . Miałam kiedyś 3 króliki miały cały pokój dla siebie i nic nigdy nie pogryzły 🙂. Jak nie wyjadę za granicę i znajdę pracę w ciągu 2 miesięcy to będę starała się o adopcję lub uratowane z laboratorium ❤️
Nie chciałabym być na twoim miejscu to jest takie smutne że ja bym nawet o tym mówić nie umiała ale rozumiem tą decyzję i niestety to jest najlepsza a zarazem najgorsza decyzja😢 Edit:zrobisz filmik pożegnalny z gdzie będziesz go przytulać i potem dasz kilka zdjęć z nim bo taki film będzie taki smutny ale taki fajny😢😭ja się wtedy popłaczę😭😢
Będziemy tęsknić za Proboszczem Ale to dla niego najlepszą decyzja . A reszta twoich królików nie będzie żyła w ciągłym strachu .A przede wszystkim ty nie będziesz odczówać lęku gdy zostawisz ich sam na sam .
Oglądając to płakać się chce łzy same lecą Ale niestety będzie im lepiej jak i dla proboszcza i jak dla zuli tylko ,że uczucie że możemy go już nie zboavzyc
Nagrasz kiedyś filmik pt.,, Czy chomiki śmierdzą?". Jestem ciekaw, bo skoro chomik potrzebuje min. 10cm ściółki i też się całej nie wymienia to czy to nie śmierdzi...
Jeju bardzo mi przykro mój królik jest też bardzo agresywny i muszę podjąć taką decyzję czy go oddać czy zostawić to jest bardzo trudne chciała bym zaadoptować proboszcza lecz mam swojego królika i nie chce stanowić mu zagrożenia i nie wiem jak to będzie trzymaj się mam nadzieję że wszystko się ułoży
Nie wiem, co powiedzieć, by cię pocieszyć, bo rozumiem, jak trudna to dla ciebie sytuacja 😢 Probosz na pewno będzie w nowym domu pod dobrą opieką, a Żulik i Bacterek odetchną od jego dominujących zapędów 🙁🐰 Trzymaj się, Julka 💕
Kurcze mega przykro 😕 zwłaszcza, że za 2 dni (29 maja) Probo ma drugie adopciny 😔 ale innej opcji nie ma. Dobrze, że cała trójka króli trafiła do tak cudownego człowieka jak ty, który robi dla nic wszystko 💕
Nie wyobrazam sobie czuć co ty... to musi być bardzo smutne, i ciężkie 😭 ja nie wyobrazam sobie oddac mojego zwierzaka którego kocham... Zdrowia dla ciebie i królików, mam nadzieję że Proboszcz będzie szczęśliwy w innym domu, zarówno jak w twoim :(((
Przykre ,ale to dobra decyzja . Ja niedawno byłam zmuszona oddać swojego szynszyla , długo się gryzłam z tą myślą że będę musiała to prędzej czy później zrobić . Nadszedł ten ciężki dzień . Płakałam przez kilka dni ale muszę przywyknąć. Tęsknię ale wiem że gdybym tego nie zrobiła to by cierpiał . Musimy patrzeć na uczucia naszych zwierząt a nie nasze bo to one są najważniejsze
chetnie przygarnęłam Proboszcza, ale niestety mam już dwie królice i pomimo ze mam oddzielny pokoj w domu to nie wiem czy bylabym w stanie podjąć się takiego czegoś. Mam nadzieje ze Twój króliczek trafi do tak dobrego domu jakim był Twój dom i Twoja opieka. Trzymaj się i powodzenia!
Bądź z siebie dumna zrobiłaś wszystko co mogłaś , przykro mi że nie może być tak jak byś chciała ale pamiętaj że to dla dobra twojego i królików. Proboszcz znajdzie dom w którym bendzie mu dobrze jak było tu jakieś pół roku temu . Współczuję ci ;-;
ME przeglądająca yt widze tytuł me: NIE! ale skoro ty tak uważasz to napewno będzie dobrze próbowałaś i napewno to dla ciebie nie jest łatwe ale wierze w ciebie i trzymam kciuki
Jejku, nie wyobrażam sobie tego, już słuchając co mówisz mi łzy poleciały, więc nie wiem co bym zrobiła dopiero na twoim miejscu i mega cię podziwiam. Mam nadzieję że króliki dobrze na tym wyjdą, nie będą miały już żadnych problemów ze zdrowiem i że Proboszcz znajdzie jakiś dobry dom. Kto wie, może jak będziesz utrzymywać kontakt z osobą która go zaadoptuje będziesz mogła czasem do niego przyjeżdżać. Ściskam cieplutko, trzymaj się i życzę ci również dużo spokoju, bo wiem że masz trudny czas ❤
