Nəriman Həsənzadə - Ayrılıq 

Şeir: Nəriman Həsənzadə - Ayrılıq
Səsləndirmə: Nəriman Həsənzadə
Biraddımla'ya RU-vidda abunə olmaq: bit.ly/3gsJpm1
Biraddımla'nın sosial şəbəkə ünvanları:
Instagram: bit.ly/3gsKkms
Facebook: bit.ly/3GoODKl
TikTok: bit.ly/3r3sAHt
Telegram: bit.ly/3unQMn8
E-poçt: biraddimlayol@gmail.com
NƏRİMAN HƏSƏNZADƏ - AYRILIQ
Mən səni həyatda daşa dəyişdim,
Torpağa dəyişdim, məzara döndün.
Mən öz baharımı qışa dəyişdim,
Çinara dönmüşdün, hasara döndün.
Bir ana bənd imiş bu əbədiyyət,
Duydum buza dönən nəfəsimi də,
Anamı əlimdən alan təbiət
Gözü götürmədi, aldı səni də.
Mən bir xəcalətdən çıxa bilmədim,
Bu gizli dərdimi açıq desəm də.
Sənə - sənə layiq baxa bilmədim,
Səni - sənə layiq dəfn eləsəm də.
Yerə söykədilər mərmər üzünü,
Qışqırdım dayanın, əl saxladılar.
Mən özüm örtərdim evdə üzünü,
Burda, qəbristanda torpaqladılar.
Sən getdin, dəyişdi həyatın özü,
Getdi dadı-tamı, hər şeyi getdi.
Evi bəzərdin ki, gözəl görünsün,
Evimin ən gözəl bəzəyi getdi.
Gedib dost-qohumun qəbri üstünə,
Gül-çiçək qoyurduq ikilikdə biz.
Mən sənsiz ölərəm! Demişdim sənə,
Hamısı yalanmış, yaşadım sənsiz…
Sənə sədaqətdi bütün həyatım
Deyərdim, baxardın gülümsəyərək.
Səni qəbristanda qoyub qayıtdım,
Sədaqət şüarım bu imiş demək.
Bu gün qəbristanda gecikib səhər,
Üstünə nur səpir qızıl dan yeri.
Torpaq ot bitirər, ağac bitirər,
Burda daş bitirir qəbristan yeri.
Bir gözəllik itib duman içində,
Dünya imtahanmış, işləri ovsun.
İlahi, bu qədər insan içində,
Bir insan tapılmır söz demək olsun…
Fikirli qalxıram üzüyuxarı,
Nə qədər yaxınsan, nə qədər uzaq.
Təzə ot göyərib örtür cığırı,
İtirmək istəyir qəbrini torpaq…
Mənsiz darıxardın evdə hər dəfə,
Dözümsüz olmuşdu gecə-gündüzün.
Gedəndə deyirdin: “Tez qayıt evə”,
Bəs niyə qayıdıb gəlmirsən özün?!
Gözüm yolda qalıb, qulağım səsdə,
Gedibsən, qalmışam mən qonaq kimi.
Sən yerin altında, mən yerin üstə,
Biz ayrı düşmüşük kök-budaq kimi…
"... Nərimanın Sarası 50 yaşında dünyasını dəyişir. O zamanlar artıq Nəriman Həsənzadənin qızı ailə həyatı qurubmuş. Şair oğlu ilə tək qalır. Anasının ölümü ilə barışmayan şairin oğlu da gec ailə həyatı qurur.
"Oğlum 1963-cü ildəndir. Amma 3 yaşında oğlu var. Deyirdi, evlənməyəcəyəm. Amma şükür olsun, evləndi. Təklik çox qorxuludur. Əvvəllər tək olmağı arzulayırdım əsər yazmaq üçün. Allah səsimi eşitdi. İndi deyirəm "Ay Allah, tək olmaq istəmirəm.."
"... Günün çox hissəsini bu evimdə oluram, amma yatmağa o biri evimə gedirəm. Orada illərim keçib, bura isə yavaş-yavaş öyrənirəm. Həm də burada qorxuram. Bir dəfə Bəxtiyar Vahabzadəyə dedim ki, ay Bəxtiyar, mən gecələr qorxuram, işığı yandırıram. Bilmirəm nədəndir. Dedi ki, "sən yaxşısan, mən hələ çarpayının da altına baxıram"
Sonra düşündüm ki, hə, mən tək deyiləm. Amma tək qalanda düşünürəm ki, kimsə məni çağırır, kimsə var. Vahimələnirəm".
Gözlərində kədər oxunur. Uzaqlara baxır, susur, daha çox anasını xatırlayır, sonra vaxtsız itirdiyi Sarasını. Barışmaq istəmir onların itkisi ilə, üsyan edir ürəyində. Amma susur. Təkliyi də sevmir. Daha əvvəllər olduğu kimi əsər yazmaq üçün tənha qalmağı da arzulamır. Deyir ki, həyatda qəbul etmədiyi yeganə qanun var o da " Qadının ölməsidir..."
"Qadın gözəllikdir, qadın sevgidir. Qadın yaşamalıdır" - söyləyir..
#nerimanhesenzade #ayriliq #biraddimlayol #biraddimla