Bu dünya nərdivandı - Qalxanda mehribandı, Enəndə nə yamandı… Görüşdük pillələrdə, Yolun yarısında biz. Sən qalxırdın bu dəmdə, Mən enirdim xəbərsiz. Səni arzularına Qaldırırdı nərdivan. Məni xatirlərə Endirirdi bu zaman. Birimiz - günçıxana, Birimiz - günbatana. Qalxa bilməzdim daha, Nə o güc, nə o taqət. Sən də enə bilməzdin - Haqlı, haqsız vermişdi Öz hökmünü təbiət. Gərək ya düşməyəydi Bu görüş heç araya, Ya sən əvvəl gələydin, Ya mən sonra dünyaya.
Gözəl insan, gözəl xanım, gözəl müəllimə siz bizə örnəksiniz.Sizi çox sevirəm ,şairəmiz.Özüm də tələbəyəm.Sizin səsinizi dinləməkdə zövq alıram və necə ifa etdiyinizi öyrənirəm.🌹❤
Bəlkə də anama yazıb bu şeiri Nərimaman müellim..anam bir xatirəsin danışmışdı mənə tələbə oldugu ilden...indi bu şeiri eşidende düşünürem ki bəlkə də bu şeir anama həsr olunub...Nəriman müellim Kooperasiya texnikomuna gələrkən birden danışdlgı yerdə anama çönüb baxır..anam utanıb gözün aşagı salır..çox gözel qız olub anam..uzun saçlı..gözel gözlü..qayıdıb anama,deyir ki senin bu göz süzmənə şeir yazacam..kaş ki bilərdik nə yazdı
